У слоўніку Байкова-Некрашэвіча знайшлі слова "жароўка" 💡.
⠀
ЖАРО́ЎКА (žaroŭka)
(назоўнік | жаночы род)
⠀
Штучная крыніца сьвятла, у якой сьвятло выпускае цела напалу, што награваецца электрычным токам да высокай тэмпэратуры.
⠀
❔Як яно вам?
#словы_Ж

ЖНІ́ВЕНЬ (žnivień)
(назоўнік | мужчынскі род)
⠀
Восьмы месяц года, апошні летні месяц.
⠀
🔸Быў канец жніўня — час, калі сьпяшаліся на вучобу студэнты, вярталіся ўдзельнікі шматлікіх экскурсій, людзі, якія адпачывалі на курортах. (Даніленка).
#словы_Ж

ЖЛУ́КТА (žłukta)
(назоўнік)

1. Абласное слова: пасудзіна для запарваньня бялізны, выдзеўбаная ў форме кадушкі з драўлянае калоды.

🔸У клеці паставілі дзежкі, карыты, жлукту, ступу ды другія гаспадарчыя прылады. (Галавач).

2. Размоўнае слова: пра таго, хто многа п'е, апіваецца.

🔸— Скарачае гэтаю чорнаю сівухаю свой паганы век, жлукта няшчасная. (Пасьлядовіч).

3. Той, хто любіць многа есьці, прагны да яды.
#словы_Ж

Нам тут сказалі, што гэта самае трапнае слова для панядзелка 😁

ЖУРБÁ (žurba)
(назоўнік, жаночы род)

Пачуцьцё смутку, душэўнае прыгнечанасьці; туга, маркота.

🔸️Бабка Наста сядзела на дубовай калодачцы каля печы, унурыўшыся ў свае нескладаныя, апавітыя журбою думкі. (Колас).
🔸️Тарас стаяў пасярод хаты, анямелы ў безвыходнай журбе. (Асіпенка).
#словы_Ж

ЖВÁВЫ (žvavy)
(прыметнік, мужчынскі род)

1. Поўны жыцьцёвых сіл; бадзёры, рухавы; процілеглае — вялы.

🔸️Мірон быў больш разважлівы, спакойны хлопец, а Віктар — жвавы, імклівы. (Маўр).

2. Ажыўлены, выразны, жыцьцярадасны (пра вочы, твар).

🔸️[Ніканор] пастарэў.. Толькі вочы — маладыя і жвавыя. (Бядуля).

3. Рэзвы, вясёлы, гульлівы.

🔸️Птушак жвавых шчэбет хвілі не сьціхаў, Кружыўся зь белых кветак пылам. (Купала).

4. Бойкі, ажыўлены, шумны (пра гаворку).

🔸️Завязалася жвавая, перасыпаная жартамі і сьмехам размова. (Краўчанка).

5. Поўны руху, ажыўленьня, дзейнасьці.

🔸️— Усё-такі падабаецца ён мне, Менск. Жвавы, шумлівы, заклапочаны. (Мележ).

5. Хуткі па тэмпе, шпаркі.

🔸️Жвавым не па гадах подбегам Клім кінуўся да плота. (Шахавец).
#словы_Ж

ЖÁЛАСЬЛІВЫ (žałaślivy)
(прыметнік, мужчынскі род)

1. Схільны да жаласьці, спачуваньня; спагадлівы, чульлівы.

🔸️[Ліза] засталася такою ж ласкаваю і жаласьліваю, як і была, але ў вонкавым выглядзе яе адбыліся перамены і зусім нечаканыя. (Арабей).

2. Які выклікае жаласьць, спачуваньне; няшчасны.

🔸️— Ты не крыўдуеш на мяне, Пеця? — запыталася .. [Люба] і сама зьдзівілася, да чаго голас яе слабы і жаласьлівы. (Асіпенка).
#словы_Ж

ЖВІР (žvir)
(назоўнік, мужчынскі род)

Рыхлая буйнаабломкавая асадкавая парода, складзеная з абгладжаных абломкаў горных парод і мінэралаў памерам 1-10 мм.

🔸️Плюхала і спакойна цякла рэчка, сіняя, халодная. Жаўцела жвірам на плыткіх месцах. (Чорны).
#словы_Ж

ЖНІ́ВЕНЬ (žnivień)
(назоўнік, мужчынскі род)
⠀
Восьмы месяц года, апошні летні месяц.
⠀
🔸Быў канец жніўня — час, калі сьпяшаліся на вучобу студэнты, вярталіся ўдзельнікі шматлікіх экскурсій, людзі, якія адпачывалі на курортах. (Даніленка).
#словы_Ж

ЖАРЫ‌НКА (žarynka)
(назоўнік, жаночы род)

Гарачы вугольчык.

🔸️Дзьве смаляныя касы вокал стану абвіліся, ды блішчэлі з-пад брывей дзьве гарачыя жарынкі... (Звонак).
🔸️Ткнуўшы ў зубы папяроску, хлопец... прысеў на кукішкі і пацягнуўся ў агонь за жарынкаю. (Ракітны).
🔸️...У вачах Лышчынскага загарэліся жарынкі кплівае цікавасьці. (Арлоў).
#словы_Ж

ЖЛУКТА (žłukta)

1. (ніякі род): пасудзіна для запарваньня бялізны, выдзеўбаная ў форме кадушкі з драўлянае калоды.

🔸️У клеці паставілі дзежкі, карыты, жлукту, ступу ды другія гаспадарчыя прылады. (Галавач)

2. (мужчынскі і жаночы род): Пра таго, хто многа есьць, п'е, апіваецца.

🔸️— Скарачае гэтаю чорнаю сівухаю свой паганы век, жлукта няшчасная. (Пасьлядовіч)
#словы_Ж

ЖÁДНЫ (žadny)
(прыметнік, мужчынскі род)

Ніякі, ніводны.

🔸️Бяз жаднай перашкоды партызаны выйшлі на дуброўскае поле. (Шчарбатаў)
#словы_Ж