Я канешна разумею, что імя Зоя не настолькі распаўсюджанае як Вольга ці Святлана, але ж і не настолькі рэдкае, каб у кожнай Зоі была фамілія Серада! 🤦🏻‍♀️

Вы, таварышчы студзенткі і малявашкі, занадта добра пра сябе думаеце, калі лічыце, што я пайду ў вашы чаты нешта пісаць. Я сябе не пад плотам знайшла, каб у вашых беларусафобскіх клапоўніках сядзець!

А калі вы ў кожным ніку, які піша па-беларуску, бачыце мяне, то значыць добра я ўсё раблю, правільна! А вам да доктара пара, гарачку ў галавах лячыць! 🤪

П.с.: прашу прабачэння ў сваіх падпісчыкаў за такія разборкі на канале, але трэба было адказаць, бо тут закранулі маё імя.

Змітрок Бядуля. Дзіцячая кніжка 1940 года з вершам пра дзяўчынку і сабачку Люціка. Ілюстрацыі мастака Валянціна Ціхановіча.
https://yangx.top/Sovietbelarus1920/1518?single

27 чэрвеня 2014 года ў гонар святкавання 1040–годдзя горада у Віцебску быў усталяваны манумент Альгерду - вялікаму князю Літоўскаму.

Як і многія помнікі ў Віцебску, гэты манумент выкананы з бронзы. Яго маса перавышае тры тоны, што тычыцца вышыні, то адзін толькі пастамент дасягае 2,8 метра, а вось сама кампазіцыя – 3,6 метра. На дадзены момант Альгерд на кані з'яўляецца самай буйной коннай скульптурай у Беларусі.

Скульптар Сяргей Бандарэнка патлумачыў, што Сокал на руцэ князя зусім не пазначае тое, што Альгерд выехаў на паляванне, як паспелі падумаць многія.
Асабліва ўважлівыя і прыдзірлівыя жыхары краіны ўжо паспелі адзначыць тое, што на князю не надзетыя патрэбныя для гэтай справы пальчаткі, няма і іншай значнай атрыбутыкі. Аднак гэта не недагляд скульптара, а прамы намер.

Аўтар распавёў, што такім чынам ён хацеў зрабіць помнік сімвалічным, паказаць, што Альгерд як быццам дае настаўленне з мінулага ў сучаснасць, нагадвае нам пра тое, што мы павінны ганарыцца і шанаваць тое, што маем.

@verashchaka_by