Comm Беларусь
560 subscribers
1.68K photos
51 videos
21 files
797 links
加入频道
November 26, 2020
November 26, 2020
November 26, 2020
November 27, 2020
November 27, 2020
Forwarded from Батискаф историка (Anton Denisov)
November 27, 2020
27 ноября 1939 г. германское посольство направило Hоту Наркоминделу, в которой выражался протест по поводу национализации помещичьих земель на территории Западной Украины и Западной Белоруссии, в соответствии с решением народных собраний этих территорий от 28 и 30 октября 1939 г., поскольку она касалась и имущества граждан немецкой национальности. Наркоминдел в ответной ноте заявил, что решения О национализации принимались еще до включения этих областей в состав СССР и в этих решениях ничего не говорилось о национализации каких бы то ни было имуществ.

Народный комиссариат иностранных дел в ответ на ноту германского посольства от 27 ноября 1939 года имеет честь довести до сведения посольства нижеследующее:
"Мероприятия по национализации помещичьих земель, банков и крупной промышленности на территории Западной Украины и Западной Белоруссии утверждены и объявлены решениями народных собраний Западной Украины и Западной Белоруссии 28 и 29 октября 1939 года.
Указанные мероприятия на территории Западной Украины и Западной Белоруссии были проведены еще до включения последних в состав СССР, причем проведены не органами власти СССР, а органами власти, созданными суверенными народами Западной Украины и Западной Белоруссии. Таким образом, для предъявления к СССР претензий, указанных в ноте посольства, нет оснований".
November 27, 2020
Про Слуцкое антисоветское восстание. На самом деле, в 1920 г. на данное "восстание" (нападения на части РККА из нейтральной зоны) Советское правительство не сильно и обращало внимание (это была проблема для командования 16-й армии советских войск, но даже не для Западного Фронта) и если сравнивать это с Мозырским походом октября-ноября польского генерала и белогвардейца Балаховича, то он нес на порядки большую военную угрозу и проблемы, чем вылазки Слуцкой бригады.
November 27, 2020
November 28, 2020
Мірон Емяльянавіч Крыштафовіч (18жніўня 1899 — 10 мая 1985) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, адзін з арганізатараў партызанскага руху і антыфашысцкага падполля ў Брэсцкай вобласці.
У 1931—1935 гадах навучаўся ў Камуністычным універсітэце нацыянальных меншасцяў Захаду.
З 1923 года на падпольнай партыйнай рабоце ў Заходняй Беларусі, быў сакратаром Гродзенскага, Навагрудскага, Беластоцкага, Слонімскага і Брэсцкага партыйных камітэтаў. За рэвалюцыйную дзейнасць пераследваўся польскімі ўладамі і правёў у зняволенні пяць гадоў (1929—1935).

Пасля ўз’яднання БССР з Заходняй Беларуссю ў 1939 годзе працаваў у савецкіх і партыйных органах ў Пружанскім раёне.
У гады Вялікай Айчыннай вайны сакратар Пружанскага раённага антыфашысцкага камітэта, загадчык Аддзелам Брэсцкага раённага камітэта барацьбы з нямецкімі акупантамі, намеснік сакратара Брэсцкага абласнога антыфашысцкага камітэта, з 1943 года — камісар партызанскай брыгады імя П. К. Панамарэнкі.

Пасля вайны ў 1944—1947 гадах быў старшынёй Пружанскага раённага выканаўчага камітэта, у 1947—1948 гадах быў намеснікам старшыні Брэсцкага аблвыканкама, у 1948—1954 гадах — яго старшыня, а ў 1954—1961 быў першым намеснікам. Кандыдат у члены ЦК КП(б)Б, член ЦК КП(б)Б у 1949—1960 гадах. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1946—1958 гг., дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1951—1955 і 1959—1963 гадах, намеснік старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР у 1951—1955 гадах. Памёр 10 мая 1985 года. Пахаваны на Гарнізонных могілках Брэста.
(Успамiны: http://www.budni.by/?p=39096)
November 28, 2020
November 28, 2020
November 28, 2020
November 29, 2020
November 29, 2020
November 29, 2020