Forwarded from Институт истории НАН Беларуси
Гісторыя Беларусі - праз гісторыю малой радзімы! Вучоныя Інстытута гісторыі НАН Беларусі праводзяць пленныя даследаванні ў такой галіне як "Беларусь праз прызму рэгіянальнай гісторыі" і супрацоўнічаюць з мясцовымі органамі ўлады ў справе захавання гістарычнай памяці
https://diatlovonews.by/hto-kurse-dzyatlava-mozha-stac-starejshym-na-pa-stagoddzya/
https://diatlovonews.by/hto-kurse-dzyatlava-mozha-stac-starejshym-na-pa-stagoddzya/
#ЛюдзіБеларусі
#Архітэктура
18 студзеня 1882 года нарадзіўся (м. Бельск Гродзенскай губерні) Іосіф Рыгоравіч Лангбард
Беларускі савецкі архітэктар, педагог.
У пачатку 1930-х Лангбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі. Першым праектам, рэалізаваным архітэктарам у Мінску, стала будаўніцтва каля 40 драўляных павільёнаў для Усебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выстаўкі.
Пасля гэтага яго запрашаюць да праектавання забудовы цэнтральнай часткі горада. Лангбард прапануе макеты трох будынкаў: Дома ўраду, Тэатра оперы і балету і Дома Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў).
Праект Дома ўраду быў падрыхтаваны і зацверджаны ў 1929 годзе, а з 1930 да 1934 года ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. І. Леніну, распрацаваны Лангбардам разам з Ленінградскім скульптарам М. Манізерам.
За гэты ансамбль Іосіф Лангбард атрымаў званне «Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР».
#Архітэктура
18 студзеня 1882 года нарадзіўся (м. Бельск Гродзенскай губерні) Іосіф Рыгоравіч Лангбард
Беларускі савецкі архітэктар, педагог.
У пачатку 1930-х Лангбард атрымлівае першыя буйныя замовы на будаўніцтва ў Беларусі. Першым праектам, рэалізаваным архітэктарам у Мінску, стала будаўніцтва каля 40 драўляных павільёнаў для Усебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выстаўкі.
Пасля гэтага яго запрашаюць да праектавання забудовы цэнтральнай часткі горада. Лангбард прапануе макеты трох будынкаў: Дома ўраду, Тэатра оперы і балету і Дома Чырвонай Арміі (сучасны Дом афіцэраў).
Праект Дома ўраду быў падрыхтаваны і зацверджаны ў 1929 годзе, а з 1930 да 1934 года ён быў рэалізаваны. Перад ім быў пастаўлены помнік У. І. Леніну, распрацаваны Лангбардам разам з Ленінградскім скульптарам М. Манізерам.
За гэты ансамбль Іосіф Лангбард атрымаў званне «Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР».
#КухняБеларусі
Мачанка грыбная
З чаго гатаваць:
100 г сушаных грыбоў,
2 цыбуліны,
1 ст. л. мукі,
1-2 ст. л. алею,
перац (па патрэбе),
соль (да смаку).
Як гатаваць.
Замачыць сухія грыбы на некалькі гадзін у халоднай вадзе, прамыць, заліць вадой, у якой яны мачыліся, папярэдне працадзіўшы яе. Адварыць і нашаткаваць саломкай.
На сухой патэльні падсмажыць муку, развесці невялікай колькасцю ахалоджанага грыбнога адвару. Змяшаць з асноўнай часткай грыбнога адвару, дадаць падсмажаную цыбулю, перац, соль. Атрыманым соусам заліць грыбы, давесці да кіпення.
Да грыбной мачанкі падаць звараную бульбу.
Смачна есці!
Мачанка грыбная
З чаго гатаваць:
100 г сушаных грыбоў,
2 цыбуліны,
1 ст. л. мукі,
1-2 ст. л. алею,
перац (па патрэбе),
соль (да смаку).
Як гатаваць.
Замачыць сухія грыбы на некалькі гадзін у халоднай вадзе, прамыць, заліць вадой, у якой яны мачыліся, папярэдне працадзіўшы яе. Адварыць і нашаткаваць саломкай.
На сухой патэльні падсмажыць муку, развесці невялікай колькасцю ахалоджанага грыбнога адвару. Змяшаць з асноўнай часткай грыбнога адвару, дадаць падсмажаную цыбулю, перац, соль. Атрыманым соусам заліць грыбы, давесці да кіпення.
Да грыбной мачанкі падаць звараную бульбу.
Смачна есці!
18 снежня – апошні дзень Каляд ці, як ў народзе казалі, Пабед-Каляда, Вадзяная каляда, Піскуха і Пісаная каляда.
Пісаная каляда мае такую назву, таму што на будынках "пісалі хрэст", як бы "запісвалі Каляды". Рабілася гэта так: гаспадар дома ставіў крэйдай крыжыкі над варотамі, дзвярыма, вокнамі, над уваходам у хлеў. Праз два тыдні крыжыкі змывалі. Менавіта такім чынам напярэдадні Вадохрышча і пасля яго засцерагалі дом і гаспадарку ад уздзеяння нячыстай сілы.
Людзі вераць, што на Вадохрышча ўся вада абнаўляецца, бо сярод ночы на імгненне яна спыняецца нават у рэках і быццам "перакіпае", перанараджаецца.
Лічыцца, што яна дае ачышчэнне не толькі цялеснае (дзеля здароўя і прыгажосці), але і духоўнае, бо здольна змываць грахі.
Вадохрышча – свята народнага календара, звязанае з культам вады і яе асвячэннем. У хрысціянскай традыцыі ў гэты дзень адзначаецца Хрышчэнне Ісуса Хрыста у рацэ Іардан Іаанам Хрысціцелем.
Галоўнай падзеяй на Вадохрышча з’яўляецца асвячэнне вады ў царкве і вадаёмах.
Крыніца
Пісаная каляда мае такую назву, таму што на будынках "пісалі хрэст", як бы "запісвалі Каляды". Рабілася гэта так: гаспадар дома ставіў крэйдай крыжыкі над варотамі, дзвярыма, вокнамі, над уваходам у хлеў. Праз два тыдні крыжыкі змывалі. Менавіта такім чынам напярэдадні Вадохрышча і пасля яго засцерагалі дом і гаспадарку ад уздзеяння нячыстай сілы.
Людзі вераць, што на Вадохрышча ўся вада абнаўляецца, бо сярод ночы на імгненне яна спыняецца нават у рэках і быццам "перакіпае", перанараджаецца.
Лічыцца, што яна дае ачышчэнне не толькі цялеснае (дзеля здароўя і прыгажосці), але і духоўнае, бо здольна змываць грахі.
Вадохрышча – свята народнага календара, звязанае з культам вады і яе асвячэннем. У хрысціянскай традыцыі ў гэты дзень адзначаецца Хрышчэнне Ісуса Хрыста у рацэ Іардан Іаанам Хрысціцелем.
Галоўнай падзеяй на Вадохрышча з’яўляецца асвячэнне вады ў царкве і вадаёмах.
Крыніца
Сустракаем Трэцюю куццю
У Беларусі 18 студзеня святкуюць Трэцюю куццю. У народзе яна носіць разнастайныя назвы, якія раскрываюць яе характар: Апошняя, Вадапосная, Хрышчэнская, Галодная, Вадзяная і г.д.
Саму куццю ў гэты дзень часам называюць "вадзянка" або "вадзянуха".
Кажуць, што чым больш ясі, тым больш хочацца. Аднак, хоць у паветры яшчэ лунае прысмак калядных каўбас і мачанкі, усё ж дзень перад Вадохрышчам строга посны.
Так, у гэты дзень, калі не хварэлі, стараліся нічога не есці да вечара, каб перад вячэрай выпіць "свянцонай" вады і толькі пасля гэтага пачынаць есці.
Пры гэтым падчас Куццявой вячэры напярэдадні Вадохрышча не ўжываліся ў ежу мясныя, малочныя, рыбныя стравы, а таксама стравы якія ўтрымлівалі яйкі.
Абавязкова рабілі посную куццю, кашу з пшанічных круп, запраўленую алеем, таксама гатавалі стравы з агародніны, варылі густы аўсяны ці яблычны кісель.
Крыніца
У Беларусі 18 студзеня святкуюць Трэцюю куццю. У народзе яна носіць разнастайныя назвы, якія раскрываюць яе характар: Апошняя, Вадапосная, Хрышчэнская, Галодная, Вадзяная і г.д.
Саму куццю ў гэты дзень часам называюць "вадзянка" або "вадзянуха".
Кажуць, што чым больш ясі, тым больш хочацца. Аднак, хоць у паветры яшчэ лунае прысмак калядных каўбас і мачанкі, усё ж дзень перад Вадохрышчам строга посны.
Так, у гэты дзень, калі не хварэлі, стараліся нічога не есці да вечара, каб перад вячэрай выпіць "свянцонай" вады і толькі пасля гэтага пачынаць есці.
Пры гэтым падчас Куццявой вячэры напярэдадні Вадохрышча не ўжываліся ў ежу мясныя, малочныя, рыбныя стравы, а таксама стравы якія ўтрымлівалі яйкі.
Абавязкова рабілі посную куццю, кашу з пшанічных круп, запраўленую алеем, таксама гатавалі стравы з агародніны, варылі густы аўсяны ці яблычны кісель.
Крыніца
#Паўстанне1863
#ГісторыяБеларусі
З кнігі Бранцава П.Д. "Польский мятеж 1863 г.", 1892 г.
Яшчэ ў канцы XIX ст. прадбачылі вайну Расіі з Германскім саюзам. Але, здаецца, царскія ўлады тады не вельмі рэальна разглядалі верагоднасць такога развіцця падзей. А як паказала гісторыя, гэта ўсё ж адбылося - першая сусветная вайна, так ці інакш Расію ўцягнулі ў гэту вайну з немцамі.
Яшчэ тут цікавая інфармацыя пра заходнюю Ўкраіну, пра Галіцыю. Зараз прынята лічыць, што там жывуць самыя ярыя ўкраінскія нацыяналісты, самыя русафобы, прыхільнікі Бандэры. А яшчэ ў канцы XIX ст. мясцовыя русіны жадалі быць у складзе РІ і мелі вельмі складаныя адносіны з мясцовымі палякамі.
#ГісторыяБеларусі
З кнігі Бранцава П.Д. "Польский мятеж 1863 г.", 1892 г.
Яшчэ ў канцы XIX ст. прадбачылі вайну Расіі з Германскім саюзам. Але, здаецца, царскія ўлады тады не вельмі рэальна разглядалі верагоднасць такога развіцця падзей. А як паказала гісторыя, гэта ўсё ж адбылося - першая сусветная вайна, так ці інакш Расію ўцягнулі ў гэту вайну з немцамі.
Яшчэ тут цікавая інфармацыя пра заходнюю Ўкраіну, пра Галіцыю. Зараз прынята лічыць, што там жывуць самыя ярыя ўкраінскія нацыяналісты, самыя русафобы, прыхільнікі Бандэры. А яшчэ ў канцы XIX ст. мясцовыя русіны жадалі быць у складзе РІ і мелі вельмі складаныя адносіны з мясцовымі палякамі.
#Літаратура
* * *
Наступны дзень
І дзень апошні,
Як адгадаць,
Які з іх твой?
Лёс грузіць час
У воз парожні,
І цемра жмурыцца савой.
Наступны
Абяцаць ахвочы.
Скупы апошні,
Як праснак.
Лёс ад усіх
Хавае вочы.
Надзеяй снедае жабрак.
Маўчыць туга.
Плывуць аблокі –
Шлях іхні,
Як і твой,
Далёкі…
Рыгор Барадулін
* * *
Наступны дзень
І дзень апошні,
Як адгадаць,
Які з іх твой?
Лёс грузіць час
У воз парожні,
І цемра жмурыцца савой.
Наступны
Абяцаць ахвочы.
Скупы апошні,
Як праснак.
Лёс ад усіх
Хавае вочы.
Надзеяй снедае жабрак.
Маўчыць туга.
Плывуць аблокі –
Шлях іхні,
Як і твой,
Далёкі…
Рыгор Барадулін
#ГісторыяБеларусі
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
Пра Ўладзіслава Сыракомлю. Па сутнасці гэта тыповы прыклад светапогляду мясцовых "палякаў" тых часоў. Для вялікапольскіх палякаў, караняжаў, гэтыя палякі былі заўсёды літвінамі, "палякамі" другога гатунку.
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
Пра Ўладзіслава Сыракомлю. Па сутнасці гэта тыповы прыклад светапогляду мясцовых "палякаў" тых часоў. Для вялікапольскіх палякаў, караняжаў, гэтыя палякі былі заўсёды літвінамі, "палякамі" другога гатунку.
⭐️ Батлейка Алеся Лася ў музеі Якуба Коласа
25 студзеня ў межах зімовага сямейнага фестываля адбудзецца паказ батлеечных інтэрмедый ад легендарнага Алеся Лася – этнографа, музыкі і мастака.👍👍👍
Батлейка – гэта беларускі народны лялечны тэатр, які быў вядомы яшчэ з XVI ст. і менавіта Алесь Лось стаяў ля вытокаў адраджэння беларускай батлейкі, як жанра народнага тэатральнага мастацтва ў 1980-х гадах. 🔥
Вас чакаюць традыцыйныя інтэрмедыі на аснове аўтэнтычнага матэрыялу. 👍👍👍
❗️Завітвайце, будзе цікава дзеткам і дарослым!
❗️❗️Пачатак а 16:00
👉 адрас: г. Мінск, вул. Акадэмічная квіткі ў касе музея.
25 студзеня ў межах зімовага сямейнага фестываля адбудзецца паказ батлеечных інтэрмедый ад легендарнага Алеся Лася – этнографа, музыкі і мастака.👍👍👍
Батлейка – гэта беларускі народны лялечны тэатр, які быў вядомы яшчэ з XVI ст. і менавіта Алесь Лось стаяў ля вытокаў адраджэння беларускай батлейкі, як жанра народнага тэатральнага мастацтва ў 1980-х гадах. 🔥
Вас чакаюць традыцыйныя інтэрмедыі на аснове аўтэнтычнага матэрыялу. 👍👍👍
❗️Завітвайце, будзе цікава дзеткам і дарослым!
❗️❗️Пачатак а 16:00
👉 адрас: г. Мінск, вул. Акадэмічная квіткі ў касе музея.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Вітаначкі, сябры!
Спакойнай вам нядзелькі і добрага адпачынку!
Спакойнай вам нядзелькі і добрага адпачынку!
#КухняБеларусі
Калядныя лазанкі
Лазанкі з макам і сухафруктамі – адна з абавязковых страў на Куццю.
Рыхтуюцца лазанкі ў нашай краіне, верагодна, з 16 стагоддзя. Іх назва паходзіць ад слова lasagne, што азначае Італьянскія макароны ў выглядзе прамавугольных лістоў. Паводле падання, Італьянка Бона Сфорца прывезла на нашу Радзіму з Італіі мноства страў, сярод якіх былі і лазанкі.
Інгрэдыенты:
1 ўпакоўка ванільнага цукру
100 г насення маку
4 лыжкі разынак
4 лыжкі мёду
4 лыжкі сечанага міндаля
1 лыжка апельсінавай цэдры
1 шклянку мукі
2 яйкі
Трохі солі
Прыгатаванне:
1. Заліце мак кіпенем і варыце 30 хвілін, дайце астыць.
2. Зліце ваду і добра здрабніце ў кавамолцы.
3. Бланшыруйце і зліце ваду з разынак і растапіце мёд.
4. Змяшайце мак з міндалем, апельсінавай цэдрай і разынкамі.
5. Да маку дадайце ванільны цукар і мёд. Яшчэ раз старанна перамяшайце.
6. Цяпер прыйшоў час локшыны. Усыпце муку ў міску, дадайце яйка і соль.
7. Замесіце цеста, раскачайце яго на кандытарскай дошцы і нарэжце невялікімі ромбікамі.
8. Варыць у злёгку падсоленай кіпячай вадзе каля 7-19 хвілін.
9. Добра зліце ваду з лазанак і змяшайце з макавай сумессю.
Калядныя лазанкі
Лазанкі з макам і сухафруктамі – адна з абавязковых страў на Куццю.
Рыхтуюцца лазанкі ў нашай краіне, верагодна, з 16 стагоддзя. Іх назва паходзіць ад слова lasagne, што азначае Італьянскія макароны ў выглядзе прамавугольных лістоў. Паводле падання, Італьянка Бона Сфорца прывезла на нашу Радзіму з Італіі мноства страў, сярод якіх былі і лазанкі.
Інгрэдыенты:
1 ўпакоўка ванільнага цукру
100 г насення маку
4 лыжкі разынак
4 лыжкі мёду
4 лыжкі сечанага міндаля
1 лыжка апельсінавай цэдры
1 шклянку мукі
2 яйкі
Трохі солі
Прыгатаванне:
1. Заліце мак кіпенем і варыце 30 хвілін, дайце астыць.
2. Зліце ваду і добра здрабніце ў кавамолцы.
3. Бланшыруйце і зліце ваду з разынак і растапіце мёд.
4. Змяшайце мак з міндалем, апельсінавай цэдрай і разынкамі.
5. Да маку дадайце ванільны цукар і мёд. Яшчэ раз старанна перамяшайце.
6. Цяпер прыйшоў час локшыны. Усыпце муку ў міску, дадайце яйка і соль.
7. Замесіце цеста, раскачайце яго на кандытарскай дошцы і нарэжце невялікімі ромбікамі.
8. Варыць у злёгку падсоленай кіпячай вадзе каля 7-19 хвілін.
9. Добра зліце ваду з лазанак і змяшайце з макавай сумессю.
У Беларусі праваслаўныя вернікі 19 студзеня адзначаюць Вадохрышча Гасподняе, або Багаяўленне.
Прыкметы і абрады, якія праводзяцца ў гэты дзень, лічацца асабліва праўдзівымі.
Прадказваюць свой лёс у ноч на 19 студзеня вясковыя і гарадскія жыхары ўжо не адно стагоддзе. Ды і сама гісторыя Вадохрышча сыходзіць каранямі ў глыбокую старажытнасць.
У гэты дзень Царква ўслаўляе Ісуса Хрыста, які прайшоў абрад асвячэння вадой і прыняў веру. Хрышчэнне — адно з самых старажытных святаў. Раней яго адзначалі разам з Калядамі — 25 снежня. У нашы дні толькі ў некаторых краінах засталося гэта сумяшчэнне дат.
Напрыклад, індыйцы і армяне працягваюць святкаваць Богаяўленне 6 студзеня.
Біблія абвяшчае, што абрад хрышчэння над Ісусам правёў Ян Хрысціцель. Падчас абраду на Збавіцеля сышоў Святы Дух у выглядзе голуба, менавіта ў гэты момант нябесны голас абвясціў, што гэты чалавек – Сын Госпада, любімы і адзіны, які нясе свету добрую волю.
Прыкметы і абрады, якія праводзяцца ў гэты дзень, лічацца асабліва праўдзівымі.
Прадказваюць свой лёс у ноч на 19 студзеня вясковыя і гарадскія жыхары ўжо не адно стагоддзе. Ды і сама гісторыя Вадохрышча сыходзіць каранямі ў глыбокую старажытнасць.
У гэты дзень Царква ўслаўляе Ісуса Хрыста, які прайшоў абрад асвячэння вадой і прыняў веру. Хрышчэнне — адно з самых старажытных святаў. Раней яго адзначалі разам з Калядамі — 25 снежня. У нашы дні толькі ў некаторых краінах засталося гэта сумяшчэнне дат.
Напрыклад, індыйцы і армяне працягваюць святкаваць Богаяўленне 6 студзеня.
Біблія абвяшчае, што абрад хрышчэння над Ісусам правёў Ян Хрысціцель. Падчас абраду на Збавіцеля сышоў Святы Дух у выглядзе голуба, менавіта ў гэты момант нябесны голас абвясціў, што гэты чалавек – Сын Госпада, любімы і адзіны, які нясе свету добрую волю.
Як піць Вадохрышчанскую ваду
У Багаяўленне вадохрышчанскую ваду можна піць цэлы дзень. Але потым яе варта ўжываць нашча або па асаблівай неабходнасці (напрыклад, пры раптоўнай хваробе).
Акрамя таго, у дзень свята мы крапім святой вадой усё жыллё, у тым ліку і прыхожыя месцы, і тыя памяшканні, дзе жывуць нашы хатнія жывёлы. Можна акрапіць і офіс, і месца вучобы, і аўтамабіль.
А калі вы бачыце, што вады стала не так шмат, як хацелася б, — можна разбавіць яе простай чыстай вадой, і ўся яна будзе гэтак жа поўная боскай ласкі, як і раней, і гэтак жа не сапсуецца.
Таму зусім не варта надрывацца, выносячы з храма ў гэты дзень каністру на дзясятак-другі літраў. Дастаткова ўзяць невялікую бутэльку — і вады хопіць да наступнага Вадохрышча вам і вашым блізкім.
Але і цудоўнае захаванне вадохрышчанскай вады не гарантавана чалавеку, які не будзе ставіцца да яе поўна глыбокай пашаны.
Лепш пераліць ваду з пластыкавага посуду ў шкляную, і захоўваць яе побач з абразамі.
У Багаяўленне вадохрышчанскую ваду можна піць цэлы дзень. Але потым яе варта ўжываць нашча або па асаблівай неабходнасці (напрыклад, пры раптоўнай хваробе).
Акрамя таго, у дзень свята мы крапім святой вадой усё жыллё, у тым ліку і прыхожыя месцы, і тыя памяшканні, дзе жывуць нашы хатнія жывёлы. Можна акрапіць і офіс, і месца вучобы, і аўтамабіль.
А калі вы бачыце, што вады стала не так шмат, як хацелася б, — можна разбавіць яе простай чыстай вадой, і ўся яна будзе гэтак жа поўная боскай ласкі, як і раней, і гэтак жа не сапсуецца.
Таму зусім не варта надрывацца, выносячы з храма ў гэты дзень каністру на дзясятак-другі літраў. Дастаткова ўзяць невялікую бутэльку — і вады хопіць да наступнага Вадохрышча вам і вашым блізкім.
Але і цудоўнае захаванне вадохрышчанскай вады не гарантавана чалавеку, які не будзе ставіцца да яе поўна глыбокай пашаны.
Лепш пераліць ваду з пластыкавага посуду ў шкляную, і захоўваць яе побач з абразамі.
#Паўстанне1863
#ГісторыяБеларусі
З кнігі Бранцава П.Д. "Польский мятеж 1863 г.", 1892 г.
Апісанне асобы Канстанціна Каліноўскага. Такое адчуванне, што аўтар кнігі, прыхільнік царскай улады, захапляецца Каліноўскім і аддае яму павагу, параўноўвае пазітыўна з іншымі паплечнікамі Каліноўскага.
Ну, і я важны момант, калі вывучаюцца тыя падзеі - падзел паўстанцаў на "белых" і "чырвоных". Гэта вельмі істотны момант. Як бачым, нават царскія аўтары гэта адзначаюць, савецкія гісторыкі таксама, увогуле ўсе аб'ектыўныя гісторыкі. Толькі розныя "ідэйныя" гісторыкі, прапагандысты, рускія шавіністы і неазаходнерусісты чамусці гэты факт прапускаюць міма 😏
#ГісторыяБеларусі
З кнігі Бранцава П.Д. "Польский мятеж 1863 г.", 1892 г.
Апісанне асобы Канстанціна Каліноўскага. Такое адчуванне, што аўтар кнігі, прыхільнік царскай улады, захапляецца Каліноўскім і аддае яму павагу, параўноўвае пазітыўна з іншымі паплечнікамі Каліноўскага.
Ну, і я важны момант, калі вывучаюцца тыя падзеі - падзел паўстанцаў на "белых" і "чырвоных". Гэта вельмі істотны момант. Як бачым, нават царскія аўтары гэта адзначаюць, савецкія гісторыкі таксама, увогуле ўсе аб'ектыўныя гісторыкі. Толькі розныя "ідэйныя" гісторыкі, прапагандысты, рускія шавіністы і неазаходнерусісты чамусці гэты факт прапускаюць міма 😏
Forwarded from Звязда
🖼️ 150-годдзе Лейбы Альпяровіча адзначылі выстаўкай
▪️Сёння вядома болей як 50 твораў гэтага мастака. Лічыцца, што захаванае і ўратаванае — толькі пятая частка яго спадчыны.
▪️Жывапіс і графіка аўтара захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім і Нацыянальным гістарычным музеях Беларусі, а яшчэ — у Адэскім мастацкім музеі.
▪️Гаворка пра Лейбу Альпяровіча — таленавіты творца жыў і ствараў на стыку эпох і ўспрымаецца сённяшнім гледачом найперш як сведка мінуўшчыны і адлюстравальнік яе павеву.
zviazda.by
▪️Сёння вядома болей як 50 твораў гэтага мастака. Лічыцца, што захаванае і ўратаванае — толькі пятая частка яго спадчыны.
▪️Жывапіс і графіка аўтара захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім і Нацыянальным гістарычным музеях Беларусі, а яшчэ — у Адэскім мастацкім музеі.
▪️Гаворка пра Лейбу Альпяровіча — таленавіты творца жыў і ствараў на стыку эпох і ўспрымаецца сённяшнім гледачом найперш як сведка мінуўшчыны і адлюстравальнік яе павеву.
zviazda.by