***
Ведай, брат малады, што ў грудзях у людзей
Сэрцы цвёрдые, быццам з камення.
Разаб'ецца аб іх слабы верш заўсягды,
Не збудзіўшы святога сумлення.
Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш,
Абрабіць яго трэба с цярпеннем.
Як ударыш ты ім, — ён як звон зазвініць,
Брызнуць іскры з халодных каменняў.
М. Багдановіч. "Песняру". 1913г.
104 гады таму перастала біцца сэрца Паэта Беларусі - Максіма Багдановіча. Яго "Зорка Венера" кожны вечар гучыць у Вялiкiм тэатры: менавiта гэтая мелодыя была абраная для званкоў, што запрашаюць гледачоў у вялікую цi малую залi. Ён нарадзiўcя на Троiцкай гары, тады - вулiцы Александроўскай, ля тэатра. Менавiта на родны дом глядзiць яго постаць - помнiк Вакара, Казакова i Маскалевiча з'явiўся ля Опернага ў 1981-м. Сёння, 25 траўня, у дзень памяці Максіма Багдановіча, да яго помніка прыйшлі супрацоўнікі літаратурных музеяў Мінска, а таксама людзі, для якіх асоба Багдановіча, яго Слова застаюцца той сістэмай каардынат, якая дапамагае знайсці верны напрамак у жыцці.
#дзеньпамяці
Ведай, брат малады, што ў грудзях у людзей
Сэрцы цвёрдые, быццам з камення.
Разаб'ецца аб іх слабы верш заўсягды,
Не збудзіўшы святога сумлення.
Трэба з сталі каваць, гартаваць гібкі верш,
Абрабіць яго трэба с цярпеннем.
Як ударыш ты ім, — ён як звон зазвініць,
Брызнуць іскры з халодных каменняў.
М. Багдановіч. "Песняру". 1913г.
104 гады таму перастала біцца сэрца Паэта Беларусі - Максіма Багдановіча. Яго "Зорка Венера" кожны вечар гучыць у Вялiкiм тэатры: менавiта гэтая мелодыя была абраная для званкоў, што запрашаюць гледачоў у вялікую цi малую залi. Ён нарадзiўcя на Троiцкай гары, тады - вулiцы Александроўскай, ля тэатра. Менавiта на родны дом глядзiць яго постаць - помнiк Вакара, Казакова i Маскалевiча з'явiўся ля Опернага ў 1981-м. Сёння, 25 траўня, у дзень памяці Максіма Багдановіча, да яго помніка прыйшлі супрацоўнікі літаратурных музеяў Мінска, а таксама людзі, для якіх асоба Багдановіча, яго Слова застаюцца той сістэмай каардынат, якая дапамагае знайсці верны напрамак у жыцці.
#дзеньпамяці