#ФактыПраБеларусь
Адной са зніклых каштоўнасцей Беларусі з'яўляецца найстаражытная Праваслаўная ікона - падарунак візантыйскага імператара
Эфеская ікона Божай Маці - адна з самых старажытных хрысціянскіх абразоў, напісаных паводле падання самім евангелістам Лукой, як прыжыццёвы партрэт Маці Божай.
Вобраз атрымаў у дар ад візантыйскага імператара Бацька Ефрасінні Полацкай, Святаслаў Усяслававіч, За бездакорную службу. Князь Святаслаў і перадаў яе ў Полацк дачцэ. Затым абраз доўгі час знаходзіўся ў галоўным храме Тарапца і быў адным з асноўнай праваслаўнай рэліквій Вялікага Княства Літоўскага.
Але ў пачатку XVI стагоддзя пры захопе горада Маскоўскай дзяржавай яе сляды губляюцца.
Існуе два раннія спісы XVI стагоддзя, адзін з якіх доўгі час лічыўся сапраўдным чынам. Мабыць, перад узяццем горада маскоўскімі войскамі мясцовы біскуп і войт здолелі падмяніць вобраз, які вісеў у галоўным храме горада.
Так ці інакш, адзін з самых знакамітых узораў іканапісу I стагоддзя ў цяперашні час страчаны.
Адной са зніклых каштоўнасцей Беларусі з'яўляецца найстаражытная Праваслаўная ікона - падарунак візантыйскага імператара
Эфеская ікона Божай Маці - адна з самых старажытных хрысціянскіх абразоў, напісаных паводле падання самім евангелістам Лукой, як прыжыццёвы партрэт Маці Божай.
Вобраз атрымаў у дар ад візантыйскага імператара Бацька Ефрасінні Полацкай, Святаслаў Усяслававіч, За бездакорную службу. Князь Святаслаў і перадаў яе ў Полацк дачцэ. Затым абраз доўгі час знаходзіўся ў галоўным храме Тарапца і быў адным з асноўнай праваслаўнай рэліквій Вялікага Княства Літоўскага.
Але ў пачатку XVI стагоддзя пры захопе горада Маскоўскай дзяржавай яе сляды губляюцца.
Існуе два раннія спісы XVI стагоддзя, адзін з якіх доўгі час лічыўся сапраўдным чынам. Мабыць, перад узяццем горада маскоўскімі войскамі мясцовы біскуп і войт здолелі падмяніць вобраз, які вісеў у галоўным храме горада.
Так ці інакш, адзін з самых знакамітых узораў іканапісу I стагоддзя ў цяперашні час страчаны.
#ФактыПраБеларусь
Загадкавая шабля Радзівіла
Шабля Радзівіла - каштоўны клінок, захоплены ў баі з атрадам крымскіх татараў.
Старадаўні арабскі клінок вёз спецыяльны пасол з Галандыі з вялікай аховай. Шабля вельмі старажытнай работы, якая належыла Харэзм-шаху і хану Тахтамышу. Яна была паслана ў падарунак крымскім ханам ад галандскіх купцоў.
Шабля адрознівалася незвычайным колерам, з сінім адлівам, і невытлумачальнымі ўласцівасцямі металу. Яна мела вечнае завострыванне, і на спрэчку Радзівіл, каб здзівіць гасцей у сябе ў Нясвіжы, перасякаў ёю, то драўляныя бярвёны, то шыі гладкім валам, з аднаго ўдару.
Сляды шаблі губляюцца ў 1831 годзе пасля падаўлення антырасійскага паўстання. Магчыма, Міхаіл Гедэон Радзівіл, адзін з правадыроў паўстання, мог выгандляваць сабе за ўнікальную зброю ў расійскага імператара ад'езд з месца ссылкі з Яраслаўля ў Дрэздэн.
Але больш шаблю Радзівіла ніхто публічна не бачыў. Яна папоўніла спіс знікшых каштоўнасцей.
Загадкавая шабля Радзівіла
Шабля Радзівіла - каштоўны клінок, захоплены ў баі з атрадам крымскіх татараў.
Старадаўні арабскі клінок вёз спецыяльны пасол з Галандыі з вялікай аховай. Шабля вельмі старажытнай работы, якая належыла Харэзм-шаху і хану Тахтамышу. Яна была паслана ў падарунак крымскім ханам ад галандскіх купцоў.
Шабля адрознівалася незвычайным колерам, з сінім адлівам, і невытлумачальнымі ўласцівасцямі металу. Яна мела вечнае завострыванне, і на спрэчку Радзівіл, каб здзівіць гасцей у сябе ў Нясвіжы, перасякаў ёю, то драўляныя бярвёны, то шыі гладкім валам, з аднаго ўдару.
Сляды шаблі губляюцца ў 1831 годзе пасля падаўлення антырасійскага паўстання. Магчыма, Міхаіл Гедэон Радзівіл, адзін з правадыроў паўстання, мог выгандляваць сабе за ўнікальную зброю ў расійскага імператара ад'езд з месца ссылкі з Яраслаўля ў Дрэздэн.
Але больш шаблю Радзівіла ніхто публічна не бачыў. Яна папоўніла спіс знікшых каштоўнасцей.
#ФактыПраБеларусь
# Фактыпрабеларусь
Карона працы Бенвенуто Чэліні
Карона Вялікага князя літоўскага, зробленая геніем ювелірнай справы Бенвенута Чэліні, таксама адносіцца да страчаных артэфактаў беларускай гісторыі.
Вядомаму італьянскаму майстру ўбор для каранацыі замовіла Бона Сфорца, маці вялікага князя літоўскага Жыгімонта II Аўгуста. Гэты падарунак прызначаўся на 14-годдзе вялікага князя.
# Фактыпрабеларусь
Карона працы Бенвенуто Чэліні
Карона Вялікага князя літоўскага, зробленая геніем ювелірнай справы Бенвенута Чэліні, таксама адносіцца да страчаных артэфактаў беларускай гісторыі.
Вядомаму італьянскаму майстру ўбор для каранацыі замовіла Бона Сфорца, маці вялікага князя літоўскага Жыгімонта II Аўгуста. Гэты падарунак прызначаўся на 14-годдзе вялікага князя.
#ФактыПраБеларусь
Карона працы Бенвенуто Чэліні
У 1533 годзе прадстаўніцы родаў Сфорца і Медычы прыйшлося выкарыстаць усю сваю прываблівасць і немалыя грошы спачатку каб пераканаць папскага ювеліра ўзяцца за гэтую працу, а затым дамовіцца са сваім далёкім сваяком Папам Кліментам VIII, каб той благославіў гэтую працу.
Але карона, выкананая з залатых пласцін з сюжэтамі з гісторыі ВКЛ, упрыгожаная трыма вялізнымі жоўтымі дыяментамі, што сімвалізавала тры часткі асноўнага тытула вялікага князя, стала шэдэўрам ювелірнага мастацтва.
Доўгі час карона знаходзілася на захоўванні ў канцлераў ВКЛ, і вялікаму князю перадавалася толькі пры каранацыі і пры правядзенні соймаў з прысутнасцю вялікага князя літоўскага.
Карона захоўвалася ў Гальшанах і ў Ружанах там, дзе былі рэзідэнцыі вялікага канцлера. Апошні кароль Рэчы Паспалітай, і ён жа апошні вялікі князь літоўскі-Станіслаў Аўгуст Панятоўскі, разам з гэтай каронай быў вывезены ў Пецярбург з Гродна ў 1796 годзе.
Пасля яго смерці Павел I, які падлашчваўся да шляхты былога ВКЛ, распарадзіўся пахаваць Панятоўскага ў каранацыйнай кароне ВКЛ. Але да здзіўлення прыдворных, замест раскошнага твора ювелірнага мастацтва ў іх рукі трапіла грубаваты выраб з пазалочанай бронзы.
Пагаворвалі, што да крадзяжу кароны ВКЛ прыклаў руку вялікі патрыёт аўтаноміі Вялікага Княства Літоўскага ў межах Расійскай імперыі Міхаіл Клеафас Агінскі, сябар цэсарэвіча Аляксандра Паўлавіча. Нават меліся сведкі, якія бачылі карону ў маёнтку Залессе, у любімым маёнтку Агінскага.
Але з тых часоў яе сляды губляюцца, як шматлікіх іншых каштоўнасцей...
Карона працы Бенвенуто Чэліні
У 1533 годзе прадстаўніцы родаў Сфорца і Медычы прыйшлося выкарыстаць усю сваю прываблівасць і немалыя грошы спачатку каб пераканаць папскага ювеліра ўзяцца за гэтую працу, а затым дамовіцца са сваім далёкім сваяком Папам Кліментам VIII, каб той благославіў гэтую працу.
Але карона, выкананая з залатых пласцін з сюжэтамі з гісторыі ВКЛ, упрыгожаная трыма вялізнымі жоўтымі дыяментамі, што сімвалізавала тры часткі асноўнага тытула вялікага князя, стала шэдэўрам ювелірнага мастацтва.
Доўгі час карона знаходзілася на захоўванні ў канцлераў ВКЛ, і вялікаму князю перадавалася толькі пры каранацыі і пры правядзенні соймаў з прысутнасцю вялікага князя літоўскага.
Карона захоўвалася ў Гальшанах і ў Ружанах там, дзе былі рэзідэнцыі вялікага канцлера. Апошні кароль Рэчы Паспалітай, і ён жа апошні вялікі князь літоўскі-Станіслаў Аўгуст Панятоўскі, разам з гэтай каронай быў вывезены ў Пецярбург з Гродна ў 1796 годзе.
Пасля яго смерці Павел I, які падлашчваўся да шляхты былога ВКЛ, распарадзіўся пахаваць Панятоўскага ў каранацыйнай кароне ВКЛ. Але да здзіўлення прыдворных, замест раскошнага твора ювелірнага мастацтва ў іх рукі трапіла грубаваты выраб з пазалочанай бронзы.
Пагаворвалі, што да крадзяжу кароны ВКЛ прыклаў руку вялікі патрыёт аўтаноміі Вялікага Княства Літоўскага ў межах Расійскай імперыі Міхаіл Клеафас Агінскі, сябар цэсарэвіча Аляксандра Паўлавіча. Нават меліся сведкі, якія бачылі карону ў маёнтку Залессе, у любімым маёнтку Агінскага.
Але з тых часоў яе сляды губляюцца, як шматлікіх іншых каштоўнасцей...
https://yangx.top/verashchaka_by/6420
У Рагачове таксама жыла каралева Бона Сфорца ))
Вось фота яе замка там 👇👇👇
У Рагачове таксама жыла каралева Бона Сфорца ))
Вось фота яе замка там 👇👇👇
Telegram
Верашчака
#ФактыПраБеларусь
# Фактыпрабеларусь
Карона працы Бенвенуто Чэліні
Карона Вялікага князя літоўскага, зробленая геніем ювелірнай справы Бенвенута Чэліні, таксама адносіцца да страчаных артэфактаў беларускай гісторыі.
Вядомаму італьянскаму майстру ўбор…
# Фактыпрабеларусь
Карона працы Бенвенуто Чэліні
Карона Вялікага князя літоўскага, зробленая геніем ювелірнай справы Бенвенута Чэліні, таксама адносіцца да страчаных артэфактаў беларускай гісторыі.
Вядомаму італьянскаму майстру ўбор…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ГісторыяБеларусі
#ФактыПраБеларусь
Цікавыя факты пра Крыж Афрасінні Полацкай
У тыкток @starymensk.by
#ФактыПраБеларусь
Цікавыя факты пра Крыж Афрасінні Полацкай
У тыкток @starymensk.by
#ГісторыяБеларусі
#ФактыПраБеларусь
Працягваем расказаць пра страчаныя каштоўнасці Беларусі
У 1942-1943 гг. у Вену немцамі былі вывезены экспанаты Мінскага гістарычнага музея, звязаныя з яўрэйскай культурай Беларусі (карціны, кнігі, рукапісы, прадметы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва).
Перад іх адпраўкай дырэктарам а.Шукелайтам, было зроблена апісанне, якое захавалася ў Англіі.
Па ўскосных звестках гэтая калекцыя захоўваецца ў адной з навуковых устаноў Вены, якія займаюцца яўрэйскімі праблемамі.
Што ж адправілі ў Аўстрыю? Перш за ўсё карціны на біблейскія і бытавыя тэмы, партрэты. Прывяду толькі некалькі назваў: "Продаж Язэпа", "Фантазія аб прыходзе Месіі", "Група габрэйскіх жанчын", "Габрэйская жанчына (за) прадзівам нітак", "Збор вінаграду", "Алень".
Дата стварэння адзначаецца толькі ў тых выпадках, калі яна досыць паказальная: напрыклад, «Габрэй–мяснік ў г.Празе. ХІІІ ст.».
З іншых крыніц вядома, што з Беларускага музея вывезлі творы Пэна («Гадзіншчык»), Шагала, Кругера (партрэт Скарыны), Юдовіна.
#ФактыПраБеларусь
Працягваем расказаць пра страчаныя каштоўнасці Беларусі
У 1942-1943 гг. у Вену немцамі былі вывезены экспанаты Мінскага гістарычнага музея, звязаныя з яўрэйскай культурай Беларусі (карціны, кнігі, рукапісы, прадметы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва).
Перад іх адпраўкай дырэктарам а.Шукелайтам, было зроблена апісанне, якое захавалася ў Англіі.
Па ўскосных звестках гэтая калекцыя захоўваецца ў адной з навуковых устаноў Вены, якія займаюцца яўрэйскімі праблемамі.
Што ж адправілі ў Аўстрыю? Перш за ўсё карціны на біблейскія і бытавыя тэмы, партрэты. Прывяду толькі некалькі назваў: "Продаж Язэпа", "Фантазія аб прыходзе Месіі", "Група габрэйскіх жанчын", "Габрэйская жанчына (за) прадзівам нітак", "Збор вінаграду", "Алень".
Дата стварэння адзначаецца толькі ў тых выпадках, калі яна досыць паказальная: напрыклад, «Габрэй–мяснік ў г.Празе. ХІІІ ст.».
З іншых крыніц вядома, што з Беларускага музея вывезлі творы Пэна («Гадзіншчык»), Шагала, Кругера (партрэт Скарыны), Юдовіна.
#СучаснаяБеларусь
БЕЛАРУСЬ МАЕ НАМЕР ВЯРНУЦЬ КАШТОЎНАСЦІ, ВЫКРАДЗЕНЫЯ Ў ГАДЫ ВАВ
Міністэрства культуры па ініцыятыве Генпракуратуры склала пералік з культурных каштоўнасцяў, вывезеных з тэрыторыі БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны і якія падлягаюць вяртанню.
Усяго ў ім 694 прадметы. Адна з галоўных каштоўнасцяў Беларусі-Крыж Ефрасінні Полацкай. Выкрадзеныя і не вернутыя на радзіму слуцкія паясы, якія прызнаныя нацыянальнай рэліквіяй і гістарычным культурным сімвалам. Цяпер у Беларусі захаваліся толькі адзінкавыя іх экзэмпляры і фрагменты.
У якасці магчымых месцаў знаходжання рэліквій са спісу вызначаны шэраг замежных дзяржаў. Напрыклад, ЗША, Ізраіль, Украіна, Польшча і іншыя.
Паводле звестак нагляднага ведамства, ліст яшчэ не канчатковы. Работа па ўстанаўленні страчаных культурных каштоўнасцей, вызначэнні іх кошту і рэпатрыяцыі ў краіну працягваецца.
Прадметы могуць знаходзіцца як ва ўстановах замежных дзяржаў, так і прыватных калекцыях, лічаць у Генпракуратуры. Да працы падключаны і МЗС Беларусі
БЕЛАРУСЬ МАЕ НАМЕР ВЯРНУЦЬ КАШТОЎНАСЦІ, ВЫКРАДЗЕНЫЯ Ў ГАДЫ ВАВ
Міністэрства культуры па ініцыятыве Генпракуратуры склала пералік з культурных каштоўнасцяў, вывезеных з тэрыторыі БССР у гады Вялікай Айчыннай вайны і якія падлягаюць вяртанню.
Усяго ў ім 694 прадметы. Адна з галоўных каштоўнасцяў Беларусі-Крыж Ефрасінні Полацкай. Выкрадзеныя і не вернутыя на радзіму слуцкія паясы, якія прызнаныя нацыянальнай рэліквіяй і гістарычным культурным сімвалам. Цяпер у Беларусі захаваліся толькі адзінкавыя іх экзэмпляры і фрагменты.
У якасці магчымых месцаў знаходжання рэліквій са спісу вызначаны шэраг замежных дзяржаў. Напрыклад, ЗША, Ізраіль, Украіна, Польшча і іншыя.
Паводле звестак нагляднага ведамства, ліст яшчэ не канчатковы. Работа па ўстанаўленні страчаных культурных каштоўнасцей, вызначэнні іх кошту і рэпатрыяцыі ў краіну працягваецца.
Прадметы могуць знаходзіцца як ва ўстановах замежных дзяржаў, так і прыватных калекцыях, лічаць у Генпракуратуры. Да працы падключаны і МЗС Беларусі
#ГісторыяБеларусі
#ФактыПраБеларусь
18 снежня 1882 года у Беларусі былі ўсталяваныя першыя тэлефонныя лініі.
Яны злучылі гомельскі маёнтак князя Паскевіча-Эрыванскага з яго замкам, фабрыкамі і фальваркамі.
#ФактыПраБеларусь
18 снежня 1882 года у Беларусі былі ўсталяваныя першыя тэлефонныя лініі.
Яны злучылі гомельскі маёнтак князя Паскевіча-Эрыванскага з яго замкам, фабрыкамі і фальваркамі.
#ФактыПраБеларусь
Залатыя апосталы Радзівілаў, створаныя візантыйскімі ювелірамі для ўпрыгожвання галоўнага храма Канстанцінопаля, былі вывезены за некалькі гадзін да падзення горада і пасля набыты Мікалаем Хрыстафорам Радзівілам Сіроткам для ўпрыгожвання замка ў Нясвіжы.
Кожная з 12 скульптур важыла больш за 131 кг золата і была інкруставана сотнямі каштоўных камянёў, што рабіла іх неацэннымі не толькі з матэрыяльнага, але і з гістарычнага пункту гледжання.
Апосталы захоўваліся ў патаемным пакоі пасярод складанага лабірынта пад замкам, пабудаваным па замове Радзівіла замест звычайнага сярэднявечнага падзямелля.
У 1784 годзе князь Караль Станіслаў Радзівіл «Пане Каханку» дэманстраваў гэтыя шэдэўры польскаму каралю Станіславу Панятоўскаму, ацаніўшы іх кошт у 9 мільёнаў залатых рублёў — палову гадавога даходу роду.
Да гэтага часу застаецца загадкай, дзе знаходзяцца гэтыя скарбы: некаторыя лічаць, што яны былі вывезены нямецкім акультным ордэнам падчас Другой сусветнай вайны.
Крыніца
Залатыя апосталы Радзівілаў, створаныя візантыйскімі ювелірамі для ўпрыгожвання галоўнага храма Канстанцінопаля, былі вывезены за некалькі гадзін да падзення горада і пасля набыты Мікалаем Хрыстафорам Радзівілам Сіроткам для ўпрыгожвання замка ў Нясвіжы.
Кожная з 12 скульптур важыла больш за 131 кг золата і была інкруставана сотнямі каштоўных камянёў, што рабіла іх неацэннымі не толькі з матэрыяльнага, але і з гістарычнага пункту гледжання.
Апосталы захоўваліся ў патаемным пакоі пасярод складанага лабірынта пад замкам, пабудаваным па замове Радзівіла замест звычайнага сярэднявечнага падзямелля.
У 1784 годзе князь Караль Станіслаў Радзівіл «Пане Каханку» дэманстраваў гэтыя шэдэўры польскаму каралю Станіславу Панятоўскаму, ацаніўшы іх кошт у 9 мільёнаў залатых рублёў — палову гадавога даходу роду.
Да гэтага часу застаецца загадкай, дзе знаходзяцца гэтыя скарбы: некаторыя лічаць, што яны былі вывезены нямецкім акультным ордэнам падчас Другой сусветнай вайны.
Крыніца
#ФактыПраБеларусь
#ПобытБеларусаў
Культура бортніцтва Беларусі і Польшчы зараз пад абаронай ЮНЕСКА - старажытная традыцыя пчалярства ўвайшла ў рэпрэзентатыўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва.
Уключэнне элемента ў Спіс ЮНЕСКА стала вынікам сумеснай работы нацыянальных камісій па справах ЮНЕСКА, міністэрстваў культуры Беларусі і Польшчы, прыгранічных суполак, няўрадавых арганізацый і экспертаў дзвюх краін.
Дзіўна, але на беларускім Палессі захавалася ўнікальная традыцыя - бортніцтва. Гэта месца, дзе яно практычна не перарывалася і перадавалася з пакалення ў пакаленне.
Бортніцтву ў Беларусі больш за 1000 гадоў. Гэта асаблівы від промыслу, які згадваецца ў такіх старажытных юрыдычных дакументах, як "Руская праўда" (права Кіеўскай Русі) і статуты ВКЛ. Бортны мёд можна назваць нафтай сярэднявечча і асноўнай экспартнай сыравінай - цяжка ўявіць той час без васковых свечак і мядовых напояў. З ХVIII стагоддзя традыцыя паступова выцесніла калодным пчалярствам і рамачным.
Больш падрабязна тут
#ПобытБеларусаў
Культура бортніцтва Беларусі і Польшчы зараз пад абаронай ЮНЕСКА - старажытная традыцыя пчалярства ўвайшла ў рэпрэзентатыўны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны чалавецтва.
Уключэнне элемента ў Спіс ЮНЕСКА стала вынікам сумеснай работы нацыянальных камісій па справах ЮНЕСКА, міністэрстваў культуры Беларусі і Польшчы, прыгранічных суполак, няўрадавых арганізацый і экспертаў дзвюх краін.
Дзіўна, але на беларускім Палессі захавалася ўнікальная традыцыя - бортніцтва. Гэта месца, дзе яно практычна не перарывалася і перадавалася з пакалення ў пакаленне.
Бортніцтву ў Беларусі больш за 1000 гадоў. Гэта асаблівы від промыслу, які згадваецца ў такіх старажытных юрыдычных дакументах, як "Руская праўда" (права Кіеўскай Русі) і статуты ВКЛ. Бортны мёд можна назваць нафтай сярэднявечча і асноўнай экспартнай сыравінай - цяжка ўявіць той час без васковых свечак і мядовых напояў. З ХVIII стагоддзя традыцыя паступова выцесніла калодным пчалярствам і рамачным.
Больш падрабязна тут