​Կից քարտեզում Սիրիան և Իրաքն են։
Շականագույնով նշված են այդ պետությունների այն տարածքները, որոնք վերջին տարիներին տուժել են ջրազրկությունից և լիարժեք անապատացման վտանգի առջև են կանգնած։ Այս իրավիճակը ստեղծվել է այն պատճառով, որ Թուրքիան, որտեղից սկիզբ են առնում այս երկու պետությունների հիմնական ջրային ռեսուրսները՝ Եփրատ և Տիգրիս գետերը, տարիներ ի վեր նվազեցնում է դեպի Սիրիա և Իրաք հոսող ջրերի քանակը՝ այդպիսով լրջագույն ճնշում գործադրելով այս պետությունների վրա։ Ջրազրկումը հանգեցնում է ոչ միայն բնապահպանական, այլև մարդկային աղետի՝ բռնագաղթից մինչև հիվանդություններ ու մահեր։
Այս քաղաքականության մանրամասներին ծանոթ լինելով՝ ես բնավ չեմ զարմանում, որ այս պահի դրությամբ Ադրբեջանի կողմից նվաճվում են ոչ միայն ՀՀ սուվերեն տարածքները Գեղարքունիքում և Սյունիքում, այլև «տարօրինակ պատահականությամբ» այդ նվաճված հատվածները հայկական բնակավայրերը սնուցող՝ ռազմավարական գոտիներ են՝ լճերով ու գետերով հարուստ (ինչի շնորհիվ թշնամին հայաթափելու փորձ է անում նշված շրջաններում)։ Եւ ընդհանրապես, Սիրիայում ու Մերձավոր Արևելքում Թուրքիայի վերջին տասնամյակի քաղաքակությանը քիչ թե շատ ծանոթ մարդը որևէ զարմանալու առիթ չունի. Ադրբեջանը Թուրքիայի համակարգմամբ ըստ հաջորդականության կիրառում է նույն այն ռազմավարությունը, որն արդյունավետ կերպով կիրառվել է Սիրիայում և այլուր։
Զարմանալ կարելի է միայն հայ ազգի համբերության և միամտության վրա, որը վախեցնող անտարբերությամբ հետևում է սեփական կամքով ընտրված թուրքամետ ռեժիմի ձեռքով պետության լիարժեք կազմաքանդմանն ու Թուրքիայի կողմից Հայաստանի նվաճմանը։

​20 ՏԱՐՎԱ ԻՐԱԿԱՆ ՎՆԱՍԻ ՄԱՍԻՆ
◾ Սրանից ճիշտ 20 տարի առաջ՝ 2001թ. մայիսի 23-ին Հայաստանում տպագրվող թերթերից մեկում լույս տեսավ «Մենք ու մեր շահերը» վերնագրով մի հոդված, որն անդրադառնում էր Սյունիքով թյուրքական միջանցքի խնդրին։

Այդ հոդվածում հեղինակը պնդում էր, որ «…Զավեշտն այն է, որ [Մեղրիով] Թուրքիայի Կենտրոնական Ասիա դուրս գալը մեր շահերին ոչնչով չի հակասում, այլ կրկնենք, հակասում է Ռուսաստանի ու Չինաստանի շահերին»: Փաստացի, հեղինակը պնդում էր, որ Թուրքիայի 100-ամյա ցանկությունը՝ Սյունիքով միջանցք ունենալու Հայաստանի շահերին չի վնասում։
Այնուհետև հեղինակը շարունակում է. «Այն, որ Մեղրին պետք է թուրքերին ու ԱՄՆ-ին, ուղղակի հոյակապ է... Հայաստանի դիրքորոշումը այս հարցում մեկը պետք է լինի. եթե Թուրքիան կամ Ադրբեջանը ուզում են հաղորդակցվել Մեղրիով, թող հաղորդակցվեն. թող օգտագործեն մեր տարածքը, թող օգտագործեն մեր երկաթուղին ու վճարեն դրա համար, ինչպես ընդունված է աշխարհում:» Ըստ հեղինակի՝ ոչ մի ռազմաքաղաքական խնդիր չկա, որ Թուրքիան և Ադրբեջանը միջանցք ունենան Սյունիքով՝ դրանից բխող իրական վտանգներով։ Ըստ էության՝ որոշակի գումար աշխատելու կարճատև մի հնարավորությունը գերադասվում է Սյունիքի սողացող թյուրքացմանը, որին ընդդիմացել են Հայաստանի առաջին Հանրապետության, Խորհրդային Հայաստանի և անկախ Հայաստանի բոլոր ղեկավարները։

◾ Որպես արևելագետ արձանագրեմ, որ 20 տարի առաջ գրված այս հոդվածը մեր տարածաշրջանի իրական աշխարհաքաղաքականությունը չիմացող և կարճատես ու մակերեսային դատողություններ ունեցող մարդու կողմից է գրված, որը չի հասկանում, թե որքան կարևոր է Սյունիքով միջանցքը Թուրքիայի համար (և ոչ ԱՄՆ), որքան վտանգավոր Հայաստանի համար և թե իրականում ինչպես են դրան վերաբերում տարածաշրջանի այլ պետություններ՝ Իրանից մինչև Վրաստան։
20 տարի առաջ գրված այս հոդվածի հեղինակը Նիկոլ Փաշինյանն է։ Ուստի որևէ զարմանալու բան չկա, որ այսօր ՀՀ օկուպացիոն ռեժիմն այդ կապիտուլյանտի գլխավորությամբ իրականացնում է Հայաստանի թուրքացում՝ միջանցք տրամադրեով Թուրքիային և Ադրբեջանին ու մեր պետությանը դատապարտելով վերջնական մահվան։
◾ Եւ չնայած հայազգի թուրքամետների կողմից փորձ է արվում ստել մեզ՝ պնդելով, որ թուրքերին տրամադրվելիք ճանապարհը միջանցք չէ, սակայն այդպիսի հնարքը էժան մանիպուլիացիա է, քանի որ եթե Հայաստանի սուվերեն տարածքով անցնելու է ճանապարհ, որը ունենալու է հատուկ կարգավիճակ (ըստ նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիոն հայտարարության), ապա դա ոչ այլ ինչ է, քան միջանցք (միջանցքի անունը չեն դնում «միջանցք», այն կարելի է կոչել ցանկացած բառով, բայց դրանից չի փոխվում էությունը)։
Այ հենց էսպիսի հոդվածներով են դավաճանները թուլացրել հայկական պետության գաղափարը և նպաստել թուրք-ադրբեջանական տեղեկատվական պայքարի տարածմանը մեզանում ավելի քան 20 տարի։
Եվ եթե այսօր առկա պայմաններով միջանցքը տրամադրվի թուրքերին, ապա Հայաստանի պետության վերականգնումը կդառնա բազմապատիկ անգամ ավելի բարդ։

ՀՀ դե ֆակտո թուրքամետ իշխանությունը շարունակում է իր գործունեությունը՝ լռեցնելու Հայաստանի իրական պաշտպաններին։
Ահա այդ մասին վկայող ևս մեկ դեպք. այս անգամ ուղղված պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Melkonyan Rubenի դեմ, ով ԵՊՀ արևելագիտության ֆակուլտետի դեկանն է։ Կարդացե՛ք վերջինիս գրառումը՝ https://www.facebook.com/melkonyan.ruben.1/posts/4173959829313619 ։
Ինչպես արդեն ասել եմ, այժմ Հայաստանի օկուպացիոն ռեժիմի ներկայացուցիչների թիրախում են նաև արևելագետները՝ առաջին հերթին թուրքագետներս, որովհետև մենք լավ գիտենք մեր թշնամիներին ու մինչև վերջ կատարելու ենք մեր մասնագիտական ու քաղաքացիական պարտքը հայրենիք նկատմամբ։

ՄԱՀՎԱՆ ՄԱՍԻՆ

• 1916 թ․-ի ձմռանը, երբ բծավոր տիֆն աջուձախ հնձում էր մարդկանց, Թիֆլիսում Լեոյին է մոտենում մի անծանոթ հայ մարդ, հարցուփորձ անում անվանի պատմաբանի առողջությունից և խնդրում, որ վերջինս չհիվանդանա, որ կարողանա գրի առնել այդ օրերի պատմությունը։

• Սա արձանագրված երևույթ է։ Մեռնող հանրույթները պահանջ են զգում, որ գրվի իրենց պատմությունը։ Կան վկայություններ, որ Հոլոքոսթը վերապրողների մեջ զգալի թիվ են կազմել նրանք, որոնք ցանկացել են ողջ մնալ, որ գրի առնեն այդ ամենը, և հենց դա է խթան եղել ապրելու…

• Այսօր հայ ազգը չի հասկանում, որ մահանում է, ըստ այդմ՝ փրկվելու ցանկություն էլ չունի։ Պատճառը շատ պարզ է․ «պարսկա-բյուզանդական» հերթական առճակատման մեջ, որի թատերաբեմերից մեկը կրկին Հայաստանն էր, «Բյուզանդիան» ջախջախիչ հաղթանակ տարավ և պարտադրեց իր ինդիվիդուալիստական արժեհամակարգը Հայաստանին։

• Դուք զարմանո՞ւմ եք, որ այսքան մահերի ու զոհերի հանդեպ հասարակությունն ընդհանուր առմամբ անտարբեր է։ Մի՛ զարմացեք։ Քանի՞ հազար մարդ է մահացել․ 10000 կովիդից, 5000 պատերազմից, ևս 10000 վիրավո՞ր։ Շատ բարի։ Եղավ 25000 տուժած։ Իսկ քանի՞ մարդ կա երկրում։ Առնվազն 2800000։ Տիրապետող անձնապաշտական համակարգում 2775000-ն ավելի շատ լսելի են, քան 25000-ը։ Սյունիքը հանձնվո՞ւմ է։ Քա՜վ լիցի, Հայաստանի մնացած բնակչության թիվը գերազանցում է Սյունիքի բնակչության թվին, ուրեմն «խնդիր չկա»։

• Ի՜նչ խոսք, սա «Բյուզանդիայի», նույն ինքը՝ հավաքական արևմուտքի լիակատար հաղթանակն է․ վերջինիս հաջողվեց 1988 թ․-ի միակամ հասարակությունը պառակտել հազար կտորի՝ ազգը վերածելով մարդկանց հավաքածուի։

• Իսկ ես, ինչպես և Լեոն, կարձանագրեմ այս օրերի դեպքերը՝ թեպետ և չկա դրա պահանջարկը, և մատյանիս վերջում կգրեմ՝ «այս է աւարտ պատմութեան հոգնաբեկ եւ հեղգացեալ սերունդների Հայկայ, ով կարդայ ասէ ողորմի»։

​Երեկ հրապարակվել է այն փաստաթուղթը, որը պատրաստվում է ստորագրել Հայաստանում գործող դե ֆակտո թուրքամետ իշխանությունը` իր պարագլուխ Ն. Փաշինյանի գլխավորությամբ։
Ինձ համար ոչ մի անսպասելի կետ չկա այդ փաստաթղթում. մեր երկրի համար բոլոր նվաստացուցիչ պայմանների ու նոր զիջումների մասին ես ու գործընկերներս զգուշացնում ենք նոյեմբերի 10-ից ի վեր՝ գրեթե անդադար։ Այն, որ թուրքերը տարածքներ են պահանջելու և ստանալու Տավուշում, Վայոց Ձորում, Սյունիքում, Գեղարքունիքում և Արարատի մարզում, հասկանալի է ցանկացած սթափ մարդու։ Մենք ականատասն ենք Հայաստան գաղափարը թաղելու վերջին արարին, որը տեղի է ունենում ոչ թե՛ երրորդ երկրի (ՌԴ, ԱՄՆ, Իրան, Չինաստան...ընտրե՛ք ըստ ցանկության) պատճառով, այլ բացառապես մեր թույլատվությամբ։ Հենց մենք ենք նոյեմբերի 9-ից հանդուրժում կապիտուլյանտին՝ մեզ համար հորինելով ամենատարբեր պատրվակներ ցույցերի չգնալու, բողոքի ձայն չբարձրացնելու և կատարվողի հանդեպ զզվելի անտարբերության միջոցով։
Իսկ հիմա լուծումների մասին։
Մեր խնդիրն է նորից վերականգնել Հայաստանի պետականությունը, որովհետև այն վերացել է 10 օր առաջ։ Ինչպես հասկանում եք, դա աներևակայելի բարդ աշխատանք է՝ բազմաթիվ չերևացող հիմնախնդիրներով։ Բարդ է, բայց ոչ անհնար։
Եվ այդ ճանապարհին մեր ԱՄԵՆԱՀԵՇՏ գործը ներկայիս օկուպացիոն ռեժիմի հեռացումն է իշխանությունից։ Այո՛, հենց այս իշխանության հեռացումն է ամենահեշտ գործը այն երկար ու բարդ ճանապարհի սկզբում, որը պիտի անցնենք ազգովի։ Եթե դա չարեցինք, ապա ավելի բարդ հարցերը լուծել չենք կարողանալու և ո՛չ մի կամավորական նախաձեռնություն, ո՛չ մի սիրուն նախագիծ, ո՛չ մի անհատական ջանք օգուտ չի տալու։
Ամեն բան առավել քան պարզ է։
Եվ դարձյալ ընտրությունը ձերն է, որովհետև ես իմն արել եմ։
Հ.Գ. էս գրառումս հատկապես այն հայերի համար է, ովքեր վստահ եմ, ինձ կարդում են ու ովքեր հոգու խորքում համաձայն են ասածներիս հետ, բայց խիզախություն չունեն խոստովանել, որ իրենք ժամանակին սխալվել են ու հիմա իրենցից է կախված ամեն բան։

ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպան Արման Թաթոյան.
«Կառավարությունը պետք է հրապարակի ՀՀ սահմանազատմանը վերաբերող այն փաստաթղթի նախագիծը, որը մասնակիորեն երեկ համացանցում հրապարակվեց ու որի իսկությունը հաստատվեց այսօրվա Կառավարության նիստում: Պետք է առնվազն հրապարակվեն փաստաթղթի բոլոր այն դրույթները, որոնք պատկերացում են տալիս՝ ինչի մասին է իրականում խոսքը:
Ադրբեջանի հետ սահմանազատումն ուղղակիորեն վերաբերում է բոլորիս, ՀՀ-ում ապրող յուրաքանչյուր մարդու, ողջ Հայ ժողովրդի կենսական իրավունքներին՝ կյանքի ու գոյության, ազգային ու անձնական արժանապատվության, հոգեկան անդորրի ու ֆիզիկական անվտանգության, տեղեկացված լինելու ու շատ այլ իրավունքների:»
Կարդալ ողջ հայտարարությունը՝ https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=858894964709710&id=100017676420633

Ժամը 17:00-ից ես լինելու եմ Հանրապետության հրապարակում, քանի որ իմ քաղաքացիական և ազգային պարտքն է պայքարել Հայրենիքս հանձնող թուրքամետ ռեժիմի դեմ: Երկրի ներսում ես չունեմ քաղաքական նախընտրություն ըստ ճաշակի և միակ պայքարս Հայրենիքիս` Հայաստանիս համար է:

Իսկ սա Տավուշի, Սյունիքի և Արարատի մարզերից թուրքերին հանձնվելիք տարածքների համար անհրաժեշտ հիմնավորումն է Հայաստանի թուրքամետ կապիտուլյանտ Նիկոլ Փաշինյանից, որը խոստովանեց իր անելիքը.
«Մենք էլ ունենք Սովետական Ադրբեջանին պատկանած տարածքներ, որոնք գտնվում են մեր ԶՈՒ վերահսկողության ներքո։ Ավելին՝ դեռեւս 90-ականներից կան Ադրբեջանի ԶՈՒ մարտական դիրքեր, որոնք գտնվում են Սովետական Հայաստանի տարածքում»:

Հենց այս հիմնավորմամբ շուտով` մի քանի շաբաթից Ադրբեջանին կմիացվեն մի շարք հայկական գյուղեր, իսկ դրա դիմաց Ադրբեջանը ոչ մի հող չի տա, այլ ուղղակի, օրինակ, մի քանի ամիս չի կրակի մեր գյուղերի վրա, իսկ հետո նոր ճնշում կգործադրի ու հերթական հիմնավորմամբ մեզանից կպոկի նոր տարածքներ:
Սա է ողջ ճշմարտությունը, որից բոլորդ ուզում եք խուսափել:
Ազգայիկ աղետը շարունակվում է այդ խուսափման պատճառով:

​Կետ առ կետ բացատրեմ, թե ինչ հետևանքներ է ունենալու Հայաստանի համար այն փաստաթուղթը, որը պատրաստվում ստորագրել կապիտուլյանտ Ն. Փաշինյանը։
◾ Հայաստանը ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունն այն սահմաններով, որը թելադրում է Ադրբեջանը։ Այդ թվում բոլոր վիճելի տարածքներն անցնում են Ադրբեջանին։
◾ Ճանաչելով Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը՝ Հայաստանը վերջնականապես հրաժարվում է հայկական Արցախից։ Որպես արդյունք՝ Արցախի հայությունը վերջնականապես հայաթափվում է։
◾ Հայաստանը Ադրբեջանին է հանձնում Տավուշի և Արարատի մարզում գտնվող մի շարք տարածքներ (տե՛ս կից Սեդրակ Մկրտչյանի քարտեզները՝ հանձնվող տարածքների նշումով) որոնք ԽՍՀՄ տարիներին տարօրինակ որոշումներով տարբեր տարիներին տրվել են Խորհրդային Ադրբեջանին։ Ադրբեջանը հրաժարվում է Հայաստանին տալ հայկական անկլավը (Արծվաշեն)։ Եթե նույնիսկ այդպիսի բան լինի, ապա Արծվաշենում, որը հեռու է ՀՀ-ից մոտ 7 կմ և բոլոր կողմերից շրջափակված է Ադրբեջանով, որևէ հայ մարդ բնակություն չի հաստատի։ Այսինքն՝ զիջման դիմաց մենք որևէ բան չենք ստանում։
◾ Տարածքային զիջումների արդյունքում Տավուշի, Արարատի և Վայոց Ձորի մարզերում մենք ստանում ենք Ադրբեջան-Թուրքիա ուղիղ ռազմական ներկայություն, որը ամեն հարմար առիթի փորձելու է խորացնել ներկայությունը և ճնշում գործադրել Հայաստանի վրա։
◾Նույն տարածքային զիջումների արդյունքում Հայաստանը զրկվում է արտաքին աշխարհի հետ կապող իր երկու հիմնական ճանապարհաների անվտանգությունը։ Իրանի հետ ճանապարհի Գորիս-Կապան հատվածը արդեն դեկտեմբերից թուրքերի վերահսկողության տակ է, իսկ նոր զիջումներով թուրքերի վերահսկողության տակ կհայտնվի նաև Վրաստանի հետ կապող ճանապարհը։ Այսինքն «տրանսպորտային ապաշրջափակում» գեղեցիկ արտահայությունը իրականության մեջ վերածվում է Հայաստանի լիարժեք շրջափակման։
◾ Հայաստանը Սյունիքով հատուկ կարգավիճակ ունեցող ճանապարհ՝ միջանցք է տալիս Թուրքիային և Ադրբեջանին, որը ամրագրված է նոյեմբերի 9-ի կապիտուլիացիոն փաստաթղթով։ Հայաստանը որևէ նման բան Ադրբեջանից չի ստանում։ Ադրբեջանով անցնող ճանապարհները ոչ միայն ձեռնտու չեն, այլև որևէ անվտանգային երաշխիք չունեն հայերի համար։
◾ Ադրբեջանը և Թուրքիան տարբեր միջոցներով ճնշում են գործադրելու, որպեսզի մենք հրաժարվենք սեփական բանակից (այդ թեմայով արդեն իսկ երկու երկրները աշխատում են, իսկ տեղական օկուպացիոն ռեժիմը սկսել է կրճատել բանակի թիվը)։ Մենք զրկված ենք լինելու դիմադրելու որևէ հնարավորությունից
Որպես արդյունք՝ Հայաստանը զրկվում է իր աշխարհաքաղաքական կշռից, 5 տարվա հեռանկարում վերջնականապես կորցնում է Սյունիքը և վերածվում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի գաղութի։ Ֆորմալ առումով մենք պետություն դեռ կունենանք (դրոշ, գերբ, հիմն և այլն), բայց իրականության մեջ կլինենք ամբողջապես Թուրքիայի և Ադրբեջանի կամքից կախված երկիր, որոնք կթելադրեն մեր գոյության իրենց պայմանները։ Պիտի հիշեցնեմ նաև, որ վերջիններիս պլաններում այս տարածքում անկախ ու ուժեղ Հայաստան պետության գոյությունը անթույլատրելի է, նրանք հետևողական թուլացնելու են Հայաստանը։
Ու եթե ձեզ թվում է, որ նույնիսկ այսպիսի նվաստացուցիչ պայմաններում կարողանալու եք հանգիստ ձեր հացը վաստակել ու անվտանգ քնել, ապա չարաչար սխալվում եք։
Չե՞ք հավատում։ Հարցրե՛ք Կիպրոսի հույներին, Սիրիայի հայերին կամ սյունեցիներին։
ՀԵՏԵՎՈՒԹՅՈՒՆ | Հայաստանի դե ֆակտո թուրքամետ իշխանության պարագլուխը պատրաստվում է ստորագրել Հայաստանի երկրորդ կապիտուլիացիան։ Եվ դա անելուն կարող է խանգարել միայն ժողովրդական անհամաձայնությունը։
Բացատրե՛ք սա ձեր ընկերներին, բարեկամներին ու ինքներդ ինքնակազմակերպվեք, մի՛ սպասեք որևէ մեկին։ Մի՛ տրվեք էժան շանտաժի։ Հայաստանում կան վատ ու լավ ղեկավարներ, բայց դավաճանը մեկն է, որին պետք է կանգնեցնել։
Իմ պարտքն է զգուշացնել, որ Հայաստանը այս երկրորդ կապիտուլիացիայից կարող է և երբեք չվերականգնվել։

‼️ Ադրբեջանցիները մտել են Սյունիքի Խնածախ
գյուղ և գողացել են երկու ձի՝ քուռակի հետ

Տեղեկությունը հաստատել է Խնածախի համայնքապետ Նվեր Հակոբջանյանը։

«Այսօր ձի են գողանում, վաղը երեխաներին կսկսեն առևանգել»,- ասել է Հակոբջանյանը։

«Եթե չվերադարձնեն գողացածը, ապա համագյուղացիներով կգնանք ու իրենց վրանները իրենց վրա կգցենք։ Եթե մեզ չեն պաշտպանում, մենք ինքներս մեզ կպաշտպանենք։ Ադրբեջանցիները մեզնից 100 մետր հեռավորության վրա են դրել իրենց հենակետերը, էդպես ո՞նց կլինի»,-նշել է նա:

Մենք Տավուշում ենք։ Ահա իրավիճակի նկարագրությունը։

ԼՈՒՐ ՏԱՎՈՒՇԻՑ

* Տավուշում ենք։ Շուրջ 1 ամիս է՝ նախկին Վերին Ոսկեպարի անկլավի վարչական սահմանին տեղակայված են ՀՀ ԶՈՒ N զորամասի n թվով զինծառայողներ։ Սա նշանակում է, որ արդեն 1 ամիս է՝ ժողովրդի թիկունքում ինչ-որ բան է հյուսվում։

* Տեղի բնակչությանը փորձում են համոզել, թե ամեն ինչ արդեն հանձնված է, որ զրկեն պայքարի ու դրանով բան փոխելու հույսից։

* Իսկ տեղի բնակչությունը, տեղյակ այս ամենին, ահազանգ բարձրացնելու փոխարեն ուրախանում է, որ 2 ամիս առաջ գյուղից «լարել են» 5-րդ ալիք / 5 TV լրագրողին…

# ՊԵՏՔ Է ԱՐՁԱՆԱԳՐԵԼ, ՈՐ
1) Տավուշն ու ամբողջ Հայաստանը մահացու վտանգի մեջ են,
2) այդ վտանգը դեռ հնարավոր է կանխել, իսկ ով համոզում է, որ հնարավոր չէ, ջուր է լցնում կապիտուլյանտի ջրաղացին,
3) ժողովուրդը գտնվում է օտար ազդեցությունների լծի տակ,
4) ակնկալել, որ ժողովուրդն ինքը կթոթափի այդ լուծը, միամտություն է, եթե չասենք հիմարություն, քանզի
5) օտարերկրյա լուծը միշտ թոթափվում է էլիտաների կազմակերպած ժողովրդական շարժման արդյունքում։

‼️Մասնագետը քարտեզի վրա բացատրում է, որ այսպես կոչված անկլավները Ադրբեջանին հանձնելով՝ վտանգվում է Երևան-Սյունիք ավտոճանապարհն ու Հայաստան-Վրաստան, Հայաստան-Ռուսաստան ռազամավարական նշանակության մայրուղին, ինչպես նաև Ռուսաստանից Հայաստան մտվող գազամուղը:

Նշենք, որ Նիկոլ Փաշինյանը պատրաստվում է ստորագրել Ադրբեջանի հետ սահմանների հստակեցման փաստաթուղթ, որով նախատեսված է Տավուշի 7 անկլավային գյուղերի և Տիգրանաշենի (Քյարքիի) հանձնումը թշնամուն:

Ինչ վերաբերում է այս ամենի դիմաց Արծվաշենը վերադարձնելու Փաշինյանի ակնարկին՝ մասնագետը նշում է, որ այն Հայաստանի համար ռազմական նշանակություն չունեցող հատված է. մենք զիջելու ենք ռազմավարական կարևորության ճանապարհները՝ դիմացը չստանալով ոչինչ:

Կարենը հազվադեպ է խոսում, բայց դիպուկ:

Իմ ընկեր Կարեն Իգիթյանի հարցազրույցն այն մասին, թե ինչու Արծվաշենը մեզ չի տրվելու, դավաճեն են սրանք, թե ապաշնորհ, ինչու է ժամանակակից մարդն անկարող կողմնորոշվել տեղեկատվական հոսքերում, ինչպես նաև թե ինչ կլիներ, եթե ոչ թե Հայաստանում, այլ Ադրբեջանում «բաց հասարակություն» կառուցվեր և իրենց ազգային էլիտան փոխարինվեր «քաղհասարակությամբ»։ Խոսք կա նաև Սյունիքին սպասող վտանգների և ռամիլսաֆարովների ներխուժման մասին՝ որպես հետևանք նրա, որ «դուխով» իշխանությունները դուխաթափ են անում բանակին ու բնակչությանը։
Լուծումների մասին հատվածն արդեն հարամչիություն չեմ անի ու չեմ ասի։ Բարի՜ դիտում։
https://www.youtube.com/watch?v=WDKIST91NZE

Ադրբեջանի կողմից այս պահին Հայաստանին պարտադրվում է երկրորդ կապիտուլիացիոն փաստաթուղթի ստորգրում, որի մասին արդեն գրել եմ:
Քանի որ մեր հասարակության մեծագույն մասը հասկացել է, որ դա կործանարար ազդեցություն է ունենալու Հայաստանի պետականության վրա, նկատելի է հստակ ժողովրդական դիմադրություն։ Հենց այս ժողովրդական դիմադրությունը կոտրելուն է ուղղված ՀՀ դե ֆակտո թուրքամետ իշխանությունների և դրա պարագլուխ Ն. Փաշինյանի նոր ու անթաքույց քարոզը, որը մի քանի օր է՝ մեկնարկել է. Տավուշում, Արարատում և Հայաստանի այլ մարզերում ստելով համոզում են, որ Ադրբեջանին նվիրվող հերթական տարածքները մեր հողերը չեն։ Պատճառը պարզ է. կապիտուլյանտը չի կարողանում դիմադրել Ալիևին և որպեսզի պահի իշխանությունը, բոլորիս համոզում է, որ մեր հայրենիքի մասերը մեր երկիրը չեն և որ մենք դիմադրելու կարողություն չունենք։
Իրականում, սակայն, կա ոչ միայն դիմադրելու կարողություն, այլև ցանկություն։
Այս ամենի մասին հնարավորինս հանրամատչելի ձևաչափով խոսել եմ կից տեսանյութում։
Դիտե՛ք և տարածե՛ք, որովհետև կապիտուլիացիոն վարչակարգը վախենում է գրագետ, պատրաստված ու իրենց իրավունքները ճանաչող հայերից։
https://www.youtube.com/watch?v=bXHh6pe7jFU

Իրանն ուշի ուշով հետևում է Հայաստանում և դրա շուրջ տեղի ունեցող գործընթացներին։ Պատահական չէ, որ իրանական hoosk.ir պարբերականը ամբողջությամբ պարսկերեն է թարգմանալ և հրապարակել է Հայաստանի թուրքամետ իշխանության կողմից նոր կապիտուլիացիոն պայմանագրի հնարավոր ստորագրումից առաջացած վտանգների մասին իմ մի քանի օր վաղեմության գրառումը, որում անդրադարձ կա նաև Իրանին։ Առիթից օգտվելով՝ կարելի է հերթական անգամ փաստել, որ այս պահին հայ-իրանական շահերը հարցերի մեծամասնության դեպքում համընկնում են։ Ափսոս, որ չունենք ազգային իշխանություն, որ կօգտվեր ստեղծված հնարավորություններից։

🔴 مخاطرات توافقنامه ای که پاشینیان آماده امضای آن می باشد

🔹️واروژان گغامیان،کارشناس مسایل ترکیه
دولت ناکارآمد ارمنستان آماده است تا دومین توافقنامه اعطای حق کامل کاپیتولاسیون به جمهوری آذربایجان را امضا نماید. در حالی که می توانست به راحتی به آن تن ندهد.

🔹️واروژان گغامیان،کارشناس مسایل ترکیه به این موضوع پرداخته و مخاطرات این توافقنامه جدید برای ارمنستان را در چند بند شرح داده است.

♦️ارمنستان با این توافقنامه، تمامیت ارضی جمهوری ارمنستان را طبق امیال باکو به رسمیت می شناسد و طبق آن تمامی اراضی مورد بحث بین دو کشور تحت مالکیت آذربایجان قرار می گیرد.
 
♦️ارمنستان با به رسمیت شناختن تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان بصورت نهایی از موضوع قراباغ کوهستانی ارمنی نشین دست می شوید و در نهایت قراباغ بصورت کامل تحت حاکمیت آذربایجان قرار گرفته و ارمنیان از آنجا رانده می شوند.
 🔻