Лёгкая Мова
4.33K subscribers
1.09K photos
42 videos
1 file
31 links
Створана зь любоўю да беларускае мовы і беларусаў 🩵

Тэрыторыя клясычнага правапісу 😌
加入频道
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Сёньня, апроч слова, дзелімся з Вамі і кавалачкам творчасьці цудоўных @nizkiz. Зноў уключайма гук! 🕺

💭Ці ёсьць тут фанаты @nizkiz? 😊

ЛУНA‌ЦЬ (łunać)
(дзеяслоў, незакончанае трываньне)

🔸Плаўна лятаць, рухацца ў паветры.

🎶NIZKIZ — Люстэрка

Так губляю вочы блакітныя ў чырвоным,
Застаючыся сам-насам сабе незнаёмы.
Не адчуваю час...

Я гляджу ў люстэрка i мераю ў iм адлегласьць
Да тваіх прывідаў маўкліва дзіўных дагэтуль,
Што разбуралі нас...

Цiха лунае гук. Раю застацца тут...

Дзе мы супраць усіх.
Нерухома дэманы твае сьпяць у коме.
Гэта наш амаль новы шанец.
Дык прымай мае віншаваньні.

Так блукаюць думкі адлігаю, крадучыся
Мы даўно ня тыя з табою,
Кiм нас усе лічаць.
Зноў i таму, відаць,

Я малюю зоркі бясконца на яе целе
І фатаграфую ў цемры здымнай кватэры,
Каб сонца не спужаць.

Цiха лунае гук.
Раю застацца тут...

Дзе мы супраць усіх.
Нерухома дэманы твае сьпяць у коме.
Гэта наш амаль новы шанец.
Дык прымай мае віншаваньні.
#словы_Л
Хм, а ўжо і ня так шмат засталося да зімы 🙌

ЛІСТАПÁД (listapad)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. (у родным склоне канчатак -а). Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

🔸Ужо ў пачатку лістапада станавіўся сухі холад, а пад сярэдзіну таго ж месяца нападаў зьмёрзлы і сьцёрты ветрам на муку сьнег. (Чорны).

2. (у родным склоне канчатак -у). Ападаньне лісьця восеньню (у цёплых краінах — перад наступленьнем засухі); час гэтага ападаньня.

🔸Шуміць лістапад. Хвоі ў лесе панура рыпяць. (Панчанка).
#словы_Л
ЛІНÁРКА (linarka)
(назоўнік, жаночы род)

1. Планка для рысаваньня простых ліній.

2. Вылічальны, вымяральны інструмэнт такое формы.
#словы_Л
Засталося зусім трошачкі да вясны! 🥰 А на фота ў нас маленечкі Зюзя 🤍

ЛЮ́ТЫ (luty)
(назоўнік, мужчынскі род)

Другі месяц каляндарнага года.

🔸Гэтаю зімою .. [сьнегу] выпала мала, да самага лютага зямля ляжала амаль зусім голаю. (Васілёнак).
#словы_Л
ЛÁШЧЫЦЬ (łaščyć)
(дзеяслоў, незакончанае трываньне)

1. Праяўляць пяшчотнасьць, любоў, ласку.

🔸️Бацька націснуў адною рукою на паравозны рычаг, другою лашчыў сына. (Лынькоў).

2. Пяшчотна дакранацца да каго-, чаго-н., гладзіць.

🔸️— Негрусь, мілы мой Негрусь! — казала .. [Ядзьвіся] і лашчыла сабаку, прытуліўшы да яго сваю шчаку. (Колас).
 
3. Пераноснае значэньне: песьціць, выклікаць прыемнае адчуваньне.

🔸️А калі дарога нырне ў доўгі лес, густое, прыветнае зацішша лашчыць душу, гоіць яе раны... (Пестрак).
#словы_Л
Ёсьць у нас тут аматары добра папарыцца? 😊

ЛÁЗЬНЯ (łaźnia)
(назоўнік, жаночы род)

1. Спэцыяльнае памяшканьне, дзе мыюцца і парацца.

🔸️Старая хата была перанесена на лог і пераабсталявана пад лазьню, у якой мылася ўся вёска. (Хадкевіч).

2. Размоўнае слова: мыцьцё ў такім памяшканьні.

3. Пераноснае значэньне, размоўнае слова: наганяй, суровая вымова.

🔸️[Верабейчык:] — Калі не ліквідуем недахопы ў правядзеньні ўборкі і здачы хлеба дзяржаве — будзе нам усім лазьня. Гарачанькая! (Савіцкі).
#словы_Л
ЛЯДЗЯ́К (ladziak)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. Невялікі кавалак лёду; ільдзінка.

🔸️Пагодзіцца. Са стрэх ледзякі дзінькаюць. (Барадулін).

2. Пераноснае значэньне, размоўнае слова: пра чалавека, які вельмі зьмёрз ці мае халодны тэмпэрамэнт.
#словы_Л
ЛО́КШЫНА (łokšyna)
(назоўнік, жаночы род)

1. Выраб з пшанічнае мукі ў выглядзе тонкіх высушаных палосак цеста.

2. Страва, прыгатаваная з такога вырабу.
#словы_Л
ЛАМÁЧЧА (łamačča)
(назоўнік, ніякі род)

1. Абламаныя часткі дрэў (гальлё, сучча), якія валяюцца ў лесе.

🔸️Лес быў чысты, без ламачча. (Быкаў).

2. Ламаныя або прыгодныя толькі для перапрацоўкі прадметы.

🔸️На папялішчы — груды асмалкаў, вугольле, жалезнае ламачча ад нейкіх машын. (М. Ткачоў).

3. Непатрэбныя рэчы.

🔸️[Бабуля:] — Ты, як тая сарока, — усё, што блішчыць, сабе ў гняздо цягнеш. І так поўная хата ўсялякага ламачча. (Юрэвіч).
#словы_Л
ЛІ́ПЕНЬ (lipień)
(назоўнік мужчынскі род)

Сёмы месяц каляндарнага года.

Сябры, падзяліцеся, як праходзіць вашае лета?
#словы_Л
ЛАГÓДНЫ (łahodny)
(прыметнік, мужчынскі род)

1. Дабрадушны, ласкавы.

🔸️Вася быў лагодным і не памятлівым на зло чалавекам. (Мележ).
🔸️Помню маму ў дні сьвят — паружавелую, гаманлівую і бясконца лагодную... (Марціновіч).

2. Мяккі, прыемны.

🔸️Пашумліваў вецер лагодны, ласкавы. (Колас).
🔸️Стаяла ціхае, лагоднае летняе надвор'е. (Кавалёў).
🔸️У пакой улятаў лагодны шум вясковага лесу, наперабой сьпявалі птушкі. (Шчарбатаў).
#словы_Л
ЛІСТАПÁД (listapad)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. (у родным склоне канчатак -а). Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

🔸Ужо ў пачатку лістапада станавіўся сухі холад, а пад сярэдзіну таго ж месяца нападаў зьмёрзлы і сьцёрты ветрам на муку сьнег. (Чорны).

2. (у родным склоне канчатак -у). Ападаньне лісьця восеньню (у цёплых краінах — перад наступленьнем засухі); час гэтага ападаньня.

🔸Шуміць лістапад. Хвоі ў лесе панура рыпяць. (Панчанка).
#словы_Л
ЛІ́ПЕНЬ (lipień)
(назоўнік мужчынскі род)

Сёмы месяц каляндарнага года.
#словы_Л
Апошні месяц восені, сябры! 🥰

ЛІСТАПÁД (listapad)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. (у родным склоне канчатак -а). Адзінаццаты месяц каляндарнага года.

🔸Ужо ў пачатку лістапада станавіўся сухі холад, а пад сярэдзіну таго ж месяца нападаў зьмёрзлы і сьцёрты ветрам на муку сьнег. (Чорны).

2. (у родным склоне канчатак -у). Ападаньне лісьця восеньню (у цёплых краінах — перад наступленьнем засухі); час гэтага ападаньня.

🔸Шуміць лістапад. Хвоі ў лесе панура рыпяць. (Панчанка).
#словы_Л
З Раством Хрыстовым, даражэнькія! ✨️✨️✨️

ЛАСУНАК (łasunak)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. Штосьці вельмі смачнае; улюбёная страва.

🔸️ Грыбы госьці, вядома, хвалілі, дый удаваліся яны такія, што маглі лічыцца ласункам. (Лужанін)

2. Звычайна множны лік (ласункі, -аў): салодкія кандытарскія вырабы і наогул усё смачнае; прысмакі. 

🔸️У парк рэдка хто заглядваў, і мядзьведзям ужо не прыносілі ніякіх ласункаў. (Даніленка)
#словы_Л
Прыгожае, праўда? 😍

ЛЮСТРАВÁЦЬ (lustravać)
(дзеяслоў, незакончанае трываньне)

1. Блішчаць, адсьвечваць, як люстра.

🔸️Люструе гладзь возера.

2. Адлюстроўваць.

🔸️Страха ўжо даўнавата пасьпела замшэць і грузна апускалася над вокнамі, якія люстравалі ў сабе тыя медныя блікі, што доўгаю палосаю застылі далёка над цёмнымі палямі. (Пестрак)
#словы_Л