Forwarded from Мінскія рэчы
Каляндар насычаны старанна падабранымі звесткамі па гаспадарцы і народнай культуры; змяшчае нарыс па беларускай геаграфіі; статыстычныя дадзеныя аб беларускіх губернях; творы беларускага фальклору: прымаўкі, прыказкі, загадкі, песні; вершы беларускіх паэтаў.
Каляндар пабудаваны ў выглядзе памесяцовых табліц з праваслаўнымі і каталіцкімі святамі, а таксама уключае месяцовы каляндар з фазамі месяца. Прыведзены дадзеныя метэаралагічных назіранняў за 100 гадоў.
*У прыведзеных вытрымках з тэксту календара захавана аўтарская арфаграфія і пунктуацыя.
Выданне перададзена ў дар Музею гісторыі горада Мінска Цэнтральнай навуковай бібліятэкай імя Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Каляндар пабудаваны ў выглядзе памесяцовых табліц з праваслаўнымі і каталіцкімі святамі, а таксама уключае месяцовы каляндар з фазамі месяца. Прыведзены дадзеныя метэаралагічных назіранняў за 100 гадоў.
*У прыведзеных вытрымках з тэксту календара захавана аўтарская арфаграфія і пунктуацыя.
Выданне перададзена ў дар Музею гісторыі горада Мінска Цэнтральнай навуковай бібліятэкай імя Якуба Коласа Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Forwarded from Верашчака
#ГісторыяБеларусі
#БеларускаяВільня
10 кастрычніка 1939 года беларуская Вільня была перададзена Літве
Дагавор аб перадачы Літоўскай Рэспубліцы горада Вільна і Віленскай обласці і аб узаемадапамозе паміж Совецкім Саюзам і Літвой
Дамова
10 кастрычніка 1939 году
👉 Чытаю дамову і ўзнікае пытанне: "А якога ляду пасля выхаду Літвы з СССР гэты дакумент не перастаў дзейнічаць?" 🤔
#БеларускаяВільня
10 кастрычніка 1939 года беларуская Вільня была перададзена Літве
Дагавор аб перадачы Літоўскай Рэспубліцы горада Вільна і Віленскай обласці і аб узаемадапамозе паміж Совецкім Саюзам і Літвой
Дамова
10 кастрычніка 1939 году
👉 Чытаю дамову і ўзнікае пытанне: "А якога ляду пасля выхаду Літвы з СССР гэты дакумент не перастаў дзейнічаць?" 🤔
#КухняБеларусі
Маннік хатні
Склад:
для каржа:
● манныя крупы (1 шклянка),
● кефір (1 шклянка),
● цукар (½ шклянкі),
● яйкі (2 шт.),
● сода (1 ч. л.),
● воцат (1 ст. л.);
для начыння:
● цукар (½ шклянкі),
● смятана (½ шклянкі),
● вішня без костак або свежыя / замарожаныя трускаўкі (200 г).
Гатаванне
Найперш гатуецца корж.
Манку заліць кефірам і адставіць на 20 хвілін у халадзільнік. Пасля дадаць яйкі, цукар і гашаная воцатам соду.
Сфармаваны корж выпякаць у духоўцы на працягу 40 хвілін.
Гатовы корж разразаць напалову па гарызанталі, ніжнюю частку каржа прамазацьа свежай узбітай і падсалоджанай смятанай і прослоіць свежымі ягадамі.
Абедзве палавіны злучыць, верхнюю частку каржа зноў пакрыць узбітай падсалоджанай смятанай і на яе выкласць свежыя ягады.
Маннік хатні
Склад:
для каржа:
● манныя крупы (1 шклянка),
● кефір (1 шклянка),
● цукар (½ шклянкі),
● яйкі (2 шт.),
● сода (1 ч. л.),
● воцат (1 ст. л.);
для начыння:
● цукар (½ шклянкі),
● смятана (½ шклянкі),
● вішня без костак або свежыя / замарожаныя трускаўкі (200 г).
Гатаванне
Найперш гатуецца корж.
Манку заліць кефірам і адставіць на 20 хвілін у халадзільнік. Пасля дадаць яйкі, цукар і гашаная воцатам соду.
Сфармаваны корж выпякаць у духоўцы на працягу 40 хвілін.
Гатовы корж разразаць напалову па гарызанталі, ніжнюю частку каржа прамазацьа свежай узбітай і падсалоджанай смятанай і прослоіць свежымі ягадамі.
Абедзве палавіны злучыць, верхнюю частку каржа зноў пакрыць узбітай падсалоджанай смятанай і на яе выкласць свежыя ягады.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба Рэйтанаў у Грушаўцы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Вёсачка Грушаўка можа пахваліцца багатай спадчынай роду Рэйтанаў. Першы будынак сядзібы тут узвёў Дамінік Рэйтан, і быў ён каменным.
Драўляная версія з'явілася з падачы аднаго з наступных уладальнікаў маёнтка – Юзафа Рэйтана.
Апынуўшыся ў Грушаўцы, не прапусці яшчэ адну важную мясцовую славутасць – містычную пахавальню роду Рэйтанаў, якая знаходзіцца прыкладна за кіламетр ад сядзібнага дома.
#Падарожжа
Сядзіба Рэйтанаў у Грушаўцы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Вёсачка Грушаўка можа пахваліцца багатай спадчынай роду Рэйтанаў. Першы будынак сядзібы тут узвёў Дамінік Рэйтан, і быў ён каменным.
Драўляная версія з'явілася з падачы аднаго з наступных уладальнікаў маёнтка – Юзафа Рэйтана.
Апынуўшыся ў Грушаўцы, не прапусці яшчэ адну важную мясцовую славутасць – містычную пахавальню роду Рэйтанаў, якая знаходзіцца прыкладна за кіламетр ад сядзібнага дома.
#ГісторыяБеларусі
#Паўстанне1863
#ЛюдзіБеларусі
Удзельнікі паўстання 1863-1864 гг.
Усім журналістам, прапагандыстам і гісторыкам, якія лічуць, што гэта паўстанне не мае ніякага дачынення да беларусаў, прысвячаецца.
Войцех Іосіфавіч Дамарацкі - студэнт Горы-Горацкага сельгаспадарчага інстытута, быў удзельнікам сакрэтнага студэнцкага камітэта, удзельнікі якога адкрылі для сялянскіх дзяцей народную школу, выкладанне ў якой вялося на беларускай мове. Менавіта ў савецкі час на магіле гераічнага студэнта была пакладзена пліта з адпаведным надпісам. Новае кіраўніцтва БДСГА ў 2010 годзе аднавіла і добраўпарадкавала пахаванне, ўсталявала над ім помнік.
Яраслаў Дамброўскі - польскі і французскі рэвалюцыянер і ваенны дзеяч, актыўны ўдзельнік Парыжскай камуны, генерал.
Генрых Міхайлавіч Дмахоўскі - скульптар, для будынку кангрэсу (у Вашынгтоне) ён стварыў бюсты Джорджа Вашынгтона, Томаса Джэферсана, Бенджаміна Франкліна, Тадэвуша Касцюшкі. Гэтыя бюсты і сёння ўпрыгожваюць памяшканне Кангрэса ЗША. У гэты ж час зрабіў медальён з сілуэтамі пакараных смерцю дзекабрыстаў. Загінуў 26 мая 1863 года ў адным з першых баёў з расійскімі войскамі каля фальварка Парэчча. Пахаваны на курганным могільніку каля вёскі Бірулі Докшыцкага раёна Віцебскай вобласці. У маі 2020 на магіле Г. Дмахоўскага быў усталяваны помнік.
Працяг будзе...
#Паўстанне1863
#ЛюдзіБеларусі
Удзельнікі паўстання 1863-1864 гг.
Усім журналістам, прапагандыстам і гісторыкам, якія лічуць, што гэта паўстанне не мае ніякага дачынення да беларусаў, прысвячаецца.
Войцех Іосіфавіч Дамарацкі - студэнт Горы-Горацкага сельгаспадарчага інстытута, быў удзельнікам сакрэтнага студэнцкага камітэта, удзельнікі якога адкрылі для сялянскіх дзяцей народную школу, выкладанне ў якой вялося на беларускай мове. Менавіта ў савецкі час на магіле гераічнага студэнта была пакладзена пліта з адпаведным надпісам. Новае кіраўніцтва БДСГА ў 2010 годзе аднавіла і добраўпарадкавала пахаванне, ўсталявала над ім помнік.
Яраслаў Дамброўскі - польскі і французскі рэвалюцыянер і ваенны дзеяч, актыўны ўдзельнік Парыжскай камуны, генерал.
Генрых Міхайлавіч Дмахоўскі - скульптар, для будынку кангрэсу (у Вашынгтоне) ён стварыў бюсты Джорджа Вашынгтона, Томаса Джэферсана, Бенджаміна Франкліна, Тадэвуша Касцюшкі. Гэтыя бюсты і сёння ўпрыгожваюць памяшканне Кангрэса ЗША. У гэты ж час зрабіў медальён з сілуэтамі пакараных смерцю дзекабрыстаў. Загінуў 26 мая 1863 года ў адным з першых баёў з расійскімі войскамі каля фальварка Парэчча. Пахаваны на курганным могільніку каля вёскі Бірулі Докшыцкага раёна Віцебскай вобласці. У маі 2020 на магіле Г. Дмахоўскага быў усталяваны помнік.
Працяг будзе...
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Кабыляне (аг.Нарач) на нешта гадуюць цэлую чараду дзікіх качак.
#ГісторыяБеларусі
#ЗамкіБеларусі
У снежні 1324 года тэўтонскія рыцары напалі на Мядзельскі замак (размяшчаўся на востраве возера Мядзель) і разбурылі яго.
Археалягічныя даследаванні выявілі, што першапачаткова ў X—XI стагодздзях умацаванае драўлянае паселішча знаходзілася на найбуйнейшым востраве возера Мядзел — Замак.
У пісьмовых крыніцах Мядзел упершыню згадваецца ў пачатку XIV стагодзьдзя ў лацінамоўным лісьце вялікага князя Гедыміна рыжскаму біскупу, у якім ён скардзіцца на агрэсіўныя дзеянні рыцараў-крыжакоў:
Мы паведамляем Вам, … што мір… зараз без якой-небудзь віны нашай па-варожаму парушаны крыжакамі — братамі Тэўтонскага ордэну, якія прычынілі вялікую шкоду землям, якімі мы валодалі. Таксама яны напэўна захапілі б наш замак Медзела, каб не быў ён так добра ўмацаваны, аднак мноства людзей яны забілі і многіх павялі з сабой.
У літаратуры найчасцей сустракаецца датаванне гэтага ліста 1324 годам. У апошні час даследчыкі Мікалай Волкаў і Мікалай Плавінскі сцвердзілі, што дадзеную крыніцу трэба датаваць 1325 годам.
«Лівонская хроніка» Герамана Вартбэрга паведамляе пра працяг крыжацкай агрэсіі ў 1378 годзе: «У 1378 годзе брат Вільгельм, магістар лівонскі, паслаў ляндмаршала, брата Робіна супраць рутэнаў (г. зн. праваслаўных) у вобласьці замка Мэ(н)дэлена, якія былі вернымі язычнікам і падтрымлівалі іх. Ён напаў у нядзелю пасля Епіфанія (10 студзеня), і спусташаў старану два дні, вынішчаючы людзей, спальваючы жытло, забіваючы скаціну; а забралі з сабой 300 рутэнаў абедзьвюх плоцяў і 400 коней».
У 1410 годзе адбыўся разгром крыжакаў пад Грунвальдам. Аднак падчас працэсу 1412—1413 гг. польска-ліцьвінскі бок абвінаваціў крыжакаў, што пасля заключэньня міру (1411 г.), яны «fraudulenter et dolose teras et provincias dicti domini ducis Vitholdi subintrantes, districus videlicet Medeli, Swyre et Brachslaw et Poloczsko invaserunt et depopulaverunt».
Прыблізны пераклад гучыць наступным чынам: «вераломствам і падманам землі і правінцыі да ўдзелу вялікага князя прыналежачых, паветы Мядзел, Сьвір, і Браслаў, і Полацак уварваліся і спустошылі». Агульныя страты склалі 2000 коп грошаў прускіх.
У канцы XIV — пачатку XV стагодздзяў з нявысветленых да канца акалічнасцяў Мядзел перанеслі на паўночна-ўсходні бераг возера Мястра (за 10 км ад былога месцазнаходжаньня). Імаверна, прычынай гэтаму стаўся мор. Насельнікі, што здолелі выжыць падчас эпідэміі, заснавалі новае паселішча са старой назвай ужо на беразе возера Мястра
#ЗамкіБеларусі
У снежні 1324 года тэўтонскія рыцары напалі на Мядзельскі замак (размяшчаўся на востраве возера Мядзель) і разбурылі яго.
Археалягічныя даследаванні выявілі, што першапачаткова ў X—XI стагодздзях умацаванае драўлянае паселішча знаходзілася на найбуйнейшым востраве возера Мядзел — Замак.
У пісьмовых крыніцах Мядзел упершыню згадваецца ў пачатку XIV стагодзьдзя ў лацінамоўным лісьце вялікага князя Гедыміна рыжскаму біскупу, у якім ён скардзіцца на агрэсіўныя дзеянні рыцараў-крыжакоў:
Мы паведамляем Вам, … што мір… зараз без якой-небудзь віны нашай па-варожаму парушаны крыжакамі — братамі Тэўтонскага ордэну, якія прычынілі вялікую шкоду землям, якімі мы валодалі. Таксама яны напэўна захапілі б наш замак Медзела, каб не быў ён так добра ўмацаваны, аднак мноства людзей яны забілі і многіх павялі з сабой.
У літаратуры найчасцей сустракаецца датаванне гэтага ліста 1324 годам. У апошні час даследчыкі Мікалай Волкаў і Мікалай Плавінскі сцвердзілі, што дадзеную крыніцу трэба датаваць 1325 годам.
«Лівонская хроніка» Герамана Вартбэрга паведамляе пра працяг крыжацкай агрэсіі ў 1378 годзе: «У 1378 годзе брат Вільгельм, магістар лівонскі, паслаў ляндмаршала, брата Робіна супраць рутэнаў (г. зн. праваслаўных) у вобласьці замка Мэ(н)дэлена, якія былі вернымі язычнікам і падтрымлівалі іх. Ён напаў у нядзелю пасля Епіфанія (10 студзеня), і спусташаў старану два дні, вынішчаючы людзей, спальваючы жытло, забіваючы скаціну; а забралі з сабой 300 рутэнаў абедзьвюх плоцяў і 400 коней».
У 1410 годзе адбыўся разгром крыжакаў пад Грунвальдам. Аднак падчас працэсу 1412—1413 гг. польска-ліцьвінскі бок абвінаваціў крыжакаў, што пасля заключэньня міру (1411 г.), яны «fraudulenter et dolose teras et provincias dicti domini ducis Vitholdi subintrantes, districus videlicet Medeli, Swyre et Brachslaw et Poloczsko invaserunt et depopulaverunt».
Прыблізны пераклад гучыць наступным чынам: «вераломствам і падманам землі і правінцыі да ўдзелу вялікага князя прыналежачых, паветы Мядзел, Сьвір, і Браслаў, і Полацак уварваліся і спустошылі». Агульныя страты склалі 2000 коп грошаў прускіх.
У канцы XIV — пачатку XV стагодздзяў з нявысветленых да канца акалічнасцяў Мядзел перанеслі на паўночна-ўсходні бераг возера Мястра (за 10 км ад былога месцазнаходжаньня). Імаверна, прычынай гэтаму стаўся мор. Насельнікі, што здолелі выжыць падчас эпідэміі, заснавалі новае паселішча са старой назвай ужо на беразе возера Мястра
#ПобытБеларусаў
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
Пра дажынкі. І пра жмудзінаў ))
Вось вам і жмудзіны, якія жылі больш заможна, чым літоўцы і беларусы 😁
З кнігі Сямёнова-Цянь-Шанскага П.П. "Живописная Россия. Том 3. Литовское и белорусское полесье", 1882 г.
Пра дажынкі. І пра жмудзінаў ))
Вось вам і жмудзіны, якія жылі больш заможна, чым літоўцы і беларусы 😁
Forwarded from Лёгкая Мова
У вас ужо пачалося? 😅
ДÁЦЬ РÁДЫ (-У) можна каму ці чаму. А мае гэты выраз наступныя значэньні:
1. ДАЦЬ РАДУ: Парадзіць, параіць.
🔸️Табе раду я дам, як бяду ашукаць. (Купала).
2. ДАЦЬ РАДЫ: Адолець, управіцца з кім-, чым-н.
🔸️Кабанам цяжка было даць рады, яны раўлі, як зьвяры, і не хацелі ці не маглі падняцца. (Чорны).
ДÁЦЬ РÁДЫ (-У) можна каму ці чаму. А мае гэты выраз наступныя значэньні:
1. ДАЦЬ РАДУ: Парадзіць, параіць.
🔸️Табе раду я дам, як бяду ашукаць. (Купала).
2. ДАЦЬ РАДЫ: Адолець, управіцца з кім-, чым-н.
🔸️Кабанам цяжка было даць рады, яны раўлі, як зьвяры, і не хацелі ці не маглі падняцца. (Чорны).