Forwarded from Дзікая прырода побач
У Беларусі выбралі расліну 2025 года. Гэта васілёк сіні (валошка, сіноўнік, хабэрка).
💙 Васілёк сіні – сімвал беларускай зямлі, персанаж многіх павер’яў і легенд.
Кветкі васілька сінія, радзей ружовыя або белыя. Цвіце васілёк з чэрвеня да позняй восені. Сустрэць яго можна на палях, пустках, па ўзлессях і ўзбочынах. У апошні час гэтая расліна становіцца ўсё больш рэдкай праз ужыванне гербіцыдаў на палях.
Прапанаваць да трох дзікарослых раслін на конкурс “Расліна года – 2025” мог кожны ахвочы. У анлайн-галасаванні найбліжэйшымі канкурэнтамі васілька былі чабор звычайны і верас звычайны.
🌿 Кампанію “Расліна года” ініцыявалі грамадскае аб’яднанне “Беларускае батанічнае таварыства” і Інстытут эксперыментальнай батанікі НАН Беларусі. Так мяркуецца прыцягнуць увагу да дзікарослых раслін і іх аховы. У наступным годзе таварыства плануе конкурсы, прысвечаныя васільку.
Калі хочаш больш даведацца пра дзікія расліны, прапануем наш атлас-вызначальнік “200 цветковых растений Беларуси. Атлас-определитель”. Увесь прыбытак ад гэтай кнігі ідзе на ахову прыроды.
📷 Дзякуем за фота Алене Алешка
💙 Васілёк сіні – сімвал беларускай зямлі, персанаж многіх павер’яў і легенд.
Кветкі васілька сінія, радзей ружовыя або белыя. Цвіце васілёк з чэрвеня да позняй восені. Сустрэць яго можна на палях, пустках, па ўзлессях і ўзбочынах. У апошні час гэтая расліна становіцца ўсё больш рэдкай праз ужыванне гербіцыдаў на палях.
Прапанаваць да трох дзікарослых раслін на конкурс “Расліна года – 2025” мог кожны ахвочы. У анлайн-галасаванні найбліжэйшымі канкурэнтамі васілька былі чабор звычайны і верас звычайны.
🌿 Кампанію “Расліна года” ініцыявалі грамадскае аб’яднанне “Беларускае батанічнае таварыства” і Інстытут эксперыментальнай батанікі НАН Беларусі. Так мяркуецца прыцягнуць увагу да дзікарослых раслін і іх аховы. У наступным годзе таварыства плануе конкурсы, прысвечаныя васільку.
Калі хочаш больш даведацца пра дзікія расліны, прапануем наш атлас-вызначальнік “200 цветковых растений Беларуси. Атлас-определитель”. Увесь прыбытак ад гэтай кнігі ідзе на ахову прыроды.
📷 Дзякуем за фота Алене Алешка
#ЛюдзіБеларусі
#Літаратура
3 лістапада 1882 года нарадзіўся класік беларускай літаратуры - Якуб Колас
📌 Дэбютаваў у друку вершам «Наш родны край» у газеце «Наша доля» за 1 верасня 1906 г.
📌 Працаваў настаўнікам, браў удзел у нелегальных гуртках і нават адкрыў падпольную школу.
📌 Атрымаў 3 гады турмы за ўдзел у настаўніцкім руху, які "падрываў устоі імперыі".
📌 Быў падпаручнікам на Румынскім фронце падчас І Сусветнай вайны.
📌 У 1923 г. асобнай кнігай выйшаў самы знакаміты твор класіка - паэма "Новая зямля".
📌 У 1926 г. стаў народным пісьменнікам, але ў 1930-ых неаднойчы трапляў пад увагу НКУС.
📌 Па вайне працаваў у АН БССР.
📌 У 1954 г. скончаная трылогія "На ростанях".
📌 У 1956 годзе Якуб Колас звярнуўся да ЦК кампартыі з лістом пра месца і стан беларускай мовы ў грамадскім жыцці, прапаноўваў меры яе абароны.
📌 Пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках.
📌 У Мінску працуе Дзяржаўны музей Якуба Коласа, філіялы знаходзяцца ў Стаўбцоўскім раёне: у Акінчыцах, Смольні, Мікалаеўшчыне і Альбуці.
#Літаратура
3 лістапада 1882 года нарадзіўся класік беларускай літаратуры - Якуб Колас
📌 Дэбютаваў у друку вершам «Наш родны край» у газеце «Наша доля» за 1 верасня 1906 г.
📌 Працаваў настаўнікам, браў удзел у нелегальных гуртках і нават адкрыў падпольную школу.
📌 Атрымаў 3 гады турмы за ўдзел у настаўніцкім руху, які "падрываў устоі імперыі".
📌 Быў падпаручнікам на Румынскім фронце падчас І Сусветнай вайны.
📌 У 1923 г. асобнай кнігай выйшаў самы знакаміты твор класіка - паэма "Новая зямля".
📌 У 1926 г. стаў народным пісьменнікам, але ў 1930-ых неаднойчы трапляў пад увагу НКУС.
📌 Па вайне працаваў у АН БССР.
📌 У 1954 г. скончаная трылогія "На ростанях".
📌 У 1956 годзе Якуб Колас звярнуўся да ЦК кампартыі з лістом пра месца і стан беларускай мовы ў грамадскім жыцці, прапаноўваў меры яе абароны.
📌 Пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках.
📌 У Мінску працуе Дзяржаўны музей Якуба Коласа, філіялы знаходзяцца ў Стаўбцоўскім раёне: у Акінчыцах, Смольні, Мікалаеўшчыне і Альбуці.
#МоваНашаРодная
Апошняе пісьмо Якуба Коласа ў абарону беларускай мовы
Ён напісаў яго 25 траўня 1956 года, а 13 жніўня аднёс яго ў ЦК КПБ, каб аддаць пісьмо сакратару. Але таго не было на месцы і тады пісьменнік перадаў пісьмо ў аддзел культуры. Там яно адразу падпала пад цэнзуру. Пра лёс пісьма ніхто не ведаў аж да 1990 года, калі яно цалкам было надрукавана ў газеце “Літаратура і мастацтва”.
13 жніўня, пасля таго як Колас вярнуўся дадому, ён праз некалькі гадзін памёр, седзячы за сваім сталом. Відаць, паэт адчуваў гэта, а таму і перадаў сваё пісьмо адрасату.
Тэкст пісьма будзем друкаваць на нашым канале. Нажаль, з таго часу сітуацыя з беларускай мовай стала яшчэ больш сумнай. А раптам хоць словы беларускага класіка хоць некага крануць за сэрца ....
Чытаць можна будзе па хэштэгу #ЛістЗаМову
Апошняе пісьмо Якуба Коласа ў абарону беларускай мовы
Ён напісаў яго 25 траўня 1956 года, а 13 жніўня аднёс яго ў ЦК КПБ, каб аддаць пісьмо сакратару. Але таго не было на месцы і тады пісьменнік перадаў пісьмо ў аддзел культуры. Там яно адразу падпала пад цэнзуру. Пра лёс пісьма ніхто не ведаў аж да 1990 года, калі яно цалкам было надрукавана ў газеце “Літаратура і мастацтва”.
13 жніўня, пасля таго як Колас вярнуўся дадому, ён праз некалькі гадзін памёр, седзячы за сваім сталом. Відаць, паэт адчуваў гэта, а таму і перадаў сваё пісьмо адрасату.
Тэкст пісьма будзем друкаваць на нашым канале. Нажаль, з таго часу сітуацыя з беларускай мовай стала яшчэ больш сумнай. А раптам хоць словы беларускага класіка хоць некага крануць за сэрца ....
Чытаць можна будзе па хэштэгу #ЛістЗаМову
#МоваНашаРодная
#ЛістЗаМову
"Дарагія таварышы!
Калі б сіла ўяўлення змагла паказаць мне гадоў 50 таму назад сягонняшні Мінск і ўсю нашу рэспубліку такімі, якімі яны зараз ёсць, гэта здалося б недасяжнаю мараю, непраўдзівым сном. Я гавару аб тым, што асабліва дорага майму сэрцу, бо на маіх вачах узрос і адужаў беларускі народ, стаў жыць непараўнана лепш, змяніў аблічча свае зямлі. Маладыя людзі ўжо не могуць уявіць сваю краіну без аўтамабіля на вуліцы, без трактара на полі, без велічных гарадоў, без электрычнага святла, усеагульная граматнасці, без кіно, тэатра. Гэта ўсё – наша праца, клопат Савецкай улады, кіраўніцтва Камуністычнай партыі. Нашы здабыткі – гэта мы самі, савецкія людзі, працавітыя, простыя. З тым большая пільнасцю і дбайнасцю беражом мы сваё шчасце, сваю працу, свае багацці.
Найвялікшым духоўным багаццем народа з’яўляецца яго мова. У мове адлюстроўвалася гісторыя народа, яго працоўнае жыццё, яго барацьба, яго смутак і радасць, яго прырода, яго любоў і гнеў. Любіць і шанаваць мову нас вучыў вялікі Ленін, выдатныя пісьменнікі, вучоныя, педагогі."
Я.Колас
25.5.1965
#ЛістЗаМову
"Дарагія таварышы!
Калі б сіла ўяўлення змагла паказаць мне гадоў 50 таму назад сягонняшні Мінск і ўсю нашу рэспубліку такімі, якімі яны зараз ёсць, гэта здалося б недасяжнаю мараю, непраўдзівым сном. Я гавару аб тым, што асабліва дорага майму сэрцу, бо на маіх вачах узрос і адужаў беларускі народ, стаў жыць непараўнана лепш, змяніў аблічча свае зямлі. Маладыя людзі ўжо не могуць уявіць сваю краіну без аўтамабіля на вуліцы, без трактара на полі, без велічных гарадоў, без электрычнага святла, усеагульная граматнасці, без кіно, тэатра. Гэта ўсё – наша праца, клопат Савецкай улады, кіраўніцтва Камуністычнай партыі. Нашы здабыткі – гэта мы самі, савецкія людзі, працавітыя, простыя. З тым большая пільнасцю і дбайнасцю беражом мы сваё шчасце, сваю працу, свае багацці.
Найвялікшым духоўным багаццем народа з’яўляецца яго мова. У мове адлюстроўвалася гісторыя народа, яго працоўнае жыццё, яго барацьба, яго смутак і радасць, яго прырода, яго любоў і гнеў. Любіць і шанаваць мову нас вучыў вялікі Ленін, выдатныя пісьменнікі, вучоныя, педагогі."
Я.Колас
25.5.1965
#РазважанніПраГісторыю
#КанфесійныяПытанніВКЛ
Гісторыя уніі і канфесійных пытанняў у ВКЛ і РП.
У барацьбе праваслаўнага і ўніяцкага духавенства, падтрымліваемага ўладай і каталіцкай царквой, паміж сабой першыя пачалі карыстацца магчымасцю мець цесныя стасункі з маскоўскім духавенствам, атрымліваючы там розныя падарункі і падтрымку.
Адзначым, што амаль усе пералічаныя ў тэксце манастыры знаходзяцца на тэрыторыі сучаснай Украіны. Выпадкова гэта ці не, даведаемся пазней.
Калі паглядзець на гэта з пазіцыі сённяшняга дня, то можна паспрабаваць разглядзець гістарычнае імкненне продкаў украінскага народа да цесных стасункаў з Расіяй. І тым больш дзіўна назіраць за тым, што зараз адбываецца паміж гэтымі блізкімі народамі...
#КанфесійныяПытанніВКЛ
Гісторыя уніі і канфесійных пытанняў у ВКЛ і РП.
У барацьбе праваслаўнага і ўніяцкага духавенства, падтрымліваемага ўладай і каталіцкай царквой, паміж сабой першыя пачалі карыстацца магчымасцю мець цесныя стасункі з маскоўскім духавенствам, атрымліваючы там розныя падарункі і падтрымку.
Адзначым, што амаль усе пералічаныя ў тэксце манастыры знаходзяцца на тэрыторыі сучаснай Украіны. Выпадкова гэта ці не, даведаемся пазней.
Калі паглядзець на гэта з пазіцыі сённяшняга дня, то можна паспрабаваць разглядзець гістарычнае імкненне продкаў украінскага народа да цесных стасункаў з Расіяй. І тым больш дзіўна назіраць за тым, што зараз адбываецца паміж гэтымі блізкімі народамі...
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
•У Беларусі з'явілася анлайн-платформа па зборы меркаванняў насельніцтва "Меркаванне. бел"
Забароненых тэм для абмеркавання няма, праект увабраў у сябе самыя важныя сферы жыцця. Каб меркаванні сапраўды былі смелымі, сэрвіс з'яўляецца ананімным.
Усе меркаванні і ідэі будуць вывучаны і ўлічаны ў Праграме сацыяльна-эканамічнага развіцця краіны на 2025-2030 гады, а таксама для падрыхтоўкі парадку дня УНС.
Крыніца
Забароненых тэм для абмеркавання няма, праект увабраў у сябе самыя важныя сферы жыцця. Каб меркаванні сапраўды былі смелымі, сэрвіс з'яўляецца ананімным.
Усе меркаванні і ідэі будуць вывучаны і ўлічаны ў Праграме сацыяльна-эканамічнага развіцця краіны на 2025-2030 гады, а таксама для падрыхтоўкі парадку дня УНС.
Крыніца
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#МоваНашаРодная
#ДумкіЎслых
А цяпер пра сумнае.
У нас ёсць такія "разумнікі", нават сярод журналістаў і філосафаў, якія тыркаюць тэрмінам "нацыяналіст" усім, хто нек спрабуе абараніць сваё права карыстацца беларускай мовай. Маўляў, усё ў нас у дзяржаве з гэтым добра, а вы проста на пустым месцы праблему раздуваеце.
А вы праўда лічыце, што на пустым?
Вось прыклад ☝️ Як мне карыстацца беларускай мовай на новай платформе, калі права выбару там чыста дзеля віду?
А можа я проста не так разумею гэта сваё права?
Тады прашу больш разумных людзей мне растлумачыць, у чым гэта права выражаецца і як яго можна рэалізаваць?
Зоя С
#ДумкіЎслых
А цяпер пра сумнае.
У нас ёсць такія "разумнікі", нават сярод журналістаў і філосафаў, якія тыркаюць тэрмінам "нацыяналіст" усім, хто нек спрабуе абараніць сваё права карыстацца беларускай мовай. Маўляў, усё ў нас у дзяржаве з гэтым добра, а вы проста на пустым месцы праблему раздуваеце.
А вы праўда лічыце, што на пустым?
Вось прыклад ☝️ Як мне карыстацца беларускай мовай на новай платформе, калі права выбару там чыста дзеля віду?
А можа я проста не так разумею гэта сваё права?
Тады прашу больш разумных людзей мне растлумачыць, у чым гэта права выражаецца і як яго можна рэалізаваць?
Зоя С
Forwarded from Белпосцінг
Іван Навуменка - беларускі пісьменнік, які не здрадзіў сваім поглядам нават у такія ліхія часы як другая палова 80-х - першая палова 90-х. Ніжэй прадстаўлены ўрыўкі з яго дзённіка:
10 снежня 1991 года:
"Садружнасць славян я вітаю, у гэтым адзіны ратунак, асабліва нам, беларусам, якіх без Расіі можа скубці нават Літва, не кажучы пра Польшчу. Дзіву даёмся, што «дэмакраты» нашы — пазьнякі i ткачовы — нават супраць такой садружнасці выступаюць. Такую зашоранасць немагчыма зразумець..."
21 снежня 1991 года:
Хіба БНФ, БСДГ партыі? Кучкі інтэлігентаў-самалюбцаў, палітыканаў. A вялікая партыя (600 тысяч у Беларуси) растала, як лёгкі дым, як тонкая пара. Дрэнь мы, а не камуністы! Да сябе траціш павагу. Але не трачу яе да Леніна — змагар! Нічога не баяўся. Наламаў дроў? Не ён. Акружэнне — опечатку Троцкі, які расстрэльваў славян, пасля Сталін i Берыя, якія знішчалі ўсіх, хто ім здаваўся ворагам, нават сваіх, грузін, нікога не шкадавалі. Гнеў мой i нянавісць скіраваны супраць Гарбачова. Гляджу па тэлевізары, чытаю інтэрв'ю — хачу зразумець — i злараднічаю: «Пайграў, сукін сын? Пакрасаваўся? На каго спадзяваўся? На Буша? На Коля? Зад яны табе паказалі, ідыёт. Ім патрэбны новыя халуі».
22 снежня 1991 года:
"Учора ў Алма-Аце ўжо адзінаццаць незалежных (ад каго? ад чаго?) дзяржаў падпісалі Белавежскае пагадненне. Садружнасць я вітаю. Але калі зацяты хахол Краўчук з пенай заяўляе, што грамадзянства Садружнасці не можа быць, толькі грамадзянства Украіны,— сумна. Былі мы грамадзянамі СССР — вялікай сусветнай дзяржавы, a сталі..."
24 снежня 1991 года:
"Апублікавана Пастанова ВС аб зацвярджэнні эталона дзяржаўнага герба. I герб... Серп i молат з калоссямі — гэта дрэнна. Коннік з мячом i шчытом—ох як добра, як разумна, як гуманна! Які палёт фантазіі! Нацыяналізм — найстрашнейшая ідэалагічная зашоранасць, горш камуністычнай".
29 снежня 1991 года:
"Спуск сцяга СССР глыбока параніў душу. Божа мой! Такую дзяржаву развалілі! Тысячу гадоў сабіралі. Чытаю «Фаворита». Як немка Кацярына сабірала землі імперыі! Усе сабіралі. Хто ж разваліў? Не адзін Гарбачоў. Кінуты былі ўсе сіла антыкамуністычныя. Дурня Гарбачова выкарысталі. ...Сцяг папрасілі камуністы — на захаванне. Дажыць бы, калі ён запалошчацца над Крамлём, над Домам урада — чырвоны, з сярпом i молатам — сімваламі міру i дабрабыту".
9 мая 1992 года:
"Іван Навуменка сказаў мне: «Вы не адчуваеце, што мы ператвараемся ў захудалую правінцыю?» У сэнсе культуры ўжо ператварыліся. Без перакладаў i выданняў на рускай мове мы, пісьменнікі, будзем даходзіць хіба да Пухавіч, да Гародні не дойдзем, там хутка запануюць палякі... Упэўнены, што толькі Саюз славян можа нас уратаваць. Без саюзу з Расіяй, Украінай — мы, беларусы, фікцыя, захудалая правінцыя, як сказаў Навуменка".
11 ліпеня 1993 года:
"8-га цэлы дзень сядзеў на Першым з'ездзе беларусаў свету. У прынцыпе, я вітаў ідэю такога з'езда. I напачатку ўсё ішло прыстойна, паважна, нават выступленне Быкава, які адкрыў з'езд, не выклікала ўнутранага пратэсту. Нармальныя, сугучныя часу даклады. Вытрыманыя выступленні прадстаўнікоў дыяспары — без злоснага аплёўвання савецкай гісторыі. Пад вечар выступіў Пазьняк. Пазьняк аплёўваў усё, не толькі мінулае, але i сучаснае — парламент, урад, «рэанімацыю», як ён сказаў, КПСС. I яму... наладзілі авацыю. Зала паднялася. Між іншым, перада мной сядзела група беларусак з Польшчы, яны не падняліся i не пляскалі. Вылі ад захаплення эмігранты з ЗША, Канады, Аўстраліі. (А з ЗША найбольшая група — 108 чалавек.) I тады я зразумеў — сутнасць з'езда. Шабаш былых паліцэйскіх. І рэванш ix. Самі яны, у выступленнях, захоўвалі «аб'ектыўнасць». Выказвалі толькі радасць «ад адраджэння». A калі пырснуў слінай дэпутат, эмоцый сваіх не стрымалі, не маглі стрымаць; гэта ж такая радасць: пабітыя ў вайне, ганебна ўцёкшыя з зямлі сваёй, яны дачакаліся сваёй перамогі, рэваншу".
10 снежня 1991 года:
"Садружнасць славян я вітаю, у гэтым адзіны ратунак, асабліва нам, беларусам, якіх без Расіі можа скубці нават Літва, не кажучы пра Польшчу. Дзіву даёмся, што «дэмакраты» нашы — пазьнякі i ткачовы — нават супраць такой садружнасці выступаюць. Такую зашоранасць немагчыма зразумець..."
21 снежня 1991 года:
Хіба БНФ, БСДГ партыі? Кучкі інтэлігентаў-самалюбцаў, палітыканаў. A вялікая партыя (600 тысяч у Беларуси) растала, як лёгкі дым, як тонкая пара. Дрэнь мы, а не камуністы! Да сябе траціш павагу. Але не трачу яе да Леніна — змагар! Нічога не баяўся. Наламаў дроў? Не ён. Акружэнне — опечатку Троцкі, які расстрэльваў славян, пасля Сталін i Берыя, якія знішчалі ўсіх, хто ім здаваўся ворагам, нават сваіх, грузін, нікога не шкадавалі. Гнеў мой i нянавісць скіраваны супраць Гарбачова. Гляджу па тэлевізары, чытаю інтэрв'ю — хачу зразумець — i злараднічаю: «Пайграў, сукін сын? Пакрасаваўся? На каго спадзяваўся? На Буша? На Коля? Зад яны табе паказалі, ідыёт. Ім патрэбны новыя халуі».
22 снежня 1991 года:
"Учора ў Алма-Аце ўжо адзінаццаць незалежных (ад каго? ад чаго?) дзяржаў падпісалі Белавежскае пагадненне. Садружнасць я вітаю. Але калі зацяты хахол Краўчук з пенай заяўляе, што грамадзянства Садружнасці не можа быць, толькі грамадзянства Украіны,— сумна. Былі мы грамадзянамі СССР — вялікай сусветнай дзяржавы, a сталі..."
24 снежня 1991 года:
"Апублікавана Пастанова ВС аб зацвярджэнні эталона дзяржаўнага герба. I герб... Серп i молат з калоссямі — гэта дрэнна. Коннік з мячом i шчытом—ох як добра, як разумна, як гуманна! Які палёт фантазіі! Нацыяналізм — найстрашнейшая ідэалагічная зашоранасць, горш камуністычнай".
29 снежня 1991 года:
"Спуск сцяга СССР глыбока параніў душу. Божа мой! Такую дзяржаву развалілі! Тысячу гадоў сабіралі. Чытаю «Фаворита». Як немка Кацярына сабірала землі імперыі! Усе сабіралі. Хто ж разваліў? Не адзін Гарбачоў. Кінуты былі ўсе сіла антыкамуністычныя. Дурня Гарбачова выкарысталі. ...Сцяг папрасілі камуністы — на захаванне. Дажыць бы, калі ён запалошчацца над Крамлём, над Домам урада — чырвоны, з сярпом i молатам — сімваламі міру i дабрабыту".
9 мая 1992 года:
"Іван Навуменка сказаў мне: «Вы не адчуваеце, што мы ператвараемся ў захудалую правінцыю?» У сэнсе культуры ўжо ператварыліся. Без перакладаў i выданняў на рускай мове мы, пісьменнікі, будзем даходзіць хіба да Пухавіч, да Гародні не дойдзем, там хутка запануюць палякі... Упэўнены, што толькі Саюз славян можа нас уратаваць. Без саюзу з Расіяй, Украінай — мы, беларусы, фікцыя, захудалая правінцыя, як сказаў Навуменка".
11 ліпеня 1993 года:
"8-га цэлы дзень сядзеў на Першым з'ездзе беларусаў свету. У прынцыпе, я вітаў ідэю такога з'езда. I напачатку ўсё ішло прыстойна, паважна, нават выступленне Быкава, які адкрыў з'езд, не выклікала ўнутранага пратэсту. Нармальныя, сугучныя часу даклады. Вытрыманыя выступленні прадстаўнікоў дыяспары — без злоснага аплёўвання савецкай гісторыі. Пад вечар выступіў Пазьняк. Пазьняк аплёўваў усё, не толькі мінулае, але i сучаснае — парламент, урад, «рэанімацыю», як ён сказаў, КПСС. I яму... наладзілі авацыю. Зала паднялася. Між іншым, перада мной сядзела група беларусак з Польшчы, яны не падняліся i не пляскалі. Вылі ад захаплення эмігранты з ЗША, Канады, Аўстраліі. (А з ЗША найбольшая група — 108 чалавек.) I тады я зразумеў — сутнасць з'езда. Шабаш былых паліцэйскіх. І рэванш ix. Самі яны, у выступленнях, захоўвалі «аб'ектыўнасць». Выказвалі толькі радасць «ад адраджэння». A калі пырснуў слінай дэпутат, эмоцый сваіх не стрымалі, не маглі стрымаць; гэта ж такая радасць: пабітыя ў вайне, ганебна ўцёкшыя з зямлі сваёй, яны дачакаліся сваёй перамогі, рэваншу".
Верашчака
#МоваНашаРодная #ДумкіЎслых А цяпер пра сумнае. У нас ёсць такія "разумнікі", нават сярод журналістаў і філосафаў, якія тыркаюць тэрмінам "нацыяналіст" усім, хто нек спрабуе абараніць сваё права карыстацца беларускай мовай. Маўляў, усё ў нас у дзяржаве…
#ДумкіЎслых
Не першы раз чую, нібыта мы на "Верашчацы" займаемся нечым непрыстойным і крычым пра "притеснение мовы".
Насамрэч нават думак такіх у нас не было і не будзе!
Мне наогул не падабаецца слова "притеснение". Я лічу, што ў нас у краіне Канстытуцыя абараняе ад любога "притеснения" не толькі мовы, але і грамадзян.
А вось тое, што часам грамадзяне абмежаваны ў магчымасцях карыстацца беларускай мовай, то гэта факт.
І што, трэба маўчаць і казаць, што ўсё норм?!
Міжтым, яшчэ за савецкім часам нашы пісьменнікі і культурныя дзеячы падымалі праблемы беларускай мовы. Значыць яны ёсць. Больш таго, на сённяшні дзень іх стала яшчэ больш.
А пра праблемы трэба не маўчаць, а гаварыць і вырашаць. Вось мы і гаворым.
Каб не згінеў наш Беларускі свет!
З любоўю да роднага
Зоя С
Не першы раз чую, нібыта мы на "Верашчацы" займаемся нечым непрыстойным і крычым пра "притеснение мовы".
Насамрэч нават думак такіх у нас не было і не будзе!
Мне наогул не падабаецца слова "притеснение". Я лічу, што ў нас у краіне Канстытуцыя абараняе ад любога "притеснения" не толькі мовы, але і грамадзян.
А вось тое, што часам грамадзяне абмежаваны ў магчымасцях карыстацца беларускай мовай, то гэта факт.
І што, трэба маўчаць і казаць, што ўсё норм?!
Міжтым, яшчэ за савецкім часам нашы пісьменнікі і культурныя дзеячы падымалі праблемы беларускай мовы. Значыць яны ёсць. Больш таго, на сённяшні дзень іх стала яшчэ больш.
А пра праблемы трэба не маўчаць, а гаварыць і вырашаць. Вось мы і гаворым.
Каб не згінеў наш Беларускі свет!
З любоўю да роднага
Зоя С
#МоваНашаРодная
..."Пратэставаць супраць роднай мовы, з аднаго боку, могуць людзі па неразуменню, а з другога – нашы ворагі, ворагі нашай савецкай рэчаіснасці, ворагі дружбы народаў."
Якуб Колас
25.05.1956
..."Пратэставаць супраць роднай мовы, з аднаго боку, могуць людзі па неразуменню, а з другога – нашы ворагі, ворагі нашай савецкай рэчаіснасці, ворагі дружбы народаў."
Якуб Колас
25.05.1956
#ДумкіЎслых
#АнекдотДня
Вадзім Францавіч, некаторыя пішуць "сиюта", "пропогандист", "варешка", "эмплуа"...
(Больш прыкдадаў тут @sidovocab)
Не хочаце абмеркаваць? Чаму Вы абмяжоўваеце сябе толькі "молдОванами" и "белАрусами"? 😁
#АнекдотДня
Вадзім Францавіч, некаторыя пішуць "сиюта", "пропогандист", "варешка", "эмплуа"...
(Больш прыкдадаў тут @sidovocab)
Не хочаце абмеркаваць? Чаму Вы абмяжоўваеце сябе толькі "молдОванами" и "белАрусами"? 😁
Forwarded from Дзікая прырода побач
Як правільна падкормліваць птушак?
❄️ Падкормліваць птушак можна пачынаць з першых замаразкаў і да пачатку вясны. Але калі кармленне ўжо пачалося, трэба падтрымліваць яго рэгулярна на працягу зімы. Птушкі прывыкаюць да такой крыніцы ежы і доўгія перапынкі могуць быць небяспечныя для іх.
🐦 Не пачынай падкормку раней першага снегу ці замаразкаў – гэта важна для пералётных птушак. Ранняя падкормка спыняе мігруючых птушак.
🦆 Вадаплаўных птушак трэба падкормліваць толькі калі ёсць лёд, які замінае ім шукаць натуральны корм.
🌰 Найлепшы корм для птушак пшаніца, авёс, ячмень, проса, несалёнае сала, масла, арэшкі, насенне сланечніку, гарбуза, кукурузы, лёну, рапсу, кавалачкі яблыка ды ягады, разынкі.
❌ Не кладзі ў кармушку нічога салёнага, вэнджанага, смажанага, печанага, а таксама рэшткі са свайго стала, асабліва хлеб – такія прадукты могуць выклікаць хваробы стрававання ў птушак і нават смерць.
А ты ўжо рыхтуешся да кармушачнага сезону? Раскажы, чым збіраешся частаваць птушак 🤗
Крыніца Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Jelonki.
📷 Фота з чату "Птушкі з фотастужкі" @ptushkafota
❄️ Падкормліваць птушак можна пачынаць з першых замаразкаў і да пачатку вясны. Але калі кармленне ўжо пачалося, трэба падтрымліваць яго рэгулярна на працягу зімы. Птушкі прывыкаюць да такой крыніцы ежы і доўгія перапынкі могуць быць небяспечныя для іх.
🐦 Не пачынай падкормку раней першага снегу ці замаразкаў – гэта важна для пералётных птушак. Ранняя падкормка спыняе мігруючых птушак.
🦆 Вадаплаўных птушак трэба падкормліваць толькі калі ёсць лёд, які замінае ім шукаць натуральны корм.
🌰 Найлепшы корм для птушак пшаніца, авёс, ячмень, проса, несалёнае сала, масла, арэшкі, насенне сланечніку, гарбуза, кукурузы, лёну, рапсу, кавалачкі яблыка ды ягады, разынкі.
❌ Не кладзі ў кармушку нічога салёнага, вэнджанага, смажанага, печанага, а таксама рэшткі са свайго стала, асабліва хлеб – такія прадукты могуць выклікаць хваробы стрававання ў птушак і нават смерць.
А ты ўжо рыхтуешся да кармушачнага сезону? Раскажы, чым збіраешся частаваць птушак 🤗
Крыніца Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Jelonki.
📷 Фота з чату "Птушкі з фотастужкі" @ptushkafota
Forwarded from Верашчака