ПАКРЫСЕ́ (pakrysie)
(прыслоўе)

1. Патроху, у невялікай колькасьці.

🔸Няня прымусіла паспрабаваць усяго пакрысе, выпіць шклянку кавы. (Васілевіч).
🔸У Рамана Дзянісавіча знайшлася пляшка нейкай старой настойкі — ён наліў пакрысе ў шклянкі. (Хадкевіч).

2. Абласное слова: паступова, павольна.

🔸Хіма, якая доўга жыла нелюдзем, пакрысе зьблізілася з суседзямі, зрэдку заходзіла і да Дашынай маці. (Ракітны).
🔸Фільм канчаўся, і пакрысе аціхала музыка. (Вышынскі).
#словы_П

А аб чым марыце вы? 🌠

МÁРА (mara)
(назоўнік, жаночы род)

1. Тое, што створана ўяўленьнем, фантазіяй; дзейнасьць ўяўленьня, фантазіі.

🔸З рэальнага грунту разважаньня Лабановіч паволі зьехаў у павабны край прыгожых мар. (Колас).

2. Жаданьне, імкненьне.

🔸Вышэй! Яшчэ вышэй! Няма ў пілота іншай мары. (Крапіва).
🔸Камандзірава мара памалу збывалася: ужо напалову конны атрад мог хадзіць у даволі далёкія рэйды. (Брыль).

3. Аб чым-н. нерэальным, неіснуючым, што не адбылося.

🔸Пустыя мары.

4. У значэньні выказніка, размоўнае слова: аб чым-н. незвычайна прыгожым, жаданым; вышэйшая ацэнка чаго-н.

🔸Ня туфлі, а мара.
#словы_М

Сёньня ў нас кантэнт амаль 18+ 🙈

ПАЖÁДЛІВЫ (pažadlivy)
(прыметнік, мужчынскі род)

Схільны да задавальненьня палавых пачуцьцяў: які выражае такую схільнасьць.

🔸Пажадлівы чалавек.
🔸Твар у .. [Алы] пабялеў, заплюшчаныя вочы з густа падведзенымі вейкамі былі ў сініх кругах, і толькі поўныя, пажадлівыя вусны аставаліся, як звычайна, яркімі. (Карпаў).
🔸Чубар праводзіў.. [гаспадыню] пажадлівым позіркам да дзьвярэй. (Чыгрынаў).
#словы_П

Зь першым днём зімы, даражэнькія! ❄️⛄❄️

СЬНЕ́ЖАНЬ (śniežań)
(назоўнік, мужчынскі род)

Дванаццаты месяц каляндарнага года.

🔸У пакой рынула ядранае марознае паветра — на дварэ панавала зіма, быў пачатак сьнежня. (Васілёнак).
#словы_С

ЗМРОК (zmrok)
(назоўнік, мужчынскі род)

1. Адсутнасьць сьвятла; цемра.

🔸Зусім цёмна. Змрок атуліў .. прасторы. (Каваль).
🔸Непраглядны змрок і сыры туман спляліся густа-густа і як бы глынулі гэтую закінутую між балот і лесу невялічкую вёску. (Колас).

2. Няпоўная цемната, прыцемак, пры якім можна яшчэ распазнаваць прадметы.

🔸У хаце гусьцеў змрок, але .. [Пятро] бачыў .. любыя вочы [Сашы], цяпер яны глядзелі ласкава і закахана. (Шамякін).

3. Прыцемак паміж заходам сонца і наступленьнем ночы, а таксама перадсьвітальны прыцемак.

🔸У густым вячэрнім змроку патанула вёска. (Анісаў).

4. Пераноснае значэньне: пра атмасфэру насільля, беспрасьветнасьці, безнадзейнасьці.

🔸У тваім жыцьці [рабочага] ранейшым Змрок стаяў кругом. (Журба).
#словы_З

Дабрыдзень, сябры! 💙

Каб вы хутчэй прачнуліся, сабралі для вас трошкі хуткамовак 🙌 Ці знайшлі для сябе складаныя? 😉

🔸Ткач ткаў хустку на таху і хукаў на руку.
🔸Каля кавалёвае кузьні ходзіць кныр з кныранятамі.
🔸Вадавоз вёз ваду ад вадаправода.
🔸Лаўрэн лавіў рыбу, Лара варыла рыбу з лаўровым лістом.
🔸I Піліп да ліпы прыліп. Да ліпы прыліп і Піліп.
🔸Патап пакаваў пакупнікам пакупкі ў пакункі.
🔸Пароль — «Арол».
🔸Скача чапля па балоце, чачотачка ў чароце, а чубаты чачот топча, топча агарод.
🔸Маша шыла шапку Сашу. Шапку Сашу шыла Маша.
🔸Уцякай, цецяручыха зь цецяручанятамі.
🔸Каваль каваў каня, конь кавалю капытом, каваль каню калом.
#хуткамоўкі

ПЫ́СА (pysa)

1. Ніжняя частка галавы (з губамі і ноздрамі) у жывёл.

🔸Карова працягвае пысу, ліжа руку шурпатым цёплым языком. (Асіпенка).
🔸Конь .. шумна фыркнуў, дакрануўся пысай да вады, але піць не захацеў. (Хомчанка).
🔸З суседняга пакоя выйшаў сабака, прыязна абцёрся аб мае ногі і паклаў пысу мне на калені. (Карпюк).

2. Размоўнае слова, грубае: твар.

🔸Дзядзька вырывае з маіх рук лыжку, строга загадвае: — Пысу памый! (Жычка).
#словы_П

Як сказаць па-беларуску "ВЗАПЕРТИ"?

Проста! "ПАД ЗАМКОМ".

НАМЁТ (namiot)
(назоўнік, мужчынскі род)

Часовае, звычайна летняе памяшканьне зь непрамакальнай тканіны або скуры (нацягнутай, як правіла, на каркас).

🔸Пэтсан разгарнуў намёт. Ён адразу ж пазнаў пах старой тканіны, узгадаўшы, як утульна было калісьці спаць у намёце.
#словы_Н