Далучаюся да ідэі Наталлі Бардзілоўскай @matulya_Belarus
Да Дня роднай мовы верш Юpacя Cвipкі «Aдыxoджy я aд вёcкi, aдыxoджy...»
Aдыxoджy я aд вёcкi, aдыxoджy.
Як пaдyмaю,
Дык cэpцa зaшчымiць.
Гэтy cтpaтy aдчyвae, мyciць, кoжны,
Гэтa cтpaтa, мyciць, кoжнaмy бaлiць.
Xoць любoў мaя дa вёcкi нe cтapэe,
Toлькi ўcё ж мae гaды нe тaм бягyць.
Пpыязджaю,
Kaлi мaмa пpыxвapэe I плямeннiкi y apмiю iдyць.
Для цябe я –
Aдыxoднiк твoй нязлoўны, Пpызнaюcя тaбe, вёcкa, нe xлyшy...
3aглядaю я y вёcкy, як y cлoўнiк,
Kaб yпэўнiццa, штo пpaвiльнa пiшy.©
#марафон_кахання #марафонкахання
Да Дня роднай мовы верш Юpacя Cвipкі «Aдыxoджy я aд вёcкi, aдыxoджy...»
Aдыxoджy я aд вёcкi, aдыxoджy.
Як пaдyмaю,
Дык cэpцa зaшчымiць.
Гэтy cтpaтy aдчyвae, мyciць, кoжны,
Гэтa cтpaтa, мyciць, кoжнaмy бaлiць.
Xoць любoў мaя дa вёcкi нe cтapэe,
Toлькi ўcё ж мae гaды нe тaм бягyць.
Пpыязджaю,
Kaлi мaмa пpыxвapэe I плямeннiкi y apмiю iдyць.
Для цябe я –
Aдыxoднiк твoй нязлoўны, Пpызнaюcя тaбe, вёcкa, нe xлyшy...
3aглядaю я y вёcкy, як y cлoўнiк,
Kaб yпэўнiццa, штo пpaвiльнa пiшy.©
#марафон_кахання #марафонкахання
Да Дня родной мовы
«Ружа»
А ці міг, ці век — не знаў ніхто там,
Колькі моўчкі праляжалі мы
На краі сыпучага сумёта
Пасярод марознае зімы.
Толькі раптам лютаўская сцюжа
Адступіла быццам, адлягла.
Чую і не веру сам я «Ружа»,
«Ой, расцвіла ружа, расцвіла...»
Азірнуўся: ціха ў задуменні
Сам сабе спявае зампаліт.
Слухаем, і нікне поўнач ценем,
Iншыя ўстаюць хлапцам палі.
Случчына каму, каму у песні
Амсціслаўшчына яго ўстае,
Мне ж — рачэнскі край, маё Палессе,
Вербы, вочы ясныя твае.
І узбек, сусед мой, вочы мружыць
(Што ён прыгадаў у той цішы?),
Слухаў, слухаў і ўсміхнуўся: «Ружа.
Ружа, — зноў ён паўтарыў, — якшы».
І да самае атакі потым
Больш не думалі аб сцюжы мы
На краі сыпучага сумёта
Пасярод марознае зімы...
Алесь Жаўрук, 1942 , Мажайск
#марафон_кахання
#марафонкахання
«Ружа»
А ці міг, ці век — не знаў ніхто там,
Колькі моўчкі праляжалі мы
На краі сыпучага сумёта
Пасярод марознае зімы.
Толькі раптам лютаўская сцюжа
Адступіла быццам, адлягла.
Чую і не веру сам я «Ружа»,
«Ой, расцвіла ружа, расцвіла...»
Азірнуўся: ціха ў задуменні
Сам сабе спявае зампаліт.
Слухаем, і нікне поўнач ценем,
Iншыя ўстаюць хлапцам палі.
Случчына каму, каму у песні
Амсціслаўшчына яго ўстае,
Мне ж — рачэнскі край, маё Палессе,
Вербы, вочы ясныя твае.
І узбек, сусед мой, вочы мружыць
(Што ён прыгадаў у той цішы?),
Слухаў, слухаў і ўсміхнуўся: «Ружа.
Ружа, — зноў ён паўтарыў, — якшы».
І да самае атакі потым
Больш не думалі аб сцюжы мы
На краі сыпучага сумёта
Пасярод марознае зімы...
Алесь Жаўрук, 1942 , Мажайск
#марафон_кахання
#марафонкахання
🇧🇾 Набліжаецца Дзень роднай мовы. Усё часцей у сацсетках можна ўбачыць вершаваныя радкі. Усе яны вартыя ўвагі, і ўсе – для дарослых, можа часам для моладзі. А між тым мова пачынаецца з калыскі.
Вашай увазе верш для дзяцей Людмілы Кебіч. Але ў першую чаргу ён для бацькоў.
Кот Баюн
Як народзіцца дзіцятка,
Кот Баюн бяжыць у хату,
маме ён дапамагае –
усю ноч дзіця люляе.
Ён спявае калыханкі,
днём вуркоча забаўлянкі,
байкі, казкі дзецям баіць…
Баюна ўсе паважаюць.
Малачком яго частуюць
і каўбаскай, і смятанкай,
толькі каб спяваў да ранку
над калыскай калыханку.©
Добрай ночы ўсім добрым людзям!
#марафон_кахання
#марафонкахання
Вашай увазе верш для дзяцей Людмілы Кебіч. Але ў першую чаргу ён для бацькоў.
Кот Баюн
Як народзіцца дзіцятка,
Кот Баюн бяжыць у хату,
маме ён дапамагае –
усю ноч дзіця люляе.
Ён спявае калыханкі,
днём вуркоча забаўлянкі,
байкі, казкі дзецям баіць…
Баюна ўсе паважаюць.
Малачком яго частуюць
і каўбаскай, і смятанкай,
толькі каб спяваў да ранку
над калыскай калыханку.©
Добрай ночы ўсім добрым людзям!
#марафон_кахання
#марафонкахання
Дзякуй за падтрымку #марафон_кахання шаноўны Рыгор! Купала з намі, як і яго «Адвечная песня».
https://yangx.top/AzarenokCTV/4987
https://yangx.top/AzarenokCTV/4987
Telegram
Азарёнок. СТВ. Беларусь
Мала іх павесіць
На сухой асіне,
Бо нават асіна
Ад сябе адкіне.
Дзерава адкіне,
Дзерава сухое
Сябе не спаганіць
Поскуддзю такою.
Прадавалі немцу,
Немцу ды японцу
Нашую радзіму,
Долі нашай сонца.
Пятакоў і Радэк,
Троцкі — ўся арава —
Хлёбалі, зладзюгі…
На сухой асіне,
Бо нават асіна
Ад сябе адкіне.
Дзерава адкіне,
Дзерава сухое
Сябе не спаганіць
Поскуддзю такою.
Прадавалі немцу,
Немцу ды японцу
Нашую радзіму,
Долі нашай сонца.
Пятакоў і Радэк,
Троцкі — ўся арава —
Хлёбалі, зладзюгі…
А.Блок ў перакладзе на беларускую мову.
Ночь, улица, фонарь, аптека,
Бессмысленный и тусклый свет.
Живи ещё хоть четверть века —
Всё будет так. Исхода нет.
Умрёшь — начнёшь опять сначала
И повторится всё, как встарь:
Ночь, ледяная рябь канала,
Аптека, улица, фонарь.
10.10.1912
Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка,
Сляпое, цьмянае святло.
Здаецца, так было спрадвеку -
Інакш адбыцца не магло.
Памрэш - пачнеш усё спачатку,
Але дарэмна. Ночы твар
Нязменна выдае нашчадкам
Аптэку, вуліцу, ліхтар.
С.Махнач 07.10.2012
Доброе утро всем добрым людям!
#марафон_кахання
#марафонкахання
Ночь, улица, фонарь, аптека,
Бессмысленный и тусклый свет.
Живи ещё хоть четверть века —
Всё будет так. Исхода нет.
Умрёшь — начнёшь опять сначала
И повторится всё, как встарь:
Ночь, ледяная рябь канала,
Аптека, улица, фонарь.
10.10.1912
Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка,
Сляпое, цьмянае святло.
Здаецца, так было спрадвеку -
Інакш адбыцца не магло.
Памрэш - пачнеш усё спачатку,
Але дарэмна. Ночы твар
Нязменна выдае нашчадкам
Аптэку, вуліцу, ліхтар.
С.Махнач 07.10.2012
Доброе утро всем добрым людям!
#марафон_кахання
#марафонкахання
🌺 Да Дня роднай мовы
Сяргей Панізнік «Купалле»
Спеў зямлі, уваскрэсні,
разбудзі цішыню.
Мы жывучыя песні
данясём да агню.
І вясёлыя хвалі
раскачаюць вянкі.
Толькі раз, на Купалле,
ажываюць вякі.
Мы не стомімся весліць
на чароўнай вадзе.
І купальскія песні
не разгубім нідзе.
Кветка-папараць ярка
выкрасае іскру.
Сёння наша Купалка —
гэта Белая Русь!
Зноў зямля — таямніца
у высокай красе.
Сіла злая скарыцца,
бо мы любім — усе.
Хутка сонца зайграе
над пражылкамі рэк.
Хто яшчэ не кахае —
пакахае навек!
На фота: «Папараць-кветка», А.Сілівончык, 2021
#марафон_кахання #марафонкахання
Сяргей Панізнік «Купалле»
Спеў зямлі, уваскрэсні,
разбудзі цішыню.
Мы жывучыя песні
данясём да агню.
І вясёлыя хвалі
раскачаюць вянкі.
Толькі раз, на Купалле,
ажываюць вякі.
Мы не стомімся весліць
на чароўнай вадзе.
І купальскія песні
не разгубім нідзе.
Кветка-папараць ярка
выкрасае іскру.
Сёння наша Купалка —
гэта Белая Русь!
Зноў зямля — таямніца
у высокай красе.
Сіла злая скарыцца,
бо мы любім — усе.
Хутка сонца зайграе
над пражылкамі рэк.
Хто яшчэ не кахае —
пакахае навек!
На фота: «Папараць-кветка», А.Сілівончык, 2021
#марафон_кахання #марафонкахання
Сёння Герою Савецкага Саюза Івану Куставу споўнілася б 99 гадоў. Івана Ільіча не стала ў мінулым годзе, 3 сакавіка.
Мой сённяшні ўдзел у #марафон_кахання прысвечаны яму і ветэранам.
Генадзь Кляўко
Ветэраны вайны
Хоць нашу ласку і пашану
Ім аддаём усю спаўна,
Ўсё меней, меней ветэранаў,
Нанова крываточаць раны –
Да іх вяртаецца вайна.
Ідуць яны няспешным крокам –
Герой Дняпра,
Герой Дзвіны...
Ўсё аддавалі нам да кроплі,
На іх грудзях уся Еўропа
Далёкім водгуллем звініць.
І немагчымае б магчымым
Зрабіць,
Каб век іх быў даўжэй!
Як нам без іх у дялячынях?
Нашчадкі іх – за іх плячыма
І разумней мы,
І дужэй.
І нам такімі б быць заўсёды,
І нам так жыць і працаваць –
Прайсці праз золь і непагоду
І перад сонечным заходам
Унукам так усё аддаць.©
#марафонкахання
Мой сённяшні ўдзел у #марафон_кахання прысвечаны яму і ветэранам.
Генадзь Кляўко
Ветэраны вайны
Хоць нашу ласку і пашану
Ім аддаём усю спаўна,
Ўсё меней, меней ветэранаў,
Нанова крываточаць раны –
Да іх вяртаецца вайна.
Ідуць яны няспешным крокам –
Герой Дняпра,
Герой Дзвіны...
Ўсё аддавалі нам да кроплі,
На іх грудзях уся Еўропа
Далёкім водгуллем звініць.
І немагчымае б магчымым
Зрабіць,
Каб век іх быў даўжэй!
Як нам без іх у дялячынях?
Нашчадкі іх – за іх плячыма
І разумней мы,
І дужэй.
І нам такімі б быць заўсёды,
І нам так жыць і працаваць –
Прайсці праз золь і непагоду
І перад сонечным заходам
Унукам так усё аддаць.©
#марафонкахання
🌱 Да Міжнароднага Дня роднай мовы
Рыгор Барадулін
Уцякала зіма ад вясны...
Уцякала зіма ад вясны
Па кустах вербалозаў рагатых,–
Ёй каптан абарвалі яны,
І на голлі матляецца вата.
Уцякала зіма ад вясны,
Уцякала па рэках, азёрах,
Лёд затрэскаў, закрэктаў, заныў,
Здрадзіў лёд – і вада на прасторы.
Толькі звон крыгалому ачах –
Брод шукаюць бярозы-бяглянкі
І трымаюць на ніцых плячах,
Як дзяцей палахлівых, буслянкі.
А вясна даганяла зіму;
Заяц скочыў у лужу блакіту,
Бо на хвост наступіла яму,
І пралескі распырскаў, раскідаў.
І ўцякала зіма ад вясны,
Пад нагамі ламачча затлела,
Парастрэсла па сцежках лясных
Снег апошні свой
з ландышаў белых.
Уцякала зіма ад вясны –
Уцякала...
🌱 Вось такія пралескі я ўбачыла ўчора, нават вярнулася, как зрабіць фотаздымкі. Бо так і ёсць: яшчэ адна субота і нядзеля – і вясна!
t.me/matulya_Belarus
#марафонкахання #марафон_кахання
Рыгор Барадулін
Уцякала зіма ад вясны...
Уцякала зіма ад вясны
Па кустах вербалозаў рагатых,–
Ёй каптан абарвалі яны,
І на голлі матляецца вата.
Уцякала зіма ад вясны,
Уцякала па рэках, азёрах,
Лёд затрэскаў, закрэктаў, заныў,
Здрадзіў лёд – і вада на прасторы.
Толькі звон крыгалому ачах –
Брод шукаюць бярозы-бяглянкі
І трымаюць на ніцых плячах,
Як дзяцей палахлівых, буслянкі.
А вясна даганяла зіму;
Заяц скочыў у лужу блакіту,
Бо на хвост наступіла яму,
І пралескі распырскаў, раскідаў.
І ўцякала зіма ад вясны,
Пад нагамі ламачча затлела,
Парастрэсла па сцежках лясных
Снег апошні свой
з ландышаў белых.
Уцякала зіма ад вясны –
Уцякала...
🌱 Вось такія пралескі я ўбачыла ўчора, нават вярнулася, как зрабіць фотаздымкі. Бо так і ёсць: яшчэ адна субота і нядзеля – і вясна!
t.me/matulya_Belarus
#марафонкахання #марафон_кахання