#ГісторыяБеларусі
#ПобытБеларусаў
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
А так выглядаў Тураў у XIX ст.
#ПобытБеларусаў
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
А так выглядаў Тураў у XIX ст.
Forwarded from Onlíner па-беларуску
Мінск увайшоў у топ-20 найлепшых для шпацыру гарадоў свету
У рэйтынгу ўлічваўся сярэдні час, які жыхары марнуюць на дарогу да важных гарадскіх аб'ектаў, такіх як школы, бальніцы, крамы і рэстараны.
Лідарамі сталі Мілан, Капенгаген і Турын. У першую дзясятку таксама ўвайшлі Дублін, Ліён, Мюнхен, Парыж, Марсэль, Генуя і Эдынбург.
З гарадоў суседніх з Беларуссю краін у топ-20 трапіў толькі Санкт-Пецярбург — ён на 13-м месцы.
У рэйтынгу ўлічваўся сярэдні час, які жыхары марнуюць на дарогу да важных гарадскіх аб'ектаў, такіх як школы, бальніцы, крамы і рэстараны.
Лідарамі сталі Мілан, Капенгаген і Турын. У першую дзясятку таксама ўвайшлі Дублін, Ліён, Мюнхен, Парыж, Марсэль, Генуя і Эдынбург.
З гарадоў суседніх з Беларуссю краін у топ-20 трапіў толькі Санкт-Пецярбург — ён на 13-м месцы.
Forwarded from ЦНБ НАН Беларуси
Павел Андрэевіч Місько — беларускі пісьменнік, публіцыст, празаік, паэт.
Павел Місько нарадзіўся 14 сакавіка 1931 у сям'і беларускіх сялян у Старцэвічы Слуцкага раёна Мінскай вобласці. Адукацыю ён атрымаў на філалагічным факультэце БДУ ў 1955 годзе.
з 1959 па 1964 год працаваў карэспандэнтам газеты "Звязда" ў Гродзенскай вобласці, даследуючы жыццё рэгіёна і напаўняючы свае рэпартажы яркімі фарбамі мясцовага каларыту. Паглыбленне ў рэальнасць беларускай глыбінкі стала невычэрпнай крыніцай натхнення для яго будучых літаратурных твораў.
Пераклаў на беларускую мову паэму М. Гогаля «Мёртвыя душы», казку П. Яршова «Канёк-гарбунок», паасобныя творы У. Цендракова, У. Лічуціна, Я. Носава, В. Бялова, К. Чукоўскага, перакладаў таксама з украінскай, польскай і балгарскай моў.
У Цэнтральнай навуковай бібліятэцы імя Якуба Коласа НАН Беларусі захоўваюцца працы Паўла Андрэевіча Місько. Замовіць іх можна ва ўніверсальнай чытальнай зале.
Павел Місько нарадзіўся 14 сакавіка 1931 у сям'і беларускіх сялян у Старцэвічы Слуцкага раёна Мінскай вобласці. Адукацыю ён атрымаў на філалагічным факультэце БДУ ў 1955 годзе.
з 1959 па 1964 год працаваў карэспандэнтам газеты "Звязда" ў Гродзенскай вобласці, даследуючы жыццё рэгіёна і напаўняючы свае рэпартажы яркімі фарбамі мясцовага каларыту. Паглыбленне ў рэальнасць беларускай глыбінкі стала невычэрпнай крыніцай натхнення для яго будучых літаратурных твораў.
Пераклаў на беларускую мову паэму М. Гогаля «Мёртвыя душы», казку П. Яршова «Канёк-гарбунок», паасобныя творы У. Цендракова, У. Лічуціна, Я. Носава, В. Бялова, К. Чукоўскага, перакладаў таксама з украінскай, польскай і балгарскай моў.
У Цэнтральнай навуковай бібліятэцы імя Якуба Коласа НАН Беларусі захоўваюцца працы Паўла Андрэевіча Місько. Замовіць іх можна ва ўніверсальнай чытальнай зале.
Forwarded from Onlíner па-беларуску
Віцебскі кот выратаваў гаспадыню ад гадзюкі
Усё адбылося 11 сакавіка, калі Віктар і Таццяна выйшлі прагуляцца да Заходняй Дзвіны разам са сваім катом, распавядае Fishingby.
Раптам Кашандрык (менавіта так завуць гадаванца) кінуўся пад ногі гаспадыні і кулём пакаціўся ўніз па схіле. Спачатку муж і жонка не зразумелі, што здарылася, але неўзабаве Віктар заўважыў гадзюку, на якую напаў іх гадаванец. Кот перашкодзіў змяі ўкусіць Таццяну — але пацярпеў сам.
Пазней у Кашандрыка з'явілася вялікая гематома на шчацэ і ён пачаў адмаўляцца ад ежы. Таццяна звярнулася па параду да сяброўкі-ветэрынара. Тая супакоіла жанчыну, маўляў, кошкі лягчэй за людзей пераносяць змяіны яд, і жыццю гадаванца нічога не пагражае.
Каб не трывожыць героя вечара, муж і жонка засталіся на лецішчы да раніцы, а пасля адвезлі Кашандрыка да ветэрынара.
Усё адбылося 11 сакавіка, калі Віктар і Таццяна выйшлі прагуляцца да Заходняй Дзвіны разам са сваім катом, распавядае Fishingby.
Раптам Кашандрык (менавіта так завуць гадаванца) кінуўся пад ногі гаспадыні і кулём пакаціўся ўніз па схіле. Спачатку муж і жонка не зразумелі, што здарылася, але неўзабаве Віктар заўважыў гадзюку, на якую напаў іх гадаванец. Кот перашкодзіў змяі ўкусіць Таццяну — але пацярпеў сам.
Пазней у Кашандрыка з'явілася вялікая гематома на шчацэ і ён пачаў адмаўляцца ад ежы. Таццяна звярнулася па параду да сяброўкі-ветэрынара. Тая супакоіла жанчыну, маўляў, кошкі лягчэй за людзей пераносяць змяіны яд, і жыццю гадаванца нічога не пагражае.
Каб не трывожыць героя вечара, муж і жонка засталіся на лецішчы да раніцы, а пасля адвезлі Кашандрыка да ветэрынара.
#НамПішуць
Падпісчыкі прасілі перадаць Міхасю Юспе:
"Юспа з Дзюкавым, наслухаўшыся пісьменніка 😉 Мядзінскага, раскаталі губы на пра хуткае напісанне агульных падручнікаў па гісторыі.
У дадзеным выпадку на Усходзе кажуць: “Іншаллах"— калі дазволіць Бог 😉. Бо на Усходзе не прынята адказваць адмовай 😂."
Ад рэдакцыі хочацца дадаць, што ў камісіі па складанні падручнікаў будзе Марзалюк, таму мары Міхася пра старабеларускую мову павінны збыцца 🤣
Даеш мяккую беларусізацыю Расіі!
https://yangx.top/usparus/1737
Падпісчыкі прасілі перадаць Міхасю Юспе:
"Юспа з Дзюкавым, наслухаўшыся пісьменніка 😉 Мядзінскага, раскаталі губы на пра хуткае напісанне агульных падручнікаў па гісторыі.
У дадзеным выпадку на Усходзе кажуць: “Іншаллах"— калі дазволіць Бог 😉. Бо на Усходзе не прынята адказваць адмовай 😂."
Ад рэдакцыі хочацца дадаць, што ў камісіі па складанні падручнікаў будзе Марзалюк, таму мары Міхася пра старабеларускую мову павінны збыцца 🤣
Даеш мяккую беларусізацыю Расіі!
https://yangx.top/usparus/1737
Telegram
Михаил Юспа
Прочитав новость от Александра Решидеовича о синхронизации усилий по написанию единой истории в Союзном государстве, в моём сознании сразу нарисовалась картина согласования текста российского учебника истории в Грозном.
Как думаете, узнают ли в скором будущем…
Как думаете, узнают ли в скором будущем…
Forwarded from Сила Традиций
Цмок: міфічны дракон беларускай міфалогіі 🐉
🐲 Цмок — гэта не проста фантастычная істота, а частка культурнага кода, якая адлюстроўвае стаўленне беларусаў да прыроды, сіл дабра і зла, а таксама да свету звышнатуральнага.
Драконападобная істота, якая часта адлюстроўваецца як велізарны змей ці яшчар з крыллямі. У некаторых легендах ён валодае здольнасцю лётаць і вырыгаць агонь 🔥 Часам у яго некалькі галоў, як у Змея Гарыныча з рускіх казак. Вочы Цмока могуць свяціцца як вуглі. У некаторых апісаннях ён мае рысы, падобныя на птушак ці рыб, што падкрэслівае яго сувязь з прыроднымі стыхіямі.
🌊 Цмок часта асацыіраваўся з вадой і агнём. Ён мог жыць у азёрах, рэках ці балотах, ахоўваючы іх ад нежаданых гасцей. У некаторых вераваннях Цмок быў звязаны з небам і навальніцай, яго палёт суправаджаўся громам і маланкамі. Таксама яго вобраз звязаны з падземным светам, дзе ён ахоўваў скарбы ці таемныя веды.
🐲 Цмок — гэта не проста фантастычная істота, а частка культурнага кода, якая адлюстроўвае стаўленне беларусаў да прыроды, сіл дабра і зла, а таксама да свету звышнатуральнага.
Драконападобная істота, якая часта адлюстроўваецца як велізарны змей ці яшчар з крыллямі. У некаторых легендах ён валодае здольнасцю лётаць і вырыгаць агонь 🔥 Часам у яго некалькі галоў, як у Змея Гарыныча з рускіх казак. Вочы Цмока могуць свяціцца як вуглі. У некаторых апісаннях ён мае рысы, падобныя на птушак ці рыб, што падкрэслівае яго сувязь з прыроднымі стыхіямі.
🌊 Цмок часта асацыіраваўся з вадой і агнём. Ён мог жыць у азёрах, рэках ці балотах, ахоўваючы іх ад нежаданых гасцей. У некаторых вераваннях Цмок быў звязаны з небам і навальніцай, яго палёт суправаджаўся громам і маланкамі. Таксама яго вобраз звязаны з падземным светам, дзе ён ахоўваў скарбы ці таемныя веды.
Forwarded from Сила Традиций
Вера ў Цмока была часткай народных вераванняў, асабліва ў сельскай мясцовасці. Людзі расказвалі гісторыі пра сустрэчы з гэтай істотай, а некаторыя нават сцвярджалі, што бачылі яго на ўласныя вочы. Цмок быў не проста казачным персанажам, а сімвалам непазнанага і магутнага, што выклікала ў людзей адначасова страх і павагу.
📖 Сёння вобраз Цмока працягвае жыць у беларускай культуры. Ён з'яўляецца ў літаратуры, музыцы і мастацтве як сімвал нацыянальнай міфалогіі. Сучасныя інтэрпрэтацыі часта падкрэсліваюць яго сувязь з прыродай і традыцыямі, нагадваючы пра багатую спадчыну беларускага фальклору.
Як Цмок у міфах падпарадкоўваў сабе стыхію агню, так і майстры, якія ствараюць напоі, валодаюць майстэрствам часу і смаку. У кожнай кроплі — гісторыя, цярпенне і сіла.
📖 Сёння вобраз Цмока працягвае жыць у беларускай культуры. Ён з'яўляецца ў літаратуры, музыцы і мастацтве як сімвал нацыянальнай міфалогіі. Сучасныя інтэрпрэтацыі часта падкрэсліваюць яго сувязь з прыродай і традыцыямі, нагадваючы пра багатую спадчыну беларускага фальклору.
Як Цмок у міфах падпарадкоўваў сабе стыхію агню, так і майстры, якія ствараюць напоі, валодаюць майстэрствам часу і смаку. У кожнай кроплі — гісторыя, цярпенне і сіла.
#Падарожжа
Стаянка першабытнага чалавека ў Юравічах
Уявіце, што вы раптам апыняецеся ў далёкім мінулым, 26 тысяч гадоў таму. Вакол няма ні дарог, ні гарадоў — толькі бязмежная прырода і першабытныя людзі, распальваюць вогнішча ля ўваходу ў сваё жыллё.
Менавіта тут, на высокім беразе, дзе сёння стаіць вёска Юравічы, нашы далёкія продкі калісьці палявалі, майстравалі прылады працы і выжывалі ў суровых умовах..
📍Размяшчэнне: Гомельская вобласць, Калінкавіцкі раён, аграгарадок Юравічы.
Каардынаты: 51.9411,29.5280
🦣 Стаянка першабытных людзей: археалагічная сенсацыя
У 1929 годзе навукоўцы выявілі тут самую старажытную стаянку першабытнага чалавека ў Беларусі. Маштаб раскопак быў узрушаючым: косці і біўні 15-20 мамантаў, крэмневыя прылады працы, рэшткі старажытных паселішчаў.
Пазней высветлілася, што ў гэтым месцы людзі жылі не толькі ў эпоху позняга палеаліту, але і ў мезаліце, неаліце і нават у раннім жалезным веку. !
🏛 У 2021 годзе тут адкрылі ўнікальны музей-стаянку.
Крыніца
Стаянка першабытнага чалавека ў Юравічах
Уявіце, што вы раптам апыняецеся ў далёкім мінулым, 26 тысяч гадоў таму. Вакол няма ні дарог, ні гарадоў — толькі бязмежная прырода і першабытныя людзі, распальваюць вогнішча ля ўваходу ў сваё жыллё.
Менавіта тут, на высокім беразе, дзе сёння стаіць вёска Юравічы, нашы далёкія продкі калісьці палявалі, майстравалі прылады працы і выжывалі ў суровых умовах..
📍Размяшчэнне: Гомельская вобласць, Калінкавіцкі раён, аграгарадок Юравічы.
Каардынаты: 51.9411,29.5280
🦣 Стаянка першабытных людзей: археалагічная сенсацыя
У 1929 годзе навукоўцы выявілі тут самую старажытную стаянку першабытнага чалавека ў Беларусі. Маштаб раскопак быў узрушаючым: косці і біўні 15-20 мамантаў, крэмневыя прылады працы, рэшткі старажытных паселішчаў.
Пазней высветлілася, што ў гэтым месцы людзі жылі не толькі ў эпоху позняга палеаліту, але і ў мезаліце, неаліце і нават у раннім жалезным веку. !
🏛 У 2021 годзе тут адкрылі ўнікальны музей-стаянку.
Крыніца