БЕЛАРУСКІ ЦЫТАТНІК.
ЯНКА КУПАЛА.

#КухняБеларусі

Жур — адзін з найбольш старажытных тыпаў супу ў беларускай, польскай, украінскай і літоўскай кухнях.

Спачатку гэта быў злёгку кіслявы суп, больш падобны да поліўкі, які варылі з аўсянай, грэчневай, жытняй мукі.
Закваску для журу раней рыхтавалі загадзя і называлі «белым баршчом». Рабілі закваску ў два этапы. Спачатку муку залівалі гарачай вадой, дадавалі хлеб, затулялі і ставілі ў цёплае месца на 3-5 дзён, калі ўзнікала цвіль — яе выдалялі, а атрыманую закваску працэджвалі і на ёй варылі жур.

У розны час і ў розных рэгіёнах пераважалі тыя ці іншыя тыпы журу, адзінага рэцэпту не было, яны пастаянна трансфармаваліся. З цягам часу ў жур пачалі дадаваць гародніну, варыць яго на грыбах ці мясе.

Як згатаваць жур?

✔️ Найперш трэба зрабіць закваску з аўсянкі, таму адразу рэцэпт закваскі:

Аўсяныя шматкі (ці аўсяная мука) 1 шклянка

Вада 40°С  5 шклянак

🍶 У глыбокую ёмістасць засыпаць аўсянку, заліць вадой, перамяшаць і пакінуць у памяшканні на некалькі дзён. У гатовай закваскі павінен атрымацца прыемны кіславаты водар.

✔️ Для гатавання:

Мяса любое
Цыбуля
Морква
Духмяны перац
Часнок
Маяран
Алей
Аўсяная закваска
Соль
Вада

🥘 Дробна нарэзаць цыбулю, натаркаваць моркву, абсмажыць на алеі.
🥘 Мяса адварыць да гатоўнасці 
🥘 Як мяса зварыцца, дастаць яго і нарэзаць на невялічкія кавалачкі, закінуць іх у булён, пасаліць.
🥘 Дадаць цыбулю з морквай і духмяны перац.
🥘 Закваску са слоіка выліць і працадзіць праз сіта, каб шматкі не трапілі ў жур.
🥘 Потым дадаць частку закваскі ў булён, лаўровы ліст і ў канцы часнок.
🥘 Яшчэ крыху паварыць і ўсё, жур гатовы.

Смачна есці! 🥄

ДОБРАГА РАНКУ !
МАТУЛЯ ВІТАЕ !

"Люблю цябе, жыццё, любоўю кроўнай.
Я не нахлебнiк твой. Я на зямлю
Не для таго прыйшоў, каб жменяй поўнай
Уцехi браць. Я - аддаваць люблю.

Тым, што зрабiў, любоў я вымяраю.
I калi мой апошнi час праб'е,
Павiнен ведаць я, што памiраю,
Аддаўшы ўсё да кропелькi - табе."

( НІЛ ГІЛЕВІЧ )

Аддаючы ЖЫЦЦЮ - ЛЮБОЎ, мы атрымліваем ад яго - дні.
Ўсё новыя і новыя...
І гэта - самы жаданы падарунак !
Трымаем яго ў руках - моцна, трывала, адказна, радасна.
Дзякуй Богу 🙏 ! Яшчэ нешта СЁННЯ зможам зрабіць...

З НОВЫМ ДНЁМ, ДАРАГІЯ СЯБРЫ ❤️ !

СПРЫЯННЯ ЎСІМ ДОБРЫМ ПЛАНАМ !

Фота : а вось майстрыхі з Парэчча (Гродзеншчына) - ткуць...І традыцыі падтрымаюць. І зробяць палатно.

#МоваНашаРодная

Не па-беларуску і не па-руску, а на трасянцы
Сумесь беларускай і рускай мовы называецца «трасянкай». У прамым сэнсе слова абазначае сена нізкай якасці, якое ўтвараецца ад спалучэння сухой і свежаскошанай травы. Ва ўкраінскай мове таксама ёсць падобная з’ява і называецца яна «суржык».

Так было ў Дзяржынску! Сёння Лашаны!
#турхатабацькоў #дразды #беларусь

25 студзеня 1869 года нарадзіўся беларускі паэт-дэмакрат, фалькларыст Адам Гіляры Калікставіч Гурыновіч 

У гісторыю беларускай літаратуры увайшоў як паэт-рэвалюцыянер, пясняр народнай нядолі, які заклікаў да рашучай барацьбы з панамі і самаўладствам, першы з беларускіх літаратараў звярнуўся да рабочай тэмы.

МАГІЯ ПАЛЫНУ

Палын - трава горкая! Горкая і магічная! Але горыч яе і даўкі водар не адштурхоўвалі, наадварот, з даўніх часоў шырока выкарыстоўвалі гэтую траву на Беларусі.

Паводле старадаўніх павер'яў:

🌿 Пучок палыну, засунуты пад дах дома або на гарышчы, засцерагае гэты дом ад прыродных катаклізмаў (разбуральных навальніц, ураганаў і г.д.).

🌿 Галінка палыну, змешчаная над уваходнымі дзвярыма, абараняе хату ад злых намоваў, якія могуць прынесці ў хату нядобрыя людзі, зайздросныя суседзі.

🌿 Венік, сабраны з галінак палыну. Такім венічкам вымятаюць з хаты ўсё паскуддзе, зайздрасць, злыя нагаворы і плёткі.
Палынны венічак можа быць зусім невялікім, сімвалічным.

🌿 Калі трэба будзе далёкі шлях, то варта пакласці зусім маленькую галінку палыну ў чаравік. Гэта дапаможа ісці доўга і без стомы.

Беларусь павысіла тарыфы на пракачку нафты па тэрыторыі краіны

Яны набудуць моц з 1 лютага.

zviazda.by

У мяне на абед крупнік з языком і сушанымі баравікамі.
А у вас?

Лазнік

*Лазнік, Лазеншчык, Баннік, у беларускіх вераннях дух - жыхар і гаспадар лазні.

*Жыве за печчу-каменкай ці пад палком. Пераважна нябачны або падобны на Вадзяшка. Лічыўся найбольш злосным сярод іншых сядзібных нячысцікаў, што тлумачыцца месцазнаходжаннем лазні на мяжы свету Культуры (прасторы, засвоенай чалавекам) і Прыроды. Адсюль важная роля лазні ў калядных варожбах.

*Лазнік палохае тых, хто мыецца у лазні пасля поуначы ці заходу Сонца, бо сам любіць памыцца і папарыцца ў гэты час. Калі ж хто затрымаецца ў лазні так позна, то Лазнік пачынае кідаць у яго камяні з печкі, імкнучыся забіць парушальніка, або палохае яго ненатуральным храпам, сіпеннем, віскатам, рогатам і да т. п.

*Каб залагодзіць Лазнік, у новую лазню прыносілі ахвяру - хлеб ды соль - ці закопвалі пад ганкам чорную курыцу, а таксама пакідалі яму ваду і венік, каб Лазнік змог памыцца. Пры пераходзе сямі ў новую сялібу ЛАЗНIК у адрозненне ад Хатніка ў яе не запрашалі.

Хачу дадаць яшчэ прыкмет, пра якія казала бабуля, калі хадзіла з намі ў лазню:

🫧 У лазні нельга спяваць, гэта прываблівае нячысцікаў

🫧 На каменне нельга ліць халодную ваду, толькі з гарачай бочкі. Лазнік злаваць будзе

🫧 Калі ў цябе на насмарк, то перад тым, як парыцца, трэба ўцягнуць у нос халоднай вады. "Каб не запарыць!"

🫧 Калі ў жанчыны "тыя дні", то яна першая павінна зайсці з прылазніка ў лазню. Нават калі там ужо хто мыўся, то жанчына павінна была папярэдзіць, усе выходзілі і потым яна ійшла першая. Рабілася гэта дзеля таго, "каб не было пераходаў" - рабых плямаў на твары.

🫧 Мужчыны і хлопчыкі ішлі ў лазню першымі, а жанчыны пасля іх. Лічылася, што калі мужчына мыецца пасля жанчыны, то гэта аслабляе яго, забірае мужчынскую сілу.

Лёгкай пары вам!