НАШЫ ПРАЕКТЫ.
"СІЛА ВЕРЫ".
МАЦІ БОЖАЯ БЯЛЫНІЦКАЯ.
Нас аб'яднала КАРАЛЕВА БЕЛАРУСІ - МАЦІ БОЖАЯ БЯЛЫНІЦКАЯ ❤️ !
Пра цудадзейны старадаўні абраз. І пра сучасны каталіцкі прыход імя Багародзіцы ў Бялынычах.
Паглядзіце на "БЕЛАРУСЬ-3"
Пятніца 10 мая ў 15.15.
Субота 11 мая ў 08.10.
"СІЛА ВЕРЫ".
МАЦІ БОЖАЯ БЯЛЫНІЦКАЯ.
Нас аб'яднала КАРАЛЕВА БЕЛАРУСІ - МАЦІ БОЖАЯ БЯЛЫНІЦКАЯ ❤️ !
Пра цудадзейны старадаўні абраз. І пра сучасны каталіцкі прыход імя Багародзіцы ў Бялынычах.
Паглядзіце на "БЕЛАРУСЬ-3"
Пятніца 10 мая ў 15.15.
Субота 11 мая ў 08.10.
Forwarded from Catholic.by
Catholic.by
«Чаму стаіце? — стоячы, не дасягнеце неба!» — казаў 20 гадоў таму кардынал Свёнтэк на Унебаўшэсце
Ва ўрачыстасць Унебаўшэсця Пана прапануем гамілію Сведкі веры кардынала Казіміра Свёнтка, прамоўленую ім амаль 20 гадоў таму, 20 мая 2004 года, у катэдральным касцёле Найсвяцейшага Імя Марыі ў Мінску, але якая па-ранейшаму актуальная, бо з’яўлякцца сведчаннем…
Forwarded from Борисовская епархия - Официальный телеграм канал (Борисовская епархия)
https://borisoveparhia.by/video-novosti/khudozhnik-aleksey-khackevich-vsyo-po-mol.html?_utl_t=tm
Художник Алексей Хацкевич: «Всё по молитвам даётся, только стараться надо» - БОРИСОВСКАЯ ЕПАРХИЯ
Художник Алексей Хацкевич: «Всё по молитвам даётся, только стараться надо» - БОРИСОВСКАЯ ЕПАРХИЯ
БОРИСОВСКАЯ ЕПАРХИЯ
Художник Алексей Хацкевич: «Всё по молитвам даётся, только стараться надо» - БОРИСОВСКАЯ ЕПАРХИЯ
Алексей Иванович Хацкевич, известный во всём мире мастер-резчик, руководитель мастерской по художественной резьбе и иконописи, управляющий и строитель подворья Ляденского монастыря. Человек, после общения с которым на душе становится легко. В нашем интервью…
Forwarded from Гродненская епархия
Forwarded from Спаса-Праабражэнскі кафедральны сабор г. Заслаўя.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ХРЫСТОС УВАСКРОС!
Манах Андранік (Афон) пра Велікодную радасць.
Манах Андранік (Афон) пра Велікодную радасць.
НАША ГІСТОРЫЯ.
ГІСТОРЫЯ ЦАРКВЫ ВКЛ.
"У навуковай і навукова-папулярнай літаратуры апошніх 30-ці гадоў, прысвечаных гісторыі Усходняй Царквы на землях Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай, часта можна ўбачыць гравюры з выявамі выдатных царкоўных дзеячоў 14-18 ст.. Паходжанне гэтых гравюр амаль ніколі не пазначалася. Між тым, яны былі ўзяты з кнігі "SPECIMEN ECCLESIÆ RUTHENICÆ" настаяцеля царквы Св.Сергія і Вакха ў Рыме базыльяніна Ігнація Кульчынскага, якая выйшла там жа ў Рыме ў 1733 г.
Калегі з Vilniaus universiteto biblioteka змясцілі сканы гэтай і многіх іншых кніг і рукапісаў у адмысловым раздзеле "Uniate Collection".
https://kolekcijos.biblioteka.vu.lt/en/uniate-collection
Архіварыўс #ДзянісЛісейчыкаў
ГІСТОРЫЯ ЦАРКВЫ ВКЛ.
"У навуковай і навукова-папулярнай літаратуры апошніх 30-ці гадоў, прысвечаных гісторыі Усходняй Царквы на землях Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай, часта можна ўбачыць гравюры з выявамі выдатных царкоўных дзеячоў 14-18 ст.. Паходжанне гэтых гравюр амаль ніколі не пазначалася. Між тым, яны былі ўзяты з кнігі "SPECIMEN ECCLESIÆ RUTHENICÆ" настаяцеля царквы Св.Сергія і Вакха ў Рыме базыльяніна Ігнація Кульчынскага, якая выйшла там жа ў Рыме ў 1733 г.
Калегі з Vilniaus universiteto biblioteka змясцілі сканы гэтай і многіх іншых кніг і рукапісаў у адмысловым раздзеле "Uniate Collection".
https://kolekcijos.biblioteka.vu.lt/en/uniate-collection
Архіварыўс #ДзянісЛісейчыкаў
НАША ЖЫЦЦЁ.
АЛЕСЬ ГАРУН.
"ІДУЦЬ ГАДЫ..."
Ідуць сабе гады, ідуць,
Бы карагод, бясконца,
Што ў небе зорачкі вядуць
Ля месяца, ля сонца.
Ідуць сабе гады, ідуць -
І чалавек за імі.
Куды цябе яны вядуць
І сцежкамі якімі?
"Няведама мне, скуль усё і што я;
Няведама мне сама сцежка мая,
Няведама мне, і куды я іду.
Пытання не маю, ці што там знайду,
Не ведаю жыццё, ці шчасце, ці не, -
Пачалося гэта, браток, не на мне."
Ідуць гады, ідуць гады,
І з імі ўсё на свеце.
Сягоння ты, а йшлі дзяды,
А заўтра пойдуць дзеці.
Ідуць гады, і ты ідзеш
Ўздагонь за імі, з імі.
Нашто, скажы мне, ты жывеш
І з думкамі якімі?
"З адною я думкай у свеце жыву,
Настаўнікам узяўшы і лес і траву,
Крыніцы, і кветкі, і цемру, і свет,
І месяц, і зоры, і сонца прывет.
Прысуджаны шлях свой рабі дарагім,
Красуйся на радасць сябе і другім".
АЛЕСЬ ГАРУН.
"ІДУЦЬ ГАДЫ..."
Ідуць сабе гады, ідуць,
Бы карагод, бясконца,
Што ў небе зорачкі вядуць
Ля месяца, ля сонца.
Ідуць сабе гады, ідуць -
І чалавек за імі.
Куды цябе яны вядуць
І сцежкамі якімі?
"Няведама мне, скуль усё і што я;
Няведама мне сама сцежка мая,
Няведама мне, і куды я іду.
Пытання не маю, ці што там знайду,
Не ведаю жыццё, ці шчасце, ці не, -
Пачалося гэта, браток, не на мне."
Ідуць гады, ідуць гады,
І з імі ўсё на свеце.
Сягоння ты, а йшлі дзяды,
А заўтра пойдуць дзеці.
Ідуць гады, і ты ідзеш
Ўздагонь за імі, з імі.
Нашто, скажы мне, ты жывеш
І з думкамі якімі?
"З адною я думкай у свеце жыву,
Настаўнікам узяўшы і лес і траву,
Крыніцы, і кветкі, і цемру, і свет,
І месяц, і зоры, і сонца прывет.
Прысуджаны шлях свой рабі дарагім,
Красуйся на радасць сябе і другім".
ДАБРАНАЧ - АД МАТУЛІ.
"Неспадзявана старасць падышла.
А я сябе старым яшчэ не чую.
Як брамку,
што сарвалася з шула,
паправіць долю ўласную хачу я.
Усё было. І блага. І дабро.
Што важыць больш?
Рахунак наспявае.
А чорт настырна лезе пад рабро,
няўзнак яму,
што галава сівая.
Хай дабрынёю поўніцца душа.
Хай дабрыня і ў сэрцы запануе.
Нібыта ўвосень яблыкі з каша,
спагаду ўсім пакутным прапаную.
Прад імі брамку я не зачыню.
Для іх мая сядзіба не пустая.
Хрыстос па свеце сеяў дабрыню.
Яна ўва мне нарэшце прарастае.
Неспадзявана старасць падышла.
Гады атрэсла.Як вятрыска ліпу.
А я прыладзіў брамку да шула,
каб шчыра адчынялася, без рыпу."
( АРТУР ВОЛЬСКІ )
У маладыя гады нібы-та дыстанцыруешся ад старасці :маўляў,ад мяне гэта далёка. Але, сталасць - гэта не хіба.Гэта ўзнагарода,якая даецца... не кожнаму. Многія гады трэба заслужыць, трэба адолець, трэба годна пранесці. Нізкі паклон, доўгажыхары-любімчыкі лёсу і - дзякуй, што ВЫ ёсць.
ДАБРАНАЧ ❤️ !
"Неспадзявана старасць падышла.
А я сябе старым яшчэ не чую.
Як брамку,
што сарвалася з шула,
паправіць долю ўласную хачу я.
Усё было. І блага. І дабро.
Што важыць больш?
Рахунак наспявае.
А чорт настырна лезе пад рабро,
няўзнак яму,
што галава сівая.
Хай дабрынёю поўніцца душа.
Хай дабрыня і ў сэрцы запануе.
Нібыта ўвосень яблыкі з каша,
спагаду ўсім пакутным прапаную.
Прад імі брамку я не зачыню.
Для іх мая сядзіба не пустая.
Хрыстос па свеце сеяў дабрыню.
Яна ўва мне нарэшце прарастае.
Неспадзявана старасць падышла.
Гады атрэсла.Як вятрыска ліпу.
А я прыладзіў брамку да шула,
каб шчыра адчынялася, без рыпу."
( АРТУР ВОЛЬСКІ )
У маладыя гады нібы-та дыстанцыруешся ад старасці :маўляў,ад мяне гэта далёка. Але, сталасць - гэта не хіба.Гэта ўзнагарода,якая даецца... не кожнаму. Многія гады трэба заслужыць, трэба адолець, трэба годна пранесці. Нізкі паклон, доўгажыхары-любімчыкі лёсу і - дзякуй, што ВЫ ёсць.
ДАБРАНАЧ ❤️ !
ДОБРАГА РАНКУ !
МАТУЛЯ ВІТАЕ !
"Зямля мая азёрная –
Рабіна за акном,
Крынічка ціхамоўная,
Гасцінны ветлы дом.
Іду жытнёвай сцежкаю –
Мне звоняць жаўрукі,
Блакітнаю усмешкаю
Вітаюць васількі.
Ты працаю славутая,
Карміцелька зямля.
Цярплівая, пакутная,
Ты назаўжды мая."
( НІНА ГАЛІНОЎСКАЯ )
Прывітанне, закаханыя ў Беларусь ! Мне гэтымі днямі давялося пабачыць родныя прасторы і праз вакенцы цягніка, і праз шкло аўто, і проста - пешшу пракрочыўшы і гарадскімі, і вясковымі сцежкамі... Пашчасціла яшчэ больш упэўніцца : роднае - лепшае, самае прыгожае, тое, што дае моц і загойвае душэўныя сумневы і раны...
Трэба проста быць самім сабой, жыць праверанымі, "ад продкаў" ісцінамі і, як у дзяцінстве, ісці сваімі, беларускімі сцежкамі...
ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ ❤️!
ШАНУЙЦЕ СВАІХ і СВАЁ !
МАТУЛЯ ВІТАЕ !
"Зямля мая азёрная –
Рабіна за акном,
Крынічка ціхамоўная,
Гасцінны ветлы дом.
Іду жытнёвай сцежкаю –
Мне звоняць жаўрукі,
Блакітнаю усмешкаю
Вітаюць васількі.
Ты працаю славутая,
Карміцелька зямля.
Цярплівая, пакутная,
Ты назаўжды мая."
( НІНА ГАЛІНОЎСКАЯ )
Прывітанне, закаханыя ў Беларусь ! Мне гэтымі днямі давялося пабачыць родныя прасторы і праз вакенцы цягніка, і праз шкло аўто, і проста - пешшу пракрочыўшы і гарадскімі, і вясковымі сцежкамі... Пашчасціла яшчэ больш упэўніцца : роднае - лепшае, самае прыгожае, тое, што дае моц і загойвае душэўныя сумневы і раны...
Трэба проста быць самім сабой, жыць праверанымі, "ад продкаў" ісцінамі і, як у дзяцінстве, ісці сваімі, беларускімі сцежкамі...
ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ ❤️!
ШАНУЙЦЕ СВАІХ і СВАЁ !