Драўляныя гадзіннікі ад Андрэя Мартынюка

Сказ пра тое, як ляўша блаху падкаваў, даўно ўспамінаюць, калі размова ідзе аб майстрах з залатымі рукамі, якія спраўляюцца з самымі складанымі задачамі лепш за любога англійскага механіка. А вось Андрэй Мартынюк, таленавіты рэзчык па дрэву з Беларусі, з загадкавай "німфазорыяй" можа не ўправіцца, зато часы робіць такія, што ніякім швейцарскім не снілася!

Андрэй Мартынюк з дзяцінства рос таленавітым хлопчыкам, любіў маляваць. Калі пасталеў, то атрымаў інжынерную адукацыю, але цяга да разьбы па дрэву аказалася мацнейшай за любоў да прафесіі.
Аднойчы ён пачуў ад свайго настаўніка, что вяршыня сталярнага майстэрства - гэта драўляны гадзіннік, і задаўся мэтай яго стварыць. Праўда, на тое, каб сабраць першую мадэль, яму спатрэбілася аж чатыры гады.

Спачатку Андрэй Мартынюк стараўся капіраваць металічны механізм, але зразумеў, што дабіцца дакладнага часу ў гэтым выпадку немагчыма.
Па-першае, дрэва - больш мяккі матэрыял, чым метал, а, па-другое, вільгаць псуе дэталі.
У выніку пільнай працы майстар навучыўся рабіць гадзіннікавыя механізмы, у якіх памеры зубцоў шасцярон значна большыя, чым традыцыйныя аналагі. Акрамя таго, ён прапітвае драўніну спецыяльным растворам, які робіць яе больш устойлівай да вільгаці.

Сёння на тое, каб стварыць драўляны гадзіннік, Андрэю Мартынюку патрэбна каля паўгода. Майстра ахвотна прадае свае работы, коштам прыкладна 500 даляраў, што, канешна, не дастаткова, каб карміць сям'ю.

Сам майстар прызнаецца, што плата непараўнальная з тымі намаганнямі, якія патрэбаюцца на стварэнне такіх механізмаў, але ён адчувае вялікую радасць, калі яго вырабы становяцца часткай нечыйга жыцця.

Дарэчы, каб дабіцца ад беларускіх гадзіннікаў швейцарскай дакладнасці Андрэю Мартынюку прыходзіцца выкарыстоўваць 15 відаў рознай драўніны для стварэння кожнага механізма.

#ЛюдзіБеларусі

Сябры, наш канал, як малое немаўлятка, толькі спрабуе рабіць першыя крокі.
Нам будзе складана без вашай падтрымкі, падказак, без вашай адваротнай сувязі.

Будзем удзячныя вам за цікавыя навіны пра Беларусь, прыгожыя фотаздымкі, забаўныя гісторыі, расповеды пра нейкія падзеі, пра нашы гарады і вёскі, пра таленавітых і прыгожых людзей нашых

Давайце развіваць канал разам! Пішыце і дасылайце свае матэрыялы сюды

@gusljar_bot

Беларусь - наша душа, наша сэрца, наш сімвал веры.
Так было, так ёсць і так будзе!

А няхай будзе рубрыка і для маленькіх беларусікаў!
Мультфільм на беларускай мове
Добра, што такія мульцікі ёсць. Але хацелася б, каб яны крыху весялейшыя былі.
Ці як вы лічыце?

#ДзеткамБеларусікам


https://youtu.be/KbQ56dtLTbk?feature=shared

#ЛюдзіБеларусі

https://youtu.be/xjAlvsvCpwM?si=m2jBUu8LoiK-obZK

Хто ЗЮЗЮ тут жадаў пакрыўдзіць? 😡😉

Лясун (лесавік, ляшак, лясны чалавек, лясны гаспадар, лясны дзед, ляснік, лесавы) у народнай культуры беларусаў - гаспадар лесу.        
* Лясун мае вялікую сілу і ўладу не толькі над лесам, але і ў некаторай ступені над жыццём чалавека ўвогуле.  Лічылася, што знешне лясун падобны да чалавека — дзеда з доўгай сівой барадой, у лапцях і доўгай кашулі. У некаторых паданнях вобраз лесуна атаясамліваўся з самім лесам, яго цяжка было заўважыць, адрозніць ад дрэва ці высокага куста.
* Лесуны не столькі шкодзяць людзям, колькі проста гарэзяць, але іншым разам гэта становіцца бядой для чалавека. Напрыклад, грыбамі і ягадамі ён можа зацягнуць чалавека ў непралазныя мясціны, дзе можна згубіцца.           
* Меркавалі, што лясун не кране таго, хто не будзе ў лесе крычаць, ламаць голле, таптаць грыбы і ягады. Калі вы ўваходзіце ў лес, абавязкова спытайцеся ў лесуна дазволу, а калі выходзіце з лесу, то скажыце словы падзякі.

#МіфыЛегендыБеларусі

Учора ў нашым чаце трохі шкварчала!

Паспрачаліся наконт таго, чый жа паэт Адам Міцкевіч: беларус або паляк.
Выкажу сваю думку

Па-першае, час тады быў такі, што на нашай тэрыторыі шмат хто лічыў і пісаў сябе як палякам. Асабліва шляхта і той, хто планаваў атрымаць адукацыю. І гэта не значыць, што цяпер мы не павінны іх лічыць нашымі людзьмі.

Па-другое, тое, што тады пісалі на польскай мове, гэта было нармальна, адукацыя ўся была па-польску. Дарэчы, мая бабуля, напрыклад, пісаць умела толькі па-польску, бо скончыла 4 класы польскай школы, іншых тут не было. І гэта не значыць, што яна палячкай была. Яна, дарэчы, была рускай па бацьку.

Што датычыць маніпуляцыі пана Тутэйшага, якую прыцягнулі ў чат, то вышэй ёсць скрын з трумачэннем, што "беларуская гаворка" гэта не пра дыялект, а пра маўленне, пра мову. І калі на беларускую гаворку тэксты перакладалі, то значыць на ёй размаўлялі людзі. Кропка!

А найбольш пазабавіў наш Скіф! Ён як Жорж Міласлаўскі хутка і землі нашы пачне раздаваць мусіць!
Не важна, кім падпісваў сябе Міцкевіч. Нарадзіўся ён на нашай зямлі, пісаў пра нашу зямлю, значыць і паэт ён беларускі!
Мулявін рускі па нацыянальнасці, прыехаў з Расіі, а хіба ён не наш, не беларускі спявак? Хіба "Песняры" не беларускія?
Марк Шагал быў еўрэй, дык што, мы скажам, што ён не беларускі мастак?

Па мне так. Міцкевіч - беларускі паэт, Шагал - беларускі мастак, а Вільня - беларускі горад!
І не трэба ад свайго адмаўляцца, а то так і годнасць сваю аддадзім, і гісторыю ўсю, і ад культуры пакінем адныя лахманы!

Калі ёсці што дадаць, то пішыце нам у бот @gusljar_bot

Добрым ранкам добрую песню вам!

https://youtu.be/0fEvmPz3WgE?si=9-U56gISIqKEwnB-