Ёсць у вёсцы Нарач даволі цікавы аб'ект для наведвання - вінакурня.
Вінакурня гэта была пабудавана ў 1845 годзе князем Свентаржэцкім. Праз колькі год яна прыйшла ў заняпад і была прададзена разам з маёнткам пану Пікутоўскаму, які адрамантаваў будынак і ўстанавіў там паравую машыну для вырабу спірту.
У час другой сусветнай вайны на заводзе была наладжана вытворчасць спірту. Пасля там выпускалі яшчэ і безалкагольныя напоі, такі, як "Дзюшэс", "Бураціна", "Апельсінавы", разлівалі мінеральную ваду.
З 2013 года ў будынку завода запрацавала новая вінакурня. На прадпрыемстве выпускаюцца моцныя напоі і бутэлізаваная вада. Адначасова ажыццяўляецца рэстаўрацыя гістарычнай часткі збудаванняў, плануецца адкрыццё музея і месца адпачынку.
Экскурсіі трэба заказваць загаддзя, бо на час іх правядзення спыняюць цэх розліву. Інфармацыю лёгка можна знайсці на сайце
На фота каваная бочка, якая засталася тут ад старых часоў. У ёй збіраюцца зрабіць дэгустацыйную залу
Вінакурня гэта была пабудавана ў 1845 годзе князем Свентаржэцкім. Праз колькі год яна прыйшла ў заняпад і была прададзена разам з маёнткам пану Пікутоўскаму, які адрамантаваў будынак і ўстанавіў там паравую машыну для вырабу спірту.
У час другой сусветнай вайны на заводзе была наладжана вытворчасць спірту. Пасля там выпускалі яшчэ і безалкагольныя напоі, такі, як "Дзюшэс", "Бураціна", "Апельсінавы", разлівалі мінеральную ваду.
З 2013 года ў будынку завода запрацавала новая вінакурня. На прадпрыемстве выпускаюцца моцныя напоі і бутэлізаваная вада. Адначасова ажыццяўляецца рэстаўрацыя гістарычнай часткі збудаванняў, плануецца адкрыццё музея і месца адпачынку.
Экскурсіі трэба заказваць загаддзя, бо на час іх правядзення спыняюць цэх розліву. Інфармацыю лёгка можна знайсці на сайце
На фота каваная бочка, якая засталася тут ад старых часоў. У ёй збіраюцца зрабіць дэгустацыйную залу
Зоя Середа. Творческий блог
Video
Працяг аповеда пра наведванне вінакурні ў Нарачы
Першай справай экскурсавод Алена Віктараўна паказала новыя цахі і абсталяванне, дзе адбываецца купажыраванне вады і разліваюцца напоі:
- Вада для нашых напояў праходзіць спачатку абезжалезванне, потым выдаляюцца розныя пахі з дапамогай азону, а далей вада паступае ў апарат для змягчэння. Шмат якія вытворцы карыстаюцца дысціліраванай вадой, што пагаршае смак напою, а ў нас праходзіць складаную апрацоўку змягчэння, захоўваючы свой смак.
Значнае ажыўленне ў экскурсантаў вызваў самагонны цэх. Пах стаіць там спецыфічны, але прывабны! Наведвальнікам было прапанавана расцерці крыху самагона ў далонях і панюхаць - рукі пахлі свежым хлебам.
Сам апарат нагадвае нейкі касмічны карабель з люкамі, праз шкло якіх бачны бурбалкі. Хлопцы нават рэцэпт спрабавалі выведаць.
- Рэцэпты нашыя - камерцыйная тайна, - кажа Алена Віктараўна. Ёсць напоі, склад якіх нават на бутэльках не пішуць, бо гэта сакрэт.
Пітная і мінеральная вада, якая здабываецца на тэрыторыі завода, лічыцца лепшай па якасці ў Беларусі. Глыбіня скважыны з мінеральнай вадой дасягае 318 метраў, а пітной -185-190 метраў.
- Калі хто пра сваё здароў клапоціцца, - кажа наш экскурсавод, - той нашу мінералку павінен піць штодзень!
Пра амерыканскія бочкі з беларускага дубу
Далей экскурсанты прайшлі па тэрыторыі завода, пабачылі сцены старажытнага збудавання панскай вінакурні, вялізную каваную бочку былых часоў, у якой у будучым плануюць арганізаваць дэгустацыйную залу і сховішча, дзе вытрымліваюцца розныя напоі ў дубовых бочках.
Пры аднаўленні сховішча стараліся максімальна захаваць старую кладку сцен і падлогі, таму само знаходжанне там вызывае незвычайныя эмоцыі, а трывалы водар каньяку і драўляных бочак узмацняе ўражанні ад убачанага.
- А дзе вы берыце бочкі, - задае пытанне экскурсант Дзмітрый
- Бочкі купляем за мяжой, - адказвае экскурсавод. Большасць з іх ужо былі ў карыстанні, купілі не новыя. У асноўным іх прывезлі з Амерыкі. І самае цікавае, што дуб, з якіх яны зроблены, наш, беларускі.
Дзмітрый абураецца:
- Няўжо ў нас няма майстроў, якія могуць арганізаваць вытворчасць бочак? Гэта ж такі рынак вялікі на тэрыторыі нават СНГ! Свая сыравіна ёсць, на месцы яна не так і дорага будзе, толькі арганізаваць вытворчасць!
Першай справай экскурсавод Алена Віктараўна паказала новыя цахі і абсталяванне, дзе адбываецца купажыраванне вады і разліваюцца напоі:
- Вада для нашых напояў праходзіць спачатку абезжалезванне, потым выдаляюцца розныя пахі з дапамогай азону, а далей вада паступае ў апарат для змягчэння. Шмат якія вытворцы карыстаюцца дысціліраванай вадой, што пагаршае смак напою, а ў нас праходзіць складаную апрацоўку змягчэння, захоўваючы свой смак.
Значнае ажыўленне ў экскурсантаў вызваў самагонны цэх. Пах стаіць там спецыфічны, але прывабны! Наведвальнікам было прапанавана расцерці крыху самагона ў далонях і панюхаць - рукі пахлі свежым хлебам.
Сам апарат нагадвае нейкі касмічны карабель з люкамі, праз шкло якіх бачны бурбалкі. Хлопцы нават рэцэпт спрабавалі выведаць.
- Рэцэпты нашыя - камерцыйная тайна, - кажа Алена Віктараўна. Ёсць напоі, склад якіх нават на бутэльках не пішуць, бо гэта сакрэт.
Пітная і мінеральная вада, якая здабываецца на тэрыторыі завода, лічыцца лепшай па якасці ў Беларусі. Глыбіня скважыны з мінеральнай вадой дасягае 318 метраў, а пітной -185-190 метраў.
- Калі хто пра сваё здароў клапоціцца, - кажа наш экскурсавод, - той нашу мінералку павінен піць штодзень!
Пра амерыканскія бочкі з беларускага дубу
Далей экскурсанты прайшлі па тэрыторыі завода, пабачылі сцены старажытнага збудавання панскай вінакурні, вялізную каваную бочку былых часоў, у якой у будучым плануюць арганізаваць дэгустацыйную залу і сховішча, дзе вытрымліваюцца розныя напоі ў дубовых бочках.
Пры аднаўленні сховішча стараліся максімальна захаваць старую кладку сцен і падлогі, таму само знаходжанне там вызывае незвычайныя эмоцыі, а трывалы водар каньяку і драўляных бочак узмацняе ўражанні ад убачанага.
- А дзе вы берыце бочкі, - задае пытанне экскурсант Дзмітрый
- Бочкі купляем за мяжой, - адказвае экскурсавод. Большасць з іх ужо былі ў карыстанні, купілі не новыя. У асноўным іх прывезлі з Амерыкі. І самае цікавае, што дуб, з якіх яны зроблены, наш, беларускі.
Дзмітрый абураецца:
- Няўжо ў нас няма майстроў, якія могуць арганізаваць вытворчасць бочак? Гэта ж такі рынак вялікі на тэрыторыі нават СНГ! Свая сыравіна ёсць, на месцы яна не так і дорага будзе, толькі арганізаваць вытворчасць!
Доверяете ли вы мастеру?
- Я хочу такую куклу, но долько цвет платья другой! И рукава другой формы. И фактук ей сшейте! Ой, что-то не то! А можно сшить не такое, а вот такое?
Знакомо? Несколько раз я соглашалась на странные, на мой взгляд, заказы и в результате приходилось потом что-то менять!
Ну потому что кукла - это цельный образ, он должен быть гармоничным, должны сочетаться цвет глаз, волос, губ, цвета одежды - всё. Пока я расписываю лицо, рядом лежат волосы, отрезы ткани и я несколько раз прикладываю их к кукольной головке, чтобы подобрать нужные оттенки пастели и красок.
Заказчик этого не понимает, ему иногда хочется голову от одной куклы, а платье от другой и совместить это всё вместе. А когда делаешь, то не нравится. Потому что мне самой это тоже не нравится! Потому что нарушена гармония!
Мой главный принцип: "Мастеру видней!"
Будь то специалист с парикмахерской, визажист или дизайнер интерьера - он лучше знает, как лучше, чем я! Так и говорю: "Мне хочется вот так, но вы делайте, как считаете, что будет красиво и правильно!"
Сейчас я сразу говорю, что либо делаем так, так или так, либо я отказываюсь. Лучше потерять заказчика, чем свои нервы.
Вы согласны со мной или считаете, что нужно делать то, что просят если важно продать свои работы?
- Я хочу такую куклу, но долько цвет платья другой! И рукава другой формы. И фактук ей сшейте! Ой, что-то не то! А можно сшить не такое, а вот такое?
Знакомо? Несколько раз я соглашалась на странные, на мой взгляд, заказы и в результате приходилось потом что-то менять!
Ну потому что кукла - это цельный образ, он должен быть гармоничным, должны сочетаться цвет глаз, волос, губ, цвета одежды - всё. Пока я расписываю лицо, рядом лежат волосы, отрезы ткани и я несколько раз прикладываю их к кукольной головке, чтобы подобрать нужные оттенки пастели и красок.
Заказчик этого не понимает, ему иногда хочется голову от одной куклы, а платье от другой и совместить это всё вместе. А когда делаешь, то не нравится. Потому что мне самой это тоже не нравится! Потому что нарушена гармония!
Мой главный принцип: "Мастеру видней!"
Будь то специалист с парикмахерской, визажист или дизайнер интерьера - он лучше знает, как лучше, чем я! Так и говорю: "Мне хочется вот так, но вы делайте, как считаете, что будет красиво и правильно!"
Сейчас я сразу говорю, что либо делаем так, так или так, либо я отказываюсь. Лучше потерять заказчика, чем свои нервы.
Вы согласны со мной или считаете, что нужно делать то, что просят если важно продать свои работы?
Всё же опубликовали мою статью про нашу винокурню.
По-моему, получилось красиво.
Читайте в первоисточнике, если интересно.
Там информация про нарочанские коньяки, виски и даже самогон
https://kraj.by/news/sobitiya/pradpryemstva-na-narachy-jakomu-bolsh-za-170-gado%D1%9E-zaprashae-na-ekskursiju-z-degustacyjaj
По-моему, получилось красиво.
Читайте в первоисточнике, если интересно.
Там информация про нарочанские коньяки, виски и даже самогон
https://kraj.by/news/sobitiya/pradpryemstva-na-narachy-jakomu-bolsh-za-170-gado%D1%9E-zaprashae-na-ekskursiju-z-degustacyjaj
KRAJ.BY - События
Пабывалі ў Нарачы на прадпрыемстве, якому больш за 170 гадоў. Экскурсія была з дэгустацыяй
Апошнім часам у нас набывае папулярнасць вытворчы турызм, калі розныя прадпрыемствы краіны запрашаюць да сябе наведвальнікаў і арганізуюць экскурсіі. Пабывалi ў цахах ААТ «Вінакурня Нарач» разам з кампаніяй экскурсантаў з Брэста
Наведала кнігарню ў Маладэчна. Асартымент і якасць дзіцячай літаратуры парадаваў. У адрозненні ад кніжных крамаў у Мінску, куды я перыядычна заходзіла. Праўда, апошнім часам і не была там, можа ўжо ўсё змянілася.
Хачу адзначыць, што наша выдавецтва "Мастацкая літаратура" прытрымліваецца савецкіх патрабаванняў да дзіцячай кнігі. І шрыфт, і папера, і якасць малюнкаў, і змест - усё як мае быць. Чаго не скажаш пра многія расійскія выданні.
Карацей, "купляйце беларускае" можна смела аднесці і да дзіцячых кніжак
Калі вам цікава даведацца пра тое, на што паў мой выбар і чаму, то тыкніце смайл хоць які. А то можа акрамя мяне тыя кнігі нікому і не цікавыя!))
Хачу адзначыць, што наша выдавецтва "Мастацкая літаратура" прытрымліваецца савецкіх патрабаванняў да дзіцячай кнігі. І шрыфт, і папера, і якасць малюнкаў, і змест - усё як мае быць. Чаго не скажаш пра многія расійскія выданні.
Карацей, "купляйце беларускае" можна смела аднесці і да дзіцячых кніжак
Калі вам цікава даведацца пра тое, на што паў мой выбар і чаму, то тыкніце смайл хоць які. А то можа акрамя мяне тыя кнігі нікому і не цікавыя!))
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Итак, почему мне понравилось в книжном:
1. Довольно неплохой выбор литературы на белорусском языке. Есть и расскраски, и энциклопедии, и литература о Беларуси, и фантастика.
В следующий раз расскажу про серию книг, которая меня сильно зацепила, схватила пока первые четыре, но буду собирать все 12.
2. Книги не сильно дорогие. Энциклопедии, ясно, дороже, а сказки и стихи по 6-8 руб. можно взять
3. Книги соответствуют методическим требованиям и принципам здоровьесбережения: матовая бумага, правильные шрифты, содержание произведений - всё как надо!
В общем, можно брать! 😁
1. Довольно неплохой выбор литературы на белорусском языке. Есть и расскраски, и энциклопедии, и литература о Беларуси, и фантастика.
В следующий раз расскажу про серию книг, которая меня сильно зацепила, схватила пока первые четыре, но буду собирать все 12.
2. Книги не сильно дорогие. Энциклопедии, ясно, дороже, а сказки и стихи по 6-8 руб. можно взять
3. Книги соответствуют методическим требованиям и принципам здоровьесбережения: матовая бумага, правильные шрифты, содержание произведений - всё как надо!
В общем, можно брать! 😁
Forwarded from Сила Традиций
Сегодня делимся рецептом из книги «История на блюде» от ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»!
Яблочный сыр 🙌🏼
Ингредиенты:
▫️ Яблоки — 5 кг.
▫️ Сахар — 150 г.
▫️ Грецкие орехи — 300 г.
▫️ Молотая корица — 1 ст. л.
Яблоки разрезаем на 4 части, удаляем семенные коробочки, нарезаем ломтиками, засыпаем сахаром и оставляем на ночь, чтобы выделился сок.
На следующий день варим яблоки на небольшом огне, постоянно помешивая, 10-15 минут. Небольшую часть откладываем, а оставшиеся яблоки увариваем в несколько раз, не забывая мешать.
Когда яблочная масса начнет отставать от стенок кастрюли, всыпаем молотую корицу, крупнорубленые орехи и оставленные ранее яблоки. Все хорошо перемешиваем, выкладываем на деревянную доску, усланную влажной тканью. Разравниваем в форме круга, накрываем сверху другим концом ткани, кладем сверху еще одну доску и ставим наверх груз (кастрюлю с водой).
Спустя сутки снимаем кастрюлю, убираем доски, с ткани сыр перекладываем на пергаментную бумагу, выстланную на сухой деревянной доске.
Сушим сыр, переворачивая раз в день. Первую пробу можно снять через 10 дней.
Обязательно попробуйте повторить этот рецепт и не забудьте поделиться постом с друзьями-кулинарами!
А еще больше рецептов и интересных исторических фактов ищите в книге «История на блюде», которую можно приобрести в фирменном магазине около завода ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»!
Яблочный сыр 🙌🏼
Ингредиенты:
▫️ Яблоки — 5 кг.
▫️ Сахар — 150 г.
▫️ Грецкие орехи — 300 г.
▫️ Молотая корица — 1 ст. л.
Яблоки разрезаем на 4 части, удаляем семенные коробочки, нарезаем ломтиками, засыпаем сахаром и оставляем на ночь, чтобы выделился сок.
На следующий день варим яблоки на небольшом огне, постоянно помешивая, 10-15 минут. Небольшую часть откладываем, а оставшиеся яблоки увариваем в несколько раз, не забывая мешать.
Когда яблочная масса начнет отставать от стенок кастрюли, всыпаем молотую корицу, крупнорубленые орехи и оставленные ранее яблоки. Все хорошо перемешиваем, выкладываем на деревянную доску, усланную влажной тканью. Разравниваем в форме круга, накрываем сверху другим концом ткани, кладем сверху еще одну доску и ставим наверх груз (кастрюлю с водой).
Спустя сутки снимаем кастрюлю, убираем доски, с ткани сыр перекладываем на пергаментную бумагу, выстланную на сухой деревянной доске.
Сушим сыр, переворачивая раз в день. Первую пробу можно снять через 10 дней.
Обязательно попробуйте повторить этот рецепт и не забудьте поделиться постом с друзьями-кулинарами!
А еще больше рецептов и интересных исторических фактов ищите в книге «История на блюде», которую можно приобрести в фирменном магазине около завода ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»!
Forwarded from ♡ Доброе Местечко ♡ Иллюстрации ♡
- Эх, как хочется какой-нибудь внезапной радости...
🎨 ...
🎨 ...
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Чмелікі працуюць
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
На Нарачы падрастаюць качаняткі
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Рассвет на озере Мядель