Гóрсэт - мясцовая назва гарсэту ў ваколіцах Дамачава Брэсцкай вобласці.

Пашыты з тканіны мануфактурнага вырабу, усе канструктыўныя лініі і баска з пялёсткаў упрыгожаныя тасьмой і фігурнай машыннай вышыўкай. У дадзеным выпадку гарсэт на шнуроўцы, але былі яшчэ і з гузікамі.

Калекцыя Дамачаўскай школы.

Беларускае народнае адзенне, 1981 г.
Раманюк Міхась

Базавае выданне для знаёмства з традыцыйным беларускім строем. Ілюстрацыйны матэрыял альбома складаюць фотаздымкі, зробленыя аўтарам у час экспедыцый 1967-1980 гг. Асобныя фотаздымкі ўзяты з фондаў дзяржаўных архіваў, музеяў і бібліятэк.

Адсканаваны варыянт альбома шукайце тут

Вёска Хатынічы, Ганцавіцкі раён

Кашуля з ільнянога кужэльнага палатна. Манішка ўпрыгожана вышытым арнаментам з назвай «цыганская пазуха». Знізу нагавіцы з кужэльнага палатна. Выкрайка нагавіц складаецца з двух кліноў і кліна, які ўшываўся на крэславіне і злучаў два іншых, даўжынёй ніжэй за калена на дзве пядзі. Адзене падперазалі вытканым на ніту поясам з махрамі на канцах. На нагах скураныя боты з драўлянымі падэшвамі, прыбітымі цвікамі. Боты зроблены мясцовымі майстрамі.

Паўднёвая частка Ганцавіцкага раёна

📌«Соро́чка» (кашуля), пашытая з выбеленага «лугам» ільнянога палатна, тканага ў мясцовай тэхніцы «чатыры ніты». Манжэты і верх рукавоў упрыгожаны вытканым геаметрычным арнаментам, зверху кашуля зашпільваецца на два гузікі. Паходзіць з вёскі Боркі.

📌 «Хфартух» (фартух), аздоблены тканым арнаментам. Паходзіць з вёскі Хатынічы.

📌Андарак з чатырох полак даматканай ваўнянай тканіны, паводле тэхнікі выканання адпавядае андараку маладзіцы з вёскі Люсіна.

📌Адзенне падперазалі вузкім арнаментаваным поясам з махрамі на канцах.

📌Белая хустка, вышытым крыжыкам. З двух бакоў клін хусткі аброблены махрамі. Спосаб завязвання называецца «на бабку». Паходзіць з вёскі Боркі.

📌Чорныя скураныя боцікі.

Матэрыял створаны разам з праектам «Палескі Палын» і Ганцавіцкім Домам рамёстваў.