Ռուսաստանում հաստատել են անվտանգության նոր ռազմավարությունը։ Բավական ծավալուն անդրադարձ կա կիբերանվտանգությանը, ինտերնետից եկող սպառնալիքներին։ Մի քանի դիտարկում էս մասով.
⬛ Կիբերանվտանգության խնդիրը միջազգային հարթակներում, այդ թվում՝ ամենաբարձր մակարդակով քննարկումների կազմակերպումը խոսում է այն մասին, որ առաջիկայում ականատես կլինենք համաշխարհային ցանցի «ազգայնացմանը»։
⬛ Տվյալ պարագայում «ազգայնացումը» ցանցի երեք մասի բաժանվելն է՝ 1) արևմտյան (էստեղ հնարավոր է ճյուղավորում, ենթադրենք՝ ամերիկյան/բրիտանական և գերմանա-ֆրանսիական), 2) ռուսական, 3) չինական։
⬛ Ընթերցելով, օրինակ, ռուսական անվտանգության ռազմավարության որոշ կետեր և, առհասարակ, երևույթի մասին որոշակի գաղափար ունենալով՝ պետք է փաստեմ, որ վերջին երկու տասնամյակում Հայաստանի նախկին իշխանությունների կամա և ակամա բացթողումները այս դաշտում մեծ նպաստ են ունեցել հասարակության շրջանում բազմաթիվ միֆեր, կեղծ թեզեր տարածելուն, որոնք էլ հավաքական առումով խթանել են 2018-ի իշխանափոխությունը։
⬛ Հայաստանը չունի և չի էլ կարող հավակնելու ունենալու «ազգային ցանց», ոչ միայն այն պարզ պատճառով, որ մեր երկիրը չունի սուբյեկտայնություն և կշիռ, այլև առաջին հերթին, որովհետև նույնիսկ սփյուռքյան որոշակի ֆինանսական լծակները չեն կարող բավականեցնել միջազգային ազդեցիկ ակտորների տարածաշրջանային ներկայության պայմաններում անհրաժեշտ ռեսուրսներ կենտրոնացնելու համար։ Հետևաբար մենք հարկադրված ենք լինելու տեղավորվել նշածս երեք ցանցերից մեկի շրջանակում։ Հաշվի առնելով տարածաշրջանային և այլ առանձնահատկություններ, կարծում եմ՝ մենք, անկախ մեր կամքից, կհանգենք ռունետի անվտանգային սահմաններում լինելու մտքին։

Ի դեպ, ում հետաքրքիր է, կարող եք անցնել հղումով և կարդալ ՌԴ անվտանգության նոր ռազմավարության փաստաթուղթը.
https://bit.ly/2Tok7Oh

Այսօր «Վալդայ» ակումբի հերթական հոդվածն էի ընթերցում այն մասին, որ նոր աշխարհակարգի առաջին էշելոնում, ըստ ռուսների, ուժերի բալանսը միմյանց միջև բաժանելու են երեք գերտերություններ՝ ՌԴ, ԱՄՆ, ՉԺՀ։ Ընդ որում՝ հոդվածի հեղինակ Բորդաչյովը պնդում էր, թե մյուս էշելոնի երկրները, որոնց թվում և Թուրքիան, անորոշ կարգավիճակ ունեն նոր իրողությունների նախաշեմին և հավանաբար նրանց դերը նվազելու է։ Ու ահա երեկոյան ստորև հղմամբ հրապարակումը տեսա…

Աշխարհն, իհարկե, փոփոխվում է արագ և գերազանցապես անկանխատեսելիորեն։ Բայց ներկայիս սցենարի պայմաններում Ռուսաստանի համար երեք գերտերությունների հարթությունից երկրորդական տերությունների մակարդակին չիջնելու միակ հնարավորությունը ԽՍՀՄ-ԵՄ ձևաչափի գերտերության վերափոխվել կարող է լինել։ Թեև այս պահին արդյունավետ չեն ո՛չ տնտեսական պլատֆորմը՝ ԵԱՏՄ-ը, ո՛չ ռազմաքաղաքականը՝ ՀԱՊԿ-ը, իսկ Բելառուսի հետ «միասնական պետության» պայմանագիրն ուժի մեջ է մտնելու միայն հաջորդ տարվա հունվարի մեկից և հայտնի չէ, թե ինչ արդյունավետություն այն կունենա։ Հետաքրքիր է, որ ձևաչափի շուրջ մեսիջները ռուսական ներքաղաքական դիսկուրսում պարբերաբար դաշտ են նետվում։

Բաքուն 15 հայ ռազմագերիներին փոխանցեց Հայաստանին՝ դիմացը ստանալով Կովսականի ու Ֆիզուլիի «ականապատ դաշտերի քարտեզը»: Նախ, գերիներին մաղթում եմ շուտափույթ վերականգնում։

Իմ կողմից միայն ավելացնեմ, որ ես չեմ պատկերացնում, թե ինչպես կարող էր հայկական կողմն ունենալ Կովսականի ականապատ քարտեզ։

https://yangx.top/sputniklive/21328

Ռուսաստանում նախընտրական շրջանը կարծես «թղթային» է։ Նախ, Արևմուտքի հետ հարաբերությունների, նոր իրողություններու։ ՉԺՀ դերի ու ՌԴ կարգավիճակի մասին ԱԳ նախարար Լավրովի հոդվածը։ Երեկ Պուտինը ստորագրեց անվտանգության նոր ռազմավարությունը։ Շուտով էլ կհրապարակի հոդված Ռուսաստանի և Ուկրաինայի վերաբերյալ։ Ռուսաստանն, իհարկե, Հայաստան չէ, որ «թղթե շերեփի» հույսին մնա։ Իսկ՝
— Սև ծովում բրիտանական ականակրի սադրանքին պատասխանելը,
— Դանիայի օդային տարածք 11 ռմբակոծիչ ինքնաթիռով մտնել-սադրելը,
— աֆրիկյան կենտրոնական երկրներում բազաների տեղակայումը,
— ԲՐԻԿՍ/ՐԻԿ-ի, ԵԱՏՄ ու ՀԱՊԿ ձևաչափերը -
ի ցույց չեն դնում այն պոտենցիալը, որով Ռուսաստանը կարողանալու է իր ազդեցությունը պահպանել համաշխարհային մակարդակում։

Առանց տեղեկատվական - հաղորդակցային սեփական ցանցի, անվտանգության լայն գոտու ապահովման, ըստ որում՝ այդ գոտու հարակից երկրներում կայուն և տևական խաղաղության կարգավորման մեխանիզմների ներդրման, Ռուսաստանն ինչ-որ պահի կարժանանա 2018-ի Հայաստանի ճակատագրին։

https://yangx.top/sputniklive/21348

Հայաստանում, երբ խոսվում է 🇷🇺Ռուսաստանի քաղաքական կուրսից, դրա փոփոխությունը շատերը կապում են իշխանափոխության հետ։ Սակայն կուրսը կարող է փոխվել նաև ներիշխանական որոշակի վերադասավորումների դեպքում։
Այսպես, Ura.news լրատվական գործակալության լրագրողները հաշվել են, որ ՌԴ-ում ներկայիս 450 պատգամավորներից 81-ը կապված են ուժային կառույցների հետ։ Ընդ որում՝ արդեն հաջորդ Դումայում այդ թիվը կարող է աճել 1.5 անգամ։ Իշխանական «Միասնական Ռուսաստան» կուսակցության ✅ նախընտրական ցուցակներում միամանդատ օկրուգներից 225-ից 52-ը ուժայիններից են (բանակ, ԱԴԾ, ՆԳՆ), ևս 40-ը առաջադրված են ռեգիոնալ խմբերի անցողիկ տեղերով։
Հատկանշական է, որ ուժայիններ կան նաև ընտրություններին մասնակցող այլ ուժերում, մասնավորապես՝ ՌԴԿԿ, ՌԼԴԿ (Ժիրինովսկի), «Արդար Ռուսաստանը հանուն ճշմարտության»։
Սա բերելու է առավել ռազմականացված հռետորաբանության, թեև խոսքից գործ անցնելու տեսանկյունից բնականաբար անհրաժեշտ են արտաքին բարենպաստ պայմաններ։ Իսկ դրանք, ինչպես արդեն քանիցս նշել եմ, մեծապես կախված են 🇺🇸🇨🇳 ԱՄՆ — ՉԺՀ հարաբերությունների զարգացումից։

Իրավիճակ №1
Ադրբեջանի 1000 զինվոր ներթափանցում է Հայաստանի տարածք։

Իրավիճակ №2
Հայաստանի իշխանությունը չնայած նրան, որ ադրբեջանցիները գերեվարում են 6 հայ զինվորների, սպանում են մեկ զինծառայողի, չեն հեռանում ՀՀ սուվերեն տարածքից, նվաստացնում են հայ զինվորներին, Հայաստանի վարչապետը հրահանգում է չկրակել և հայտարարում է, թե 30 մետրի համար պատերազմ չի սկսելու։

Իրավիճակ №3
Այդքանով հանդերձ, ՀՀ կառավարությունը կոնսուլտացիայի համար (ոչ ագրեսիայի դրսևորման հարցով) դիմում է ՀԱՊԿ։

Իրավիճակ №4
ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարը ասում է, թե եղածը միջադեպ է, ոչ թե ագրեսիա կամ հարձակում։ Սա, ըստ էության, չի հակասում Հայաստանի բռնած դիրքին։

Իրավիճակ №5
Հայաստանի անվտանգության խորհրդի քարտուղարը հանկարծ որոշում է զանգահարել ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Զասին և կոչ է անում նրան, որ զուսպ լինի իր հայտարարությունների մեջ, որպեսզի չվնասի պրոցեսին։

Չէ, բայց որքան ցինիկ կարելի է լինել…

https://yangx.top/dezhurniy/10469

Երբ ինձ մոտ ասում են՝ ավանտյուրիստ, առաջինը պատկերացնում եմ հենց Լուկաշենկոյին։

Բելառուսի հետ կապված վերջին իրադարձություններին բավական ակտիվ էր նաև մերձբալթյան Լիտվան։ Լուկաշենկոն էլ որոշել է «պատժել» լիտվացիներին։ Մինսկն ընդունում է Իրաքից և Թուրքիայից եկող չվերթները, որոնք տեղափոխում են նաև Սիրիայից ու Աֆղանստանից փախստականներին։ Ընդունելուց հետո վերջիններին ուղղորդում են Լիտվայի սահման։ Ու էդպես վերջին օրերին արդեն 160 փախստական է անցել Բելառուսի ու Լիտվայի սահմանը։

https://yangx.top/tolk_tolk/9263

Հ1-յան Հայաստան՝

Երբ էնքան ես շտապում «ապագա կա» լոգիկայի մեջ «լավ լուր» հրամցնելու, որ գրաֆիկա ես սարքում՝ սիրուն երևա։ Իսկ գրաֆիկդ, որտեղ 1.082մլրդ/արտահանում < 1.777մլրդ/ներմուծում, մի փոքր լրիվ այլ բանի մասին է վկայում։

Դիմակ կրելու, պատվաստումների թեման թե՛ մեր մոտ, թե՛ Ռուսաստանում միանշանակ չի ընդունվում։ Թեև եթե Հայաստանում թեման չդարձավ նախընտրական քարոզչության մաս, ապա Ռուսաստանում այն ակտիվ օգտագործում են։

Ինչպես և Հայաստանում էր, Ռուսաստանում էլ նախընտրական շրջանում զգալի է ընտրազանգվածի չկողմնորոշված հատվածը։ Դրանից ձայներ տանելու համար որպես միջոց որոշ կուսակցություններ փորձում են օգտագործել պատվաստումների թեման։ Օրինակ, կոմունիստները (ՌԴԿԿ-ն) փորձում են իրենցով անել պատվաստումների դեմ հանդես եկողներին՝ антипрививочник-ներին։ Իսկ «Յաբլոկո» կուսակցությունից նշում են, որ պատրաստվում են ազդել, որպեսզի Դումայում ընդունվի օրենք, որը հնարավորություն կտա պատվաստվել նաև ոչ ռուսական արտադրության վակցինայով՝ հղում անելով իբր երիտասարդության շրջանում Pfizer վակցինայի հանդեպ դրական վերաբերմունքին։

Հ.Գ. Դեռևս ֆեյսբուքյան գրառումների մակարդակում լուրեր կան, թե Հայաստանում պատրաստվում են սեպտեմբերից խստացնել իրավիճակը։ Վստահ եմ, որ Հայաստանում պատվաստումների պարտադիրությունը բողոքի ալիք է բարձրացնելու։ Այն, որ պատվաստումները զուտ առողջապահական հարթության հարց չեն, ակնհայտ է։ Հետաքրքիր է, այս իմաստով, արդյո՞ք, օրինակ, ընդդիմությունը կկարողանա ճիշտ կառավարել բողոքի ալիքը…

https://yangx.top/times_am/1251

Ըստ երևույթին, Մոսկվայում հիմնական օրակարգը կլինի երկու հարցի շուրջ.
1) Հայաստանում ռուսական ռազմաբազայի ընդլայնումը,
2) Հայաստան-Ադրբեջան միջպետական սահմանի դեմարկացիա-դելիմիտացիան և հետագա պայմանագրի կնքումը։

Այդ ֆոնին այսօր Վերին Շորժայի ուղղությամբ ադրբեջանցիները հրահրել են փոխհրաձգություն, որի արդյունքում հայկական կողմից կա մեկ թեթև վիրավորում ստացած զինծառայող։ [«Նախկինների» օրոք Ադրբեջանում էդպիսի սովորույթ կար՝ տարածաշրջանի վերաբերյալ կարևոր հանդիպումների նախօրեին սադրանքներ էին հրահրում]

Հայկական ինչ-որ լրատվական, որքան հասկանում եմ «ՀԺ»-ոտ ԶԼՄ, հարցազրույց է արել հայտնի ռուս փորձագետ Ստանիսլավ Տարասովի հետ։
Նախ, հարցերից ու դրանց պատասխաններից մի քանիսը:

— Այն փաստը, որ Ադրբեջանական զորքերը արդեն 2 ամիս է Հայաստանի տարածքում են ոչի՞նչ չի նշանակում։ Դո՞ւք էլ եք ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղուրի պես կարծում, որ դա զուտ միջադեպ է։ Իսկ ո՞ւր մնացին ՀԱՊԿ պարտավությունները։
— Դուք եք այդպես կարծում, որ ադրբեջանական զորքերը Հայաստան են մտել։ Ադրբեջանն էլ հակառակն է կարծում։ Դրանք վիճելի հարցեր են, որոնք պետք է կարգավորվեն։ Չկա փաստ, որ Ադրբեջանը զինված ագրեսիա է ցուցաբերել ՀՀ սահմանների նկատմամբ։ Ի՞նչ ՀԱՊԿ, ի՞նչ կապ ունի ՀԱՊԿ-ը։ Դուք չեք կռվում, ուզում եք, որ ձեր փոխարեն ուզբեկնե՞րը կռվեն։ Դուք հիշո՞ւմ եք՝ երբ բարձրացրեցիք ՀԱՊԿ-ին դիմելու հարցը։

— Ինչպե՞ս թե՝ փաստ չկա։ Հայ-ադրբեջանական սահմանին գրեթե ամեն օր կրակոցներ են հնչում, զոհ ունենք այդ հատվածում, գերեվարման դեպքեր եղան։
— Ես ասում եմ, Դուք եք այդպես կարծում։ Ադրբեջանն էլ հակառակն է կարծում։ Դրանք վիճելի հարցեր են, հստակություն է պետք։ Կրկնում եմ՝ չկա փաստ, որ Ադրբեջանը զինված ագրեսիա է ցուցաբերել ՀՀ սահմանների նկատմամբ։

— Ուզում եք ասել՝ ՀԱՊԿ-ը բացարձակ անելիք, պարտավորություն  չունի՞ Հայաստանի նկատմամբ։

— Բացարձակ։ Ոչ մի պարտավորություն չունի։ Դուք կամք չունեք խնդիրները ինքնուրույն լուծելու և պետք չէ ձեր պարտավորությունները ուրիշի վրա բարդել և խնդիրներ ստեղծել հենց ՀԱՊԿ-ի համար։ ՀԱՊԿ-ը հիմա զբաղված է կենտրոնական Ասիայում անվտանգության ապահովմամբ։ Տեսեք՝ ինչպես են այնտեղ աշխատում, քանի որ այնտեղ ամեն ինչ ճիշտ է, հստակ է։ Ձեր դիվանագիտությունը պետք է սկսի աշխատել, այլ ոչ թե ֆանտազիաների գիրկն ընկնեք ու խնդիրները բարդեք ուրիշների վրա։ Համաձայնագիր եք կնքել Բաքվի հետ, խոսեք Բաքվի հետ։ Ինքներդ եք որոշել ռազմագերիների դիմաց ականապատ տարածքների քարտեզներ տրամադրել։ Այս դեպքում էլ ուղիղ աշխատեք Բաքվի հետ։ Եթե ՀԱՊԿ-ի ինչ-ինչ դիրքորոշում ձեզ դուր չի գալիս, ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու հայտ ներկայացրեք։

— Այո, Հայաստանում հիմա նման քննարկումներ կան ոչ պաշտոնական մակարդակում։ Շատերը դնում են այդ հարցը, որ Հայաստանը պետք է լքի այդ կառույցը, որը իր պարտավորությունները չի կատարում համապատասխան համաձայնագրի շրջանակներում։
— Խնդրեմ, դուրս եկեք։ Ո՞ւմ է պետք Հայաստանը առանց Ղարաբաղը։ Հայաստանը առանց Ղարաբաղի ոչ մեկին պետք չէ, այդ թվում Ռուսաստանին։ Դուք մինչև հիմա դա չե՞ք հասկացել։

Այս հարցաշարը կազմող լրագրողը կա՛մ ոչ պրոֆեսիոնալ է, կա՛մ մանիպուլյատոր, կա՛մ երկուսը միասին։
Ի՞նչ փաստի մասին է խոսում լրագրողը, եթե Հայաստանի իշխանությունները որևէ դիմում չեն ներկայացրել ՀԱՊԿ-ը Ադրբեջանի կողմից ագրեսիայի ենթարկվելու մասին։ Կամ. ի՞նչ է արել Հայաստանը Ադրբեջանին ՀՀ սուվերեն տարածքը լքել հարկադրելու ուղղությամբ։ Օրինակ, հիշո՞ւմ եք, որ գլխավոր շտաբից վերջնաժամկետներ էին ներկայացնում մայիսին։ Էդ վերջնաժամկետները վաղուց ավարտվել են։
Ֆիքսեմ Տարասովի վերջին միտքը՝ «Հայաստանն առանց Ղարաբաղի ոչ մեկին պետք չէ, այդ թվում՝ Ռուսաստանին»։ Սա բացարձակ ճշմարտություն է, որը հանրային մակարդակում մարդկանց գիտակցության մեջ արմատավորելու հարցում պետական ապարատը թերացել է ամբողջ երեք տասնամյակ։
Ինչևէ, ես համոզված եմ, որ այս հարցազրույցի բուն նպատակը վերջին հարցն էր, որն էլ խնդիր ուներ Տարասովից կորզելու այս միտքը՝ «Խնդրեմ, դուրս եկեք (ՀԱՊԿ կազմից)»։

Էս նոր պարեկային ծառայության մեքենաների նկարազարդումը երևի հանձնարարել են խաղալիք մեքենաների դիզայն անողներին։ Չգիտեմ՝ ձեր մոտ սա ինչի տպավորություն է թողնում, բայց իմ մոտ առաջին ու միակ ասոցիացիան ոչ մի կերպ կապ չունի անվտանգության հետ. ընդամենը՝ խաղալիք մեքենա 🤔

Փաստորեն, սենց ասոցիացիա էլ կա 🧐

Չինաստանում ոստիկանները դիմակ չկրելու համար շատ քաղաքավարի վերաբերմունք են ցուցաբերում քաղաքացու հանդեպ 🤔