#ГісторыяБеларусі

12 кастрычніка 1398 года адбылося падпісанне Салінскага міру — умовы, складзенай паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Тэўтонскім ордэнам.

У гэты дзень адбыўся абмен адпаведнымі граматамі паміж вялікім князем літоўскім Вітаўтам і вялікім магістрам Ордэна Конрадам фон Юнгінгенам на востраве Саліне (р. Нёман).

Вітаўт заручыўся згодай ордэна са сваімі планамі дабівацца поўнай незалежнасці ад Польшчы; на святкаваннях у гонар падпісання Салінскага міру Вітаўт быў аднадушна абвешчаны фэадаламі ВКЛ «каралём Літвы і Русі». Гэта выклікала насцярожанае стаўленне да дагавора польскага караля Ягайлы, а планы захопу Ноўгарада і Пскова прывялі да пагаршэння дачыненняў ВКЛ з гэтымі рэспублікамі, а таксама Маскоўскім і Цвярскім вялікімі княствамі

https://yangx.top/belta_telegramm/272703

А хто памятае, сапраўды былі чэргі за хлебам і талоны? Я нешта такога не памятаю 🤔

Хлеб па талонах не помню. Проста ў адны рукі давалі абмежаваную колькасць, бо людзі прывыклі свіней ім карміць і мяхамі бралі раней.

Каб купіць пяць буханак, то прыходзілася некалькі разоў у чарзе стаяць. А калі толькі сабе адну купіць, то праблем не было.

А ў вас як?

#УспаміныПраДзяцінства

Як у вёсках куплялі хлеб

#УспаміныПраДзяцінства

Яшчэ пра хлеб і пра ласункі з Мінску і Вільні

Хто такія ЦЫРУЛЬНІКІ? Адказ на відэа.

Працягваем вас знаёміць з беларускамоўнымі блогерамі.

Знайшла акаўтэнт спадарыні Святланы, якая расказвае пра гісторыю Гродна, краіны і пра нашых гістарычных асоб.
https://www.tiktok.com/@spadarynia_svjatlana?_t=8qTbmuHpTIz&_r=1

#РазважанніПраГісторыю
#КанфесійныяПытанніВКЛ

Гісторыя уніі і канфесійных пытанняў у ВКЛ і РП.

Адзначым гэты факт. Мы абвінавачваем уніятаў, езуітаў ва ўсіх бедах праваслаўнай царквы ў часы Рэчы Паспалітай, а аказваецца аж 25 гадоў нікому з тагачасных праваслаўных патрыярхаў не было справы да праваслаўных у Рэчы Паспалітай...

У гэтай цудоўнай дзіцячай кніжачцы вядомы шведскі пісьменнік Марцін Відмарк разважае пра тое, як уплываюць на нас новыя тэхналогіі і штучны інтэлект.

Чароўныя ілюстрацыі Эміліі Дзюбак 🌷
Пераклад са шведскай на беларускую мову Наталлі Паваляевай 🌷

biblio.by | sunduchok-knig.by | marks.by | alfavit.eu

❗Мне здаецца, што нарэшце ў "Верашчакі" з'явіліся такія падпісчыкі, якім не падабаецца кантэнт, але яны ўпарта яго глядзяць, каб потым паставіць адмоўныя рэакцыі!

Ну вось і ў нас стала, як у людзей! 😜

Вельмі люблю староначку Каляднай крамы і слухаць прыгожую гаворку гэтай дзяўчыны!

І вось нарэшце, пасля летняга адпачынку, Калядная крама ізноў адчынілася! Значыць буду лавіць у ленце іх відэа і атрымоўваць асалоду.

Сюды кінула ні дзеля рэкламы, а каб вы паслухалі, як цудоўна гучыць беларуская мова!

Калі ёсць жаданне завітаць, то вось, калі ласка https://www.instagram.com/xmas.by?igsh=MTBoZGgwd2ltN28zcA==

#КазкіДзецям

Як ліса за качку бычка выменяла

Беларуская народная казка

Апрацоўка Анатоля Клышкі

#МіфыЛегендыБеларусі

Здарэнне з прыставам

Жыў у нашым Пінску ў старыя часы адзін царскі прыстаў. Тоўсты быў, вусаты, важны. Такое пуза адгадаваў сабе, не дай бог! Усе называлі яго Бочкай, а якое было сапраўднае прозвішча — ніхто і не помніў.

Неяк паехаў гэты Бочка з Пінска ў адну далёкую вёску, бо Пінскі павет быў, каб ведалі, надта вялікі.
Даўно збіраўся прыстаў у тую вёску, ды ўсё не было як. Нарэшце паехаў. Мабыць, не толькі па службовай справе. Была, напэўна, і яшчэ нейкая прыватная выгода. Не такі той прыстаў быў дурань, каб ехаць у далёкую і нялёгкую дарогу толькі дзеля службы, без сваёй патрэбы. Кажуць, быў вялікі хабарнік гэты царскі служка. Цягнуў і з жывога і з мёртвага, хто яго не ведаў! Але як бы там ні было, паехаў. І паехаў, трэба вам сказаць, позняй восенню, калі трохі падмерзла. Дачакаўся першых марозаў. Паехаў і знік без вестак. Назад не вярнуўся. Дома чакаюць, на службе чакаюць, а яго ўсё няма ды няма.

Прайшлі зіма, вясна, лета, восень. Прыстава няма. Толькі пад канец другой зімы вярнуўся Бочка ў Пінск.
А было так, што да той далёкай вёскі дабраўся Бочка зімовай дарогаю, цераз замёрзлае балота, а калі хацеў вярнуцца ў Пінск, то пачалася адліга і трымалася доўга. Зіма выпала цёплая, няўстойлівая. Балота не замярзала, а пра вясну і казаць няма чаго. Усё наваколле надоўга было затоплена. Вы ж ведаеце, як у нас бывае вясной, калі ўсе нашы рэкі ды рэчкі выйдуць з берагоў, ды злучацца між сабою, ды зальюць разам вялікія прасторы! Ого! Усю балоцістую нашу мясцовасць ператвораць у такую топкую дрыгву, што ні прайсці, ні праехаць, ні пераплысці. Пеша не пройдзеш, бо загразнеш у багне, і на лодцы не перабярэшся, бо вада, хоць і вялікая, але ж амаль усюды такая неглыбокая, што лодка не пройдзе. Не ўсюды прабярэшся і не на ўсякай лодцы...

Вось і не мог той прыстаў выбрацца з вёскі, хоць і быў па тым часе немалы начальнік. Так і жыў там, на невялікім пясчаным астраўку, да наступнай зімы. А што яму? Піў, пэўне, гарэлку, еў кілбасы ды вяндліну, ласаваўся мёдам. Сёння ў адной хаце, заўтра ў другой. Давалі ж, мусіць, бясплатна. Заўсёды знойдуцца такія, каму трэба пачаставаць начальства!

Нарэшце надышлі вялікія маразы і дрыгва замерзла як мае быць. Цэлы год мусіў гэтага чакаць!.. Не было ж тады ні добрых дарог, ні машын, ні самалётаў. Дзіва што — такія нетры! Як у нас кажуць, хоць ты цалы месёнц ідзі, то да краю нігды не дацягнешся! Ад вёскі да вёскі, ад астраўка да астраўка, зімою вёрстаў пятнаццаць, калі наўпрост, па лёдзе, цераз балота. А каб трапіць летам з адной вёскі ў другую, трэба ехаць у абход усе дзвесце, як не трыста вёрстаў, калі ласка!..

Вітаем! Як вам агучка ад штучнага інтэлекта?

У тыкток @andron777alfa

#КухняБеларусі


Чарнасліў у малацэ

80 г чарнасліву,
4 шклянкі малака,
2 ст. лыжкі цукру.

Чарнасліў прамыць, заліць кіпячым малаком і настойваць 1-1,5 гадзіны.

Затым пакласці цукар і паставіць у духоўку, каб на паверхні малака ўтварылася румяная пенка.

Чарнасліў у малацэ падаецца як гарачым, так і халодным.