ХÁЛЕПА (chalepa)
(назоўнік, жаночы род)

1. Надвор'е са сьнегам і дажджом; мокры сьнег.

2. Вадкі бруд, што ўтвараецца ад дажджу ці мокрага сьнегу.

Мінула восеньская халепа, падшэрхла, пабралася ў груды гразь. (Місько).
Халепа страшная была, секла, ды яшчэ зь ветрам. (Дубоўка).
[Старая:] — Ды і дарогу пазамятала. Такая ж ноччу халепа была, ня дай божа... (Кандрусевіч).
#словы_Х

ХÓДНІК (chodnik)
(назоўнік, мужчынскі род)

🔸️Вуліца была гладка забрукаваная, а ходнікі выкладзены бетоннымі плітамі. (Машара)
#словы_Х