— На жаль, сямейная нядобранадзейнасць па-ранейшаму застаецца праблемай для нашага грамадства, нягледзячы на кардынальныя меры па яе прадухіленні, якія прымаюцца адпаведнымі структурамі і непасрэдна Міністэрствам адукацыі.

Праблема гэтая не заўсёды відавочная, яна не ляжыць на паверхні, бывае, што замоўчваецца дзяржаўнымі органамі і самімі бацькамі. Але пастаянны кантроль і аналіз сітуацыі з боку дзяржаўных органаў дазваляюць у істотнай меры выяўляць тыя сем’і, дзе пакуту­юць дзеці. Сям’ю можна лічыць нядоб­ранадзейнай, калі бацькі не забяспеч­ваюць нагляд, бяспеку і догляд сваіх дзяцей. Часта ў такіх сем’ях бацькі не працаўладкаваны, іх матэрыяльнае становішча дрэннае. Гора-бацькі не маюць сродкаў, каб купіць дзіцяці ежу, адзенне, прадаставіць неабходную медыцынскую дапамогу, стварыць у жылым памяшканні санітарна-гігіенічныя ўмовы для нармальнага пражывання, аплаціць камунальныя паслугі. Бацькі часта вядуць амаральны лад жыцця, злоўжываюць алкагольнымі напіткамі, некаторыя неаднаразова прыцягваюцца да адміністрацыйнай і крымінальнай адказнасці, пазбаўляюцца за свае дзеянні бацькоўскіх правоў.