#МоваНашаРодная
..."Пратэставаць супраць роднай мовы, з аднаго боку, могуць людзі па неразуменню, а з другога – нашы ворагі, ворагі нашай савецкай рэчаіснасці, ворагі дружбы народаў."
Якуб Колас
25.05.1956
..."Пратэставаць супраць роднай мовы, з аднаго боку, могуць людзі па неразуменню, а з другога – нашы ворагі, ворагі нашай савецкай рэчаіснасці, ворагі дружбы народаў."
Якуб Колас
25.05.1956
#ДумкіЎслых
#АнекдотДня
Вадзім Францавіч, некаторыя пішуць "сиюта", "пропогандист", "варешка", "эмплуа"...
(Больш прыкдадаў тут @sidovocab)
Не хочаце абмеркаваць? Чаму Вы абмяжоўваеце сябе толькі "молдОванами" и "белАрусами"? 😁
#АнекдотДня
Вадзім Францавіч, некаторыя пішуць "сиюта", "пропогандист", "варешка", "эмплуа"...
(Больш прыкдадаў тут @sidovocab)
Не хочаце абмеркаваць? Чаму Вы абмяжоўваеце сябе толькі "молдОванами" и "белАрусами"? 😁
Forwarded from Дзікая прырода побач
Як правільна падкормліваць птушак?
❄️ Падкормліваць птушак можна пачынаць з першых замаразкаў і да пачатку вясны. Але калі кармленне ўжо пачалося, трэба падтрымліваць яго рэгулярна на працягу зімы. Птушкі прывыкаюць да такой крыніцы ежы і доўгія перапынкі могуць быць небяспечныя для іх.
🐦 Не пачынай падкормку раней першага снегу ці замаразкаў – гэта важна для пералётных птушак. Ранняя падкормка спыняе мігруючых птушак.
🦆 Вадаплаўных птушак трэба падкормліваць толькі калі ёсць лёд, які замінае ім шукаць натуральны корм.
🌰 Найлепшы корм для птушак пшаніца, авёс, ячмень, проса, несалёнае сала, масла, арэшкі, насенне сланечніку, гарбуза, кукурузы, лёну, рапсу, кавалачкі яблыка ды ягады, разынкі.
❌ Не кладзі ў кармушку нічога салёнага, вэнджанага, смажанага, печанага, а таксама рэшткі са свайго стала, асабліва хлеб – такія прадукты могуць выклікаць хваробы стрававання ў птушак і нават смерць.
А ты ўжо рыхтуешся да кармушачнага сезону? Раскажы, чым збіраешся частаваць птушак 🤗
Крыніца Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Jelonki.
📷 Фота з чату "Птушкі з фотастужкі" @ptushkafota
❄️ Падкормліваць птушак можна пачынаць з першых замаразкаў і да пачатку вясны. Але калі кармленне ўжо пачалося, трэба падтрымліваць яго рэгулярна на працягу зімы. Птушкі прывыкаюць да такой крыніцы ежы і доўгія перапынкі могуць быць небяспечныя для іх.
🐦 Не пачынай падкормку раней першага снегу ці замаразкаў – гэта важна для пералётных птушак. Ранняя падкормка спыняе мігруючых птушак.
🦆 Вадаплаўных птушак трэба падкормліваць толькі калі ёсць лёд, які замінае ім шукаць натуральны корм.
🌰 Найлепшы корм для птушак пшаніца, авёс, ячмень, проса, несалёнае сала, масла, арэшкі, насенне сланечніку, гарбуза, кукурузы, лёну, рапсу, кавалачкі яблыка ды ягады, разынкі.
❌ Не кладзі ў кармушку нічога салёнага, вэнджанага, смажанага, печанага, а таксама рэшткі са свайго стала, асабліва хлеб – такія прадукты могуць выклікаць хваробы стрававання ў птушак і нават смерць.
А ты ўжо рыхтуешся да кармушачнага сезону? Раскажы, чым збіраешся частаваць птушак 🤗
Крыніца Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Jelonki.
📷 Фота з чату "Птушкі з фотастужкі" @ptushkafota
Forwarded from Верашчака
#АнекдотДня
У мяне дэжавю!
Помніце, у 20-ым некаторыя скачвалі дадатак на тэлефон, каб вызначаць і байкаціраваць беларускія тавары? ))
І толькі ў Колі Белага бліснула нейкая здагадка. Усё ж даўняя размова яго з таварышам маёрам не прайшла бесслядоўна 😁
У мяне дэжавю!
Помніце, у 20-ым некаторыя скачвалі дадатак на тэлефон, каб вызначаць і байкаціраваць беларускія тавары? ))
І толькі ў Колі Белага бліснула нейкая здагадка. Усё ж даўняя размова яго з таварышам маёрам не прайшла бесслядоўна 😁
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
З новым тыднем!
Новых працоўных дасягненняў вам!
Новых працоўных дасягненняў вам!
#КухняБеларусі
Гарбузовы кекс
Інгрэдыенты
Гарбузовае пюрэ — 300 гр.
Мука — 250 гр.
Алей — 70 гр.
Цукар — 150 гр. (або па смаку)
Яйкі — 2 шт.
Разрыхняльнік —1 ч.л. + сода 0,5 ч.л.
Кефір (смятана, ёгурт) — 70 гр.
Спецыі (мускатны арэх,цынамон,імбір,кардамон, ванільны цукар) — па густу
Ссоль
Спосаб прыгатавання
Для пюрэ трэба запекчы гарбуз, перабіць яго блэндарам або перацерці праз сіта.
У пюрэ дадайце цукар і кефір. Затым спецыі і алей. Пасля яйкі.
Дадайце муку. Яе можа спатрэбіцца больш ці меньш, усё залежыць ад гушчыні пюрэ.
Цеста павінна атрымаццца як смятана.
Пераліць у форму для кекса ( 10/20 см)
Выпякаць 50-60 хвілін. Астудзіць, пасыпаць цукровай пудрай .
Можна ўпрыгожыць шакаладам, глазурай.
Гарбузовы кекс
Інгрэдыенты
Гарбузовае пюрэ — 300 гр.
Мука — 250 гр.
Алей — 70 гр.
Цукар — 150 гр. (або па смаку)
Яйкі — 2 шт.
Разрыхняльнік —1 ч.л. + сода 0,5 ч.л.
Кефір (смятана, ёгурт) — 70 гр.
Спецыі (мускатны арэх,цынамон,імбір,кардамон, ванільны цукар) — па густу
Ссоль
Спосаб прыгатавання
Для пюрэ трэба запекчы гарбуз, перабіць яго блэндарам або перацерці праз сіта.
У пюрэ дадайце цукар і кефір. Затым спецыі і алей. Пасля яйкі.
Дадайце муку. Яе можа спатрэбіцца больш ці меньш, усё залежыць ад гушчыні пюрэ.
Цеста павінна атрымаццца як смятана.
Пераліць у форму для кекса ( 10/20 см)
Выпякаць 50-60 хвілін. Астудзіць, пасыпаць цукровай пудрай .
Можна ўпрыгожыць шакаладам, глазурай.
Forwarded from STROJ
Пахавальны ручнік з вёскі Харужанцы Ваўкавыскага раёна
Падчас Восеньскі Дзядоў захацелася пагутарыць пра рэч, якая суправаджала памерлых – пахавальны ручнік.
Раней кожная гаспадыня мела такі ручнік, ён адрозніваўся аздабленнем, а таксама даўжынёй. Пахавальныя ручнікі ткаліся гаспадынямі, як казалі, “на смерць”, часам перадаваліся ад бабулі. На такіх ручніках апускалі труну ў магілу.
Пасля пахавання, у залежнасці ад мясцовых традыцый, ручнік разрывалі і раздавалі ўсім прысутным. Гэтыя кавалкі маглі выкарыстоўваць у народнай медыцыне. Больш пашыраны варыянт, калі дадзеным ручніком перавязвалі крыж.
Фотаздымкі пахавальнага ручніка мы пабачылі ў Доме Рамёстваў мястэчка Рось, што на Ваўкавышчыне. Ён належыў Скаскевіч Праскоўі, 1916 г.н., якая жыла ў вёсцы Харужанцы.
Вельмі раім наведаць Дом Рамёстваў у Росі. Там сапраўды ёсць на што паглядзець, што паслухаць і з кім пазнаёміцца!
Падчас Восеньскі Дзядоў захацелася пагутарыць пра рэч, якая суправаджала памерлых – пахавальны ручнік.
Раней кожная гаспадыня мела такі ручнік, ён адрозніваўся аздабленнем, а таксама даўжынёй. Пахавальныя ручнікі ткаліся гаспадынямі, як казалі, “на смерць”, часам перадаваліся ад бабулі. На такіх ручніках апускалі труну ў магілу.
Пасля пахавання, у залежнасці ад мясцовых традыцый, ручнік разрывалі і раздавалі ўсім прысутным. Гэтыя кавалкі маглі выкарыстоўваць у народнай медыцыне. Больш пашыраны варыянт, калі дадзеным ручніком перавязвалі крыж.
Фотаздымкі пахавальнага ручніка мы пабачылі ў Доме Рамёстваў мястэчка Рось, што на Ваўкавышчыне. Ён належыў Скаскевіч Праскоўі, 1916 г.н., якая жыла ў вёсцы Харужанцы.
Вельмі раім наведаць Дом Рамёстваў у Росі. Там сапраўды ёсць на што паглядзець, што паслухаць і з кім пазнаёміцца!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Барацьба з ацкім Хэлаўінам )))
#ЛюдзіБеларусі
📝4 лістапада 1887 года нарадзіўся Дзмітрый Фёдаравіч Жылуновіч (Цішка Гартны), беларускі пісьменнік, грамадзкі і дзяржаўны дзеяч.
Удзельнік рэвалюцыі 1905–1907 гадоў. У 1918 годзе — сакратар Беларускага нацыянальнага камісарыяту. Рэдактар першай беларускай бальшавіцкай газеты «Дзянніца».
З 1 студзеня і па 3 лютага 1919 года — старшыня Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўраду Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі.
Аўтар раманаў «Сокі цаліны» і «Перагуды»; зборнікаў вершаў: «Песні працы і змагання», «Урачыстасць»; зборнікаў п’ес: «Хвалі жыцця», «Сацыялістка», «На стыку», «Дзве сілы»; зборнікаў апавяданняў: «Трэскі на хвалях» і «Прысады»; публіцыстычных нарысаў «Па чатырох краінах»; артыкулаў па літаратурнай крытыцы і пра падзеі сведкам якіх ён быў.
Быў знаёмы і падтрымліваў сяброўскія, творчыя сувязі й вёў перапіску з Юліасам Фучыкам, Здэнекам Неедлым, Іаганесам Бехерам, Францам Вайскопфам і іншымі
Падрабязна пра яго лёс і адданасць Радзіме чытайце тут
📝4 лістапада 1887 года нарадзіўся Дзмітрый Фёдаравіч Жылуновіч (Цішка Гартны), беларускі пісьменнік, грамадзкі і дзяржаўны дзеяч.
Удзельнік рэвалюцыі 1905–1907 гадоў. У 1918 годзе — сакратар Беларускага нацыянальнага камісарыяту. Рэдактар першай беларускай бальшавіцкай газеты «Дзянніца».
З 1 студзеня і па 3 лютага 1919 года — старшыня Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўраду Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі.
Аўтар раманаў «Сокі цаліны» і «Перагуды»; зборнікаў вершаў: «Песні працы і змагання», «Урачыстасць»; зборнікаў п’ес: «Хвалі жыцця», «Сацыялістка», «На стыку», «Дзве сілы»; зборнікаў апавяданняў: «Трэскі на хвалях» і «Прысады»; публіцыстычных нарысаў «Па чатырох краінах»; артыкулаў па літаратурнай крытыцы і пра падзеі сведкам якіх ён быў.
Быў знаёмы і падтрымліваў сяброўскія, творчыя сувязі й вёў перапіску з Юліасам Фучыкам, Здэнекам Неедлым, Іаганесам Бехерам, Францам Вайскопфам і іншымі
Падрабязна пра яго лёс і адданасць Радзіме чытайце тут
#Літаратура
* * *
Мець бы жыццё бессмяротнае мне,
Мець бы вечныя свежыя сілы;
Я аддаў бы усё старане,
Старане сваёй роднай і мілай!
На кускі, на крупінкі, як пыл,
З кожным днём я б па ёй разлятаўся
І часціны нязмераных сіл
Ў кожным месцы даваць бы стараўся.
А дзе трэба было б заплаціць
Дзеля шчасця народа сабою,
Я хутчэй пастараўся б там быць
І сваёй адкупіцца душою…
І так з году ў год, да тых дзён,
Па кусочку б ў ахвяру я клаўся,
Пакуль цяжкае долі праклён
З стараною маёю расстаўся.
Каб жыццё бессмяротнае мець,
Каб мне вечную свежую сілу,
Я аддаў бы усё старане,
Старане сваёй роднай і мілай!
Цішка Гартны
* * *
Мець бы жыццё бессмяротнае мне,
Мець бы вечныя свежыя сілы;
Я аддаў бы усё старане,
Старане сваёй роднай і мілай!
На кускі, на крупінкі, як пыл,
З кожным днём я б па ёй разлятаўся
І часціны нязмераных сіл
Ў кожным месцы даваць бы стараўся.
А дзе трэба было б заплаціць
Дзеля шчасця народа сабою,
Я хутчэй пастараўся б там быць
І сваёй адкупіцца душою…
І так з году ў год, да тых дзён,
Па кусочку б ў ахвяру я клаўся,
Пакуль цяжкае долі праклён
З стараною маёю расстаўся.
Каб жыццё бессмяротнае мець,
Каб мне вечную свежую сілу,
Я аддаў бы усё старане,
Старане сваёй роднай і мілай!
Цішка Гартны
#МоваНашаРодная
Якуб Колас пра лёс беларускай мовы ў Расійскай імперыі
Аўдыязапіс зроблены ў 1952 годзе падчас святкавання 70-годдзя пісьменніка
https://youtu.be/k4dwpHtaRnI?si=yVgaoa7fyyJAVTY8
Якуб Колас пра лёс беларускай мовы ў Расійскай імперыі
Аўдыязапіс зроблены ў 1952 годзе падчас святкавання 70-годдзя пісьменніка
https://youtu.be/k4dwpHtaRnI?si=yVgaoa7fyyJAVTY8
YouTube
Якуб Колас распавядае пра родную мову ў Расійскай Імперыі
Якуб Колас распавядае пра родную мову ў Расійскай Імперыі і пра свае першыя спробы пісаць па-беларуску.
Аўдыёзапіс зроблены ў 1952 г. падчас святкавання 70-годдзя народнага пісьменніка
Аўдыёзапіс зроблены ў 1952 г. падчас святкавання 70-годдзя народнага пісьменніка
#МоваНашаРодная
#ЛістЗаМову
"Беларуская мова параўнаўча маладая. Хоць і даўно ўжо гаворыць на ёй народ, але як мова навукі, палітыкі, літаратуры яна знаходзіцца ў перыядзе станаўлення. Таму задача савецкай інтэлігенцыі рэспублікі – берагчы мову, вывучаць яе, распрацоўваць і пашыраць.
Гэта дасягаецца, па-першае, штодзённым яе ўжываннем у побыце, на рабоце, у дзяржаўных, грамадскіх і культурных установах.
Ці ўсё добра ў нас у гэтых адносінах? Далёка не ўсё.
На мой погляд, далейшае развіццё культуры рэспублікі вельмі многа праігрывае і, скажам проста, стаіць перад сур’ёзнай пагрозаю іменна ад недастатковай увагі да роднай мовы.
Установы сталіцы вывелі з абыходу беларускую мову: на ёй не вядзецца перапіска, на ёй не гавораць з наведвальнікамі, у гарадах няма беларускіх шыльд і надпісаў, мала беларускіх афіш і плакатаў.
Смешна сказаць, але, праехаўшы Мінск, кавалак Слуцкага шасе на працягу 30 кіламетраў, я не ўбачыў ніводнага беларускага слова. Толькі ў Русінаве на даследчай бульбяной станцыі знайшлося два пачарнелых ад часу надпісы: “Кузьня” і “Сьвіран”. Дый то, відаць, яны былі зроблены ў 30-х гадах, да рэформы правапісу, бо пасля мяккіх зычных у іх стаіць мяккі знак.
Няўжо ж нашы аўтамабілі, трактары, станкі, тканіны, цукеркі, папяросы сталі б горшымі, каб на іх былі беларускія надпісы. Хай толькі якасць не падводзіць! Бо колькі ні пішы “Казбек” на мінскіх папяросах, усё роўна спажывец патрабуе ленінградскіх. Свіслач рака незайздросная, але калі папяросы з такой назвай будуць самымі лепшымі, дык яны знойдуць попыт ва ўсім Савецкім Саюзе.
Чаму ж мы дапускаем, каб беларускія этыкеткі з’яўляліся толькі на дрэнным гуталіне і на не вельмі смачных водах? Гэта ж і мала, і проста крыўдна."
Я. Колас
25.05.1956
#ЛістЗаМову
"Беларуская мова параўнаўча маладая. Хоць і даўно ўжо гаворыць на ёй народ, але як мова навукі, палітыкі, літаратуры яна знаходзіцца ў перыядзе станаўлення. Таму задача савецкай інтэлігенцыі рэспублікі – берагчы мову, вывучаць яе, распрацоўваць і пашыраць.
Гэта дасягаецца, па-першае, штодзённым яе ўжываннем у побыце, на рабоце, у дзяржаўных, грамадскіх і культурных установах.
Ці ўсё добра ў нас у гэтых адносінах? Далёка не ўсё.
На мой погляд, далейшае развіццё культуры рэспублікі вельмі многа праігрывае і, скажам проста, стаіць перад сур’ёзнай пагрозаю іменна ад недастатковай увагі да роднай мовы.
Установы сталіцы вывелі з абыходу беларускую мову: на ёй не вядзецца перапіска, на ёй не гавораць з наведвальнікамі, у гарадах няма беларускіх шыльд і надпісаў, мала беларускіх афіш і плакатаў.
Смешна сказаць, але, праехаўшы Мінск, кавалак Слуцкага шасе на працягу 30 кіламетраў, я не ўбачыў ніводнага беларускага слова. Толькі ў Русінаве на даследчай бульбяной станцыі знайшлося два пачарнелых ад часу надпісы: “Кузьня” і “Сьвіран”. Дый то, відаць, яны былі зроблены ў 30-х гадах, да рэформы правапісу, бо пасля мяккіх зычных у іх стаіць мяккі знак.
Няўжо ж нашы аўтамабілі, трактары, станкі, тканіны, цукеркі, папяросы сталі б горшымі, каб на іх былі беларускія надпісы. Хай толькі якасць не падводзіць! Бо колькі ні пішы “Казбек” на мінскіх папяросах, усё роўна спажывец патрабуе ленінградскіх. Свіслач рака незайздросная, але калі папяросы з такой назвай будуць самымі лепшымі, дык яны знойдуць попыт ва ўсім Савецкім Саюзе.
Чаму ж мы дапускаем, каб беларускія этыкеткі з’яўляліся толькі на дрэнным гуталіне і на не вельмі смачных водах? Гэта ж і мала, і проста крыўдна."
Я. Колас
25.05.1956