Выходные и праздники позволяют отвлечься от повседневности, открыть книгу и посмотреть какой нибудь фильм. В этот раз посмотрел французский сериал "Парламент" про все прелести евробюрократии. Советую.

В Селе Виноградово в Херсонской области восстановили памятник Владимиру Ильичу Ленину, демонтированный бандеровцами в 2015 году в рамках повальной "декоммунизации".

История вернула вождя мирового пролетариата на законное место спустя 9 лет. Восстановление исторической памяти произошло силами неравнодушных местных жителей, работе ВГА Алешкинского района и главы поселка Виноградово Александра Фисенко.

​​Яўген Пуставой:
"Беларусь заўжды была, ёсць і будзе. Паміж Захадам і Усходам. У гэтым наша сіла. У гэтым наш геапалітычны крыж. Мы цягнемся да міралюбівай місіі — будаваць масты. Але нас зноў і зноў прымушаюць быць Брэсцкай крэпасцю. Такі лёс нашай дзяржаўнасці. Нават паміж суседзямі здараецца так, што яны сварацца. Ці варта ж здзіўляцца непаразуменням паміж краінамі?
Незалежная Беларусь выходзіць на прастор Шанхайскай арганізацыі супрацоўніцтва.
А калі размова пра розныя цывілізацыі? А мы ж на памежжы. Калектыўны Захад і Расія. Раней хаця б у аднаго Бога верылі. Цяпер заходні істэблішмент адвярнуўся ад біблейскіх каштоўнасцяў. Стварылі сваю «біблію неалібералізму». «Новага чалавека» лепяць не з гліны, а з заган. Расія, наадварот, апранаецца ў даспехі віцязя, які бароніць ісціну і чалавечнасць. Але пачатак усіх супярэчнасцяў у звычайным і прымітыўным — у сквапных адносінах да чужога багацця: англасаксонскія эліты не згодныя, што два працэнты жыхароў планеты валодаюць трацінай сусветных радовішчаў карысных выкапняў. Гэта пра рускіх, пра нашых суседзяў, пра нас. А па-іншаму так званыя заходнія эліты не ўмеюць — толькі рабаваць.
Геапалітычны «водападзел» прайшоў па акваторыі Буга. Неаднойчы з таго боку ішлі заваёўнікі і акупанты. Цяпер на свой сусветны гвалт, рабаванне і махлярства яны навучыліся атрымліваць індульгенцыю ад міжнародных інстытутаў. Апраўдваць свае ўчынкі сусветнай «перамогай дэмакратыі і міжнародных правоў». Амерыканцы так дыскрэдытавалі гэтыя штампы, што брыдка становіцца. Таму значная частка чалавецтва імкнецца ствараць свае лакацыі для перамоў і ўзаемнага развіцця. Вось і атрымліваецца: з аднаго боку — ААН, ПАСЕ, АБСЕ, з другога — ШАС, БРІКС, АСЕАН. Па розныя берагі Буга. І мы зноў паміж гэтага «водападзелу».
Што цікава, беларусы — адны з заснавальнікаў ААН. Мэта была велічная: каб больш ніколі іншыя народы не страчвалі кожнага трэцяга. Але сёння сусветную трыбуну ператварылі ў бюро па дазволах на экспансію і войны. Пасля развалу Савецкага Саюза Лондан і Вашынгтон «захапілі» ААН — насамрэч сусветны «рэйдарскі захоп» у геапалітыцы. Прабачце, але вельмі саманадзейна. Мы гэтую вяршыню сусветнай дыялогавай пляцоўкі не пакінем. Па-першае, цана — мільёны жыццяў беларусаў, па другое — каб увесь свет чуў мірныя ініцыятывы Беларусі. Як бы там ні спрабавалі перашкодзіць выказаць канструктыўныя словы — іншыя краіны чуюць.
Альтэрнатыва — палітычная і эканамічная — еўраазіяцкі вектар. І там нас ведаюць. Не толькі, напрыклад, дзякуючы «БелАЗам» — магутным асілкам. Але і волату палітыкі. Аляксандра Лукашэнку лічаць патрыярхам еўразійскай інтэграцыі. І гэта сапраўды так. Беларусь заўсёды выступала за здаровае раўнапраўнае збліжэнне. Узяць хаця б той жа прыклад Саюзнай дзяржавы. Арыенцір для постсавецкай прасторы. Падцягвайцеся. Санкцыі супраць Расіі яскрава прадэманстравалі сапраўдны твар заходніх «партнёраў». Нельга разлічваць на іх палітычнае і эканамічнае сумленне. Трэба разам выпрацоўваць самадастатковую эканамічную палітыку. Каб замест спаборніцтва за рынкі збыту развіваць прамысловую кааперацыю.
Цяпер незалежная Беларусь выходзіць на прастор Шанхайскай арганізацыі супрацоўніцтва. Гэтае аб'яднанне працягвае набіраць геапалітычную моц, але пры гэтым застаецца клубам раўнапраўных дзяржаў. ШАС у эканамічным плане — гэта альтэрнатыва ЕС, у палітычным — «сямёрцы». Гэта і вялізная пляцоўка спажыўцоў — больш за 3 мільярды чалавек — амаль кожны другі жыхар планеты. «Шанхайскі дух» блізкі і міжнародным ініцыятывам Мінска. Гэта ўзаемадзеянне розных цывілізацый без паглынання і дамінавання вялікіх над малымі. Дзеля агульнага дабра ўлічваючы інтарэсы кожнага. Гэта тое, чаго так не хапае заходняму светаўладкаванню. Альтэрнатыўны мэйнстрыму заходніх палітычных саюзаў «шанхайскі дух» блізкі пазіцыі Мінска — развівацца не ў піку камусьці, а дзеля агульных выгод. Такі запыт у многіх краін свету. У самых вялікіх дзяржаў свету. Нарэшце надыходзіць той час, калі невялікі Захад, нібыта хвост галавой, перастае віхляць вялікім Усходам."
#Пустовой #МЫБеларусь

#статистика Почему за семь лет промышленное производство выросло лишь на 12,9%, задаётся вопросом «Чырвоны Дудар», анализируя свежие данные Белстат, и находит причины этого в неолиберальных экспериментах с белорусской экономикой и ставке на налоговое субсидирование IT-аутсорсинга, который «создавал паразитарный экономический кластер в стране»; помнится, что «цифровым феодализмом» прежде называл эту практику один наш «беглый» экономист.

Впрочем, как считают товарищи, «ситуация начала меняться после попытки буржуазного бунта 2020 года...» Государство тогда начало пересматривать явные экономические «перекосы» и делать ставку на восстановление промышленного потенциала. Конечно, «судить по шоковому 2022 г. рано, но факт остаётся фактом - в первом полугодии 2023 г. драйвером восстановительного роста оказалась промышленность».

«Формируя почти треть ВВП (28,3% по итогу 2022 г.), промышленность также формирует подавляющий объем экспорта товаров (93,6%) и отвечает за занятость четверти рынка труда. Именно из-за столь большой значимости проблемы роста промышленного производства так болезненно сказываются на состоянии национальной экономики..», – сообщает «ЧД». И тут же констатирует, что тут «беспокоиться определённо есть о чём...»

«Только за прошлый год спад в отрасли «из-за санкционной агрессии Запада составил 5,4%, что фактически свело на нет достижения хорошей макроэкономической конъюнктуры 2021 г.» В условиях действия санкций обновлять производства и быть конкурентоспособными стало сложнее. Присутствует определённый дефицит кадров, а конкурировать на «ключевом для нас российском рынке» приходится с китайскими товарищами, которые в КНР не ощущают тех проблем, с которыми сталкивается белорусский промышленный сектор.

***

Ну тут мы можем только добавить #с_нашей_колокольни, что санкции – это новые вызовы, при этом в том или ином состоянии такого «вызова» мы находимся с 1996 г., так что не привыкать, – вплоть до того, что наши специалисты теперь делятся с российскими партнёрами бесценным опытом но только выживания, но и эффективной работы. В результате санкций очистился и «ключевой» для нас рынок, где мы не только конкурируем с китайцами, но и кооперируемся с ними; примером этого может служить предприятие «БЕЛДЖИ», которое после некоторой паузы, вызванной отсутствием западных комплектующих, оценив новые перспективы российского рынка и переосмыслив свою технологическую политику, теперь объявляет о росте производства и новом наборе рабочих.

«Что касается нашего завода, то в этом году мы наращиваем объёмы производства. Если раньше работали 8 часов, то сейчас - 12. И без выходных. Это говорит о том, что есть большой спрос как на белорусском рынке, так и российском», - рассказал гендиректор «БЕЛДЖИ» Г. Свидерский в эфире телеканала СТВ. Для увеличения производства был также объявлен набор сотрудников: «Нам надо набрать еще примерно 250 рабочих, чтобы увеличить объемы производства и лучше удовлетворять тот спрос, который есть на нашу продукцию», - добавил он.

По ряду отраслей так вообще драйвером роста оказался военный конфликт в соседней стране (вот уж правда, «кому война, а кому мать родна»): именно завязанные на «военку» промпредприятия сейчас особенно статистически «растут». Но при этом они же и испытывают, по нашей информации, крайний дефицит квалифицированных кадров, на который продолжают влиять поиски среди коллективов «безопасниками» (отвечающим «за безопасность и кадры» замами, обязательными теперь для любого предприятия или организации) участников буржуазной недо-революции 2020 г., которые чаще всего просто подпись на за "того" кандидата поставили. С людьми, заподозренными в «нелояльности» 3-летней давности, в итоге прекращают трудовые отношения – несмотря на прежние заслуги, квалификацию и т.д. Мнение других замов и специалистов, вместе отвечающих за вопросы производства и качества продукции, во внимание, как правило, не принимается.

И это, к сожалению, не #слухи, а вполне себе 100% информация, как говорится, с мест.
#экономика #промпроизводство

Приоритеты развития молодежной политики Союзного государства

5 июля в Москве состоялось расширенное Совещание по молодежной политике Союзного государства. Сейчас Россия и Беларусь разрабатывают единую молодежную политику. Как отметили в администрации президента Беларуси, важно, чтобы и в будущем два народа объединяли не только экономические узы.

👉🏻 Какие направления работы с молодежью надо развивать, чтобы этого добиться, проанализировал директор Центра международных исследований Белорусского государственного университета Олег Лешенюк.

«Под эгидой Союзного государства стоит проводить международные конкурсы, хакатоны, олимпиады и другие мероприятия. Стоит обеспечить их крепкую связь с практикой. Для студента неплохо в качестве поощрения пройти стажировку в солидной организации, или получить денежное вознаграждение на развитие его общественно значимых задумок. Кроме того, в Союзном государстве на конкурсах и олимпиадах не должно быть команды из Беларуси или команды из России. Необходимо формировать команды по принципу «вместе успешнее», то есть, заменить конкуренцию на сотрудничество», - утверждает Олег Лешенюк.
Подписывайтесь на «Евразия.Эксперт».

Ведаеце, быў час, калі мне было страшна, гледзячы на пэўную групоўку актывістаў, якія за нейкія свае ідэі гатовыя былі па галовах ісці, паліваючы граззю ўсіх, хто з імі не згодзен. Уяўляла, што такія вось дзеячы пралезуць у партыі, у грамацкія аб'яднанні і пачнуць кашмарыць народ.

А цяпер бачу, што ўсё нармальна. Паступова гэтая групоўка пераходзіць у катэгорыю апазіцыйных маргіналаў, якія сустракаюцца ў любым грамадстве, але з-за невялікай колькасці і адпаведнага стаўлення да іх ні на што па сутнасці не ўплываюць, так, боўтаюцца пад нагамі. У некаторай ступені яны нават роль вакцыны выконваюць.

Напрыклад, пачалі яны крычаць пра дыскрымінацыю рускай мовы - мы зразумелі, што беларускую мову падтрымаць трэба. Пайшоў булінг міністэрстваў і дэпутатаў - грамадзяне на іх абарону сталі, нават людзі з рознай палітычнай пазіцыяй!
Актывісты-маргіналы пачалі рэпосціць нейкія мутныя каналы з антыбеларускай рыторыкай - адпаведна народ больш крытычна стаў адносіцца да крыніц інфармацыі і больш глыбока ўспрыняў словы Прэзідэнта аб тым, што сваю Беларусь трэба берагчы і нікому не аддаваць!

Цяпер вось на СМІ наехалі. Ну што ж, думаю, што іх рэйтынг крыху ўзрасце ў выніку )))

Можа гэта і ёсць пачатак сталення нашага грамадства? Жылі нібы пад калпаком, ні пра што не дбалі, а тут вось то змагары, то актывісты, то імперцы са сваім "вярніце даўгі".

Так і жывём!

Зоя С