❤️ Дзе я сёння? Там, дзе тайна. Наша, беларусаў.

#культураБеларусі

Больш за ўсё у беларусаў было белага колеру, які ў нашых продкаў процістаяў цёмнаму свету, замагільнаму. Другі колер – чырвоны. Вось, напрыклад, як гэтая выява сонца. Блакітны колер – колер неба. Таму ручнікі, якія клалі побач з нябожчыкам, былі вельмі часта менавіта блакітнымі.

#культураБеларусі

Крыж – знак мужчыны, маленькія ромбікі – зярняткі, ромб вялікі - знак жанчыны. А ўсё разам - знак будучага жыцця. Ці, як казалі нашыя продкі, поле засеяна зернем.

А вось другі арнамент - гэта ўжо сімвал дзіцяці, радзільны ручнік. Таму ў ім так многа чырвонага колеру, колеру энергіі.

Бабка-павітуха абавязкова павінна была дзіця спавіць, пакласці на радзільны ручнік. Куды? На стол! Бо стол – гэта хатні алтар, і нашыя продкі стол трымалі чыстым.

#культураБеларусі

Знакі перуна, мядзвежая лапа, знакі продкаў, крукі і козлікі... Цэлая навука. Я пакуль што не паспяваю запамінаць...

Ручнікі суправаджалі ўсё жыццё, ад народзін да труны. Калі дзяўчына ішла замуж, яна была павінна мець 40 (!) ручнікоў. На ўсе выпадкі жыцця. Мела значэнне тое, з якім ехалі да царквы, і на які стала маладая жонка за парогам, калі ўпершыню ўваходзіла ў хату пасля шлюбу.

Цікава!

#культураБеларусі

Мы зрабілі вось такую цудоўную закладку з беларускім арнаментам.

#культураБеларусі

Беласток - гэта рэстаран беларускай кухні ў Гродна. Ён адметны яшчэ сам па сабе, бо знаходзіцца ў падвале. Зрабіла фотаздымкі, каб вы трохі ўявілі сабе яго сцены і перакрыцці. Тут не ловіць мабільная сувязь і інтэрнет. Таму, калі вам на спатканне, то запрашайце дзяўчыну ў гродзенскі «Беласток», гарантавана, што яна не будзе "сядзець" у сацсетках. )

Але галоўнае – тут смачна! Адных толькі дранікаў 11 відаў. Мы, напрыклад, ласаваліся дзерунамі з марынаванай курыцай і квасам з абляпіхі. Квас, дарэчы, асабістай вытворчасці.

#культураБеларусі

Сённяшні мой дзень быў спрыяльны на новыя веды, прыемныя сустрэчы і час побач з сябрамі.

Новы праект Гродзенскага дзяржаўнага музея гісторыі рэлігіі, дарэчы адзінага на Беларусі, быў прысвечаны Міжнароднаму дню роднай мовы. І так атрымалася, што тыя, хто крытыкаваў музей за адсутнасць экскурсій на беларускай мове, так і засталіся на канапе. Ці дзе яны там не вылазяць з інстаграм. А прыйшлі тыя, хто любіць культуру Беларусі, сябруе з музеем і заўсёды прагне быць ў тэме.

Дзякуй, музей! Дзякуй, «Папараць»!

#культураБеларусі