Пачынаем новы дзень са «Звяздой» — з цікавостак!🔥

Некалькі падзей у краіне і свеце, якія адбыліся 22 снежня ➡️

🗡1904 год — нарадзіўся Міхаіл Сямёнавіч Барысаў, удзельнік вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў у гады Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза.

💭1861 год — нарадзіўся Уладзімір Піліпавіч Горын-Галкін, удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Расіі, філосаф-марксіст.

📝1906 год — нарадзіўся Андрэй Александровіч, беларускі паэт, празаік, член-карэспандэнт НАН Беларусі. Адзін з арганізатараў літаратурнага аб’яднання «Маладняк».

⚔1506 год — Папа Юлій II запрашае на службу ў Ватыкан швейцарскіх гвардзейцаў, якія з таго часу ахоўваюць папскую рэзідэнцыю.

📚1788 год — нарадзіўся лорд Байран, англійскі паэт-рамантык. Паэмы Байрана больш аўтабіяграфічныя, чым сачыненні іншых англійскіх рамантыкаў.

🗞1904 год — нарадзіўся Аркадзь Пятровіч Гайдар (Голікаў), рускі савецкі пісьменнік. У гады грамадзянскай вайны ў 15 гадоў камандаваў ротай, у 17 — палком. У Вялікую Айчынную вайну быў карэспандэнтам газеты «Комсомольская правда».

⚽️1927 год — адбыўся першы прамы радыёрэпартаж з футбольнага матча паміж «Арсеналам» і «Шэфілд Юнайтэд» у Лондане.

#КухняБеларусі

ГАЛУБЦЫ З БУЛЬБАЙ

800 г капусты
400 г бульбы
1 яйка
2 цыбуліны
3 ст. лыжкі топленага масла
1,5 шклянкі рэдкай смятаны
0,5 шклянкі тамату-пюрэ
соль

Качан капусты, з якога выразана храпка, апусціць у падсоленую ваду, якая кіпіць, паварыць 3-5 хвілін, затым выняць, аддзяліць капусныя лісты, зрэзаць патаўшчэнні.

Вараную бульбу патаўчы, дадаць нашаткаваную падсмажаную цыбулю, дробна пасечанае варанае яйка, соль, перамяшаць.

На кожны ліст пакласці падрыхтаваны фарш, загарнуць у выглядзе канверта. Галубцы злёгку абсмажыць, скласці ў жароўню, заліць смятанай, змешанай з таматам-пюрэ, і тушыць 30-40 хвілін.

#МоваНашаРодная

Толькі ў беларускай мове ёсць літара Ў

Гэта адметнасць беларускай мовы ўвасоблена ў помніку, які знаходзіцца ў Полацку.

Над скульптурай працаваў мастак і дызайнер Ігар Куржалаў. На помніку выбітыя радкі з верша народнага паэта Беларусі Рыгора Барадуліна: «Ад Еўфрасінні, ад Скарыны, ад Полацка пачаўся свет».

Мініятурная гармата, якая функцыянуе і страляе петардамі.

Мужыкі мараць толькі аб адным

Гарматы бываюць і вось гэткія - добрыя, якія нясуць радасць людзям. 👆❤️💚

Ён упарадкаваў жывое беларускае слова.
Беларускі Даль - ІВАН НАСОВІЧ

Зоркай першай велічыні ў гісторыі беларускай філалогіі, фалькларыстыкі і этнаграфіі з'яўляецца Іван Іванавіч Насовіч. Ён адзін з найвыдатнейшых дзеячаў нашай культуры XIX стагоддзя. Яго называюць беларускім Далем за ўнікальны "Слоўнік беларускай мовы" і "Зборнік беларускіх прыказак"

І. Насовіч працаваў у сістэме Міністэрства народнай асветы. Яго заслугі ў галіне адукацыі і выхавання моладзі былі адзначаны ордэнам Святога Станіслава ІІІ ступені.  Пасля атрымання генеральнага пенсіона, ордэна св. Уладзіміра за 35-ці гадовую службу як дэпутат местной квартирной комиссии ў Мціслаўлі, у 55- гадовым узросце ён змог заняцца любімай справай: папаўняць матэрыял для слоўніка роднай беларускай мовы.

У той час беларускае слова гучала скрозь, прычым не толькі ў вёсцы. Як пісаў Іван Насовіч у аўтабіяграфічным творы "Успаміны майго жыцця", тады па-беларуску размаўлялі чыноўнікі, настаўнікі, мясцовыя яўрэі, прадстаўнікі ўсіх саслоўяў.

"Наогул усе мяшчане і рамеснікі гавораць па-беларуску, апрача асоб не беларускага паходжання. Аканомы ж і прыказчыкі, зразумела, з дробнай шляхты, абавязкова павінны з беларускімі мужычкамі размаўляць па-беларуску. Нават самі памешчыкі, асабліва беларускага паходжання, любяць паміж сабою гутарыць па-беларуску".

Менавіта беларускія праваслаўныя святары Магілёўшчыны натхнілі Івана Насовіча на заняткі беларускай этнаграфіяй і беларускай мовай.
Беларуская мова - галоўная навуковая зацікаўленасць яго жыцця.

Акрамя таго, ён аўтар прац па беларускім фальклоры і беларускай гісторыі, аўтар-укладальнік такіх фальклорных зборнікаў, як
"Беларускія прыказкі і прымаўкі"
"Беларускія загадкі"
"Зборнік беларускіх прыказак"
"Беларускія песні"
У прадмове да зборніка песень І.Насовіч падкрэсліваў, што ў мінулым беларускі народ складаўся не толькі з сялян, але і меў уласную эліту, якая размаўляла на беларускай мове і спрычынілася да стварэння высокага стылю ў беларускім фальклоры.

Вялікі французскі філосаф-асветнік Вальтэр у свой час сказаў: "Слоўнік - гэта сусвет у алфавітным парадку".
Беларускамоўны сусвет, беларускамоўны космас выбудаваў Іван Насовіч. Ён упарадкаваў жывое беларускае слова. Яго слоўнік быў настольнай бібліяй беларускай мовы для нашага вялікага Максіма Багдановіча.

Іван Насовіч - сапраўдны волат беларускага духу, сапраўдны сейбіт беларушчыны!

#ЛюдзіБеларусі

Беларусь савецкая

Са збору БелДзяржФільмФонда


#ГісторыяБеларусі
#ФондКіно

*Арнамент - гэта своеасаблівая кніга народнай мудрасці. У пасланнях нашых продкаў сканцэнтраваны просьбы, мары, надзеі, добрыя пажаданні родным і блізкім, пачуцці шчасця ці смутку і шмат іншага.
*Многія з нас хацелі б пачуць галасы сваіх продкаў, даведацца, пра што думалі і пра што марылі ў старажытнасці пакаленні беларусаў, што яны любілі, чаго баяліся, каго паважалі і што хацелі б расказаць нам, сваім нашчадкам.
*Гэта магчыма дзякуючы старадаўнім тканым і вышываным вырабам, якія захаваліся да нашага часу. Калі ўважліва прыгледзецца да чарадзейных узораў, у іх шмат што можна "прачытаць".
*У кожным вытканым сантыметры тканіны, у кожным сцежцы ўзору быў заключаны глыбокі сэнс.     У старажытныя часы лічылі, што арнамент аберагаў ад зла, быў зваротам да багоў з просьбай аб спрыянні і абароне,
*Немясцовым  арнамент распавядаў, якія людзі жывуць у той ці іншай мясцовасці і якая сістэма ўяўленняў аб свеце  ў іх, ды і наогул дазваляў беларусам вылучацца сярод іншых народаў.

Андрэй Александровіч

22 студзеня 1906 г. нарадзіўся адзін з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднання «Маладняк» Андрэй Александровіч – беларускі паэт, празаік, дзіцячы пісьменнік.

Аўтар зборнікаў «Камсамольская нота» «Сутарэнне» (1925), «Па беларускім друку» (1925), «Прозалаць» (1926), «Угрунь» (1927), «Фабрыка смерці» (1929), «Гудкі» (1930), «Цені на сонцы» (1930), «Нараджэнне чалавека» (1931), «Узброеныя песні» (1936), «Вершы» (1970), «Галубінае крыло» (1976) і інш., а таксама рамана «Ваўчаняты», напісанага ў 1924 г. у сааўтарстве з А. Вольным і А. Дударом.

Кніжкі для дзяцей: «Рыбак» (1928), «Горад раніцой» (1930), «Калыханка» (1930), «Хлопчык і певень», «Як дзеці дапамагалі будаваць самалёт» (1931), «Шчаслівая дарога» (1935), «Казка пра пана Жываглота» (1935), «Падарунак дзеткам-малалеткам» (1936, 1973) і інш.
Займаўся перакладамі, у тым ліку пераклаў на беларускую мову «Інтэрнацыянал» і паэму А. Пушкіна «Руслан і Людміла» (1938).

Раздзел Нацыянальнай бібліятэкі, прысвечаны Андрэю Александровіча
👇

https://www.nlb.by/by/infarmatsyynyya-resursy/elektronnyya-infarmatsyynyya-resursy/resursy-natsyyanalnay-bibliyateki-belarusi/virtualnyya-praekty-vysta-ki-i-kalektsyi/virtualnyya-praekty-bibliyateki/virtual/na-khvali-chasu-u-plyni-zhytstsya/common/369479/

Родная зямелька – як зморанаму пасцелька