#Падарожжа
Падарожжа па Ляхавіцкаму раёну. Сядзіба Ражанскіх у Лабузах.
На паўночны ўсход ад вёскі ў пойме Шчары размешчана сядзіба Ражанскіх. У цэнтры сядзібы размясціўся каменны дом. Ён прамавугольны ў плане, па цэнтры галоўнага і паркавых фасадаў - невялікія порцікі, паркавы порцік з чатырма калонамі.
Пасля Вялікай Айчыннай вайны ў будынку размяшчалася пачатковая школа, пазней - крама.
Пейзажны парк закладвалі адначасова з будаўніцтвам дома: тут раслі ясені, клёны, каштаны, дубы і ліпы. Цяпер ад яго засталіся толькі фрагменты.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Лабузы.
Падарожжа па Ляхавіцкаму раёну. Сядзіба Ражанскіх у Лабузах.
На паўночны ўсход ад вёскі ў пойме Шчары размешчана сядзіба Ражанскіх. У цэнтры сядзібы размясціўся каменны дом. Ён прамавугольны ў плане, па цэнтры галоўнага і паркавых фасадаў - невялікія порцікі, паркавы порцік з чатырма калонамі.
Пасля Вялікай Айчыннай вайны ў будынку размяшчалася пачатковая школа, пазней - крама.
Пейзажны парк закладвалі адначасова з будаўніцтвам дома: тут раслі ясені, клёны, каштаны, дубы і ліпы. Цяпер ад яго засталіся толькі фрагменты.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Лабузы.
🥰9👍2
#Падарожжа
Падарожжа па Ляхавіцкаму раёну. Каранеўшчына. Сядзіба Марціноўскіх.
Некалі тутэйшы маёнтак належаў роду Марціноўскіх. З сярэдзіны XIX стагоддзя і да 1939 года ім валодаў род Лапацей.
Рамуальд Лопаць пабудаваў тут двухпавярховы сядзібны дом і разбіў пейзажны парк. Галоўны ўваход з тэрасай і пяццю калонамі размешчаны на рагу.
У савецкі час у сядзібе размяшчалася школа, пазней - праўленне калгаса і крама.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Каранеўшчына.
Падарожжа па Ляхавіцкаму раёну. Каранеўшчына. Сядзіба Марціноўскіх.
Некалі тутэйшы маёнтак належаў роду Марціноўскіх. З сярэдзіны XIX стагоддзя і да 1939 года ім валодаў род Лапацей.
Рамуальд Лопаць пабудаваў тут двухпавярховы сядзібны дом і разбіў пейзажны парк. Галоўны ўваход з тэрасай і пяццю калонамі размешчаны на рагу.
У савецкі час у сядзібе размяшчалася школа, пазней - праўленне калгаса і крама.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Каранеўшчына.
👍10
#Падарожжа
Падарожжа ў Ляхавіцкі раён. Касцёлы Ляхавічаў
У Ляхавічах ёсць 2 касцёлы, першы - гэта храм 2004 года, названы ў гонар Сэрца Езуса, а другі - касцёл Святога Юзафа.
Касцёл Святога Юзафа пабудаваны ў 1907 годзе. У 1950 годзе храм быў перабудаваны пад госпіталь, у выніку чаго пазбавіўся многіх элементаў сваёй канструкцыі, у тым ліку і званіцы.
Пасля вяртання вернікам, касцёл быў адноўлены і пераасвешчаны.
📍Размяшчэнне:
Касцел Святога Юзафа Брестская вобласть, г.Ляхавічы, пер. Цітова, 6А
Касцёл Сэрца Езуса Брэсцкая вобласць, Ляхавічы, вул. Савецкая, 23.
Падарожжа ў Ляхавіцкі раён. Касцёлы Ляхавічаў
У Ляхавічах ёсць 2 касцёлы, першы - гэта храм 2004 года, названы ў гонар Сэрца Езуса, а другі - касцёл Святога Юзафа.
Касцёл Святога Юзафа пабудаваны ў 1907 годзе. У 1950 годзе храм быў перабудаваны пад госпіталь, у выніку чаго пазбавіўся многіх элементаў сваёй канструкцыі, у тым ліку і званіцы.
Пасля вяртання вернікам, касцёл быў адноўлены і пераасвешчаны.
📍Размяшчэнне:
Касцел Святога Юзафа Брестская вобласть, г.Ляхавічы, пер. Цітова, 6А
Касцёл Сэрца Езуса Брэсцкая вобласць, Ляхавічы, вул. Савецкая, 23.
👍7
#Падарожжа
Падарожжа ў Ляхавіцкі раён. Гатычны магільны склеп і радавое гняздо Рэйтанаў у вёсцы Грушаўка.
Рэйтанам гэтыя землі перайшлі ў падарунак ад караля Яна III Сабескага за заслугі перад каронай.
Заклаў сядзібу Дамінік Рэйтан, пры якім тут у XVIII стагоддзі з'явіўся дом у стылі класіцызму. Першапачаткова каменны, але пры наступных уладальніках, Юзэфе і Аліне, на старым падмурку ўзнік дом з лістоўніцы. Кажуць, гэта таму, што лекары не раілі Юзэфу жыць у каменных сценах. Юзэфу і Аліне Рэйтанам удалося зрабіць з сядзібы прыбытковы маёнтак.
Пры савецкай ўладзе ў сядзібе размяшчаўся клуб, а пасля сховішча бульбы.
Капліца-пахавальня размешчана на ўскраіне вёскі. Пабудавана яна ў гатычным стылі на месцы гібелі Юзэфа Рэйтана, апошняга прадстаўніка роду. У 30-я гады мінулага стагоддзя сюды ж перанеслі прах Тадэвуша Рэйтана. У гэтай жа капліцы пахавана сям'я Неслоўскіх.
Капліца неаднаразова была разрабавана, потым стала разбурацца.
У 2000 годзе яе, як і сядзібны дом, пачалі рэстаўраваць. На фота прадстаўлены сённяшні выгляд капліцы і сядзібы.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Грушаўка.
Падарожжа ў Ляхавіцкі раён. Гатычны магільны склеп і радавое гняздо Рэйтанаў у вёсцы Грушаўка.
Рэйтанам гэтыя землі перайшлі ў падарунак ад караля Яна III Сабескага за заслугі перад каронай.
Заклаў сядзібу Дамінік Рэйтан, пры якім тут у XVIII стагоддзі з'явіўся дом у стылі класіцызму. Першапачаткова каменны, але пры наступных уладальніках, Юзэфе і Аліне, на старым падмурку ўзнік дом з лістоўніцы. Кажуць, гэта таму, што лекары не раілі Юзэфу жыць у каменных сценах. Юзэфу і Аліне Рэйтанам удалося зрабіць з сядзібы прыбытковы маёнтак.
Пры савецкай ўладзе ў сядзібе размяшчаўся клуб, а пасля сховішча бульбы.
Капліца-пахавальня размешчана на ўскраіне вёскі. Пабудавана яна ў гатычным стылі на месцы гібелі Юзэфа Рэйтана, апошняга прадстаўніка роду. У 30-я гады мінулага стагоддзя сюды ж перанеслі прах Тадэвуша Рэйтана. У гэтай жа капліцы пахавана сям'я Неслоўскіх.
Капліца неаднаразова была разрабавана, потым стала разбурацца.
У 2000 годзе яе, як і сядзібны дом, пачалі рэстаўраваць. На фота прадстаўлены сённяшні выгляд капліцы і сядзібы.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Ляхавіцкі раён, в. Грушаўка.
❤5👍3
#Падарожжа
ГАРАДЗІШЧА СТАРАЖЫТНАГА ТУРАВА
Гарадзішча старажытнага Турава - гэта рэшткі сярэднявечнага горада, які ў X-XIII стагоддзях быў сэрцам Тураўскага княства. Упершыню згаданы ў 980 годзе ў «Аповесці мінулых гадоў», Тураў, заснаваны князем Турам, стаў важным эканамічным, культурным і рэлігійным цэнтрам.
📍Размяшчэнне: Гомельская вобласць, Жыткавіцкі раён, Тураў, вул. Ленінская, 1А.
Гісторыя
Праз горад праходзіў знакаміты гандлёвы шлях «з варагаў у грэкі», а ў XI–XII стагоддзях тут узнікла Тураўская епархія, адзін з першых духоўных цэнтраў усходніх славян. Горад абаранялі драўляныя і земляныя ўмацаванні, а пазней з'явіўся каменны замак з Тураўскай вежай XIII стагоддзя - круглай крэпасцю дыяметрам 18-19 метраў, пабудаванай з цэглы на вапнавым растворы. Яе падмурак, раскапаны археолагамі, да гэтага часу ўражвае.
Гістарычны комплекс "Старажытны Тураў"
На Замкавай гары адкрыты гістарычны комплекс "Старажытны Тураў" - унікальная пляцоўка пад шкляным шатром. Комплекс узведзены на месцы разбуранага хрысціянскага сабора. Па сведчаннях гісторыкаў, царква была пабудавана ў сярэдзіне XII стагоддзя, але манументальны будынак не вытрымаў разбуральнага землятрусу, які адбыўся ў пачатку XIII стагоддзя. Руіны, храмы, выяўленыя пры раскопках гарадзішча, гавораць аб тым, што гэта было найбуйнейшае рэлігійнае збудаванне на заходніх землях Старажытнай Русі.
Тут можна ўбачыць макет сярэднявечнага горада, разгледзець гліняны посуд, жорны, старажытную зброю і ўпрыгожанні.
ГАРАДЗІШЧА СТАРАЖЫТНАГА ТУРАВА
Гарадзішча старажытнага Турава - гэта рэшткі сярэднявечнага горада, які ў X-XIII стагоддзях быў сэрцам Тураўскага княства. Упершыню згаданы ў 980 годзе ў «Аповесці мінулых гадоў», Тураў, заснаваны князем Турам, стаў важным эканамічным, культурным і рэлігійным цэнтрам.
📍Размяшчэнне: Гомельская вобласць, Жыткавіцкі раён, Тураў, вул. Ленінская, 1А.
Гісторыя
Праз горад праходзіў знакаміты гандлёвы шлях «з варагаў у грэкі», а ў XI–XII стагоддзях тут узнікла Тураўская епархія, адзін з першых духоўных цэнтраў усходніх славян. Горад абаранялі драўляныя і земляныя ўмацаванні, а пазней з'явіўся каменны замак з Тураўскай вежай XIII стагоддзя - круглай крэпасцю дыяметрам 18-19 метраў, пабудаванай з цэглы на вапнавым растворы. Яе падмурак, раскапаны археолагамі, да гэтага часу ўражвае.
Гістарычны комплекс "Старажытны Тураў"
На Замкавай гары адкрыты гістарычны комплекс "Старажытны Тураў" - унікальная пляцоўка пад шкляным шатром. Комплекс узведзены на месцы разбуранага хрысціянскага сабора. Па сведчаннях гісторыкаў, царква была пабудавана ў сярэдзіне XII стагоддзя, але манументальны будынак не вытрымаў разбуральнага землятрусу, які адбыўся ў пачатку XIII стагоддзя. Руіны, храмы, выяўленыя пры раскопках гарадзішча, гавораць аб тым, што гэта было найбуйнейшае рэлігійнае збудаванне на заходніх землях Старажытнай Русі.
Тут можна ўбачыць макет сярэднявечнага горада, разгледзець гліняны посуд, жорны, старажытную зброю і ўпрыгожанні.
👍8❤1
#Падарожжа
КАФЕДРАЛЬНЫ КАСЦЁЛ СВЯТОГА СТАНІСЛАВА Ў МАГІЛЁВЕ
У Магілёве знаходзіцца касцёл Святога Станіслава - сапраўдная жамчужына беларускай архітэктуры.
Касцёл Святога Станіслава быў узведзены ў 1738-1752 гг. і з'яўляецца гістарычнай славутасцю ў стылі барока.
Будаваўся гэты сабор на месцы свяцілішча кармелітаў. У 1636 г. была пастаўлена царква з дрэва, якую асвяцілі ў імя Дзевы Марыі. Пасля пажару ў 1708 г. будынак быў цалкам знішчаны, пасля чаго і пабудавалі мураваны будынак, асвячоны ў 1765 г.
У снежні 1772 года расійская імператрыца Кацярына II стварае ў расійскай імперыі каталіцкую епархію і цэнтралізуе яе ў Магілёве. З таго часу касцёл становіцца кафедральным. З 1782 года Магілёўская архідыяцэзія становіцца цэнтральнай для ўсёй імперыі, у тым ліку для Санкт-Пецярбурга і Масквы.
У XVIII стагоддзі пабудова перабудоўвалася, і да фасада дадаўся чатырохкалонны порцік.
Унутранае аздабленне сабора мае шмат фрэсак біблейскай тэматыкі.
📍Размяшчэнне: г.Магілёў, вул. Камсамольская, 4
КАФЕДРАЛЬНЫ КАСЦЁЛ СВЯТОГА СТАНІСЛАВА Ў МАГІЛЁВЕ
У Магілёве знаходзіцца касцёл Святога Станіслава - сапраўдная жамчужына беларускай архітэктуры.
Касцёл Святога Станіслава быў узведзены ў 1738-1752 гг. і з'яўляецца гістарычнай славутасцю ў стылі барока.
Будаваўся гэты сабор на месцы свяцілішча кармелітаў. У 1636 г. была пастаўлена царква з дрэва, якую асвяцілі ў імя Дзевы Марыі. Пасля пажару ў 1708 г. будынак быў цалкам знішчаны, пасля чаго і пабудавалі мураваны будынак, асвячоны ў 1765 г.
У снежні 1772 года расійская імператрыца Кацярына II стварае ў расійскай імперыі каталіцкую епархію і цэнтралізуе яе ў Магілёве. З таго часу касцёл становіцца кафедральным. З 1782 года Магілёўская архідыяцэзія становіцца цэнтральнай для ўсёй імперыі, у тым ліку для Санкт-Пецярбурга і Масквы.
У XVIII стагоддзі пабудова перабудоўвалася, і да фасада дадаўся чатырохкалонны порцік.
Унутранае аздабленне сабора мае шмат фрэсак біблейскай тэматыкі.
📍Размяшчэнне: г.Магілёў, вул. Камсамольская, 4
👍6
#Падарожжа
ТРАЕЦКІ КАСЦЁЛ І МАНАСТЫР КАРМЕЛІТАЎ У ЗАСВІРЫ
У 1701 годзе тут з'явіўся каменны кармеліцкі манастыр, а ў 1713—1714 гадах Крыштаф Зяновіч і Ядвіга Зяновіч са Швыкоўскіх пабудавалі каменны касцёл Святой Тройцы. Траецкі касцёл пабудаваны у стылі «сармацкага» барока.
У час паўстання Каліноўскага ў падвалах манастыра хаваліся паўстанцы, якім манахі дапамаглі збегчы. Але пасля падаўлення паўстання манастыр быў зачынены. Да сённяшняга дня кляштар не захаваўся, захаваліся толькі руіны жылога корпуса.
У пачатку XX стагоддзя касцёл вярнулі каталікам, і тут служыў ксёндз Казімір Сваяк - беларускі паэт і збіральнік фальклору.
📍Размяшчэнне: Мінская вобласць, Мядзельскі раён, вёска Засвір, Азёрная вуліца, 7.
ТРАЕЦКІ КАСЦЁЛ І МАНАСТЫР КАРМЕЛІТАЎ У ЗАСВІРЫ
У 1701 годзе тут з'явіўся каменны кармеліцкі манастыр, а ў 1713—1714 гадах Крыштаф Зяновіч і Ядвіга Зяновіч са Швыкоўскіх пабудавалі каменны касцёл Святой Тройцы. Траецкі касцёл пабудаваны у стылі «сармацкага» барока.
У час паўстання Каліноўскага ў падвалах манастыра хаваліся паўстанцы, якім манахі дапамаглі збегчы. Але пасля падаўлення паўстання манастыр быў зачынены. Да сённяшняга дня кляштар не захаваўся, захаваліся толькі руіны жылога корпуса.
У пачатку XX стагоддзя касцёл вярнулі каталікам, і тут служыў ксёндз Казімір Сваяк - беларускі паэт і збіральнік фальклору.
📍Размяшчэнне: Мінская вобласць, Мядзельскі раён, вёска Засвір, Азёрная вуліца, 7.
❤8
#Падарожжа
СЯДЗІБА ЖУКОЎСКІХ У ДАШКАЎЦЫ
Сядзіба Жукоўскіх у Дашкаўцы была пабудавана на мяжы XIX і XX стагоддзяў. Не выключана, што ў распрацоўцы архітэктурнага праекта і правядзенні работ непасрэдны ўдзел прымаў тагачасны ўладальнік маёнтка Вітольд Жукоўскі.
Сядзібная дом адносіцца да стылю мадэрн, хоць у яго архітэктуры, якая адрозніваецца эклектычнасцю, можна прасачыць уплыў розных стыляў. Увагу прыцягваюць эркер, размешчаны ў тым месцы, дзе знаходзіцца парадны ўваход, а таксама прыбудова ў выглядзе вежы, на вяршыні якой некалі размяшчалася назіральная пляцоўка.
Сядзіба Жукоўскіх у Дашкаўцы акружана старадаўнім паркам, які выходзіць на маляўнічы бераг Дняпра. У 1917 годзе яна была нацыяналізавана і да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці адміністрацыйнага будынка. Перад галоўным уваходам размешчаны помнік салдатам, якія загінулі падчас Вялікай Айчыннай вайны.
📍Размяшчэнне: Магілёўская вобласць, Магілёўскі раён, аг. Дашкаўка, вул. Набярэжная, 4.
Крыніца
СЯДЗІБА ЖУКОЎСКІХ У ДАШКАЎЦЫ
Сядзіба Жукоўскіх у Дашкаўцы была пабудавана на мяжы XIX і XX стагоддзяў. Не выключана, што ў распрацоўцы архітэктурнага праекта і правядзенні работ непасрэдны ўдзел прымаў тагачасны ўладальнік маёнтка Вітольд Жукоўскі.
Сядзібная дом адносіцца да стылю мадэрн, хоць у яго архітэктуры, якая адрозніваецца эклектычнасцю, можна прасачыць уплыў розных стыляў. Увагу прыцягваюць эркер, размешчаны ў тым месцы, дзе знаходзіцца парадны ўваход, а таксама прыбудова ў выглядзе вежы, на вяршыні якой некалі размяшчалася назіральная пляцоўка.
Сядзіба Жукоўскіх у Дашкаўцы акружана старадаўнім паркам, які выходзіць на маляўнічы бераг Дняпра. У 1917 годзе яна была нацыяналізавана і да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці адміністрацыйнага будынка. Перад галоўным уваходам размешчаны помнік салдатам, якія загінулі падчас Вялікай Айчыннай вайны.
📍Размяшчэнне: Магілёўская вобласць, Магілёўскі раён, аг. Дашкаўка, вул. Набярэжная, 4.
Крыніца
👍8
#Падарожжа
СЯДЗІБА АЎРААМАВЫХ У ХОЙНІКАХ
Сядзіба Аўраамавых была сфарміравана ў пачатку XX стагоддзя. Дата "1912" на галоўным фасадзе паказвае на год завяршэння ўзвядзення дома, а літары "AA" - на імя ўладальніка сядзібы - купца Андрэя Аўраамава.
Палац - помнік эклектычнай архітэктуры, уяўляе сабой двухпавярховы цагляны будынак, да якога асіметрычна прыбудавана квадратная вежа. Галоўны ўваход апраўлены тамбурам і тэрасай. Сядзібны дом Аўраамавых выдатна ўпісваўся ў пейзажна-рэгулярны парк, дзе «дзікія» зараснікі асіны, клёну і лістоўніцы ўмела спалучаліся з ідэальна роўнымі ліпавымі алеямі. Старыя дрэвы, высаджаныя ўздоўж дарожак, можна ўбачыць і зараз.
Зараз у сядзібным доме знаходзіцца Хойніцкі краязнаўчы музей.
📍Размяшчэнне: Гомельская вобл., г. Хойнікі, вул. Карла Маркса
Крыніца
СЯДЗІБА АЎРААМАВЫХ У ХОЙНІКАХ
Сядзіба Аўраамавых была сфарміравана ў пачатку XX стагоддзя. Дата "1912" на галоўным фасадзе паказвае на год завяршэння ўзвядзення дома, а літары "AA" - на імя ўладальніка сядзібы - купца Андрэя Аўраамава.
Палац - помнік эклектычнай архітэктуры, уяўляе сабой двухпавярховы цагляны будынак, да якога асіметрычна прыбудавана квадратная вежа. Галоўны ўваход апраўлены тамбурам і тэрасай. Сядзібны дом Аўраамавых выдатна ўпісваўся ў пейзажна-рэгулярны парк, дзе «дзікія» зараснікі асіны, клёну і лістоўніцы ўмела спалучаліся з ідэальна роўнымі ліпавымі алеямі. Старыя дрэвы, высаджаныя ўздоўж дарожак, можна ўбачыць і зараз.
Зараз у сядзібным доме знаходзіцца Хойніцкі краязнаўчы музей.
📍Размяшчэнне: Гомельская вобл., г. Хойнікі, вул. Карла Маркса
Крыніца
👍10❤1
#Падарожжа
Сядзіба Пуслоўскіх у Пясках
Росквіт палацава-паркавага ансамбля ў Пясках прыпаў на канец ХVІІІ – пачатак ХІХ стст., калі гаспадаром тутэйшага маёнтка быў Войцэх Пуслоўскі – уладальнік прамысловых мануфактур і маршалак шляхты Слонімскага павета.
Уезд на тэрыторыю сядзібы быў вырашаны ў выглядзе манументальнай крапасной брамы з дзвюма шмат'яруснымі вежамі, увянчанымі зубцамі. Праехаўшы праз арку галоўнага ўваходу, госць ці гаспадары пападалі на шырокую паляну, запар засаджаную кветкамі. Клумбы, на якіх кветкі высаджвалі ў выглядзе малюнкаў, суправаджалі прыезджых аж да палацавага ганка.
Калі ў 1843 годзе палац загінуў у полымі пажару, пад сядзібны дом перабудавалі старую стайню, перавезшы сюды выратаваныя каштоўнасці: карціны, зброю, дываны.
Ацалелі яшчэ адна стайня, бровар, а таксама вялікі парк з экзатычнымі дрэвамі, якія глядзяць у цёмныя воды глыбокага Чорнага возера.
Галоўнай «фішкай» парка з'яўляліся каналы - у месцах, дзе яны перасякаліся, былі ўладкованыя астраўкі, кожны з якіх упрыгожвала скульптура, павільён ці альтанка.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Бярозаўскі раён, аг. Пяскі
Крыніца
Сядзіба Пуслоўскіх у Пясках
Росквіт палацава-паркавага ансамбля ў Пясках прыпаў на канец ХVІІІ – пачатак ХІХ стст., калі гаспадаром тутэйшага маёнтка быў Войцэх Пуслоўскі – уладальнік прамысловых мануфактур і маршалак шляхты Слонімскага павета.
Уезд на тэрыторыю сядзібы быў вырашаны ў выглядзе манументальнай крапасной брамы з дзвюма шмат'яруснымі вежамі, увянчанымі зубцамі. Праехаўшы праз арку галоўнага ўваходу, госць ці гаспадары пападалі на шырокую паляну, запар засаджаную кветкамі. Клумбы, на якіх кветкі высаджвалі ў выглядзе малюнкаў, суправаджалі прыезджых аж да палацавага ганка.
Калі ў 1843 годзе палац загінуў у полымі пажару, пад сядзібны дом перабудавалі старую стайню, перавезшы сюды выратаваныя каштоўнасці: карціны, зброю, дываны.
Ацалелі яшчэ адна стайня, бровар, а таксама вялікі парк з экзатычнымі дрэвамі, якія глядзяць у цёмныя воды глыбокага Чорнага возера.
Галоўнай «фішкай» парка з'яўляліся каналы - у месцах, дзе яны перасякаліся, былі ўладкованыя астраўкі, кожны з якіх упрыгожвала скульптура, павільён ці альтанка.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобласць, Бярозаўскі раён, аг. Пяскі
Крыніца
👍8🥰2
#Падарожжа
👼 Адзін з самых прыгожых храмаў Беларусі.
Першапачаткова (у сярэдзіне 18 стагоддзя) Траецкая царква ў Вольна будавалася, як Касцёл і манастыр Базыльянскага Ордэна, а ў 1895 годзе была пераасвенчана.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны, Вольна было акупавана, немцы спалілі сядзібу Слізней, але царква захавалася.
Храм захапляе - выгіны фасада, падкрэсленыя дзённым сонцам, шматслаёвы антаблемент, магутныя контрфорсы і ажурныя невялікі вежы.
🔸Брэсцкая вобл., аг. Вольна, Паркавая вул., 15А
👼 Адзін з самых прыгожых храмаў Беларусі.
Першапачаткова (у сярэдзіне 18 стагоддзя) Траецкая царква ў Вольна будавалася, як Касцёл і манастыр Базыльянскага Ордэна, а ў 1895 годзе была пераасвенчана.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны, Вольна было акупавана, немцы спалілі сядзібу Слізней, але царква захавалася.
Храм захапляе - выгіны фасада, падкрэсленыя дзённым сонцам, шматслаёвы антаблемент, магутныя контрфорсы і ажурныя невялікі вежы.
🔸Брэсцкая вобл., аг. Вольна, Паркавая вул., 15А
❤6
#Падарожжа
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля ў Беняконях
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля ў Беняконях з'яўляецца помнікам эклектычнай архітэктуры і з рысамі неабарока і неакласіцызму. Храм быў пабудаваны ў 1900-1906 гадах на месцы старога драўлянага касцёла, які існаваў з 1634 года.
Касцёл святога Яна Хрысціцеля выглядае старэйшым, чым на самай справе. Прычына гэтага складаецца ў тым, што архітэктар выкарыстаў пры стварэнні праекту элементы, характэрныя для позняга барока. Адначасова ў гэтым храме ясна адгадваюцца рысы неакласіцызму, уключаючы франтоны і паўкалоны, якія разам з арачнымі вокнамі вызначаюць знешні выгляд касцёла.
Унутранае ўбранне ўключае неакласічны алтар з калонамі, упрыгожаны фігурамі анёлаў, і роспісы ў стылі неаракако, выкананыя мастаком К. Квяткоўскім. Асаблівасцю інтэр'еру з'яўляюцца скразныя люнеты, якія ствараюць своеасаблівае асвятленне.
Касцёл святога Іаана Хрысціцеля ў Беняконях працягваў сваю працу нават у гады савецкай улады.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобласць, Воранаўскі раён, аг. Беняконі, зав. Касцельны, 3
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля ў Беняконях
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля ў Беняконях з'яўляецца помнікам эклектычнай архітэктуры і з рысамі неабарока і неакласіцызму. Храм быў пабудаваны ў 1900-1906 гадах на месцы старога драўлянага касцёла, які існаваў з 1634 года.
Касцёл святога Яна Хрысціцеля выглядае старэйшым, чым на самай справе. Прычына гэтага складаецца ў тым, што архітэктар выкарыстаў пры стварэнні праекту элементы, характэрныя для позняга барока. Адначасова ў гэтым храме ясна адгадваюцца рысы неакласіцызму, уключаючы франтоны і паўкалоны, якія разам з арачнымі вокнамі вызначаюць знешні выгляд касцёла.
Унутранае ўбранне ўключае неакласічны алтар з калонамі, упрыгожаны фігурамі анёлаў, і роспісы ў стылі неаракако, выкананыя мастаком К. Квяткоўскім. Асаблівасцю інтэр'еру з'яўляюцца скразныя люнеты, якія ствараюць своеасаблівае асвятленне.
Касцёл святога Іаана Хрысціцеля ў Беняконях працягваў сваю працу нават у гады савецкай улады.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобласць, Воранаўскі раён, аг. Беняконі, зав. Касцельны, 3
👍5
#Падарожжа
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла ў вёсцы Старыя Васілішкі
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла пачалі будаваць у 1897 годзе. Праект касцёла быў створаны польскім архітэктарам Канстанцінам Вайцяхоўскім . У будаўніцтве касцёла прымалі ўдзел усе парафіяне, кожная вёска з парафіі мела вызначаныя дні працы пры касцёле. Некаторыя людзі прыходзілі з іншых парафій, каб дапамагчы ў будаўніцтве храма.
Дзякуючы ахвярнай працы парафіян, а таксама грашовым падараванням заможных парафіян Рэхеляў, Бразоўскіх, Іваноўскіх, будаўніцтва касцёла не стаяла на месцы. Вялікі ўклад у будаўніцтва касцёла ўнёс ксёндз-канонік Францішак Сакалоўскі. Ён ездзіў па ўсёй Расійскай імперыі, каб сабраць грошы на будаўніцтва. Быў ён у Архангельску, Петраградзе, Смаленску, а таксама ў Навасібірску і Іркуцку. Будаўніцтва касцёла было скончана ў 1904 годзе.
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла ўяўляе сабой помнік архітэктуры неаготыкі. Вырашаны паводле канона 3-х нефавай 2-х вежавай базілікі. Архітэктурная кампазіцыя храма падпарадкавана всртыкальнай накіраванасці: тры нізкія гранёныя апсіды пераходзяць у працяглы аб'ём нефа, накрыты высокім двухсхільным чырвоным чарапічным дахам. Трохярусныя вежы маюць гранёныя шпілі, пры сценах уздымаюцца ступеньчатыя контрфорсы. Галоўны фасад вылучаюць вімпергі, стральчатыя запоўненыя арнаментальнымі мудрагелістымі пераплётамі праёмы, і акно-ружа ў цэнтры. Тры ўваходныя стральчатыя парталы ўпрыгожаны скульптурна-барэльефнымі керамічнымі пано.
У інтэр'еры прастора расчленена магутнымі слупамі на 3 нефы і накрыта высокімі стральчатымі скляпеннямі. На 8 міжнефавых слупах устаноўлены скульптуры апосталаў. На бакавых барэльефных карцінах-пано і аконных вітражах адлюстраваны крыжовы шлях Хрыста. Галоўны алтар,два кулісныя і два бакавыя драўляныя алтары, амбон, лавы для вернікаў выкананы ў вытанчаных формах готыкі. У левым нефе створана капліца Грот - выдатны твор мастацтва мадэрна.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., в. Старыя Васілішкі, 27Б.
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла ў вёсцы Старыя Васілішкі
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла пачалі будаваць у 1897 годзе. Праект касцёла быў створаны польскім архітэктарам Канстанцінам Вайцяхоўскім . У будаўніцтве касцёла прымалі ўдзел усе парафіяне, кожная вёска з парафіі мела вызначаныя дні працы пры касцёле. Некаторыя людзі прыходзілі з іншых парафій, каб дапамагчы ў будаўніцтве храма.
Дзякуючы ахвярнай працы парафіян, а таксама грашовым падараванням заможных парафіян Рэхеляў, Бразоўскіх, Іваноўскіх, будаўніцтва касцёла не стаяла на месцы. Вялікі ўклад у будаўніцтва касцёла ўнёс ксёндз-канонік Францішак Сакалоўскі. Ён ездзіў па ўсёй Расійскай імперыі, каб сабраць грошы на будаўніцтва. Быў ён у Архангельску, Петраградзе, Смаленску, а таксама ў Навасібірску і Іркуцку. Будаўніцтва касцёла было скончана ў 1904 годзе.
Касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла ўяўляе сабой помнік архітэктуры неаготыкі. Вырашаны паводле канона 3-х нефавай 2-х вежавай базілікі. Архітэктурная кампазіцыя храма падпарадкавана всртыкальнай накіраванасці: тры нізкія гранёныя апсіды пераходзяць у працяглы аб'ём нефа, накрыты высокім двухсхільным чырвоным чарапічным дахам. Трохярусныя вежы маюць гранёныя шпілі, пры сценах уздымаюцца ступеньчатыя контрфорсы. Галоўны фасад вылучаюць вімпергі, стральчатыя запоўненыя арнаментальнымі мудрагелістымі пераплётамі праёмы, і акно-ружа ў цэнтры. Тры ўваходныя стральчатыя парталы ўпрыгожаны скульптурна-барэльефнымі керамічнымі пано.
У інтэр'еры прастора расчленена магутнымі слупамі на 3 нефы і накрыта высокімі стральчатымі скляпеннямі. На 8 міжнефавых слупах устаноўлены скульптуры апосталаў. На бакавых барэльефных карцінах-пано і аконных вітражах адлюстраваны крыжовы шлях Хрыста. Галоўны алтар,два кулісныя і два бакавыя драўляныя алтары, амбон, лавы для вернікаў выкананы ў вытанчаных формах готыкі. У левым нефе створана капліца Грот - выдатны твор мастацтва мадэрна.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., в. Старыя Васілішкі, 27Б.
❤5
#Падарожжа
Траецкая царква ў аграгарадку Вольна
Траецкая царква ў аграгарадку Вольна - адзін з нешматлікіх помнікаў архітэктуры «віленскага барока» што захаваліся да сённяшняга дня.
Царква была пабудавана ў 1768 годзе як уніяцкі базыльянскі касцёл. Манахі-базіліяне з 1632 г. мелі тут Свята-Троіцкі манастыр. З 1839 г. манастыр стаў жаночым і існаваў ён да 1873 года, калі і быў зачынены. Манахіні былі пераведзены ў Мінскі Праабражэнскі манастыр. У 1895 годзе храм быў пераасвешчаны ў праваслаўную царкву.
Царква ўяўляе сабой каменную трохнефавую, двухвежавую базіліку з паўкруглай апсідай, бакавымі сакрыстыямі і трансептамі.
Каваны крыж па цэнтры будынка - выдатны ўзор кавальскага майстэрства беларусаў.
Архітэктурны дэкор галоўнага фасада - "разарваны" карніз, пілястры, ваенная атрыбутыка, а таксама дэкаратыўны акцэнт інтэр'еру - галоўны алтар, вырашаны ў выглядзе каланады з крывалінейнымі антаблементамі, упрыгожаныя скульптурнымі групамі анёлаў, адпавядаюць архітэктурнай эстэтыцы XVIII стагоддзя. У архітэктурным дэкоры шырока прадстаўлена ваенная атрыбутыка.
У храме знаходзіцца ікона 18 стагоддзя "Святы Мікалай".
Гэта мусіць адзіная ў Беларусі царква, якая захавала рысы уніяцкага касцёла. Тут дагэтуль ёсць амвон, характэрны для заходняй царквы, а таксама аўтэнтычны грэка-каталіцкі алтар за Царскай брамай.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобл., Баранавіцкі раён, аг. Вольна, вул. Паркавая,15 а
Траецкая царква ў аграгарадку Вольна
Траецкая царква ў аграгарадку Вольна - адзін з нешматлікіх помнікаў архітэктуры «віленскага барока» што захаваліся да сённяшняга дня.
Царква была пабудавана ў 1768 годзе як уніяцкі базыльянскі касцёл. Манахі-базіліяне з 1632 г. мелі тут Свята-Троіцкі манастыр. З 1839 г. манастыр стаў жаночым і існаваў ён да 1873 года, калі і быў зачынены. Манахіні былі пераведзены ў Мінскі Праабражэнскі манастыр. У 1895 годзе храм быў пераасвешчаны ў праваслаўную царкву.
Царква ўяўляе сабой каменную трохнефавую, двухвежавую базіліку з паўкруглай апсідай, бакавымі сакрыстыямі і трансептамі.
Каваны крыж па цэнтры будынка - выдатны ўзор кавальскага майстэрства беларусаў.
Архітэктурны дэкор галоўнага фасада - "разарваны" карніз, пілястры, ваенная атрыбутыка, а таксама дэкаратыўны акцэнт інтэр'еру - галоўны алтар, вырашаны ў выглядзе каланады з крывалінейнымі антаблементамі, упрыгожаныя скульптурнымі групамі анёлаў, адпавядаюць архітэктурнай эстэтыцы XVIII стагоддзя. У архітэктурным дэкоры шырока прадстаўлена ваенная атрыбутыка.
У храме знаходзіцца ікона 18 стагоддзя "Святы Мікалай".
Гэта мусіць адзіная ў Беларусі царква, якая захавала рысы уніяцкага касцёла. Тут дагэтуль ёсць амвон, характэрны для заходняй царквы, а таксама аўтэнтычны грэка-каталіцкі алтар за Царскай брамай.
📍Размяшчэнне: Брэсцкая вобл., Баранавіцкі раён, аг. Вольна, вул. Паркавая,15 а
❤6
#Падарожжа
Касцёл Пятра і Паўла ў Ражанцы
Сапраўдным архітэктурным упрыгожаннем Шчучынскага раёна з'яўляецца касцёл Пятра і Паўла ў Ражанцы.
Храм узвялі, перабудаваўшы існучы касцел пабудаваны ў 1674 годзе, з цэглы і бутавага каменя ў 1827 годзе на сродкі сенатара Царства Польскага Людвіка Міхала Паца.
Касцёл пабудаваны ў неагатычным стылі, які з'яўляўся дамінуючым у каталіцкім дойлідстве другой паловы ХIX і пачатку ХХ стагоддзя.
Тонкая чатырохгранная вежа-званіца пастаўлена асіметрычна, ля правага кута фасада, і накрыта высокім шпілем.
Храм уключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., Шчучынскі раён, аг. Ражанка, зав. Горны, 6 а
Касцёл Пятра і Паўла ў Ражанцы
Сапраўдным архітэктурным упрыгожаннем Шчучынскага раёна з'яўляецца касцёл Пятра і Паўла ў Ражанцы.
Храм узвялі, перабудаваўшы існучы касцел пабудаваны ў 1674 годзе, з цэглы і бутавага каменя ў 1827 годзе на сродкі сенатара Царства Польскага Людвіка Міхала Паца.
Касцёл пабудаваны ў неагатычным стылі, які з'яўляўся дамінуючым у каталіцкім дойлідстве другой паловы ХIX і пачатку ХХ стагоддзя.
Тонкая чатырохгранная вежа-званіца пастаўлена асіметрычна, ля правага кута фасада, і накрыта высокім шпілем.
Храм уключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., Шчучынскі раён, аг. Ражанка, зав. Горны, 6 а
👍9
#Падарожжа
Касцёл Праабражэння Гасподняга у аграгарадку Германовічы
Будаўніцтва храма было распачата ў 1770 годзе Юзафам Гільзенам, а завершана толькі ў 1787 годзе Ігнатам Шырынам - новым уладальнікам Германавічаў. Храм выкананы ў традыцыях «віленскага» барока.
Звонку касцёл выглядае даволі сціпла - адбіваецца ўплыў класіцызму. Строгасць ліній, традыцыйныя чатырох'ярусныя вежкі па баках галоўнага фасада, адсутнасць адмысловых мудрагелістых дэталяў і элементаў. Затое ўсярэдзіне касцёл вельмі прыгожа аформлены і дэкараваны. Наведнік будзе захоплены яркай праявай барочнага стылю, што знайшло сваё адлюстраванне, у першую чаргу, у масіўных, але вытанчаных алтарах
З 1948 па 1988 год храм быў зачынены і прыстасаваны пад гаспадарчыя патрэбы, пра што сведчыць надпіс на мармуровай пліце ўнутры Праабражэнскага касцёла. У інтэр'еры святыні часткова захаваліся паліхромныя роспісы, на парапеце хору – дэкаратыўная кампазіцыя з музычных інструментаў.
Побач з касцёлам знаходзяцца магілы прадстаўнікоў роду Шырынаў, якія валодалі Германавічамі да 1939 года.
📍Размяшчэнне: Віцебская вобласць, Шаркаўшчынскі раён, аг. Германовічы, вул. Энгельса, 1.
Касцёл Праабражэння Гасподняга у аграгарадку Германовічы
Будаўніцтва храма было распачата ў 1770 годзе Юзафам Гільзенам, а завершана толькі ў 1787 годзе Ігнатам Шырынам - новым уладальнікам Германавічаў. Храм выкананы ў традыцыях «віленскага» барока.
Звонку касцёл выглядае даволі сціпла - адбіваецца ўплыў класіцызму. Строгасць ліній, традыцыйныя чатырох'ярусныя вежкі па баках галоўнага фасада, адсутнасць адмысловых мудрагелістых дэталяў і элементаў. Затое ўсярэдзіне касцёл вельмі прыгожа аформлены і дэкараваны. Наведнік будзе захоплены яркай праявай барочнага стылю, што знайшло сваё адлюстраванне, у першую чаргу, у масіўных, але вытанчаных алтарах
З 1948 па 1988 год храм быў зачынены і прыстасаваны пад гаспадарчыя патрэбы, пра што сведчыць надпіс на мармуровай пліце ўнутры Праабражэнскага касцёла. У інтэр'еры святыні часткова захаваліся паліхромныя роспісы, на парапеце хору – дэкаратыўная кампазіцыя з музычных інструментаў.
Побач з касцёлам знаходзяцца магілы прадстаўнікоў роду Шырынаў, якія валодалі Германавічамі да 1939 года.
📍Размяшчэнне: Віцебская вобласць, Шаркаўшчынскі раён, аг. Германовічы, вул. Энгельса, 1.
👍6❤2
#Падарожжа
🕊 Сімвал вызвалення сялян ад прыгоннага права і апошні напамін пра «ленінцаў».
Гаворка ідзе пра старажытныя габрэйскія могілкі і праваслаўную капліцу ў аграгарадку Ленін.
😎Могілкі прыцягваюць сваёй даўніной і памяццю, якую захоўваюць. Тут захаваліся каля 17-ці драўляных надмагілляў (матэваў) узростам 200 гадоў. Да нямецкай акупацыі ў Леніне пражывала каля 1000 яўрэяў, працавалі 2 сінагогі і іўдзейская школа.
З назвай гэтага месца звязана цікавая легенда😎
Назва Ленін мястэчка займела яшчэ ў першай палове 16 стагоддзя і да Уладзіміра Ільіча не мела ніякага дачынення. Існуе легенда, што Уладзімір Ільіч вырашыў узяць гэты псеўданім пасля сустрэчы з ленінцамі-габрэямі з вёскі Ленін.
😎Праваслаўная капліца была пабудавана ў 1863 годзе, як сімвал вызвалення сялян ад прыгоннага права. Праўда пазней яе знеслі і ў 2019 годзе адбудавалі дакладную копію.
Гомельская вобл., Жыткавіцкі р-Н, аг. Ленін
🕊 Сімвал вызвалення сялян ад прыгоннага права і апошні напамін пра «ленінцаў».
Гаворка ідзе пра старажытныя габрэйскія могілкі і праваслаўную капліцу ў аграгарадку Ленін.
😎Могілкі прыцягваюць сваёй даўніной і памяццю, якую захоўваюць. Тут захаваліся каля 17-ці драўляных надмагілляў (матэваў) узростам 200 гадоў. Да нямецкай акупацыі ў Леніне пражывала каля 1000 яўрэяў, працавалі 2 сінагогі і іўдзейская школа.
З назвай гэтага месца звязана цікавая легенда😎
Назва Ленін мястэчка займела яшчэ ў першай палове 16 стагоддзя і да Уладзіміра Ільіча не мела ніякага дачынення. Існуе легенда, што Уладзімір Ільіч вырашыў узяць гэты псеўданім пасля сустрэчы з ленінцамі-габрэямі з вёскі Ленін.
😎Праваслаўная капліца была пабудавана ў 1863 годзе, як сімвал вызвалення сялян ад прыгоннага права. Праўда пазней яе знеслі і ў 2019 годзе адбудавалі дакладную копію.
Гомельская вобл., Жыткавіцкі р-Н, аг. Ленін
❤5
#Падарожжа
Любчанскі замак
На ўзгорку каля ракі Нёман недалёка ад Навагрудка стаіць замак, які некалі быў адной з рэзідэнцый самых магутных дынастый Вялікага княства Літоўскага.
У канцы XVI стагоддзя для абароны селішча тагачасны яго ўладальнік Ян Кішка - вядомы вяльможа Вялікага княства Літоўскага - загадаў пабудаваць крэпасць. На левым беразе Нёмана быў насыпаны рукатворны ўзгорак, які ўзняўся над поймай ракі амаль на 7 метраў. Да 1581 года - на гэта паказвае знойдзены на тэрыторыі флюгер з выбітай датай і гербам Кішак - замак быў гатовы. Першапачаткова большасць будынкаў былі драўлянымі, а асноўную абарону забяспечвалі земляны вал і роў, які напаўняўся вадой з Нёмана.
Пры наступных уладальніках каменнымі сталі не толькі ўязная, але і ўсе астатнія вежы, а таксама ўнутраныя пабудовы. Аднак нават гэта гэта не выратавала Любчанскі замак ад захопу казацкім войскам, на чале якога стаяў Іван Залатарэнка. Тыя падзеі, якія суправаджаліся моцным пажарам, прывялі да разбурэння дзвюх веж, а таксама большасці ўнутраных пабудоў.
У пачатку 21 стагоддзя замак стаяў у руінах. У 2003 годзе быў створаны дабрачынны фонд "Любчанскі замак", які ставіў на мэце збор сродкаў на рэстаўрацыю. Неабходную для гэтага дакументацыю распрацавалі выкладчыкі і студэнты Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта.
На гэты момант удалося адрэстаўраваць дзве вежы і аднавіць трэцюю, а таксама злучыць іх сценамі. У кіраўнікоў праекту вялікія планы. За арыенцір яны ўзялі тое, як Любчанскі замак выглядаў у сярэдзіне XVII стагоддзя, да таго, як падвергся разбурэнню.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., Навагрудскі раён, г.п. Любча, вул. Замкавая, 1.
Любчанскі замак
На ўзгорку каля ракі Нёман недалёка ад Навагрудка стаіць замак, які некалі быў адной з рэзідэнцый самых магутных дынастый Вялікага княства Літоўскага.
У канцы XVI стагоддзя для абароны селішча тагачасны яго ўладальнік Ян Кішка - вядомы вяльможа Вялікага княства Літоўскага - загадаў пабудаваць крэпасць. На левым беразе Нёмана быў насыпаны рукатворны ўзгорак, які ўзняўся над поймай ракі амаль на 7 метраў. Да 1581 года - на гэта паказвае знойдзены на тэрыторыі флюгер з выбітай датай і гербам Кішак - замак быў гатовы. Першапачаткова большасць будынкаў былі драўлянымі, а асноўную абарону забяспечвалі земляны вал і роў, які напаўняўся вадой з Нёмана.
Пры наступных уладальніках каменнымі сталі не толькі ўязная, але і ўсе астатнія вежы, а таксама ўнутраныя пабудовы. Аднак нават гэта гэта не выратавала Любчанскі замак ад захопу казацкім войскам, на чале якога стаяў Іван Залатарэнка. Тыя падзеі, якія суправаджаліся моцным пажарам, прывялі да разбурэння дзвюх веж, а таксама большасці ўнутраных пабудоў.
У пачатку 21 стагоддзя замак стаяў у руінах. У 2003 годзе быў створаны дабрачынны фонд "Любчанскі замак", які ставіў на мэце збор сродкаў на рэстаўрацыю. Неабходную для гэтага дакументацыю распрацавалі выкладчыкі і студэнты Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта.
На гэты момант удалося адрэстаўраваць дзве вежы і аднавіць трэцюю, а таксама злучыць іх сценамі. У кіраўнікоў праекту вялікія планы. За арыенцір яны ўзялі тое, як Любчанскі замак выглядаў у сярэдзіне XVII стагоддзя, да таго, як падвергся разбурэнню.
📍Размяшчэнне: Гродзенская вобл., Навагрудскі раён, г.п. Любча, вул. Замкавая, 1.
👍10❤2