🤡Тупые недоумки, для ушей Бондаревой это услада: если наш Полонез сыграет "Прощание с Родиной" поляка Огиньского, то это будет реквием по Ржачипосполитой - там даже для пятого раздела вообще ничего не останется. Молитесь, пшецкие лакеи, чтобы эта мелодия звучала только на торжествах.

Обсуждение | Прислать новость

УжОс-ужОс!
Сегодня или завтра (а хз когда) заднеприводные всего мира отмечают свой "праздник" - день толерантности.
И только какой-то медведь в польском лесу не захотел присоединиться к этим пид@рам. Не захотел мишка быть толерантным. И правильно сделал:

https://yangx.top/bbbreaking/169692

Только два сорта и есть, податься некуда: либо патриот своего отечества, либо мерзавец своей жизни.

(С) великий русский драматург
А. Островский.

И кто мы такие , чтобы спорить с классиком ?)

Ты, курва, говоришь по-русски! А ты – пророссийский!

Кто-то выложил в сеть шедевральное видео диалога украинского дальнобойщика с польскими перевозчиками, которые организовали полноценную блокаду дорог, чтобы избежать демпинга со стороны украинцев.

Украинец требует пропустить его домой, но над ним глумятся поляки, заявляя, что украинец говорит по-русски.

Укроводитель возмущенно заявляет, что говорит по-украински. И тут же получает «бумеранг» - требование говорить по-польски, раз он находится на территории Польши.

Это вызывает искреннее возмущение украинца. Хотя чего тут странного? У него на родине как раз требуют от всех говорить исключительно на мове.

Непостижимым образом украинский водитель приходит к выводу, что польские дальнобойщики – пророссийские и вообще за Путина, после чего поляки и украинец начинают разбираться, кто из них больший агент Кремля. Ведь поляки у себя дома, а украинец сбежал от войны и почему то не хочет воевать.

Судя по всему, неприятности для украинских перевозчиков только начинаются. Цены на доставку грузов из Польши на Украину уже выросли в три раза и поляков намерены поддержать коллеги из Словакии. Союз автомобильных перевозчиков Словакии (UNAS) по пример Польши требует от Еврокомиссии вернуть разрешительный режим для коммерческих перевозок в пределах ЕС.

Для украинцев этот режим Брюссель отменил. В результате трафик украинских грузовиков вырос примерно на 600-800%.

​​Яўген Пуставой:
"У кожнага свой талент. Хтосьці вельмі выдатна выточвае дэталі. Хтосьці віртуозна валодае пэндзлем, як іншы грацыёзна сваім целам на сцэне. Таленавітаму літаратару хапае трох дзясяткаў літар, каб перадаць пачуцці, а музыканту і ўвогуле сямі нот — каб чалавек адчуў сваю душу: настальгію, трывожнае шчасце альбо ўздым настрою. Майстэрства залежыць ад многага, але найперш ад таленту і прафесіяналізму. Усе мы гэта ведаем. І ўсе мы з гэтым згодныя. А вось калі размова аб палітыцы — чамусьці часам пра гэты прынцып забываемся. Шмат жа людзей маюць музычную адукацыю, але не ўсе Раічыкі альбо Лучанкі. Вось і ў палітыцы так.
Партыйнае шматгалоссе. За яго адсутнасць, здаралася, папракалі Прэзідэнта. Іншыя рэчы асабліва і не заўважалі, нібы ўсё само па сабе адбылося: і краіну Лукашэнка ад прорвы адвёў, і тое пабудаваў, і гэта стварыў. Хтосьці пра гэта не помніць, а яшчэ менш — цэніць. Ёсць і ёсць. А вось чаго не хапала — дык, маўляў, палітычнага плюралізму. Зрэшты, мы яго нагледзеліся ў суседзяў, калі яшчэ грамадства не было гатовым да такога палітычнга меню. Бойкі ў парламентах іншых краін ні да чаго добрага не прывялі. Людзям паказвалі спектаклі, а за іх спінамі прыхватызавалі краіну. У нас быў зусім іншы падыход. Рацыянальны. Час паказаў, што і правільны. І калі вакол такая геапалітчная турбулентнасць — беларусы займаюцца палітычным апгрэйдам. Канстытуцыю падшліфавалі, з’явіўся ўнікальны орган народнай улады — УНС.
Згодна з пірамідай Маслоў — іерархіяй патрабаванняў, — асалода ад палітычнай дзейнасці — гэта на вяршыні развіцця. Дараслі. «Прыкладныя дэмакратыі» свету гэты шлях адолелі за некалькі стагоддзяў, мы — за некалькі дзесяцігоддзяў. Не Лукашэнка замінаў — мы гатовы не былі. Але факт застаецца фактам — моцнай нашу краіну зрабіла не шматпартыйнасць, а зразумелая, добра кіруемая вертыкаль. Таму мы не парламенцкая, а прэзідэнцкая рэспубліка. Таму кіраваць краінай — дзяржаўнай уладзе, а вось партыйная прастора — дзеля аб’яднання людзей па ідэалагічных сэнсах. Заўважаць — амбіцыёзных, дапамагаць — здольным. Гэта новы, яшчэ адзін сацыяльны ліфт. Ці лесвіца. Трэба прайсці кожную прыступку. Партыйная вертыкаль не замяняе дзяржапарат, наадварот — супрацоўнічае. Вось яна — беларуская мадэль адносін улады і грамадства. Партыя ўлады — не для Беларусі. Ніякай касты абраных — гэта тыя ж «неверагодныя», толькі з ярлыком палітычнай недатыкальнасці.
Чырвоная дывановая дарожка, што вядзе ў калідоры ўлады, можа згуртаваць вакол сябе не толькі ідэйных рамантыкаў і здольных кіраўнікоў. Такое ўжо было ў нашай гісторыі. Партыя можа дараваць памылкі. Грамадства ніколі не даруе партыі падман. Інакш — развал. А наша сістэма — пра стваральную працу. Патрэбна ўлічыць усе моманты. І суквецце партый з прадзяржаўнай пазіцыяй — гэта магчымасць выказаць сваё меркаванне людзям розных поглядаў.
Гэта — у ідэале. А насамрэч толькі кожны пяты беларус давярае партыям. Давярае, але не вызначыўся, якую з чатырох падтрымліваць. Не закранулі, не зацікавілі. Ёсць над чым працаваць! Усё наперадзе. Ад адшліфоўкі ідэалогій да пазначэння месца ў сістэме дзяржаўных каардынат. Патрэбны новыя твары, так бы мовіць, персаніфікацыя палітычных пераваг. Беларусы абіраюць не лозунгі, а людзей. Бо менавіта людзей характарызуюць справы.
Прабачце за спажывецкае параўнанне. Крама палітычных прапаноў адчынена. Але рукі цягнуцца ўжо да знаёмага і звыклага. А на паліцах — новы асартымент. Гэта як з урачом: давяраеш вопытнаму прафесіяналу. Але чым больш у яго дасведчаных асістэнтаў — тым лепш. Ці скончу, з чаго пачаў, — з музыкі. Нават таленавітыя і здольныя музыканты без прафесіянала-дырыжора складаную вялікую сімфонію аніяк добра не выканаюць."

#Пустовой
#МЫБеларусь