#МіфыЛегендыБеларусі

Хут

У каго ў хаце паселіцца Хут, таму ён вельмі спрыяе ў жыцці: золатам з невядомых скарбаў адорвае, снапы з далёкіх чужых палеткаў у гумно прыносіць. Зрэдку Хута можна ўбачыць увечары на небе. Калі ён ляціць і зіхаціць агнём, дык золата дзесьці знайшоў; калі ж чуваць толькі лопанне крылаў, а самога не відаць — збожжа нясе.

Хута трэба заўсёды шанаваць і смачна карміць. І не забывацца, што любімая Хутава страва — яечня. Таму гаспадыня, падсмажыўшы яйкі, спяшаецца на гарышча, ставіць каля коміна міску і кліча:
— Хут, Хут, хадзі сюды, з’еш яечню!

Вернецца гаспадыня ў хату, а Хут пачынае есці. І абавязкова праз дзень ці два гаспадарам дабром аддзячыць. Тут, на гарышчы, Хут і жыве, а лётае, дзе яму захочацца. Ён таксама можа лёгка перакінуцца ў палена, корч ці старое кола.

Кажуць, быў такі выпадак. Адзін парабак падслухаў, што гаспадыня паклікала Хута есці, пачакаў, калі яна вярнулася ў хату, і з’еў яечню сам. Хут страшэнна раззлаваўся, напэўна, падумаў, што з яго пакпілі: паклікалі снедаць, а міска — пустая…

У той жа дзень падпаліў ён сядзібу — і хату, і гумно, і хлеў. Збівалі людзі пажар, збівалі, але не далі рады. Стаяць, глядзяць на галавешкі. Непадалёку старое кола ляжыць. Нікому ў галаву не цюкнула, што гэта Хут. Не стала яму дзе жыць, вось ён у кола і перакінуўся.
— Навошта, каб яно згарэла! — сказаў сусед пагарэльцаў і перакінуў кола ў свой двор.

І зажыў той дзядзька прыпяваючы. Усё ў яго ладам пайшло: і жыта добра радзіла, і ўсякае багацце паплыло ў хату.

Вітаначкі! Як настрой?

Вясёлай пятніцы ўсім!

#КухняБеларусі

Вішнёўка

Прадукты:
● вада (2 л),
● вішні (0,5 кг),
● манныя крупы (100 г),
● цукар (па смаку).

Гатаванне
Давесці ваду да кіпення, пакласці ў яе вішні. Як толькі вада з вішнямі пачне закіпаць, дадаць туды, памешваючы, манную крупу і цукар па смаку.

Смачнага!

#Падарожжа
#ГісторыяВКЛ

Брэсцкая крэпасць

Хоць яна больш вядомая сваім гераічным супраціўленнем падчас Другой сусветнай вайны, крэпасць таксама звязана з гісторыяй Вялікага Княства Літоўскага.

На месцы крэпасці некалі знаходзіўся замак, які служыў важным абарончым пунктам на заходніх рубяжах Вялікага Княства Літоўскага. Месца, дзе знаходзіцца крэпасць захоўвае ў сабе мноства гістарычных эпізодаў, пачынаючы ад сярэднявечных бітваў да дыпламатычных перамоваў.

Гістарычная нататка: у 1596 годзе ў Берасцейскім замку была заключана Брэсцкая унія паміж Каталіцкай і Праваслаўнай Цэрквамі.

#МоваНашаРодная

Апытанка ад Ільі Шынкарэнка

Супрацоўнік Мак.бай красаўчык! Наш чалавек!

https://www.tiktok.com/@shynkarenka?_t=8ry9mZB6enP&_r=1

#ЗУспамінаў
#ГісторыяБеларусі
#КанфесійныяПытанніВКЛ

З успамінаў Максіміліяна Восіпавіча Маркса, удзельніка рэвалюцыйнага руху 1860-х гг., даследчыка Сібіры, прыродазнаўца, метэаролага, аб сваім жыцці ў Віцебску ў 1830-1840-х гг.

Пра складанасці перакладу, вачамі "паляка":

"Самым ярым борцом со священниками выступил полковник Виссарион Савич Комаров, воспетый Сенковским в повести «Висяша и фея», бывший после губернским витебским люстратором казенных имуществ и женившийся потом в третий раз на жене Клингера-Тришки. Как наторелый крючкодей он так ловко громил расходившихся  попов, что сам Полоцкий епископ смиренно глотал пилюли, предписываемые ему этим заступником православия и гонителем унии. Это был господин с огромнейшим задатком энергии, тяжко ложившейся не только на несчастных крепостных, но даже и на собственное его семейство. 
Однажды кормилица младшего сына его Виктора, бывшая униатка, молилась как умела, и он услышал слова "ани жадной речи". Это взбесило его, как кощунство над молитвою. 
– Послушайте, послушайте только, какую эта безумная несет ахинею! – обратился он ко мне в присутствии своих более взрослых детей. 
Оказалось, что кормилица читала десятую заповедь, полагая, что это молитва, и читала так, как ее выучил униатский священник, а именно: «Не пожелай жены ближнего твоего, ани жадной речи (и никакой вещи) его».
 – Слышите, что это такое? Какое жадной речи, когда там сказано не ближнего, а искреннего твоего, и потом уж ни дома ближнего твоего, ни села его, ни раба его, ни рабыни его, ни…"

#ЗробленаЎБеларусі

Сёння мая замоўненая цішотка прыехала.
Вышывала ўсё рукамі майстрыца з Вілейкі Ількевіч Ларыса

У Інстаграм https://www.instagram.com/ilkevichlarisa?igsh=ODVlOTA1aXdzNTls

🆕 Чарговая навінка ад Выдавецкага дома «Звязда»

«Радзімазнаўства»: з гісторыі беларускіх тапонімаў
Васіль Шур

На старонках кнігі доктара філалагічных навук прафесара Васіля Шура ў даступнай форме расказваецца пра разнастайныя анамастычныя назвы Беларусі. Аўтар спрабуе раскрыць лінгвакультуралагічны код некаторых уласных імёнаў.

Выданне будзе цікавае як для спецыялістаў-філолагаў, так і для шырокага кола чытачоў.

📌 Гэтае выданне можна набыць у крамах ААТ «Белкніга», РУП «Акадэмкніга» і інтэрнэт-краме «Оз.бай»

📌 Набыць выданні па спецыяльным кошце (без гандлёвай нацэнкі), а таксама пазнаёміцца з поўным асартыментам кніжнай прадукцыі вы можаце ў Выдавецкім доме «Звязда» (г. Мінск, вул. Захарава, 19) або на сайце zviazda.by у раздзеле «Кнігі».

Кошт 1 асобніка - 33,72 руб.

Па дадатковых пытаннях звяртацца па нумарах тэлефона, пазначаных у шапцы профілю.