Помните провластный баннер "Ломать - не строить"?
Жители Сеницы сделали свои варианты баннеров, которые должны висеть в городах нашей страны.
Жители Сеницы сделали свои варианты баннеров, которые должны висеть в городах нашей страны.
Беларусы Киева выражают слова поддержки всем, кто сражается за правду! Журналисты всегда были на передовой. Спасибо вам!
По Суэцкому каналу возобновилась навигация кораблей
Восстановить судоходство удалось после того, как перегородивший канал контейнеровоз Ever Given сняли с мели и отбуксировали. Канал был заблокирован неделю.
Судно удалось снять с мели к утру 29 марта, однако улучшить ситуацию в Суэцком канале это не помогло: из-за неблагоприятных погодных условий долгое время 400-метровый контейнеровоз не удавалось развернуть и отбуксировать к временной стоянке в районе Большого Горького озера.
Из-за инцидента с Ever Given на подходах к Суэцкому каналу образовалась пробка из нескольких сотен судов, в том числе и танкеров с нефтью. Даже после разблокировки транспортной артерии полностью восстановить движение по каналу удастся лишь спустя несколько дней. Объясняется это тем, что в сутки через Суэц проходит примерно 50 судов, а на подходах к нему находится около 350 кораблей.
РБК
Восстановить судоходство удалось после того, как перегородивший канал контейнеровоз Ever Given сняли с мели и отбуксировали. Канал был заблокирован неделю.
Судно удалось снять с мели к утру 29 марта, однако улучшить ситуацию в Суэцком канале это не помогло: из-за неблагоприятных погодных условий долгое время 400-метровый контейнеровоз не удавалось развернуть и отбуксировать к временной стоянке в районе Большого Горького озера.
Из-за инцидента с Ever Given на подходах к Суэцкому каналу образовалась пробка из нескольких сотен судов, в том числе и танкеров с нефтью. Даже после разблокировки транспортной артерии полностью восстановить движение по каналу удастся лишь спустя несколько дней. Объясняется это тем, что в сутки через Суэц проходит примерно 50 судов, а на подходах к нему находится около 350 кораблей.
РБК
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Беларусы Киева сняли крутой ролик в поддержку беларусских политзаключенных✊
Уладзімер Арлоў: Беларусь цяжарная вольнай будучыняй
Пісьменнік распавёў пра тое, калі наступяць перамены.
— Мінулым летам задоўга да жнівеньскіх падзеяў вы прадказалі, што перамены ў 2020 годзе не адбудуцца. Так і сталася, калі не лічыць вялікага скачка, які зрабіў народ на шляху нацыянальнага самаўсьведамленьня. Улада, як вы і казалі, засталася ранейшаю. Колькі яшчэ, на вашу думку, можа захоўвацца статус-кво ў Беларусі — год, тры, пяць, дзесяць?
— Мне згадваюцца словы сацыёляга, былога дырэктара Інстытуту сацыялёгіі Акадэміі Навук Беларусі Генадзя Коршунава, які трапіў у лік тых вучоных, што страцілі працу за сваю пазыцыю. Коршунаў нядаўна сказаў, што рэвалюцыя высьпявала даўно. Сярод яе прычын — урбанізацыя, паскарэньне зьмены пакаленьняў, рост узроўню адукацыі, інтэрнэтызацыя грамадзтва. Для беларусаў вяртаньня да нацыянальнага не было нейкім прарывам, а было працэсам, які заняў не адзін год.
Цяпер у мяне ўваччу паўстае Вільня 22 лістапада 2019 году, калі там адбывалася ўрачыстае перапахаваньне Кастуся Каліноўскага і ягоных паплечнікаў. Нягледзячы на будзённы дзень і візавы бар’ер у старажытную сталіцу Вялікага Княства Літоўскага — радзімы нашых продкаў, зьехаліся тысячы і тысячы беларусаў. (У выходны дзень іх, бясспрэчна, было б шматкроць больш.)
Вільня сталася тады амаль цалкам бел-чырвона-белай ад нашых сьцягоў, а вакол лунала «Жыве Беларусь». Гэта была велічная містэрыя, прысьвечаная тым, хто стаяў ля вытокаў нашай незалежнасьці. Пра гэта вы, Сяргей, выдатна сказалі ў сваёй кнізе «Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі».
Той дзень сапраўды стаўся гістарычным, ён увойдзе ў падручнікі. І калі я ішоў тады па Вільні, мне думалася: «Калі ж мы ўбачым такую народную маніфэстацыю ў Менску?» Не прамінула і году, як на вуліцы Менску пад сваімі сьцягамі выйшлі ўжо ня тысячы, а сотні тысяч беларусаў.
Таму я ўпэўнены, што ў 2020 годзе быў не скачок, а магутная дэманстрацыя таго, што нацыя сфармавалася і сталася суб’ектам палітыкі. А каталізатарамі да гэтай дэманстрацыі сталі, па-першае, пандэмія, калі беларусы адчулі сябе кінутымі дзяржавай, па-другое, зьяўленьне рэальных альтэрнатыўных кандыдатаў на прэзыдэнцкіх выбарах, па-трэцяе, абвяшчэньне 9 жніўня тых дзівосных працэнтаў.
Што да няўдзячнай справы прагнозаў. Сапраўды мінулым летам я сказаў, што 9 жніўня будзе толькі этапам на шляху да той Беларусі, якая пакуль нам толькі сьніцца. Тады я таксама казаў, што можа быць уведзенае надзвычайнае становішча. Яно ня ўведзена афіцыйна, але гэта ўжо рэальнасьць цяперашняй Беларусі, мы жывем у такім становішчы.
Колькі яно можа працягвацца? Цяпер, ва ўмовах сусьветных апакаліптычных выклікаў і туманнай будучыні, наша сытуацыя можа зьмяніцца імкліва, але можа і закансэрвавацца на некалькі гадоў.
Адно што я ведаю дакладна — павярнуць час назад, да кнопкавых тэлефонаў і тэлевізара як галоўнай крыніцы інфармацыі немагчыма. Беларусы ўжо гатовыя жыць у дэмакратычнай краіне, краіне з рынкавай эканомікай, дзе яны самі будуць выбіраць сваю будучыню.
— Адрозна ад, напрыклад, палітолягаў, эканамістаў ці сацыёлягаў літаратары ў сваёй ацэнцы пераломных гістарычных момантаў часта зьвяртаюцца да ўласьцівых ім вобразных сродкаў, напрыклад, мэтафараў. Ці можаце вы акрэсьліць сёньняшнія падзеі менавіта такім чынам?
— Сапраўды, палітолягі ці сацыёлягі, якія па-свойму глыбока аналізуюць сёньняшні стан рэчаў, сьцьвярджаюць, што Беларусь ня толькі ідзе ўпоравень з заходняй цывілізацыяй у інфармацыйнай, камунікацыйнай і сацыяльнай перабудове, але ў нечым гэтую заходнюю цывілізацыю і апярэджвае.
А вось пісьменьнік і філёзаф Ігар Бабкоў нядаўна сказаў, што ў нас на вачах ствараецца сучасны беларускі эпас, а сама краіна стала такой лябараторыяй будучыні, і вынікі працы гэтай лябараторыі могуць быць цікавыя ўсяму сьвету.
Я маю сваю мэтафару. Я б сказаў так: у гэтым непрадказальным, ахопленым пандэміяй сьвеце, у гэтым вусьцішным крывавым абсурдзе, дзе мы апынуліся, Беларусь нагадвае мне жанчыну, якая не зважаючы ні на што, адважылася нарадзіць — яна цяжарная вольнай будучыняй.
Пісьменнік распавёў пра тое, калі наступяць перамены.
— Мінулым летам задоўга да жнівеньскіх падзеяў вы прадказалі, што перамены ў 2020 годзе не адбудуцца. Так і сталася, калі не лічыць вялікага скачка, які зрабіў народ на шляху нацыянальнага самаўсьведамленьня. Улада, як вы і казалі, засталася ранейшаю. Колькі яшчэ, на вашу думку, можа захоўвацца статус-кво ў Беларусі — год, тры, пяць, дзесяць?
— Мне згадваюцца словы сацыёляга, былога дырэктара Інстытуту сацыялёгіі Акадэміі Навук Беларусі Генадзя Коршунава, які трапіў у лік тых вучоных, што страцілі працу за сваю пазыцыю. Коршунаў нядаўна сказаў, што рэвалюцыя высьпявала даўно. Сярод яе прычын — урбанізацыя, паскарэньне зьмены пакаленьняў, рост узроўню адукацыі, інтэрнэтызацыя грамадзтва. Для беларусаў вяртаньня да нацыянальнага не было нейкім прарывам, а было працэсам, які заняў не адзін год.
Цяпер у мяне ўваччу паўстае Вільня 22 лістапада 2019 году, калі там адбывалася ўрачыстае перапахаваньне Кастуся Каліноўскага і ягоных паплечнікаў. Нягледзячы на будзённы дзень і візавы бар’ер у старажытную сталіцу Вялікага Княства Літоўскага — радзімы нашых продкаў, зьехаліся тысячы і тысячы беларусаў. (У выходны дзень іх, бясспрэчна, было б шматкроць больш.)
Вільня сталася тады амаль цалкам бел-чырвона-белай ад нашых сьцягоў, а вакол лунала «Жыве Беларусь». Гэта была велічная містэрыя, прысьвечаная тым, хто стаяў ля вытокаў нашай незалежнасьці. Пра гэта вы, Сяргей, выдатна сказалі ў сваёй кнізе «Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі».
Той дзень сапраўды стаўся гістарычным, ён увойдзе ў падручнікі. І калі я ішоў тады па Вільні, мне думалася: «Калі ж мы ўбачым такую народную маніфэстацыю ў Менску?» Не прамінула і году, як на вуліцы Менску пад сваімі сьцягамі выйшлі ўжо ня тысячы, а сотні тысяч беларусаў.
Таму я ўпэўнены, што ў 2020 годзе быў не скачок, а магутная дэманстрацыя таго, што нацыя сфармавалася і сталася суб’ектам палітыкі. А каталізатарамі да гэтай дэманстрацыі сталі, па-першае, пандэмія, калі беларусы адчулі сябе кінутымі дзяржавай, па-другое, зьяўленьне рэальных альтэрнатыўных кандыдатаў на прэзыдэнцкіх выбарах, па-трэцяе, абвяшчэньне 9 жніўня тых дзівосных працэнтаў.
Што да няўдзячнай справы прагнозаў. Сапраўды мінулым летам я сказаў, што 9 жніўня будзе толькі этапам на шляху да той Беларусі, якая пакуль нам толькі сьніцца. Тады я таксама казаў, што можа быць уведзенае надзвычайнае становішча. Яно ня ўведзена афіцыйна, але гэта ўжо рэальнасьць цяперашняй Беларусі, мы жывем у такім становішчы.
Колькі яно можа працягвацца? Цяпер, ва ўмовах сусьветных апакаліптычных выклікаў і туманнай будучыні, наша сытуацыя можа зьмяніцца імкліва, але можа і закансэрвавацца на некалькі гадоў.
Адно што я ведаю дакладна — павярнуць час назад, да кнопкавых тэлефонаў і тэлевізара як галоўнай крыніцы інфармацыі немагчыма. Беларусы ўжо гатовыя жыць у дэмакратычнай краіне, краіне з рынкавай эканомікай, дзе яны самі будуць выбіраць сваю будучыню.
— Адрозна ад, напрыклад, палітолягаў, эканамістаў ці сацыёлягаў літаратары ў сваёй ацэнцы пераломных гістарычных момантаў часта зьвяртаюцца да ўласьцівых ім вобразных сродкаў, напрыклад, мэтафараў. Ці можаце вы акрэсьліць сёньняшнія падзеі менавіта такім чынам?
— Сапраўды, палітолягі ці сацыёлягі, якія па-свойму глыбока аналізуюць сёньняшні стан рэчаў, сьцьвярджаюць, што Беларусь ня толькі ідзе ўпоравень з заходняй цывілізацыяй у інфармацыйнай, камунікацыйнай і сацыяльнай перабудове, але ў нечым гэтую заходнюю цывілізацыю і апярэджвае.
А вось пісьменьнік і філёзаф Ігар Бабкоў нядаўна сказаў, што ў нас на вачах ствараецца сучасны беларускі эпас, а сама краіна стала такой лябараторыяй будучыні, і вынікі працы гэтай лябараторыі могуць быць цікавыя ўсяму сьвету.
Я маю сваю мэтафару. Я б сказаў так: у гэтым непрадказальным, ахопленым пандэміяй сьвеце, у гэтым вусьцішным крывавым абсурдзе, дзе мы апынуліся, Беларусь нагадвае мне жанчыну, якая не зважаючы ні на што, адважылася нарадзіць — яна цяжарная вольнай будучыняй.
Мьянма: массовые убийства протестующих вызвали гнев в мире
Гибель почти 100 человек при подавлении протестов в Мьянме в эту субботу вызвала нарастающую волну возмущения по всему миру. Главы оборонных ведомств 12 стран выступили с заявлением, в котором осудили применение насилия против населения Мьянмы вооруженными силами страны.
В Госдепартаменте США шокированы кровопролитием в Мьянме при подавлении протестов, которое там назвали "царством террора". Накануне, по данным ООН, там были убиты более 90 человек.
Госсекретарь США Энтони Блинкен обвинил военных, захвативших власть в Мьянме, в развязывании террора. По его словам, хунта будет жертвовать жизнями людей ради служения горстке избранных.
Прошедшая суббота стала самым кровавым днем за все время борьбы между захватившими власть в стране генералами и населением, отказавшимся принять переворот. В общей сложности жертвами подавления протестов стали более 400 человек.
Главы оборонных ведомств 12 стран в воскресенье выпустили совместное заявление с осуждением действий военных в Мьянме. Под заявлением стоят подписи министров обороны Австралии, Канады, Германии, Греции, Италии, Японии, Дании, Нидерландов, Новой Зеландии, Южной Кореи, Британии и США.
"Профессиональные военные следуют международным стандартам поведения и несут ответственность за защиту, а не за причинение вреда людям, которым они служат", - говорится в заявлении.
Что произошло в субботу?
27 марта - День вооруженных сил в Мьянме. В прошлые годы на военных парадах в этот день присутствовали многие иностранные дипломаты и военные.
Однако после переворота страна оказалась в международной изоляции. Одним из немногочисленных представителей иностранных государств на параде в этот раз был замминистра обороны России по международному сотрудничеству Александр Фомин.
Также там присутствовали представители Китая, Индии, Бангладеш, Пакистана, Лаоса, Вьетнама и Таиланда.
В нескольких городах Мьянмы состоялись акции протеста. Однако на улицы было выведено значительное число сотрудников полиции, которые пытались предотвратить выступления.
В результате погибли десятки человек.
BBC
Гибель почти 100 человек при подавлении протестов в Мьянме в эту субботу вызвала нарастающую волну возмущения по всему миру. Главы оборонных ведомств 12 стран выступили с заявлением, в котором осудили применение насилия против населения Мьянмы вооруженными силами страны.
В Госдепартаменте США шокированы кровопролитием в Мьянме при подавлении протестов, которое там назвали "царством террора". Накануне, по данным ООН, там были убиты более 90 человек.
Госсекретарь США Энтони Блинкен обвинил военных, захвативших власть в Мьянме, в развязывании террора. По его словам, хунта будет жертвовать жизнями людей ради служения горстке избранных.
Прошедшая суббота стала самым кровавым днем за все время борьбы между захватившими власть в стране генералами и населением, отказавшимся принять переворот. В общей сложности жертвами подавления протестов стали более 400 человек.
Главы оборонных ведомств 12 стран в воскресенье выпустили совместное заявление с осуждением действий военных в Мьянме. Под заявлением стоят подписи министров обороны Австралии, Канады, Германии, Греции, Италии, Японии, Дании, Нидерландов, Новой Зеландии, Южной Кореи, Британии и США.
"Профессиональные военные следуют международным стандартам поведения и несут ответственность за защиту, а не за причинение вреда людям, которым они служат", - говорится в заявлении.
Что произошло в субботу?
27 марта - День вооруженных сил в Мьянме. В прошлые годы на военных парадах в этот день присутствовали многие иностранные дипломаты и военные.
Однако после переворота страна оказалась в международной изоляции. Одним из немногочисленных представителей иностранных государств на параде в этот раз был замминистра обороны России по международному сотрудничеству Александр Фомин.
Также там присутствовали представители Китая, Индии, Бангладеш, Пакистана, Лаоса, Вьетнама и Таиланда.
В нескольких городах Мьянмы состоялись акции протеста. Однако на улицы было выведено значительное число сотрудников полиции, которые пытались предотвратить выступления.
В результате погибли десятки человек.
BBC
Президент Молдовы Майя Санду инициирует роспуск парламента: "Мы предстанем перед судом граждан".
Глава государства отметила, что с момента отставки правительства Кику прошло три месяца, и за это время депутаты могли выбрать правительство и заняться проблемами, которые уже нельзя откладывать. «Но они не делают ничего, чтобы помочь людям, коррупционные схемы продолжают процветать, цены растут, закупка вакцин запаздывает», — перечислила Санду.
«У них было две возможности выбрать правительство, но они не захотели. Теперь есть все условия для роспуска парламента. И, хотя многие депутаты сейчас пытаются нас убедить, что действуют в интересах граждан, это не так. Законы, за которые они голосуют, против людей, они блокируют все проекты внешней помощи и защищают коррумпированные группы. Они не ищут решения для граждан, они спасают только себя», — заявила Санду.
Президент подчеркнула, что уже подготовила обращение в КС, чтобы тот высказался об обстоятельствах роспуска парламента. «Если КС согласится, что есть условия для роспуска, то я распущу парламент, и мы предстанем перед судом граждан», — добавила Санду.
NewsMaker
Глава государства отметила, что с момента отставки правительства Кику прошло три месяца, и за это время депутаты могли выбрать правительство и заняться проблемами, которые уже нельзя откладывать. «Но они не делают ничего, чтобы помочь людям, коррупционные схемы продолжают процветать, цены растут, закупка вакцин запаздывает», — перечислила Санду.
«У них было две возможности выбрать правительство, но они не захотели. Теперь есть все условия для роспуска парламента. И, хотя многие депутаты сейчас пытаются нас убедить, что действуют в интересах граждан, это не так. Законы, за которые они голосуют, против людей, они блокируют все проекты внешней помощи и защищают коррумпированные группы. Они не ищут решения для граждан, они спасают только себя», — заявила Санду.
Президент подчеркнула, что уже подготовила обращение в КС, чтобы тот высказался об обстоятельствах роспуска парламента. «Если КС согласится, что есть условия для роспуска, то я распущу парламент, и мы предстанем перед судом граждан», — добавила Санду.
NewsMaker
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Сёлета адбыўся ўжо трэці Вольны забег!
Беглі каля сотні чалавек у 40 гарадах 20 краінаў: Аўстралія, Беларусь, Бразілія, Вялікая Брытанія, Іспанія, ЗША, Італія, Канада, Катар, Латвія, Літва, Нарвегія, Нідэрланды, Нямеччына, Партугалія, Польшча, Украіна, Францыя, Чэхія і Новая Зеландыя!
Толькі паводле публічных допісаў акцыі з вынікамі трэкераў, мы налічылі 364 км. Але ўлічваючы звесткі з рэгістрацыі на сайце, гэтая лічба можа быць нашмат большай!
Беглі каля сотні чалавек у 40 гарадах 20 краінаў: Аўстралія, Беларусь, Бразілія, Вялікая Брытанія, Іспанія, ЗША, Італія, Канада, Катар, Латвія, Літва, Нарвегія, Нідэрланды, Нямеччына, Партугалія, Польшча, Украіна, Францыя, Чэхія і Новая Зеландыя!
Толькі паводле публічных допісаў акцыі з вынікамі трэкераў, мы налічылі 364 км. Але ўлічваючы звесткі з рэгістрацыі на сайце, гэтая лічба можа быць нашмат большай!
Меркаваны беларускі шпіён, затрыманы ва Ўкраіне, паходзіў з Расеі. Ён сам здаўся ў СБУ
Сталі вядомыя падрабязнасьці затрыманьня меркаванага беларускага шпіёна ва Ўкраіне, пра якое 24 сакавіка паведаміла Служба бясьпекі Ўкраіны.
Яго вызвалілі ад крымінальнай адказнасьці.
Паводле матэрыялаў крымінальнай справы, беларускі грамадзянін у ліпені 2019 году пагадзіўся на супрацу з супрацоўнікам Упраўленьня Камітэту дзяржаўнай бясьпекі Беларусі па Берасьцейскай вобласьці. Затрыманы назваў сьледчым прозьвішча «вэрбавальніка», але тыя яго не называюць. Паводле затрыманага, ён абавязаўся стварыць «агентурную сетку» для збору і перадачы інфармацыі, якая зьяўляецца ва Ўкраіне дзяржаўнай таямніцай.
У студзені 2020 году затрыманы спрабаваў, у сваю чаргу, завэрбаваць супрацоўніка Луцкага памежнага атраду, які валодае інфармацыяй, цікавай для беларускага КДБ.
Найперш беларускага «вярбоўшчыка» цікавіла інфармацыя пра супрацоўнікаў праваахоўных органаў і Дзяржаўнай памежнай службы Ўкраіны, а таксама арганізацыя гэтых службаў, выкарыстаньне спэцыяльнай тэхнікі для затрыманьня парушальнікаў мяжы і баявыя магчымасьці падразьдзяленьняў. Гэтую інфармацыю супрацоўнік Луцкага памежнага атраду мусіў перадаваць прадстаўніку Ўпраўленьня КДБ Беларусі ў Берасьцейскай вобласьці ў часе асабістых сустрэч на беларускай тэрыторыі ў загадзя ўзгодненых месцах.
Радыё Свабода
Сталі вядомыя падрабязнасьці затрыманьня меркаванага беларускага шпіёна ва Ўкраіне, пра якое 24 сакавіка паведаміла Служба бясьпекі Ўкраіны.
Яго вызвалілі ад крымінальнай адказнасьці.
Паводле матэрыялаў крымінальнай справы, беларускі грамадзянін у ліпені 2019 году пагадзіўся на супрацу з супрацоўнікам Упраўленьня Камітэту дзяржаўнай бясьпекі Беларусі па Берасьцейскай вобласьці. Затрыманы назваў сьледчым прозьвішча «вэрбавальніка», але тыя яго не называюць. Паводле затрыманага, ён абавязаўся стварыць «агентурную сетку» для збору і перадачы інфармацыі, якая зьяўляецца ва Ўкраіне дзяржаўнай таямніцай.
У студзені 2020 году затрыманы спрабаваў, у сваю чаргу, завэрбаваць супрацоўніка Луцкага памежнага атраду, які валодае інфармацыяй, цікавай для беларускага КДБ.
Найперш беларускага «вярбоўшчыка» цікавіла інфармацыя пра супрацоўнікаў праваахоўных органаў і Дзяржаўнай памежнай службы Ўкраіны, а таксама арганізацыя гэтых службаў, выкарыстаньне спэцыяльнай тэхнікі для затрыманьня парушальнікаў мяжы і баявыя магчымасьці падразьдзяленьняў. Гэтую інфармацыю супрацоўнік Луцкага памежнага атраду мусіў перадаваць прадстаўніку Ўпраўленьня КДБ Беларусі ў Берасьцейскай вобласьці ў часе асабістых сустрэч на беларускай тэрыторыі ў загадзя ўзгодненых месцах.
Радыё Свабода
Жители минских микрорайонов Серебрянка и Ангарская провели вечерние акции в поддержку политзаключённых и беларусского народа✌️
Экс-посол Беларуси в Германии: Мы выходим на финиш, четверть дороги до победы
Надо говорить о наших ценностях вслух.
Экс-посол Беларуси в Германии Петр Садовский ответил на вопрос нужно ли лидерам демократических сил Беларуси однозначно заявлять о своих евроатлантических амбициях и потенциальном вступлении в ЕС и НАТО:
— Я позволю себе сказать, что мы прошли 3/4 пути. И когда все начиналось, может быть, для сохранения единства следовало не показывать краски. Мы говорили, что мы не проевропейские, не пророссийские, мы пробелорусские. Но важно понимать сейчас, что генетический тип России – не наш тип. Мы для России сейчас территория для размещения капитала и пополнения квалифицированными людскими ресурсами. Не более того. Мы там исчезнем. Это начали понимать многие, и мы сейчас выходим на финишную прямую, приблизительно четверть дороги к победе. Теперь следует говорить: если мы отказываемся от московского вектора, мы должны понимать, что малые и средние государства не могут существовать абсолютно нейтрально. Если в Европе есть страны – не члены ЕС, они такие только благодаря тому, что есть такая конструкция рядом, как ЕС. Не надо отказываться от мысли про Интермариум, Балто-Черноморское пространство. Любые отношения могут быть с ЕС. Надо говорить о наших ценностях вслух.
Надо говорить о наших ценностях вслух.
Экс-посол Беларуси в Германии Петр Садовский ответил на вопрос нужно ли лидерам демократических сил Беларуси однозначно заявлять о своих евроатлантических амбициях и потенциальном вступлении в ЕС и НАТО:
— Я позволю себе сказать, что мы прошли 3/4 пути. И когда все начиналось, может быть, для сохранения единства следовало не показывать краски. Мы говорили, что мы не проевропейские, не пророссийские, мы пробелорусские. Но важно понимать сейчас, что генетический тип России – не наш тип. Мы для России сейчас территория для размещения капитала и пополнения квалифицированными людскими ресурсами. Не более того. Мы там исчезнем. Это начали понимать многие, и мы сейчас выходим на финишную прямую, приблизительно четверть дороги к победе. Теперь следует говорить: если мы отказываемся от московского вектора, мы должны понимать, что малые и средние государства не могут существовать абсолютно нейтрально. Если в Европе есть страны – не члены ЕС, они такие только благодаря тому, что есть такая конструкция рядом, как ЕС. Не надо отказываться от мысли про Интермариум, Балто-Черноморское пространство. Любые отношения могут быть с ЕС. Надо говорить о наших ценностях вслух.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Ды і што гаварыць! — дзе я толькі гляджу,
Бачу родненькі край, сваю матку-зямлю;
Тут і людзі… ат… што!.. аб іх посьле скажу…
Долі іх надта ж я не люблю!..
А вось як не любіць гэта поле, і бор,
І зялёны садок, і крыклівую гусь!..
А што часам тут страшна заенча віхор, —
Гэта енк, гэта крык, што жыве Беларусь!
Янка Купала
Бачу родненькі край, сваю матку-зямлю;
Тут і людзі… ат… што!.. аб іх посьле скажу…
Долі іх надта ж я не люблю!..
А вось як не любіць гэта поле, і бор,
І зялёны садок, і крыклівую гусь!..
А што часам тут страшна заенча віхор, —
Гэта енк, гэта крык, што жыве Беларусь!
Янка Купала