#30радкоўна30гадоў
Малая сталовая зала
Гісторыя Малой сталовай залы ўзыходзіць да перыяду будаўніцтва палаца ў Нясвіжы, але сучасную назву яна атрымала толькі ў канцы XIX стагоддзя. Некалі гэта былі парадныя пакоі для гасцей. Потым інтэр'еры ўпрыгожылі мазаікі, і зала стала згадвацца ў інвентарах як Мазаічная. Нашэсце шведаў у 1706 годзе, у перыяд Паўночнай вайны, пазбавіла замак яго абарончых збудаванняў, а пакоі былі разрабаваныя і спаленыя. Гэта трагедыя знішчыла інтэр'ер Мазаічнай залы, у тым ліку і неацэнныя мазаічныя пано.
У канцы XVIII стагоддзя зала з'яўляецца ў інвентарах ужо пад назвай Каралеўскіх пакояў. Гэта было звязана з візітам у Нясвіж у 1786 годзе апошняга караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. На кароткі час зала ператварылася ў каралеўскі кабінет, і толькі ў XIX стагоддзі яе пачалі выкарыстоўваць як малую сталовую.
Сцены залы пакрываюць цудоўныя дубовыя панэлі, гісторыя паходжання якіх толькі пачынае адкрываць свае таямніцы. Радыёвугляродны аналіз, праведзены з узорамі драўніны, паказаў, што матэрыял панэляў мае ўзрост больш за 900 гадоў, што робіць іх гісторыю яшчэ больш загадкавай і цікавай.
У нішы панэляў удала ўпісаны маляўнічыя палотны. Тут і знакамітае “Каранаванне Барбары Радзівіл”, і поўнароставыя партрэты вядомых прадстаўнікоў і прадстаўніц роду.
У зале захавалася і арыгінальная печ XIX стагоддзя, пакрытая кафляй светлай палівы. Падчас знаходжання ў замку санаторыя, зала выкарыстоўвалася як сталовая, а печчу карысталіся да канца 50-х гадоў ХХ стагоддзя.
З Малой сталовай можна патрапіць у крэдэнс. Гэта невялічкае памяшканне з пад'ёмнікам для дастаўкі гатовых страў з кухні і сервантам для захоўвання посуду і сервіравальных прыналежнасцей.
Зараз зала напоўнена музейнымі прадметамі, якія выдатна адлюстроўваюць эпоху, калі тут можна было пакаштаваць мядзведжыя лапы пад вішнёвым сіропам ці бабровыя хвасты, фаршыраваныя ікрой бялугі.
Малая сталовая зала
Гісторыя Малой сталовай залы ўзыходзіць да перыяду будаўніцтва палаца ў Нясвіжы, але сучасную назву яна атрымала толькі ў канцы XIX стагоддзя. Некалі гэта былі парадныя пакоі для гасцей. Потым інтэр'еры ўпрыгожылі мазаікі, і зала стала згадвацца ў інвентарах як Мазаічная. Нашэсце шведаў у 1706 годзе, у перыяд Паўночнай вайны, пазбавіла замак яго абарончых збудаванняў, а пакоі былі разрабаваныя і спаленыя. Гэта трагедыя знішчыла інтэр'ер Мазаічнай залы, у тым ліку і неацэнныя мазаічныя пано.
У канцы XVIII стагоддзя зала з'яўляецца ў інвентарах ужо пад назвай Каралеўскіх пакояў. Гэта было звязана з візітам у Нясвіж у 1786 годзе апошняга караля Рэчы Паспалітай Станіслава Аўгуста Панятоўскага. На кароткі час зала ператварылася ў каралеўскі кабінет, і толькі ў XIX стагоддзі яе пачалі выкарыстоўваць як малую сталовую.
Сцены залы пакрываюць цудоўныя дубовыя панэлі, гісторыя паходжання якіх толькі пачынае адкрываць свае таямніцы. Радыёвугляродны аналіз, праведзены з узорамі драўніны, паказаў, што матэрыял панэляў мае ўзрост больш за 900 гадоў, што робіць іх гісторыю яшчэ больш загадкавай і цікавай.
У нішы панэляў удала ўпісаны маляўнічыя палотны. Тут і знакамітае “Каранаванне Барбары Радзівіл”, і поўнароставыя партрэты вядомых прадстаўнікоў і прадстаўніц роду.
У зале захавалася і арыгінальная печ XIX стагоддзя, пакрытая кафляй светлай палівы. Падчас знаходжання ў замку санаторыя, зала выкарыстоўвалася як сталовая, а печчу карысталіся да канца 50-х гадоў ХХ стагоддзя.
З Малой сталовай можна патрапіць у крэдэнс. Гэта невялічкае памяшканне з пад'ёмнікам для дастаўкі гатовых страў з кухні і сервантам для захоўвання посуду і сервіравальных прыналежнасцей.
Зараз зала напоўнена музейнымі прадметамі, якія выдатна адлюстроўваюць эпоху, калі тут можна было пакаштаваць мядзведжыя лапы пад вішнёвым сіропам ці бабровыя хвасты, фаршыраваныя ікрой бялугі.