Forwarded from МЯСОРУБКА
🔥 На днях блогер Татьяна Сидорович разместила занимательный пост про какую-то змагарскую шваль, поливающую грязью в TikTokе белорусов и россиян.
Суть такая. Не первой свежести женщина возомнила себя лидером общественного мнения и начала вещать антигосударственную повестку: страну захватили оккупанты, сало Украине и Жуе белы гусь. Конечно же, такой контент не мог остаться незамеченным.
ТикТокерше прямо сказали: "Ответить нужно по закону". Но с первого раза тугим змагарам не доходит.
🤡 Руки за спиной и в наручниках - итог блогерства жительницы Барановичей. Сорока на хвосте принесла, что ближайшие 15 суток она проведёт в компании таких же маргиналов. Дальше - СИЗО, суд и "этап" в места не столь отдалённые.
❗️Каждый бчбес должен знать, что затаиться не получится. Вы все "на карандаше". Ждите, когда постучатся в дверь.
Суть такая. Не первой свежести женщина возомнила себя лидером общественного мнения и начала вещать антигосударственную повестку: страну захватили оккупанты, сало Украине и Жуе белы гусь. Конечно же, такой контент не мог остаться незамеченным.
ТикТокерше прямо сказали: "Ответить нужно по закону". Но с первого раза тугим змагарам не доходит.
🤡 Руки за спиной и в наручниках - итог блогерства жительницы Барановичей. Сорока на хвосте принесла, что ближайшие 15 суток она проведёт в компании таких же маргиналов. Дальше - СИЗО, суд и "этап" в места не столь отдалённые.
❗️Каждый бчбес должен знать, что затаиться не получится. Вы все "на карандаше". Ждите, когда постучатся в дверь.
Forwarded from #МЫБеларусь🇧🇾
Яўген Пуставой:
У сэрцы кожнага беларуса гучаць зразумелыя і пераможныя: «Пол-Европы, прошагали полземли. Этот день мы приближали, как могли...» Калі гучаць высокія ноты Дня Перамогі, то ўвесь свет разумее. Гэта марш Жыцця. Марш Памяці. Марш удзячных нашчадкаў Пераможцаў. Ідуць тыя, хто павінен быў застацца ў мінулым.
🔹
Беларусь памятае Вялікую Айчынную вайну. Памятае сваю вялікую гісторыю. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, асада драпежнікамі Слуцка. Ужо тады нашы продкі выратавалі Еўропу ад, кажучы сучаснай мовай, міграцыйнага крызісу. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, пераможны кліч Грунвальда. Тады хапіла рыцарам жалезных крыжоў аж на паўтысячагоддзя розуму не ісці са зброяй далей Буга. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, бітва пад Лясной з самай лепшай еўрапейскай армадай Карла XІІ. Менавіта гэтая перамога стала маці вядомай Палтаўскай бітвы. І ў памяці застаўся сэнс выказвання: «як швед пад Палтавай». А што да тых найлепшых еўрапейскіх армад, дык іх чарговы крах памятаюць воды Бярэзіны. Шмат вады ўцякло. А «C'est la berezіna» французы альбо швейцарцы крычаць, калі ім дрэнна альбо балюча.
І зноў хвалі ўжо беларускага Буга праглынулі моц і веліч непераможных арыйцаў. «Я — Брэст, вяду бой» рэхам праляцела па ўсёй ужо скоранай Еўропе. Па тым барэлеўскім садзе, што схіліў ажно да зямлі свае галіны перад катамі і акупантамі. А мы яшчэ здзіўляемся, чаму чэхі, палякі ды французы так лакейнічаюць перад англасаксам. Акупацыя і ўдзел у абозах «дранг нах остэн» для іх — звыклая справа. Таму зносяць абеліскі. Сорамна і агідна. У іх не было і не будзе такой Перамогі.
Бо брамай неўміручасці стаў Брэст. Бо ў знішчаным Мінску стралялі руіны. Бо за дымам Буйніцкага поля можна было разгледзець абаронцаў Сталінграда. Бо «ўсёпаглынальная» палеская багна праглынула дзясяткі эшалонаў «вызваліцеляў», а ад «цёплага» прыёму лепельска-расонскіх партызанаў у холад кідала генералаў і фельдмаршалаў нават у гітлераўскім бункеры. Бо з няскоранага: «Я — Брэст, вяду бой» і пачыналася кароткая — нібы стрэл — заява: «Перамога!»
Але вайна — гэта не бравада. Гэта бухенвальдскі набат. Гэта пахаванкі ў руках мільёнаў маці і жонак. Гэта тысячы хатынскіх хлявоў па ўсёй тэрыторыі нашай краіны. Гэта калі не дайшоў да сваёй мэты кожны трэці. Гэта пустыя калыскі. І вочы, мокрыя ад жалю. Гэта трэба ўцяміць, зразумець, пражыць. Каб больш не было ганебных старонак. Каб не было тых, хто кідае камяні ў сваіх франтавікоў, у мемарыялы і абеліскі. У Памяць.
Памятаеце гэтыя «маршы»? Перагрэтых на сонцы і «закіпелых» ад інтэрнэт-тэхналогій. Сорам дый толькі: не пасаромеліся назвацца «пераможцамі». Ды пад палотнамі калабарантаў-карнікаў. Тых, што палілі і гвалтавалі, тых, што лізалі абцасы акупантаў... Ды толькі за тое, што для іх Дзень Перамогі — гэта дзень жалобы, за імі нават пыл трэба было змыць з нашых праспектаў. Партызанскага, Пераможцаў, Незалежнасці.
Менавіта ўжо ў гэтых назвах адлюстраваны наш код дзяржаўнасці. Перамога, нібы пупавіна з роднай зямлёй, знітавала ўсе нашы перамогі. Над акупантамі і захопнікамі, над радыяцыяй і санкцыямі. Над усімі ворагамі і іспытамі гісторыі. Некалі Купала спытаў: «А хто там ідзе?» Больш ніхто не спытае, бо ведаюць: ідзём мы — беларусы. Мірныя. Але калі спатрэбіцца зноў адстойваць права «людзьмі звацца», то не сумнявайцеся, што пойдзем у атаку — усім народам.
Каб была магчымасць выйсці на праспект Незалежнасці, прыйсці з кветкамі на плошчу Перамогі, каб патанцаваць на пляцоўках уздоўж праспекта Пераможцаў. Ды проста дыхаць. Яны, 1418 дзён і начэй у акопах, у рукапашнай, у атаках, праз балоты, па мінных палях, пад дротам, кароткімі перабежкамі пад бамбёжкамі, па-пластунску... Дайшлі! Каб з гонарам і ўдзячнасцю іх нашчадкі стаялі каля мартэнаўскіх печаў і на спартыўных пляцоўках, уставалі да світання, каб засяваць шырокія палі на добры ўраджай. Каб жыць — за кожнага трэцяга. Каб пад мірным небам пад белымі крыламі прайсці дарогай жыцця.
Рушым далей. Няспынным Маршам Перамогі.
#Пустовой #МЫБеларусь
У сэрцы кожнага беларуса гучаць зразумелыя і пераможныя: «Пол-Европы, прошагали полземли. Этот день мы приближали, как могли...» Калі гучаць высокія ноты Дня Перамогі, то ўвесь свет разумее. Гэта марш Жыцця. Марш Памяці. Марш удзячных нашчадкаў Пераможцаў. Ідуць тыя, хто павінен быў застацца ў мінулым.
🔹
Беларусь памятае Вялікую Айчынную вайну. Памятае сваю вялікую гісторыю. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, асада драпежнікамі Слуцка. Ужо тады нашы продкі выратавалі Еўропу ад, кажучы сучаснай мовай, міграцыйнага крызісу. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, пераможны кліч Грунвальда. Тады хапіла рыцарам жалезных крыжоў аж на паўтысячагоддзя розуму не ісці са зброяй далей Буга. Перад вачыма, нібы кінаплёнка, бітва пад Лясной з самай лепшай еўрапейскай армадай Карла XІІ. Менавіта гэтая перамога стала маці вядомай Палтаўскай бітвы. І ў памяці застаўся сэнс выказвання: «як швед пад Палтавай». А што да тых найлепшых еўрапейскіх армад, дык іх чарговы крах памятаюць воды Бярэзіны. Шмат вады ўцякло. А «C'est la berezіna» французы альбо швейцарцы крычаць, калі ім дрэнна альбо балюча.
І зноў хвалі ўжо беларускага Буга праглынулі моц і веліч непераможных арыйцаў. «Я — Брэст, вяду бой» рэхам праляцела па ўсёй ужо скоранай Еўропе. Па тым барэлеўскім садзе, што схіліў ажно да зямлі свае галіны перад катамі і акупантамі. А мы яшчэ здзіўляемся, чаму чэхі, палякі ды французы так лакейнічаюць перад англасаксам. Акупацыя і ўдзел у абозах «дранг нах остэн» для іх — звыклая справа. Таму зносяць абеліскі. Сорамна і агідна. У іх не было і не будзе такой Перамогі.
Бо брамай неўміручасці стаў Брэст. Бо ў знішчаным Мінску стралялі руіны. Бо за дымам Буйніцкага поля можна было разгледзець абаронцаў Сталінграда. Бо «ўсёпаглынальная» палеская багна праглынула дзясяткі эшалонаў «вызваліцеляў», а ад «цёплага» прыёму лепельска-расонскіх партызанаў у холад кідала генералаў і фельдмаршалаў нават у гітлераўскім бункеры. Бо з няскоранага: «Я — Брэст, вяду бой» і пачыналася кароткая — нібы стрэл — заява: «Перамога!»
Але вайна — гэта не бравада. Гэта бухенвальдскі набат. Гэта пахаванкі ў руках мільёнаў маці і жонак. Гэта тысячы хатынскіх хлявоў па ўсёй тэрыторыі нашай краіны. Гэта калі не дайшоў да сваёй мэты кожны трэці. Гэта пустыя калыскі. І вочы, мокрыя ад жалю. Гэта трэба ўцяміць, зразумець, пражыць. Каб больш не было ганебных старонак. Каб не было тых, хто кідае камяні ў сваіх франтавікоў, у мемарыялы і абеліскі. У Памяць.
Памятаеце гэтыя «маршы»? Перагрэтых на сонцы і «закіпелых» ад інтэрнэт-тэхналогій. Сорам дый толькі: не пасаромеліся назвацца «пераможцамі». Ды пад палотнамі калабарантаў-карнікаў. Тых, што палілі і гвалтавалі, тых, што лізалі абцасы акупантаў... Ды толькі за тое, што для іх Дзень Перамогі — гэта дзень жалобы, за імі нават пыл трэба было змыць з нашых праспектаў. Партызанскага, Пераможцаў, Незалежнасці.
Менавіта ўжо ў гэтых назвах адлюстраваны наш код дзяржаўнасці. Перамога, нібы пупавіна з роднай зямлёй, знітавала ўсе нашы перамогі. Над акупантамі і захопнікамі, над радыяцыяй і санкцыямі. Над усімі ворагамі і іспытамі гісторыі. Некалі Купала спытаў: «А хто там ідзе?» Больш ніхто не спытае, бо ведаюць: ідзём мы — беларусы. Мірныя. Але калі спатрэбіцца зноў адстойваць права «людзьмі звацца», то не сумнявайцеся, што пойдзем у атаку — усім народам.
Каб была магчымасць выйсці на праспект Незалежнасці, прыйсці з кветкамі на плошчу Перамогі, каб патанцаваць на пляцоўках уздоўж праспекта Пераможцаў. Ды проста дыхаць. Яны, 1418 дзён і начэй у акопах, у рукапашнай, у атаках, праз балоты, па мінных палях, пад дротам, кароткімі перабежкамі пад бамбёжкамі, па-пластунску... Дайшлі! Каб з гонарам і ўдзячнасцю іх нашчадкі стаялі каля мартэнаўскіх печаў і на спартыўных пляцоўках, уставалі да світання, каб засяваць шырокія палі на добры ўраджай. Каб жыць — за кожнага трэцяга. Каб пад мірным небам пад белымі крыламі прайсці дарогай жыцця.
Рушым далей. Няспынным Маршам Перамогі.
#Пустовой #МЫБеларусь
Forwarded from Роман Самуль
#6 НОВОСТИ / АКТУАЛОЧКА
Сегодня в выпуске:
0:15 Латышский журналист: "9-ое мая нужно вычеркнуть, это - ничто!"
6:59 Полиция Латвии: штрафовать будут за то, что люди понесут цветы фактически на пустыри.
9:58 Зельке плохо, это фиаско
12:28 Обращение к подписчикам
@rsamul
ПРАВДА ТВ YouTube - https://youtu.be/5MLiaRQvpas
ПРАВДА ТВ VK video - https://vk.com/video-219998304_456239033
Сегодня в выпуске:
0:15 Латышский журналист: "9-ое мая нужно вычеркнуть, это - ничто!"
6:59 Полиция Латвии: штрафовать будут за то, что люди понесут цветы фактически на пустыри.
9:58 Зельке плохо, это фиаско
12:28 Обращение к подписчикам
@rsamul
ПРАВДА ТВ YouTube - https://youtu.be/5MLiaRQvpas
ПРАВДА ТВ VK video - https://vk.com/video-219998304_456239033
YouTube
#6 НОВОСТИ / АКТУАЛОЧКА
Сегодня в выпуске:
0:15 Латышский журналист: "9-ое мая нужно вычеркнуть, это - ничто!"
6:59 Полиция Латвии: штрафовать будут за то, что люди понесут цветы фактически на пустыри.
9:58 Зельке плохо, это фиаско
12:28 Обращение к подписчикам
ПРАВДА ТВ в Вконтакте…
0:15 Латышский журналист: "9-ое мая нужно вычеркнуть, это - ничто!"
6:59 Полиция Латвии: штрафовать будут за то, что люди понесут цветы фактически на пустыри.
9:58 Зельке плохо, это фиаско
12:28 Обращение к подписчикам
ПРАВДА ТВ в Вконтакте…
Forwarded from Пул Первого
📣"Первый" всегда с собой!
Сумки кросс-боди, через плечо и даже монетницы (наша редколлегия подсказывает, что последнюю можно использовать и для наушников). Всё это в трендовых расцветках🔥
Такую модную коллекцию подготовил бренд "Первый". И это только часть летних новинок.
Старт продаж - уже в ближайшие выходные.
Пул вам подскажет точное время😉
Адреса вы знаете😎
Сумки кросс-боди, через плечо и даже монетницы (наша редколлегия подсказывает, что последнюю можно использовать и для наушников). Всё это в трендовых расцветках🔥
Такую модную коллекцию подготовил бренд "Первый". И это только часть летних новинок.
Старт продаж - уже в ближайшие выходные.
Пул вам подскажет точное время😉
Адреса вы знаете😎
Forwarded from Оршанский район. Новости
✅ Сегодня Орша принимала участников международной общественно-патриотической акции – марша-эстафеты Союзного проекта «Наша Великая Родина», которая посвящена 78-й годовщине Великой Победы
🇧🇾🇷🇺Патриотическая эстафета Союзного проекта проводится посредством авто-марша, маршрут которого проходит через 100 городов Российской Федерации и Республики Беларусь.
🔸 На мемориальном комплексе «За нашу Советскую Родину» участников пробега встречали заместитель председателя Оршанского райисполкома Виктор Колочёв, начальник отдела идеологической работы и по делам молодежи Оршанского райисполкома Елена Русакова, представители РОО «Патриоты Беларуси», активисты БРСМ, учащиеся школ, воспитанники военно-патриотического клуба ЮНЕСКО «Русичи» и военно-патриотического клуба «Витязь».
🔸 Главным символом проекта является масштабная копия Знамени Победы (200 кв. м), торжественное развертывание которого состоялось у мемориального комплекса «За нашу Советскую Родину».
🇧🇾🇷🇺Патриотическая эстафета Союзного проекта проводится посредством авто-марша, маршрут которого проходит через 100 городов Российской Федерации и Республики Беларусь.
🔸 На мемориальном комплексе «За нашу Советскую Родину» участников пробега встречали заместитель председателя Оршанского райисполкома Виктор Колочёв, начальник отдела идеологической работы и по делам молодежи Оршанского райисполкома Елена Русакова, представители РОО «Патриоты Беларуси», активисты БРСМ, учащиеся школ, воспитанники военно-патриотического клуба ЮНЕСКО «Русичи» и военно-патриотического клуба «Витязь».
🔸 Главным символом проекта является масштабная копия Знамени Победы (200 кв. м), торжественное развертывание которого состоялось у мемориального комплекса «За нашу Советскую Родину».
Forwarded from Грантоед.by
В украинских телеграм-каналах после инцидента с Bayraktar публикуют такие письма (даем перевод): «Уважаемые господа! Пока Зеленский с командой клоунов из 95-го квартала сидят на Банковой и гробят нашу Украину мы начинаем нашу войну. Не ищите и не теряйте время. Это мы запустили Байрактары на Киев. В нашем арсенале еще кое-что найдется. Что, Зеля, дошутился?! А теперь начинай бояться! Спокойная жизнь у тебя закончилась. Продолжение следует. Отряд Ковпака».
Похоже, что кто-то взял на себя ответственность за направление по крайней мере одного беспилотника в центр Киева. Вероятно, в очередной раз среди военнослужащих Украины появились недовольные политикой Зеленского. Инцидент как раз совпал с долгим отсутствием украинского президента в стране.
Не исключаем, что это не просто потеря контроля над боевой техникой, а демонстрация нового витка серьезных разногласий между руководством ВСУ и офисом Зеленского.
➡️ Грантоед.by
Похоже, что кто-то взял на себя ответственность за направление по крайней мере одного беспилотника в центр Киева. Вероятно, в очередной раз среди военнослужащих Украины появились недовольные политикой Зеленского. Инцидент как раз совпал с долгим отсутствием украинского президента в стране.
Не исключаем, что это не просто потеря контроля над боевой техникой, а демонстрация нового витка серьезных разногласий между руководством ВСУ и офисом Зеленского.
➡️ Грантоед.by
