#ПазнавальныАўторак ☕️👗
Гісторыя чайнай сукенкі пачалася ў 1870-х гг., калі з'явіліся традыцыі дзённага чаявання. Гэта быў час, які праводзіўся ў хатняй абстаноўцы, часцей, у сямейным коле або ў прысутнасці толькі самых блізкіх сябровак і сяброў. Толькі тады сукенка магла заставацца свабоднай і, як лічылася ў той час, хатняй, без гарсэтаў і іншых вельмі нязручных элементаў адзення. 🏡🎉
Пасляпаўднёвае чаяванне з'яўляецца сімвалам англійскай культуры. Гарбату завезлі ў Англію ў XVII ст. з Азіі. Яго першапачаткова пілі толькі арыстакраты, бо гэта быў дарагі напітак. 🍵👑
Паводле легенды, Ганна, герцагіня Бедфардская, у 1830-х гг., не жадаючы пакутаваць ад голаду да позняй вячэры, папрасіла служанку прынесці ёй у будуар імбрычак гарбаты і лёгкія закускі. (мал. 1). Ёй спадабаўся гэты перакус, яна стала паўтараць яго з дня ў дзень, а потым пачала запрашаць сябровак на такое чаяванне. Пасляпаўднёвае чаяванне стала модным сярод арыстакратаў, а потым і зусім перарасло ў нацыянальную традыцыю. 🎊🥪
Традыцыя пасляпаўднёвай гарбаты паспрыяла з'яўленню мноства рэцэптаў выпечкі і стварэнню новага моднага прадмета адзення – чайнай сукенкі. Спачатку чайныя ўборы стваралі з тонкіх тканін — мусліна, шоўку, далікатнай бавоўны і карункаў — даходзіла да сапраўдных шэдэўраў, якія лёгка прыняць за вячэрнія вобразы. Яны выглядалі па-жаноцку і рамантычна. 🌸✨
Гэтым старым традыцыям прысвечаны водар Serge Lutens Five O'Clock Au Gingembre, створаны ў 2008 г. Пах парфумы ўдала перадае атмасферу гарбатнай цырымоніі. Парфумерная кампазіцыя заснавана на такіх кампанентах як гарбата, бергамот, імбір, карыца, мёд, перац, амбра, пачулі, какава (мал. 2). 🍯🌿
У канцы XIX - пачатку ХХ стст. становіцца модным летам бавіць час на свежым паветры, таму гэтыя сукенкі “перайшлі” ў паркі і лугі, шыліся яны з батыста і бавоўны, тканіны выбіралі светлыя. Вікторыянская эпоха дыктавала высокія каўняры-стойкі, доўгія рукавы, багацце аборак, валанаў і, вядома, карунак. (мал. 3). 🌼🌞
Чайныя сукенкі папулярныя і да гэтага часу. Цяпер так называюць усе свабодныя або паўпрылеглыя ўборы з лёгкага матэрыялу. Яны могуць быць як ніжэй, так і вышэй калена. Вобраз часам дапаўняюць рушы або карункавы каўнер. Часцей такія мадэлі пашыты з тканіны пастэльных адценняў, дапушчальны кветкавы прынт і гарох. Яны ідэальна падыходзяць для прагулкі з сябрамі або вячэрняга спаткання. Такія сукенкі вельмі любіць сама Кэйт Мідлтан. Герцагіня звычайна камбінуе іх з лодачкамі на высокім абцасе або басаножкамі. 👠💖
Калекцыі модных дамоў поўныя самымі рознымі варыяцыямі класічнай чайнай сукенкі — ад традыцыйных сілуэтаў у Erdem, Simone Rocha і Givenchy да вытанчаных цытат 30-40-х у Miu Miu, Loewe і Tory Burch. 👗🌟
На сённяшні дзень чайныя сукенкі 1900-1910 гг. можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (мал. 4). 🖼🏛
#ЧайнаяСукенка #Культура #Мода #Гісторыя
Гісторыя чайнай сукенкі пачалася ў 1870-х гг., калі з'явіліся традыцыі дзённага чаявання. Гэта быў час, які праводзіўся ў хатняй абстаноўцы, часцей, у сямейным коле або ў прысутнасці толькі самых блізкіх сябровак і сяброў. Толькі тады сукенка магла заставацца свабоднай і, як лічылася ў той час, хатняй, без гарсэтаў і іншых вельмі нязручных элементаў адзення. 🏡🎉
Пасляпаўднёвае чаяванне з'яўляецца сімвалам англійскай культуры. Гарбату завезлі ў Англію ў XVII ст. з Азіі. Яго першапачаткова пілі толькі арыстакраты, бо гэта быў дарагі напітак. 🍵👑
Паводле легенды, Ганна, герцагіня Бедфардская, у 1830-х гг., не жадаючы пакутаваць ад голаду да позняй вячэры, папрасіла служанку прынесці ёй у будуар імбрычак гарбаты і лёгкія закускі. (мал. 1). Ёй спадабаўся гэты перакус, яна стала паўтараць яго з дня ў дзень, а потым пачала запрашаць сябровак на такое чаяванне. Пасляпаўднёвае чаяванне стала модным сярод арыстакратаў, а потым і зусім перарасло ў нацыянальную традыцыю. 🎊🥪
Традыцыя пасляпаўднёвай гарбаты паспрыяла з'яўленню мноства рэцэптаў выпечкі і стварэнню новага моднага прадмета адзення – чайнай сукенкі. Спачатку чайныя ўборы стваралі з тонкіх тканін — мусліна, шоўку, далікатнай бавоўны і карункаў — даходзіла да сапраўдных шэдэўраў, якія лёгка прыняць за вячэрнія вобразы. Яны выглядалі па-жаноцку і рамантычна. 🌸✨
Гэтым старым традыцыям прысвечаны водар Serge Lutens Five O'Clock Au Gingembre, створаны ў 2008 г. Пах парфумы ўдала перадае атмасферу гарбатнай цырымоніі. Парфумерная кампазіцыя заснавана на такіх кампанентах як гарбата, бергамот, імбір, карыца, мёд, перац, амбра, пачулі, какава (мал. 2). 🍯🌿
У канцы XIX - пачатку ХХ стст. становіцца модным летам бавіць час на свежым паветры, таму гэтыя сукенкі “перайшлі” ў паркі і лугі, шыліся яны з батыста і бавоўны, тканіны выбіралі светлыя. Вікторыянская эпоха дыктавала высокія каўняры-стойкі, доўгія рукавы, багацце аборак, валанаў і, вядома, карунак. (мал. 3). 🌼🌞
Чайныя сукенкі папулярныя і да гэтага часу. Цяпер так называюць усе свабодныя або паўпрылеглыя ўборы з лёгкага матэрыялу. Яны могуць быць як ніжэй, так і вышэй калена. Вобраз часам дапаўняюць рушы або карункавы каўнер. Часцей такія мадэлі пашыты з тканіны пастэльных адценняў, дапушчальны кветкавы прынт і гарох. Яны ідэальна падыходзяць для прагулкі з сябрамі або вячэрняга спаткання. Такія сукенкі вельмі любіць сама Кэйт Мідлтан. Герцагіня звычайна камбінуе іх з лодачкамі на высокім абцасе або басаножкамі. 👠💖
Калекцыі модных дамоў поўныя самымі рознымі варыяцыямі класічнай чайнай сукенкі — ад традыцыйных сілуэтаў у Erdem, Simone Rocha і Givenchy да вытанчаных цытат 30-40-х у Miu Miu, Loewe і Tory Burch. 👗🌟
На сённяшні дзень чайныя сукенкі 1900-1910 гг. можна ўбачыць на выставе “Прыгажосць і мода XIX-XXI стст.” у Вялікай выставачнай зале Палацавага ансамбля (мал. 4). 🖼🏛
#ЧайнаяСукенка #Культура #Мода #Гісторыя