"Песня года Беларуси 2023".
2 марта во Дворце спорта пройдёт долгожданное музыкальное событие страны. Группа SKYNET выйдет со своим хитом "ЛИРИКА".

@skynet_band #беларусь🇧🇾 @skynet_band  #минск #группаSKYNET #LIVE #музыка #современнаямузыка #группа #рокгруппа #россия #беларусь #russianband #belarusband #rockmusic #contemporarymusic #rock #rockmusic #minsk @онт #онт

#ГісторыяБеларусі

Рэвалюцыя 1917 года і беларускае пытанне

У лютым 1917 г. у Расійскай імперыі пачаліся падзеі, якія пераважная большасць даследчыкаў акрэсліла як Лютаўскую рэвалюцыю.
У ноч з 2 на 3 сакавіка 1917 года імператар Мікалай Раманаў падпісаў акт аб адрачэнні аб адрачэнні ад пасады, улада была перададзена Часоваму ўраду.

Важнейшым пытаннем для Расіі з'явіліся пытанні аб зямлі і аб міру. Вайна прымусіла народы Расійскай і іншых імперый пашырыць сваю барацьбу за існаванне. Не з'яўляюцца выключэннем і беларусы.

Прадстаўнікі сацыяльных слаёў і груп па-рознаму бачылі шляхі вырашэння акрэсленых пытанняў.
З сакавіка па лістапад 1917 г. на тэрыторыі Беларусі дзейнічала 26 палітычных партый і арганізацый, пераважна агульнарасійскіх.

Вялікі ўплыў у гарадах і мястэчках меў Усеагульны яўрэйскі рабочы саюз (Бунд), які ўзнік у 1897 г. у Вільні.

Актывізаваліся арганізацыі прапольскай, літоўскай і украінскай арыентаванасці.

У сакавіку 1917 г. аднавіла сваю дзейнасць Беларуская сацыялістычная грамада (БСГ). Яе арганізацыі ўзніклі ў Петраградзе, Маскве, гарадах неакупаванай часткі Беларусі.  БСГ падтрымала Часовы ўрад у спадзяванні, што ён будзе дзейнічаць з улікам інтарэсаў беларусаў.

У перыяд з сакавіка па кастрычнік свае палітычныя партыі стваралі беларускія памешчыкі, буржуазія, духавенства, інтэлігенцыя.

Наяўнасць вялікай колькасці салдат, шматэтнічны і поліканфесійны склад насельніцтва Беларусі абумовілі значныя цяжкасці ў аб'яднанні нацыянальных сіл. Але паступова акрэслівалася разуменне, што без кансалідацыі намаганняў дасягнуць поспеху немагчыма.

З 25 па 27 сакавіка 1917 года па ініцыятыве БСГ А.Смоліча адбыўся з'езд беларускіх партый і арганізацый, на якім прысутнічала каля 150 чалавек: прадстаўнікі БСГ, Беларускай хрысціянскай дэмакратыі, Беларускай партыі народных сацыялістаў, Саветаў рабочых і сялянскіх дэпутатаў.
Быў створаны нацыянальны камітэт для падрыхтоўкі выбараў у Беларускую краёвую раду на чале з Р.Скірмунтам.
Міністру-старшыні Часовага ўраду Г.Львову была накіравана запіска аб неабходнасці аўтаноміі для Беларусі.

Аднак гэта прапанова не знайшла падтрымкі, паколькі прадстаўнікі Часовага ўрада не лічылі беларусаў асобным народам.

У чэрвені 1917 года на канферэнцыі ў Петраградзе быў адобраны праект праграмы-мінімум БСГ. Сярод бліжэйшых задач назначаліся нацыяналізацыя прамысловасці, стварэнне кааператыўных і крэдытных арганізацый, увядзенне 8-гадзіннага працоўнага дня, устанаўленне мінімальнага заробку і інш. Вырашэнне важнейшага для беларксаў пытання аб зямлі бачылася праз яе перадачу органам мясцовага кіравання.

Між тым, Часовы ўрад не мог вырашыць нават пытанні забеспячэння харчаваннем. Паражэнне на фронце і далейшае абвастрэнне сацыяльных праблем выклікалі наступны палітычны крызіс. Арганізаваная бальшавікамі 3-4 ліпеня ў Петраградзе масавая дэманстрацыя была разагнана, пачаліся арышты, была ўведзена смяротная кара і ваенна-палявыя суды. Двоеўладдзе завяршылася. Бальшавікі ўзялі курс на падрыхтоўку ўзброенага паўстання.

Сітуацыя, якая ўзнікла, вымусіла беларускія нацыянальныя сілы шукаць новыя падыходы да ажыццяўлення планаў нацыянальнага самавызначэння.

Працяг будзе