✅شکل‌های مناسبی از مواجهه با کودکان در شرایط جنگی یا تهدید:

1. صداقت ساده‌شده، بدون جزئیات ترسناک
بچه‌ها لازم نیست دروغ بشنوند، ولی لازم هم نیست درگیر همه‌ی واقعیت‌های تلخ بشن.
بگو:
🟢 «گاهی بین کشورها مشکل پیش میاد و گاهی آدم‌ها با هم دعوا می‌کنن. بعضی‌ها دارن سعی می‌کنن کار رو درست کنن. وظیفه‌ی ما اینه که باهم باشیم، و تو الان در امانی.»

2. پرسش‌محور باش، نه پُرگو
به جای سخنرانی، بپرس:
🟢 «چه چیزهایی شنیدی؟»،
🟢 «فکر می‌کنی چی شده؟»،
🟢 «بیشتر نگران چی هستی؟»
شنیدن فعال مهم‌تر از توضیح دادنه.

3. احساساتش رو تأیید کن، بدون عجله برای آرام‌کردن
نگویید: «نترس!»
بگویید: 🟢 «می‌فهمم که ترسیدی. خیلیا همین حس رو دارن. من کنارتم.»

4. روتین (برنامه‌ی روزانه) رو حفظ کن
حتی اگه شرایط تغییر کرده، باید تا جای ممکن ریتم زندگی معمول (غذا، خواب، بازی، داستان) حفظ بشه.
ثبات، امنیت روانی می‌سازه.

5. برای تخلیه‌ی هیجانی فضای خلاق بدید
نقاشی، ساختن داستان، بازی‌های تخیلی و بدنی کمک می‌کنه که ترس به شکل سالمی بیرون بیاد.
بپرس:
🟢 «دوست داری ترست رو بکشی؟»
🟢 «اگه یه قهرمان بودی الان چی کار می‌کردی؟»

6. نشان بده بزرگ‌ترها در تلاشند
کودکان نیاز دارن حس کنن آدم‌بزرگ‌ها فعالانه در حال رسیدگی هستن.
بگو:
🟢 «آدم‌های زیادی دارن کار می‌کنن تا این وضع بهتر شه. مامان‌ها، باباها، دکترها، آدمای باهوش...»

7. از خودت هم مراقبت کن
بچه‌ها از بدن و رفتار تو یاد می‌گیرن. اگه تو استیصال نشون بدی، اون‌ها چند برابرش رو تجربه می‌کنن.
پس وقت بذار برای بازسازی خودت، حتی با ۵ دقیقه تنفس یا مکالمه‌ی حمایتی.
@discuss_psy

📌سلامت روان در شرایط پر استرس (1)
دکتر آذرخش مکری

کانال تلگرام|مشاوره و رواندرمانی|اینستاگرام

📌سلامت روان در شرایط پر استرس (2)
دکتر آذرخش مکری

کانال تلگرام|مشاوره و رواندرمانی|اینستاگرام

چک‌کردن مداوم اخبار نوعی اعتیاد رفتاری است. بسیار شبیه قمار است. علت لذت‌بخش بودن قمار پیش‌بینی‌ناپذیر بودن آن است. دقیقن همین پیش‌بینی‌ناپذیری در "خبر فوری" یا breaking news اتفاق می‌افتد. با این‌که خبرهای فوری وحشتناک و آزارنده هستند، اما به دلیل پیش‌بینی‌ناپذیر بودن‌شان با ترشح دوپامین در مغز همراه هستند. سیم‌کشی مغز ما این‌جوریه که با هر سورپرایزی دوپامین آزاد می‌کنه، هرچند این سورپرایز یک "خبر فوری" باشه. اگه زیاد از حد دارید اخبار رو چک می‌کنید و چشم‌تون دنبال تیتر "خبر فوری" می‌گرده، بدونید که دچار اعتیاد رفتاری به اخبار شدید. این اعتیاد تفاوتی با اعتیاد به قمار یا هرویین نداره.
@discuss_psy

⭕️چرا بعد از تموم شدن جنگ حالمون هنوز رو به راه نشده؟!

✅‏هانس سلیه از بزرگان حوزه استرس میگه وقتی بحران، فشار یا مصیبتی میاد بدن سه مرحله رو پشت سر میذاره.

1⃣مرحله اول هشداره، تو این مرحله بدن میره تو فاز بقا و با ترشح کورتیزول و آدرنالین فرد رو آماده مقابله با تهدید می‌کنه...

2⃣‏مرحله دوم مقاومته؛ تو این مرحله اگه محرک استرس‌زا ادامه داشته باشه، بدن با تمام قوا جلوش وایمیسته و زورش رو میزنه فرد رو سرپا نگه داره.

3⃣و مرحله سوم فرسودگیه؛ وقتی استرس طول بکشه!، بدن هرچی داره میذاره پای اون و وقتی انرژيش ته بکشه، خالی می‌کنه و وارد مرحله فرسودگی میشه.

✅پس؛
‏اگه الان بی‌حوصله، خسته و غمگینی، نشونه ضعیف بودنت نیست!
بدن داره بهای مقاومت سخت این چند روز دردناک رو پس میده و وقتشه که ریکاوری روانی رو شروع کنی.
🆔 https://yangx.top/discuss_psy

پایان جنگ، به‌معنای پایان فشار روانی نیست.
در بسیاری از افراد، «واکنش تأخیری به تروما» یا Delayed Stress Response بروز ‌پیدا می‌کنه، واکنشی که پس از اتمام تهدید فیزیکی، تازه فعال می‌شه.
🆔 https://yangx.top/discuss_psy

✅ارتباط علوم اعصاب و علوم شناختی

🆔 https://yangx.top/discuss_psy

دو پرسش اساسی که سیستم عصبی ما دائماً از خود می‌پرسد، این است: «آیا من در امان هستم؟» و «آیا من دوست‌داشتنی هستم؟»

کسی که دچار شرم بنیادین است، پاسخ دردناکی به این پرسش‌ها می‌دهد: «نه!»


لوئیس کازولینو 2016

https://yangx.top/discuss_psy

هرموقع احساس کردی تنهایی و کسی تورو دوستت نداره، دستتو بذار رو رگ های مچ دستت و ببین با چه سرعتی می‌زنه، تک تک سلول های بدنت دارن برای تو کار می‌کنن...
تو مهمی!🫵🏼🤍
@discuss_psy

«صداقت»، بدون لحاظ کردن شرایط روانی فرد روبرویی، نوعی خشونت است.

بهترین غذاها را هم باید قاشق قاشق داد وگرنه فروکردن بی‌ملاحظه‌ی حقیقت در حلق دیگری، نوعی شکنجه‌ی بی‌رحمانه است.

#دکتر_روح_الله_صدیق
@discuss_psy

زمان، هیچ زخمی را کامل خوب نمی‌کند؛ اما یاد می‌دهد چطور با زخم‌ها زندگی کنی. با هر روزی که می‌گذرد، سنگینی درد کمتر نمی‌شود؛ فقط شانه‌های ما قوی‌تر می‌شود برای حمل کردنش.

انسان در جستجوی معنا؛ ویکتور فرانکل
@discuss_psy

یکی از نشانه‌های دانشجوی‌ روان‌شناسی بی‌سواد اینه که فکر می‌کنه روان‌شناسه!!

طرف به زور کارشناسی روان‌شناسی گرفته اون‌وقت روز روان‌شناس کیک می‌خره می‌شینه کافه میگه روزمون مبارک! حالا ازش بپرسی دوتا سوال از ترمای اول بپرسی بلد نیست جواب بده!

یه عده‌شون هم این جورین که یه چیزایی بلدن ولی توهم دانایی دارن تو هر زمینه‌ی روان‌شناسی. مثلا میان نظر میدن برای درمان فلان اختلال!
حالا خود همینا اصلا تشخیص اختلال رو بلد نیستنا :)

کلا هرجا دیدین یه دانشجوی روان‌شناسی (مخصوصا کارشناسی) خیلی داره نظر میده درمورد ترم یا اصطلاحات تخصصی در واقع هیچی بلد نیست و این فقط ویترینه!
دانشجویی که یه چیزایی حالیش باشه اتفاقا میگه بلد نیستم، چرا؟ چون این که چیزی بلد نیست رو می‌دونه. و امکان این که بتونه در آینده روان‌شناس زرد نشه زیاد.

اما در نهایت یه فکت ناراحت کننده: اکثر دانشجویان و روان‌شناسان زردن! و درصد خیلی کمی از اونا واقعا علمی کار می‌کنن!
#ادمین

@discuss_psy

هنوز هم عده‌ای می‌گن که "داستایفسکی" الکی بزرگ و مشهوره. این حرف رو درباره چند نام دیگر هم می‌بینیم. بزرگ زیاده؛ اما بزرگی که بزرگان دیگر هم ستایشش کنند زیاد نيست‌. داستایفسکی بزرگی بود که امثال نیچه، فروید، کامو، کافکا، پروست و غیره هم ستایشش می‌کردند. خلق ادبی داشت اما بر روانشناسی و فلسفه‌ی بعد از خودش هم تاثیر کرد. در برابر این نام‌ها در برخورد اول، عاقلانه‌تر و اخلاقی‌تر اینه که متواضع و محتاط باشیم، هر چند در بیان نظر آزادیم. یعنی اگر از آثارشون (نه فقط فلان اثر، بلکه کلیت آثار) خوشمون نیومده، بیشتر از هر چیز این احتمال رو در نظر بگیریم که یا برامون زود بوده، یا سلیقه‌مون تربیت نشده یا صرفا به دلایل شخصی اون آثار مورد پسندمون نیستند، نه اینکه خودشون [مستقل از پسند ما] بی‌ارزش‌اند.

نکته دوم: وقتی بعدِ زمان طولانی، هنوز این آثار مشهور و سرزنده‌اند و کار می‌کنند، نشون می‌ده که از "آزمون زمان" عبور کردن و این اصیل‌ترین و دشوارترین آزمونه و عیارِ آثار بزرگ اینجاست که معلوم می‌شه. زمان بی‌رحم‌ترین و راستگوترین منتقده. داستایفسکی از این آزمون عبور کرده و بدجوری هم محکم عبور کرده و امروز در نگاه خیلی‌ها (که عمدتا مطالعه و دانش خوبی هم دارند) داستایفسکی بهترين رمان‌نویس تاریخ ادبیات جهانه یا لااقل جزو پنج‌تاست!

این یادداشت رو در تحسين و تایید داستایفسکی نبینید. نیازی به این نوشته‌ها نداره‌. این متن درواقع دعوتی است به صبوری، تواضع و احتیاط..
#معین_دهاز
@discuss_psy

✅ریشه ی اصلی همه بیماری های روانی اینه؟ کسی توجه یا عشق مناسبی به آن شخص ارائه نکرده است.

اگر کسی بی رحمه، اگر کسی کم تحمله، اگر کسی نمیتونه ببخشه، اگر کسی فکر میکنه همیشه دیگران مقصرند همه این ها علائم مشابهی است از علائم کمبود عشق در مرحله ای از زندگی آنها...

همانطور که می تونیم کاملا مطمئن باشیم هر کسیکه به طور کلی با خودش احساس خوبی داره میتونه راحت به دیگران اعتماد کنه و به آینده اش ایمان داشته باشه و کلا با خودش احساس راحتی داره نه فقط با موفقیت هاش بلکه با شکست هاش میتونیم بگیم که در مسیر رشد زندگیش عشق مورد نیازش رو دریافت کرده...
@discuss_psy

من از هیچ کسی تو زندگیم انتظار ندارم!

✅این جمله مال افرادیه که حس طردشدگی دارند و از اینکه دوست داشتنی نیستند احساس شرم دارند!
@discuss_psy

💢بعضی واکنش‌های آسیب‌زا:

❕مدام در تلاش برای راضی کردن دیگران.

❗️عذرخواهی برای چیزهایی که تقصیر شما نیستند.

❕فرض کردن اینکه دیگران از شما عصبانی هستند.

❗️تلاش برای تصمیم‌گیری‌های اساسی.

❕احساس اینکه همزمان «زیاد» و «ناکافی» هستید.

❗️توضیح بیش از حد همه چیز.

❕هرگز احساس امنیت نمی‌کنید، حتی وقتی که هستید.

🆔 @discuss_psy

نظریه نامحبوب:
فصل پیاژه و کلبرگ حوصله‌سربر ترین فصل های کرین هستن!

از این دو فصل که بگذری نظریات جذابِ رفتارگرایی در انتظارتن!

پ.ن: در طول ۳ سالی که این کتاب رو دارم و چندبار خوندم هرموقع به این فصول می‌رسیدم مدت ها نمی‌تونستم دیگه کتابو ادامه بدم!🫠😂

@discuss_psy