#ПазнавальныАўторак ✨
У нашы дні ўсім шырока вядомыя сукенкі з крыналінам – жорсткім каркасам, які фармуе спадніцу сукенкі ў выглядзе купала. Аднак у другой палове ХІХ ст. з прычыны сваёй непрактычнасці крыналін значна відазмяняецца. Яму на змену прыходзіць турнюр. 👗💫
Турнюр (цюрнюр) — канструкцыя з маленькіх падушачак або металічных палос (паўабручоў), якая фіксуецца пад сукенкай ніжэй спіны і надае сукенцы пэўны сілуэт са знарочыста выпуклай ніжняй часткай цела (фота 1).
Яго вынаходства належыць французскаму мадэльеру англійскага паходжання, заснавальніку дома моды Ворт і аднаму з родапачынальнікаў высокай моды — Чарльзу Фрэдэрыку Ворту. Паводле яго слоў, ідэя турнюра прыйшла яму ў галаву пры відзе жанчыны, якая падмятала падлогу і падабрала спадніцу назад. Але ў цэлым дадзены сілуэт бярэ свой пачатак з моды галантнага стагоддзя — у эпоху Ракако былі ў модзе сукенкі, званыя «паланэз», з аб'ёмнай драпіроўкай на задняй частцы спадніцы. Такая драпіроўка была і ў сукенак 1860-х гг. (фота 2).
Бліжэй да сярэдзіны 1880-х спадніца зноў пачала станавіцца пышней. Для паўсядзённага касцюма другой паловы 1880-х гг. характэрны лягчэйшыя турнюры ў выглядзе валікаў або падушачак, сплеценыя з тонкага і гнуткага сталёвага дрота. Іх працягваюць насіць і ў 1890-х гг., у перыяд "Цудоўнай эпохі". У канцы стагоддзя яны паступова памяншаюцца і каля 1900 - 1910 гг. замяняюцца плоскімі паўкруглымі прасцёганымі падушачкамі, набітымі конскім воласам. 🐴✨
Як і многія іншыя модныя вынаходкі, турнюр у свой час стаў аб'ектам для мноства карыкатур і кпінаў. З-за характэрнай формы сілуэту дам параўноўвалі то з кентаўрамі, то са слімакамі. Але больш за ўсё шуму вакол турнюра навяла звычайная мыш. 🐭😄 Гэты выпадак быў апісаны ў адным з модных часопісаў XIX ст.: падчас спектакля ў оперным тэатры ў адной з дам здарыўся істэрычны прыпадак. Яе вывелі ў прыбіральню, каб прывесці ў пачуццё, а калі расшпілілі сукенку з турнюрам, адтуль нечакана выскачыла маленькая мышка. Як яна туды трапіла — невядома, аднак аўтар часопіса заўважыў, што ў падобным турнюры ўвогуле мог схавацца нават тыгр (фота 3).
Мода на турнюр працягнулася да 90-х гадоў XIX ст. Аднак з развіццём чыгунак і транспарту, з прычыны пэўнай непрактычнасці, паступова сышла. 🚂❌
Сёння палюбавацца раскошнай сукенкай з турнюрам можна на выставе «Прыгажосць і мода ХІХ – ХХ стагоддзе» ў Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (фота 4). 🎨🏛
#Мода #Турнюр #ХІХст #Культура #Выстава #Несвиж #Сукенка #ГісторыяМоды
У нашы дні ўсім шырока вядомыя сукенкі з крыналінам – жорсткім каркасам, які фармуе спадніцу сукенкі ў выглядзе купала. Аднак у другой палове ХІХ ст. з прычыны сваёй непрактычнасці крыналін значна відазмяняецца. Яму на змену прыходзіць турнюр. 👗💫
Турнюр (цюрнюр) — канструкцыя з маленькіх падушачак або металічных палос (паўабручоў), якая фіксуецца пад сукенкай ніжэй спіны і надае сукенцы пэўны сілуэт са знарочыста выпуклай ніжняй часткай цела (фота 1).
Яго вынаходства належыць французскаму мадэльеру англійскага паходжання, заснавальніку дома моды Ворт і аднаму з родапачынальнікаў высокай моды — Чарльзу Фрэдэрыку Ворту. Паводле яго слоў, ідэя турнюра прыйшла яму ў галаву пры відзе жанчыны, якая падмятала падлогу і падабрала спадніцу назад. Але ў цэлым дадзены сілуэт бярэ свой пачатак з моды галантнага стагоддзя — у эпоху Ракако былі ў модзе сукенкі, званыя «паланэз», з аб'ёмнай драпіроўкай на задняй частцы спадніцы. Такая драпіроўка была і ў сукенак 1860-х гг. (фота 2).
Бліжэй да сярэдзіны 1880-х спадніца зноў пачала станавіцца пышней. Для паўсядзённага касцюма другой паловы 1880-х гг. характэрны лягчэйшыя турнюры ў выглядзе валікаў або падушачак, сплеценыя з тонкага і гнуткага сталёвага дрота. Іх працягваюць насіць і ў 1890-х гг., у перыяд "Цудоўнай эпохі". У канцы стагоддзя яны паступова памяншаюцца і каля 1900 - 1910 гг. замяняюцца плоскімі паўкруглымі прасцёганымі падушачкамі, набітымі конскім воласам. 🐴✨
Як і многія іншыя модныя вынаходкі, турнюр у свой час стаў аб'ектам для мноства карыкатур і кпінаў. З-за характэрнай формы сілуэту дам параўноўвалі то з кентаўрамі, то са слімакамі. Але больш за ўсё шуму вакол турнюра навяла звычайная мыш. 🐭😄 Гэты выпадак быў апісаны ў адным з модных часопісаў XIX ст.: падчас спектакля ў оперным тэатры ў адной з дам здарыўся істэрычны прыпадак. Яе вывелі ў прыбіральню, каб прывесці ў пачуццё, а калі расшпілілі сукенку з турнюрам, адтуль нечакана выскачыла маленькая мышка. Як яна туды трапіла — невядома, аднак аўтар часопіса заўважыў, што ў падобным турнюры ўвогуле мог схавацца нават тыгр (фота 3).
Мода на турнюр працягнулася да 90-х гадоў XIX ст. Аднак з развіццём чыгунак і транспарту, з прычыны пэўнай непрактычнасці, паступова сышла. 🚂❌
Сёння палюбавацца раскошнай сукенкай з турнюрам можна на выставе «Прыгажосць і мода ХІХ – ХХ стагоддзе» ў Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (фота 4). 🎨🏛
#Мода #Турнюр #ХІХст #Культура #Выстава #Несвиж #Сукенка #ГісторыяМоды
#ПазнавальныАўторак 🌟
За ўсю гісторыю існавання мода правяла скрозь сваю прызму мноства дзіўных трэндаў, якія немагчыма злічыць. Часам адбываецца так, што адзін трэнд можа замяніць іншы, выконваючы яго функцыю. Размова пойдзе аб супярэчлівым трэндзе XIX ст. рукаве “жыго”, які стаў некаторым штуршком да моды на рукавы-буфы і на шырокія плечы. 🎨👗
Рукавы “жыго” былі так названы дзякуючы іх незвычайнай форме: яна ўтваралася ў верхняй частцы рукі з-за залішняй навалы тканіны, якая звужалася да шчыльнага прылягання ад локця да запясця.
Упершыню рукаў “жыго” з’яўляецца ў касцюме ў сярэдзіне XVI ст. у арыстакратычным асяроддзі цэнтральнай і паўночнай Італіі. Пышныя рукавы можна разглядзець на гістарычных партрэтах, датаваных яшчэ XVI ст., аднак папулярнымі яны сталі толькі ў XIX ст. Кацярына Медычы, прадстаўніца галоўнага Фларэнтыйскага дома, стаўшы жонкай французскага караля, вывозіць у Парыж свой двор і модныя аксэсуары. 🇮🇹👑
Пышны рукаў “жыго” быў эфектным і стыльным, але не вельмі практычным. Для таго, каб тканіна трымала форму шара ў верхняй частцы рукі, выкарыстоўваліся кітовы вус, набіванне і нават каркас з дроту. 🧵⚙️ Усё гэта ўскладняла жанчынам не толькі выкарыстанне рук, але нават уваход у вузкія дзвярныя прыёмы. Некаторыя модныя крытыкі палічылі гэтую дэталь адзення недарэчнай. Тым не менш, іх насілі многія жанчыны, і нават некаторыя дзяўчынкі і хлопчыкі да шасці гадоў былі ў сукенках з мініятурнымі варыянтамі рукавоў “жыго”. 👶👧
З часам гэтыя элементы адзення ў гісторыі моды больш не з’яўляліся, аднак у 1980-х у модзе былі рукавы-буфы – бліжэйшыя сваякі “жыго”. Галоўным прыкладам у модзе сукенкі тых гадоў з падобнымі рукавамі варта лічыць вясельную сукенку прынцэсы Дыяны ад Дэвіда і Элізабэт Эмануэль. 👰💍 У сярэдзіне-канцы 80-х сукенкі і жакеты з такімі рукавамі сталі пастаяннымі ўдзельнікамі паказаў мод. Рукавы-буфы з’яўляюцца ў калекцыях Лакруа і Сэн Ларана. 👗✨ Многія дызайнеры і зараз спаборнічаюць, хто ж зробіць рукавы больш арыгінальнымі і аб’ёмнымі.
Сёння можна ўбачыць рукаў “жыго” на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля. 🖼🏛
#Мода #Гісторыя #Трэнды #Культура #Выстава #Нясвіж
За ўсю гісторыю існавання мода правяла скрозь сваю прызму мноства дзіўных трэндаў, якія немагчыма злічыць. Часам адбываецца так, што адзін трэнд можа замяніць іншы, выконваючы яго функцыю. Размова пойдзе аб супярэчлівым трэндзе XIX ст. рукаве “жыго”, які стаў некаторым штуршком да моды на рукавы-буфы і на шырокія плечы. 🎨👗
Рукавы “жыго” былі так названы дзякуючы іх незвычайнай форме: яна ўтваралася ў верхняй частцы рукі з-за залішняй навалы тканіны, якая звужалася да шчыльнага прылягання ад локця да запясця.
Упершыню рукаў “жыго” з’яўляецца ў касцюме ў сярэдзіне XVI ст. у арыстакратычным асяроддзі цэнтральнай і паўночнай Італіі. Пышныя рукавы можна разглядзець на гістарычных партрэтах, датаваных яшчэ XVI ст., аднак папулярнымі яны сталі толькі ў XIX ст. Кацярына Медычы, прадстаўніца галоўнага Фларэнтыйскага дома, стаўшы жонкай французскага караля, вывозіць у Парыж свой двор і модныя аксэсуары. 🇮🇹👑
Пышны рукаў “жыго” быў эфектным і стыльным, але не вельмі практычным. Для таго, каб тканіна трымала форму шара ў верхняй частцы рукі, выкарыстоўваліся кітовы вус, набіванне і нават каркас з дроту. 🧵⚙️ Усё гэта ўскладняла жанчынам не толькі выкарыстанне рук, але нават уваход у вузкія дзвярныя прыёмы. Некаторыя модныя крытыкі палічылі гэтую дэталь адзення недарэчнай. Тым не менш, іх насілі многія жанчыны, і нават некаторыя дзяўчынкі і хлопчыкі да шасці гадоў былі ў сукенках з мініятурнымі варыянтамі рукавоў “жыго”. 👶👧
З часам гэтыя элементы адзення ў гісторыі моды больш не з’яўляліся, аднак у 1980-х у модзе былі рукавы-буфы – бліжэйшыя сваякі “жыго”. Галоўным прыкладам у модзе сукенкі тых гадоў з падобнымі рукавамі варта лічыць вясельную сукенку прынцэсы Дыяны ад Дэвіда і Элізабэт Эмануэль. 👰💍 У сярэдзіне-канцы 80-х сукенкі і жакеты з такімі рукавамі сталі пастаяннымі ўдзельнікамі паказаў мод. Рукавы-буфы з’яўляюцца ў калекцыях Лакруа і Сэн Ларана. 👗✨ Многія дызайнеры і зараз спаборнічаюць, хто ж зробіць рукавы больш арыгінальнымі і аб’ёмнымі.
Сёння можна ўбачыць рукаў “жыго” на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля. 🖼🏛
#Мода #Гісторыя #Трэнды #Культура #Выстава #Нясвіж
#ПазнавальныАўторак ☕️👗
Гісторыя чайнай сукенкі пачалася ў 1870-х гг., калі з'явіліся традыцыі дзённага чаявання. Гэта быў час, які праводзіўся ў хатняй абстаноўцы, часцей, у сямейным коле або ў прысутнасці толькі самых блізкіх сябровак і сяброў. Толькі тады сукенка магла заставацца свабоднай і, як лічылася ў той час, хатняй, без гарсэтаў і іншых вельмі нязручных элементаў адзення. 🏡🎉
Пасляпаўднёвае чаяванне з'яўляецца сімвалам англійскай культуры. Гарбату завезлі ў Англію ў XVII ст. з Азіі. Яго першапачаткова пілі толькі арыстакраты, бо гэта быў дарагі напітак. 🍵👑
Паводле легенды, Ганна, герцагіня Бедфардская, у 1830-х гг., не жадаючы пакутаваць ад голаду да позняй вячэры, папрасіла служанку прынесці ёй у будуар імбрычак гарбаты і лёгкія закускі. (мал. 1). Ёй спадабаўся гэты перакус, яна стала паўтараць яго з дня ў дзень, а потым пачала запрашаць сябровак на такое чаяванне. Пасляпаўднёвае чаяванне стала модным сярод арыстакратаў, а потым і зусім перарасло ў нацыянальную традыцыю. 🎊🥪
Традыцыя пасляпаўднёвай гарбаты паспрыяла з'яўленню мноства рэцэптаў выпечкі і стварэнню новага моднага прадмета адзення – чайнай сукенкі. Спачатку чайныя ўборы стваралі з тонкіх тканін — мусліна, шоўку, далікатнай бавоўны і карункаў — даходзіла да сапраўдных шэдэўраў, якія лёгка прыняць за вячэрнія вобразы. Яны выглядалі па-жаноцку і рамантычна. 🌸✨
Гэтым старым традыцыям прысвечаны водар Serge Lutens Five O'Clock Au Gingembre, створаны ў 2008 г. Пах парфумы ўдала перадае атмасферу гарбатнай цырымоніі. Парфумерная кампазіцыя заснавана на такіх кампанентах як гарбата, бергамот, імбір, карыца, мёд, перац, амбра, пачулі, какава (мал. 2). 🍯🌿
У канцы XIX - пачатку ХХ стст. становіцца модным летам бавіць час на свежым паветры, таму гэтыя сукенкі “перайшлі” ў паркі і лугі, шыліся яны з батыста і бавоўны, тканіны выбіралі светлыя. Вікторыянская эпоха дыктавала высокія каўняры-стойкі, доўгія рукавы, багацце аборак, валанаў і, вядома, карунак. (мал. 3). 🌼🌞
Чайныя сукенкі папулярныя і да гэтага часу. Цяпер так называюць усе свабодныя або паўпрылеглыя ўборы з лёгкага матэрыялу. Яны могуць быць як ніжэй, так і вышэй калена. Вобраз часам дапаўняюць рушы або карункавы каўнер. Часцей такія мадэлі пашыты з тканіны пастэльных адценняў, дапушчальны кветкавы прынт і гарох. Яны ідэальна падыходзяць для прагулкі з сябрамі або вячэрняга спаткання. Такія сукенкі вельмі любіць сама Кэйт Мідлтан. Герцагіня звычайна камбінуе іх з лодачкамі на высокім абцасе або басаножкамі. 👠💖
Калекцыі модных дамоў поўныя самымі рознымі варыяцыямі класічнай чайнай сукенкі — ад традыцыйных сілуэтаў у Erdem, Simone Rocha і Givenchy да вытанчаных цытат 30-40-х у Miu Miu, Loewe і Tory Burch. 👗🌟
На сённяшні дзень чайныя сукенкі 1900-1910 гг. можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (мал. 4). 🖼🏛
#ЧайнаяСукенка #Культура #Мода #Гісторыя
Гісторыя чайнай сукенкі пачалася ў 1870-х гг., калі з'явіліся традыцыі дзённага чаявання. Гэта быў час, які праводзіўся ў хатняй абстаноўцы, часцей, у сямейным коле або ў прысутнасці толькі самых блізкіх сябровак і сяброў. Толькі тады сукенка магла заставацца свабоднай і, як лічылася ў той час, хатняй, без гарсэтаў і іншых вельмі нязручных элементаў адзення. 🏡🎉
Пасляпаўднёвае чаяванне з'яўляецца сімвалам англійскай культуры. Гарбату завезлі ў Англію ў XVII ст. з Азіі. Яго першапачаткова пілі толькі арыстакраты, бо гэта быў дарагі напітак. 🍵👑
Паводле легенды, Ганна, герцагіня Бедфардская, у 1830-х гг., не жадаючы пакутаваць ад голаду да позняй вячэры, папрасіла служанку прынесці ёй у будуар імбрычак гарбаты і лёгкія закускі. (мал. 1). Ёй спадабаўся гэты перакус, яна стала паўтараць яго з дня ў дзень, а потым пачала запрашаць сябровак на такое чаяванне. Пасляпаўднёвае чаяванне стала модным сярод арыстакратаў, а потым і зусім перарасло ў нацыянальную традыцыю. 🎊🥪
Традыцыя пасляпаўднёвай гарбаты паспрыяла з'яўленню мноства рэцэптаў выпечкі і стварэнню новага моднага прадмета адзення – чайнай сукенкі. Спачатку чайныя ўборы стваралі з тонкіх тканін — мусліна, шоўку, далікатнай бавоўны і карункаў — даходзіла да сапраўдных шэдэўраў, якія лёгка прыняць за вячэрнія вобразы. Яны выглядалі па-жаноцку і рамантычна. 🌸✨
Гэтым старым традыцыям прысвечаны водар Serge Lutens Five O'Clock Au Gingembre, створаны ў 2008 г. Пах парфумы ўдала перадае атмасферу гарбатнай цырымоніі. Парфумерная кампазіцыя заснавана на такіх кампанентах як гарбата, бергамот, імбір, карыца, мёд, перац, амбра, пачулі, какава (мал. 2). 🍯🌿
У канцы XIX - пачатку ХХ стст. становіцца модным летам бавіць час на свежым паветры, таму гэтыя сукенкі “перайшлі” ў паркі і лугі, шыліся яны з батыста і бавоўны, тканіны выбіралі светлыя. Вікторыянская эпоха дыктавала высокія каўняры-стойкі, доўгія рукавы, багацце аборак, валанаў і, вядома, карунак. (мал. 3). 🌼🌞
Чайныя сукенкі папулярныя і да гэтага часу. Цяпер так называюць усе свабодныя або паўпрылеглыя ўборы з лёгкага матэрыялу. Яны могуць быць як ніжэй, так і вышэй калена. Вобраз часам дапаўняюць рушы або карункавы каўнер. Часцей такія мадэлі пашыты з тканіны пастэльных адценняў, дапушчальны кветкавы прынт і гарох. Яны ідэальна падыходзяць для прагулкі з сябрамі або вячэрняга спаткання. Такія сукенкі вельмі любіць сама Кэйт Мідлтан. Герцагіня звычайна камбінуе іх з лодачкамі на высокім абцасе або басаножкамі. 👠💖
Калекцыі модных дамоў поўныя самымі рознымі варыяцыямі класічнай чайнай сукенкі — ад традыцыйных сілуэтаў у Erdem, Simone Rocha і Givenchy да вытанчаных цытат 30-40-х у Miu Miu, Loewe і Tory Burch. 👗🌟
На сённяшні дзень чайныя сукенкі 1900-1910 гг. можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (мал. 4). 🖼🏛
#ЧайнаяСукенка #Культура #Мода #Гісторыя
#ПазнавальныАўторак 👜✨ Гісторыя паходжання мінадзьера мае дзве версіі. 🌍💖
Першы такі аксэсуар быў створаны ў 1840-х гадах у Францыі знакамітай мадысткай таго часу Розай Бертэн. Яна прыдумала маленькі клатч на доўгай папружцы, які жанчыны маглі насіць на запясці ці шыі. 💃🎨
Першапачаткова мінадзьеры выкарыстоўваліся выключна для захавання манет, ключоў і люстэрак, але з часам у іх сталі захоўваць касметыку і іншыя асабістыя рэчы. 💄🔑
Больш вядомая версія яго паходжання звязана з імем Флорэнс Ля Каз, жонкай амерыканскага міліянера, Фрэнка Джэя Гулда. У яе быў салон, дзе бывалі і Жан Както, і Сальвадор Далі, і Пабла Пікаса, і Чарлі Чаплін, і Коко Шанэль… 🎭🎨✨
Канешне ж, яна мела раскошныя ўборы і каштоўнасці. Прынамсі, Флорэнс была верным кліентам Van Cleef & Arpels, кампаніі, якая стварае шэдэўры высокага ювелірнага мастацтва для пакупнікоў ва ўсім свеце. 💎👗
Аднойчы знакаміты ювелір Шарль Арпельс заўважыў, што Флорэнс носіць усе неабходныя ёй дробязі – і памаду, і пудру, і запальнічку – у металічнай белай скрынцы з-пад цыгарэт Lucky Strike. Ёй не падабаліся сумачкі, якія прадаваліся ў крамах у той час, таму ў знак пратэсту на свецкія мерапрыемствы яна прыходзіла са сваёй “скрыначкай для жаночых дробязей”. 📦🚬
Падобны “аксесуар” у такой статнай асобы абурыў Шарля, і гэта натхніла яго распрацаваць мінадзьер — цудоўную сумачку-футляр, у якой памяшчалася ўсё неабходнае для вячэрняга выхаду. 🌟👜
Сваю назву гэты модны аксесуар запазычыў у французскага слова “minaudière”, што азначае “какетнічаць”, “манернічаць”. 💄💅 У адрозненне ад туалетных нэсэсэраў, клатчаў і пудраніц-канвертаў, мінадзьеры 1930-гадоў адрозніваліся стрыманым дызайнам. Першыя былі какетлівымі, а мінадзьеры – строгімі. Але раскошнымі. ✨💍
У цяперашні час іх вырабляюць многія дамы моды, у тым ліку Alexander McQueen, Chanel і Charlotte Olympia. 👗👠
Мінадзьеры можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX – XXI стагоддзе”, якая дзейнічае ў Вялікай выставачнай зале Нясвіжскага палаца. 🏛🎉
📸 Фота 1. Флорэнс Гулд, верасень 1930 г. Бібліятэка Кангрэса. 📚
📸 Фота 2, 3. Мінадзьер “Завіток”, 1935 г., плаціна, жоўтае золата, чорны лак, брыліянты. З калекцыі Van Cleef & Arpels. 💎✨
📸 Фота 4. Мінадзьер, трохкутная форма, чорны пластык і метал, 1920-1930 г.г. 🔺🖤
📸 Фота 5. Мінадзьер, бакеліт, страз, два чорныя кутасы, 1920-1930 гг. 💫🔲
#Мінадзьер #Мода #Гісторыя #Выстава #Прыгажосць #Нясвіж #Культура
Першы такі аксэсуар быў створаны ў 1840-х гадах у Францыі знакамітай мадысткай таго часу Розай Бертэн. Яна прыдумала маленькі клатч на доўгай папружцы, які жанчыны маглі насіць на запясці ці шыі. 💃🎨
Першапачаткова мінадзьеры выкарыстоўваліся выключна для захавання манет, ключоў і люстэрак, але з часам у іх сталі захоўваць касметыку і іншыя асабістыя рэчы. 💄🔑
Больш вядомая версія яго паходжання звязана з імем Флорэнс Ля Каз, жонкай амерыканскага міліянера, Фрэнка Джэя Гулда. У яе быў салон, дзе бывалі і Жан Както, і Сальвадор Далі, і Пабла Пікаса, і Чарлі Чаплін, і Коко Шанэль… 🎭🎨✨
Канешне ж, яна мела раскошныя ўборы і каштоўнасці. Прынамсі, Флорэнс была верным кліентам Van Cleef & Arpels, кампаніі, якая стварае шэдэўры высокага ювелірнага мастацтва для пакупнікоў ва ўсім свеце. 💎👗
Аднойчы знакаміты ювелір Шарль Арпельс заўважыў, што Флорэнс носіць усе неабходныя ёй дробязі – і памаду, і пудру, і запальнічку – у металічнай белай скрынцы з-пад цыгарэт Lucky Strike. Ёй не падабаліся сумачкі, якія прадаваліся ў крамах у той час, таму ў знак пратэсту на свецкія мерапрыемствы яна прыходзіла са сваёй “скрыначкай для жаночых дробязей”. 📦🚬
Падобны “аксесуар” у такой статнай асобы абурыў Шарля, і гэта натхніла яго распрацаваць мінадзьер — цудоўную сумачку-футляр, у якой памяшчалася ўсё неабходнае для вячэрняга выхаду. 🌟👜
Сваю назву гэты модны аксесуар запазычыў у французскага слова “minaudière”, што азначае “какетнічаць”, “манернічаць”. 💄💅 У адрозненне ад туалетных нэсэсэраў, клатчаў і пудраніц-канвертаў, мінадзьеры 1930-гадоў адрозніваліся стрыманым дызайнам. Першыя былі какетлівымі, а мінадзьеры – строгімі. Але раскошнымі. ✨💍
У цяперашні час іх вырабляюць многія дамы моды, у тым ліку Alexander McQueen, Chanel і Charlotte Olympia. 👗👠
Мінадзьеры можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX – XXI стагоддзе”, якая дзейнічае ў Вялікай выставачнай зале Нясвіжскага палаца. 🏛🎉
📸 Фота 1. Флорэнс Гулд, верасень 1930 г. Бібліятэка Кангрэса. 📚
📸 Фота 2, 3. Мінадзьер “Завіток”, 1935 г., плаціна, жоўтае золата, чорны лак, брыліянты. З калекцыі Van Cleef & Arpels. 💎✨
📸 Фота 4. Мінадзьер, трохкутная форма, чорны пластык і метал, 1920-1930 г.г. 🔺🖤
📸 Фота 5. Мінадзьер, бакеліт, страз, два чорныя кутасы, 1920-1930 гг. 💫🔲
#Мінадзьер #Мода #Гісторыя #Выстава #Прыгажосць #Нясвіж #Культура
#ПазнавальныАўторак 🌟
Дзіўны свет дызайнера Roberta Di Camerino 🎨👛
Джуліяна Коэн Камярына, яна ж Раберта ды Камярына, нарадзілася ў 1920 годзе ў Венецыі. Пасля нядоўгага ціхамірнага і паспяховага юнацтва яна эмігрыравала ў Швейцарыю, ратуючыся ад нацысцкіх “расавых” законаў. Камярына ўцякае разам з мужам: яна — переапранутая ў манашку, ён — у святара, з нованароджаным дзіцем на руках. 👶✈️
Менавіта ў Швейцарыі ўбачыць свет першая сумачка мадэльера, Bagonghi, — аксамітная зялёна-чырвона-сіняя з залатой вышыўкай – якая стане сімвалам маркі Roberta di Camerino і пачаткам яе сусветнага поспеху. 🌍✨
Для вытворчасці сумак і аксэсуараў Раберта выкарыстоўвае аксаміт “сапрарыцца”, які па гэты дзень вырабляецца ўручную. 🧵💼 Яна стала фактычна першым дызайнерам, які адвёў аксэсуарам ключавую ролю ў жаночым гардэробе.
Пасля некалькі гадоў мадэльера чакае поспех такі аглушальны, што ў 1956 годзе яе вырабы ганаруюцца найпрэстыжнай узнагароды Neiman Marcus Award, вядомай таксама як “Оскар моды”. 🏆👗
Сумкі ад di Camerino заваёўваюць любоў публікі, крытыкаў і дам самага высокага статусу, а слава самой Джуліяны Раберты выходзіць за межы Еўропы. Напрыклад, карпарацыя Mitsubishi забяспечвае сабе права эксклюзыўнага імпарту прадукцыі ад Roberta di Camerino ў Японію. 🇯🇵💖
Пачуццё стылю і высокі клас, які адрознівае яе калекцыі, сплаўлены разам з прыроджаным пачуццём колеру і любоў’ю да якасных матэрыялаў. 🎨💎
Традыцыйная тканіна брэнда – аксаміт, які выраблены ручным спосабам на старадаўніх станках у лепшых традыцыях венецыянскай якасці. У працэсе Джуліяна сабрала архіў уласных распрацовак, які можна бачыць у розных музеях свету. 🏛📚
Сумку з лагатыпам “R” знакамітага дызайнера Раберты ды Камярына можна ўбачыць на выставе прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай “Прыгажосць і мода XIX - XXI стагоддзе” ў вялікай выставачнай зале Нясвіжскага палаца. 🏰✨
#RobertaDiCamerino #Мода #Дызайн #Выстава #Нясвіж #Культура
Дзіўны свет дызайнера Roberta Di Camerino 🎨👛
Джуліяна Коэн Камярына, яна ж Раберта ды Камярына, нарадзілася ў 1920 годзе ў Венецыі. Пасля нядоўгага ціхамірнага і паспяховага юнацтва яна эмігрыравала ў Швейцарыю, ратуючыся ад нацысцкіх “расавых” законаў. Камярына ўцякае разам з мужам: яна — переапранутая ў манашку, ён — у святара, з нованароджаным дзіцем на руках. 👶✈️
Менавіта ў Швейцарыі ўбачыць свет першая сумачка мадэльера, Bagonghi, — аксамітная зялёна-чырвона-сіняя з залатой вышыўкай – якая стане сімвалам маркі Roberta di Camerino і пачаткам яе сусветнага поспеху. 🌍✨
Для вытворчасці сумак і аксэсуараў Раберта выкарыстоўвае аксаміт “сапрарыцца”, які па гэты дзень вырабляецца ўручную. 🧵💼 Яна стала фактычна першым дызайнерам, які адвёў аксэсуарам ключавую ролю ў жаночым гардэробе.
Пасля некалькі гадоў мадэльера чакае поспех такі аглушальны, што ў 1956 годзе яе вырабы ганаруюцца найпрэстыжнай узнагароды Neiman Marcus Award, вядомай таксама як “Оскар моды”. 🏆👗
Сумкі ад di Camerino заваёўваюць любоў публікі, крытыкаў і дам самага высокага статусу, а слава самой Джуліяны Раберты выходзіць за межы Еўропы. Напрыклад, карпарацыя Mitsubishi забяспечвае сабе права эксклюзыўнага імпарту прадукцыі ад Roberta di Camerino ў Японію. 🇯🇵💖
Пачуццё стылю і высокі клас, які адрознівае яе калекцыі, сплаўлены разам з прыроджаным пачуццём колеру і любоў’ю да якасных матэрыялаў. 🎨💎
Традыцыйная тканіна брэнда – аксаміт, які выраблены ручным спосабам на старадаўніх станках у лепшых традыцыях венецыянскай якасці. У працэсе Джуліяна сабрала архіў уласных распрацовак, які можна бачыць у розных музеях свету. 🏛📚
Сумку з лагатыпам “R” знакамітага дызайнера Раберты ды Камярына можна ўбачыць на выставе прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай “Прыгажосць і мода XIX - XXI стагоддзе” ў вялікай выставачнай зале Нясвіжскага палаца. 🏰✨
#RobertaDiCamerino #Мода #Дызайн #Выстава #Нясвіж #Культура
#ПазнавальныАўторак 🌟✨
На выставе «Прыгажосць і мода 19-21 стагоддзе» 🖼👗 прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай адлюстраваны модныя тэндэнцыі пачынаючы з другой паловы 19 ст. і да нашых дзён. 📅🕰
Мода 1960-х гадоў не магла не адрэагаваць на найбольш значныя падзеі таго часу: 🚀🌌
• запуск першага спадарожніка зямлі 🌍🛰;
• палёт у космас у 1961 годзе Юрыя Гагарына 👨🚀;
• палёт у космас у 1963 годзе першай жанчыны Валянціны Церашковай 👩🚀.
Касмічнымі першапраходцамі ў моднай індустрыі сталі П’ер Кардэн 🌌✨ і Андрэ Курэж.
П’ер Кардэн здзейсніў адмысловы фурор са сваёй калекцыяй Cosmocorps (у перакладзе “Эра космаса”). 🌠💫 Сам дызайнер казаў, што на стварэнне гэтай калекцыі яго асабліва натхніў палёт Валянціны Церашковай, з якой у далейшым яго звязвала моцнае сяброўства. 🤝
У калекцыі Кардэн паказаў свае ўяўленні аб тым, што будуць насіць людзі, калі адправяцца ў космас: зашпількі-маланкі, металічныя ўпрыгожванні, серабрыстая тканіна і пластык. 🌌🧥✨ Акрамя гэтага, Кардэн вынайшаў тканіну “кардзін”. Вельмі трывалая, а пры вырабе адзення з дапамогай тэрмапрэса тканіне можна было надаць любую форму. 🔧👗 Кардэн працаваў з адзеннем як з архітэктурнай формай 🏗, таму ў серыі актыўна выкарыстоўваліся геаметрычныя фігуры: дэталі ў выглядзе ромба, круга і прамавугольніка. 🔺🔵🔲
Андрэ Курэж рэагаваў на тэхналагічны ўздым у даследаванні космасу працай з інавацыйнымі матэрыяламі. 🌌💡 Ен выпусціў калекцыю рэчаў і аксэсуараў, выкананых з пластыка і металізаваных тканін. 👜✨ Кожную выяву ён ствараў для так званай «Луннай дзяўчыны» 🌙👧, якую сам і прыдумаў. Дзяўчына, па задумцы Курэжа, павінна была хадзіць па Луне ў лаканічных сукенках міні, вузкіх штанах, кароткіх куртках і туніках. 🌕👗👖 Касмічны партрэт завяршалі капялюшы-шлемы, вялізныя сонцаахоўныя акуляры 🕶 і чаравікі з пластыкавымі ўстаўкамі на плоскай падэшве. 👟✨ Колеры калекцыі — белы, бледна-ружовы, блакітны — нагадвалі аб касмічным холадзе і зорных туманнасцях 🌌❄️, а кантрасны аранжавы адсылаў да скафандра Юрыя Гагарына. 🧑🚀🧡
#Мода #Космос #Дызайн #Выстава #ТаццянаФядосава #П’ерКардэн #АндрэКурэж #1960я #КасмічнаяМода #Культура #Творчасць #Гісторыя
На выставе «Прыгажосць і мода 19-21 стагоддзе» 🖼👗 прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай адлюстраваны модныя тэндэнцыі пачынаючы з другой паловы 19 ст. і да нашых дзён. 📅🕰
Мода 1960-х гадоў не магла не адрэагаваць на найбольш значныя падзеі таго часу: 🚀🌌
• запуск першага спадарожніка зямлі 🌍🛰;
• палёт у космас у 1961 годзе Юрыя Гагарына 👨🚀;
• палёт у космас у 1963 годзе першай жанчыны Валянціны Церашковай 👩🚀.
Касмічнымі першапраходцамі ў моднай індустрыі сталі П’ер Кардэн 🌌✨ і Андрэ Курэж.
П’ер Кардэн здзейсніў адмысловы фурор са сваёй калекцыяй Cosmocorps (у перакладзе “Эра космаса”). 🌠💫 Сам дызайнер казаў, што на стварэнне гэтай калекцыі яго асабліва натхніў палёт Валянціны Церашковай, з якой у далейшым яго звязвала моцнае сяброўства. 🤝
У калекцыі Кардэн паказаў свае ўяўленні аб тым, што будуць насіць людзі, калі адправяцца ў космас: зашпількі-маланкі, металічныя ўпрыгожванні, серабрыстая тканіна і пластык. 🌌🧥✨ Акрамя гэтага, Кардэн вынайшаў тканіну “кардзін”. Вельмі трывалая, а пры вырабе адзення з дапамогай тэрмапрэса тканіне можна было надаць любую форму. 🔧👗 Кардэн працаваў з адзеннем як з архітэктурнай формай 🏗, таму ў серыі актыўна выкарыстоўваліся геаметрычныя фігуры: дэталі ў выглядзе ромба, круга і прамавугольніка. 🔺🔵🔲
Андрэ Курэж рэагаваў на тэхналагічны ўздым у даследаванні космасу працай з інавацыйнымі матэрыяламі. 🌌💡 Ен выпусціў калекцыю рэчаў і аксэсуараў, выкананых з пластыка і металізаваных тканін. 👜✨ Кожную выяву ён ствараў для так званай «Луннай дзяўчыны» 🌙👧, якую сам і прыдумаў. Дзяўчына, па задумцы Курэжа, павінна была хадзіць па Луне ў лаканічных сукенках міні, вузкіх штанах, кароткіх куртках і туніках. 🌕👗👖 Касмічны партрэт завяршалі капялюшы-шлемы, вялізныя сонцаахоўныя акуляры 🕶 і чаравікі з пластыкавымі ўстаўкамі на плоскай падэшве. 👟✨ Колеры калекцыі — белы, бледна-ружовы, блакітны — нагадвалі аб касмічным холадзе і зорных туманнасцях 🌌❄️, а кантрасны аранжавы адсылаў да скафандра Юрыя Гагарына. 🧑🚀🧡
#Мода #Космос #Дызайн #Выстава #ТаццянаФядосава #П’ерКардэн #АндрэКурэж #1960я #КасмічнаяМода #Культура #Творчасць #Гісторыя
#ПазнавальныАўторак
Што было крыніцай ведаў аб індустрыі моды ў савецкі час? 🤔 Адкуль модніцы, закройшчыкі і мадэльеры чэрпалі ідэі для вобразаў?
• Часопісы аб модзе. 📖 У СССР склалася шмат'ярусная і складаная сістэма моды, са мноствам кіраўнічых структур. Галоўная інстанцыя ў гэтым ланцугу — Міністэрства лёгкай прамысловасці, у падпарадкаванні якога мадэлюючыя арганізацыі і вытворчасць. Што цікава, кожнае ведамства і кожная структура выпускалі свой часопіс. 📰 Пры ўсім уяўным багацці савецкая мода — гэта суцэльнае "зрабі сам". Дастаць адзенне, а тым больш моднае, было немагчыма! 😿 У кіёсках "Саюздруку" можна было набыць часопісы з ілюстрацыямі і выкрайкамі "Шыйце дома", "Я шыю сама", "Кройка і шыццё дома" і іншыя. Імі і ратаваліся, каб выглядаць разнастайна і модна.
• Кінематограф: 🎬 часопісы "Савецкае кіно", "Савецкі экран", брашуры пра зорак. На старонках прэсы размяшчаліся мноства фотаздымкаў 📸 як з прыёмаў, так і з паўсядзённага жыцця. Гледзячы на вобразы акцёраў і актрыс, жанчыны шылі сабе нешта падобнае.
"На выставе “Прыгажосць і мода 19-21 ст.” 🏛 прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай арыгінальныя сукенкі, аксесуары, абутак 👗👠 дапаўняюць шматлікія часопісы, фотаздымкі, газеты.
"Тры галоўныя савецкія часопісы “Мода краін сацыялізма“, “Мадэлі сезона”, “Часопіс мод”, рэспубліканскі часопіс “Rigas Modes“, брашура “Шыйце самі“ і многае іншае.
#Мода #СавецкіСаюз #Культура #Гісторыя #Часопісы #Выстава #Традыцыі 🌟📚✨
Што было крыніцай ведаў аб індустрыі моды ў савецкі час? 🤔 Адкуль модніцы, закройшчыкі і мадэльеры чэрпалі ідэі для вобразаў?
• Часопісы аб модзе. 📖 У СССР склалася шмат'ярусная і складаная сістэма моды, са мноствам кіраўнічых структур. Галоўная інстанцыя ў гэтым ланцугу — Міністэрства лёгкай прамысловасці, у падпарадкаванні якога мадэлюючыя арганізацыі і вытворчасць. Што цікава, кожнае ведамства і кожная структура выпускалі свой часопіс. 📰 Пры ўсім уяўным багацці савецкая мода — гэта суцэльнае "зрабі сам". Дастаць адзенне, а тым больш моднае, было немагчыма! 😿 У кіёсках "Саюздруку" можна было набыць часопісы з ілюстрацыямі і выкрайкамі "Шыйце дома", "Я шыю сама", "Кройка і шыццё дома" і іншыя. Імі і ратаваліся, каб выглядаць разнастайна і модна.
• Кінематограф: 🎬 часопісы "Савецкае кіно", "Савецкі экран", брашуры пра зорак. На старонках прэсы размяшчаліся мноства фотаздымкаў 📸 як з прыёмаў, так і з паўсядзённага жыцця. Гледзячы на вобразы акцёраў і актрыс, жанчыны шылі сабе нешта падобнае.
"На выставе “Прыгажосць і мода 19-21 ст.” 🏛 прыватнай калекцыі Таццяны Фядосавай арыгінальныя сукенкі, аксесуары, абутак 👗👠 дапаўняюць шматлікія часопісы, фотаздымкі, газеты.
"Тры галоўныя савецкія часопісы “Мода краін сацыялізма“, “Мадэлі сезона”, “Часопіс мод”, рэспубліканскі часопіс “Rigas Modes“, брашура “Шыйце самі“ і многае іншае.
#Мода #СавецкіСаюз #Культура #Гісторыя #Часопісы #Выстава #Традыцыі 🌟📚✨
🌟 Сегодня в Национальном историко-культурном музее-заповеднике «Несвиж» прошло удивительное мероприятие «Возраст и красота». 🌷✨
В Театральном зале собрались представители старшего мудрого поколения, чтобы насладиться великолепным дефиле, организованным столичным театром моды «Реальный возраст» под руководством Ларисы Заверач. 👗💖 В Театральном зале были представлены коллекции от талантливых белорусских дизайнеров, и это было поистине незабываемое зрелище!
Праздник стиля и грации показал, что красота не знает возрастных границ! 💫 Такие мероприятия подчеркивают важность внутренней и внешней красоты, вдохновляя всех оставаться активными и стильными, независимо от возраста.
— Молодцы, девчата! Браво! — звучали слова поддержки из зрительного зала, сопровождая каждый выход моделей, наполняя атмосферу теплом и добротой.
Искренние слова благодарности и восхищения ярким шоу в адрес участников мероприятия и его организаторов по окончании дефиле высказали и несвижане, и гости из России, которые приехали к нам на экскурсию и не смогли пройти мимо праздника красоты и моды. Это еще раз доказало, что у возраста нет границ.
#Несвиж #ВозрастИКрасота #Мода #Культура #КрасотаБезВозрастныхГраниц 🌹
В Театральном зале собрались представители старшего мудрого поколения, чтобы насладиться великолепным дефиле, организованным столичным театром моды «Реальный возраст» под руководством Ларисы Заверач. 👗💖 В Театральном зале были представлены коллекции от талантливых белорусских дизайнеров, и это было поистине незабываемое зрелище!
Праздник стиля и грации показал, что красота не знает возрастных границ! 💫 Такие мероприятия подчеркивают важность внутренней и внешней красоты, вдохновляя всех оставаться активными и стильными, независимо от возраста.
— Молодцы, девчата! Браво! — звучали слова поддержки из зрительного зала, сопровождая каждый выход моделей, наполняя атмосферу теплом и добротой.
Искренние слова благодарности и восхищения ярким шоу в адрес участников мероприятия и его организаторов по окончании дефиле высказали и несвижане, и гости из России, которые приехали к нам на экскурсию и не смогли пройти мимо праздника красоты и моды. Это еще раз доказало, что у возраста нет границ.
#Несвиж #ВозрастИКрасота #Мода #Культура #КрасотаБезВозрастныхГраниц 🌹
#ПазнавальныАўторак 🌟
На выставе “Прыгажосць і мода 19-21 стагоддзе” шмат жаночых вобразаў. 💃✨ Любоў Арлова — галоўная дзіва савецкага кіно і ікона стылю сярэдзіны XX ст. 🎬👗
• Вывераны стыль, увага да драбнюткіх дэталяў сваіх вобразаў. 🔍✂️
• Савецкая акторка ўмела сябе падаць у рэальным жыцці. Яна насіла футра, заказвала ўборы ў вядомых маскоўскіх краўцоў, такіх як Надзея Ламанава, Варвара Даніліна і Алена Яфімава, любіла пальчаткі. 🧥👠 Арлова шыць таксама ўмела і нярэдка стварала сабе рэчы самастойна. 🧵🪡
• Пасля поспеху фільма “Цырк” ва ўжытак увайшоў выраз “сіндром Арловай” — савецкія жанчыны ўцягвалі стан, як у актрысы, шчыпалі бровы і ўкладвалі валасы падобным чынам. 🎭💄
_________________________
На выставке «Красота и мода 19-21 век» много женских образов. 💃✨ Любовь Орлова — главная дива советского кино и икона стиля середины XX в. 🎬👗
• Выверенный стиль, внимание к мельчайшим деталям своих образов. 🔍✂️
• Советская актриса умела себя подать в реальной жизни. Она носила меха, заказывала наряды у известных московских портных, таких как Надежда Ламанова, Варвара Данилина и Елена Ефимова, обожала перчатки. 🧥👠 Орлова шить тоже умела и нередко создавала себе вещи самостоятельно. 🧵🪡
• После успеха фильма «Цирк» в обиход вошло выражение «синдром Орловой» — советские женщины утягивали талию, как у актрисы, выщипывали брови и укладывали волосы похожим образом. 🎭💄
#Выставка #ПрыгажосцьІМода #ЛюбоўАрлова #СавецкаеКіно #Стыль #Мода #ЖаночыяВобразы 🌟👗
На выставе “Прыгажосць і мода 19-21 стагоддзе” шмат жаночых вобразаў. 💃✨ Любоў Арлова — галоўная дзіва савецкага кіно і ікона стылю сярэдзіны XX ст. 🎬👗
• Вывераны стыль, увага да драбнюткіх дэталяў сваіх вобразаў. 🔍✂️
• Савецкая акторка ўмела сябе падаць у рэальным жыцці. Яна насіла футра, заказвала ўборы ў вядомых маскоўскіх краўцоў, такіх як Надзея Ламанава, Варвара Даніліна і Алена Яфімава, любіла пальчаткі. 🧥👠 Арлова шыць таксама ўмела і нярэдка стварала сабе рэчы самастойна. 🧵🪡
• Пасля поспеху фільма “Цырк” ва ўжытак увайшоў выраз “сіндром Арловай” — савецкія жанчыны ўцягвалі стан, як у актрысы, шчыпалі бровы і ўкладвалі валасы падобным чынам. 🎭💄
_________________________
На выставке «Красота и мода 19-21 век» много женских образов. 💃✨ Любовь Орлова — главная дива советского кино и икона стиля середины XX в. 🎬👗
• Выверенный стиль, внимание к мельчайшим деталям своих образов. 🔍✂️
• Советская актриса умела себя подать в реальной жизни. Она носила меха, заказывала наряды у известных московских портных, таких как Надежда Ламанова, Варвара Данилина и Елена Ефимова, обожала перчатки. 🧥👠 Орлова шить тоже умела и нередко создавала себе вещи самостоятельно. 🧵🪡
• После успеха фильма «Цирк» в обиход вошло выражение «синдром Орловой» — советские женщины утягивали талию, как у актрисы, выщипывали брови и укладывали волосы похожим образом. 🎭💄
#Выставка #ПрыгажосцьІМода #ЛюбоўАрлова #СавецкаеКіно #Стыль #Мода #ЖаночыяВобразы 🌟👗
👗 20 октября — последний день работы выставочного проекта «Красота и мода XIX-XXI век» в Большом выставочном зале Дворцового ансамбля г. Несвиж! 🌟 Не упустите возможность увидеть уникальные экспонаты, которые расскажут о развитии моды и красоты через века. Приходите и вдохновляйтесь!
#Несвиж #Выставка #Мода #Красота #Культура #Искусство
_________________
👗 20 кастрычніка — апошні дзень работы выставачнага праекта «Прыгажосць і мода XIX-XXI ст.» у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля г. Нясвіж! 🌟 Гэта магчымасць убачыць унікальныя экспанаты, якія раскажуць пра развіццё моды і прыгажосці праз стагоддзі. Прыходзьце і натхняйцеся!
#Нясвіж #Выстава #Мода #Прыгажосць #Культура #Мастацтва
#Несвиж #Выставка #Мода #Красота #Культура #Искусство
_________________
👗 20 кастрычніка — апошні дзень работы выставачнага праекта «Прыгажосць і мода XIX-XXI ст.» у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля г. Нясвіж! 🌟 Гэта магчымасць убачыць унікальныя экспанаты, якія раскажуць пра развіццё моды і прыгажосці праз стагоддзі. Прыходзьце і натхняйцеся!
#Нясвіж #Выстава #Мода #Прыгажосць #Культура #Мастацтва