Битва за Веру. Что должно стать стражем белорусской нравственности и культуры - Минская правда https://mlyn.by/17032024/bitva-za-veru-chto-dolzhno-stat-strazhem-belorusskoj-nravstvennosti-i-kultury/

Ну, наконец-то!
Молодец - Михеев!
Озвучил на центральном канале без купюр то, о чём мы "рвём глотки" много лет!
Пришло время просыпаться, а иначе нас действительно сожрут!

https://mlyn.by/28032024/vechnyj-zov-k-zvezdam-chto-oznachaet-pervyj-polet-beloruski-v-kosmos/ Народ познается по его мечтам. В глазах белорусов всегда отражалось синеокое небо. Кочевников манили чужие женщины и богатства, викингов — территории, самых «цивилизованных» представителей западной культуры — власть над миром.

Белорусское миролюбие — это не признак слабости https://sb-by.turbopages.org/turbo/sb.by/s/articles/ispolnyaya-gimn-belorusskomu-miru.html

Воскресное Евангелие 2024.03.31 | Кобрин-информ
https://kobrininform.by/news/pravoslavie/voskresnoe-evangelie-2024-03-31/

Дорогие друзья! Хочу поделиться с вами радостью, что наш клип на песню «Вера вечна» в YouTube посмотрели более 1.156.635 человек.

Поверьте, никакой рекламы мы не приобретали. Безусловно, такой результат - это награда за наши труды на музыкальном поприще.
А главное - посмотрите первый комментарий, откуда он. Украинцам тоже нужны наши песни, которые смогут примирить и объединить.

Делитесь им со своими друзьями и близкими. Вдруг кто-то еще не видел.

Хочу спросить вашего мнения, на какую песню, с духовной тематикой, вы бы предложили еще снять нам видеоклип?

Подписывайтесь на нас👇
Мужской хор «Русский Формат»

https://youtu.be/WF1-pA9MqoQ?si=84lRrvGpUTzmgPFR

🇧🇾В чем уникальность ВНС? Мнениями поделились Евгений Пустовой и Ольга Чемоданова

Евгений Пустовой:
Перемены в белорусскую политическую мысль пришли не благодаря дворам и песням Цоя. Это был нарратив нашего Президента. Все помнят край пропасти – нужна была сильная власть, крепкий кулак. Отошли от пропасти. Дальше мы развиваемся.

Ольга Чемоданова:
На ВНС представлены люди разных профессий и социальных слоев общества.

❗️Программу «Большой город» смотрите на нашем YouTube-канале 👈

🔥Евгений Пустовой: «ВНС – это Беларусь в миниатюре. И если мы услышим там альтернативные точки зрения – это хорошо!»

Евгений Пустовой:
Стиль управления страной у нашего Президента – общение с людьми постоянно: в поле, на заводе – везде, не только на международных самитах. Это общереспубликанский диалог – услышать каждого.

Ольга Чемоданова:
Глава государства никогда не говорит ни одно слово просто так, он все пропускает через себя, через свое сердце.

❗️Программу «Большой город» смотрите на нашем YouTube-канале 👈

​​Яўген Пуставой:
Шлях да сябе заўжды ляжыць праз дзяцінства. Свету былі адкрыты не толькі вочы, але і сэрца. А розум глытаў веды, нібы ў спякоту сёрбаў смачную ваду з далоні. За гады чалавек назапашвае шмат чаго. Жыллё, транспарт, хваробы, сяброў і несяброў, званні, граматы ды рэгаліі, а яшчэ брыдкія рысы характару. Так і з народам. Сталее і чарсцвее... Няўжо? Так не хочацца ў гэта верыць. Каб не страціць сваю самавітасць і адметнасць дабрыні, трэба час ад часу спыняць свой бег, сыходзіць з дзелавітага маршруту і — у абдымкі ўспамінаў, сваёй малой радзімы, да размовы аб спрадвечным з Творцам і да дыялогу з творцамі. Канцэрты, імпрэзы, вечарыны — добрае і вялікае мастацтва, што саскрабае налёт бруду. Асабліва калі на сцэне — дзеці. Але ёсць прыклады, калі нават чыстая рапсодыя не мае моцы вылечыць хваробы чалавечага сэрца.
Уяўляеце, дзеці з Малдовы падаравалі свята песні дарослым Польшчы, а пасля паехалі да беларускага гледача. І ўсё — дзіцячы хор, нібы групоўка экстрэмістаў, стаў пагрозай нацыянальнай бяспецы і для варшаўскіх і вільнюскіх улад. Такі вось палітычны вэрхал. Але чаму вэрхал? Тэндэнцыя! Памятаеце тыя кадры «гасціннай» сустрэчы мігрантаў палякамі, а пасля і прыбалтамі. 
У ход ішоў атрутны газ, сцюдзёная вада — гэта бачыў увесь свет. А ў прыцемках еўрапейскіх «абдымкаў» былі здзекі і катаванне. Людзі паміралі ў памежжы. Але ж тут не непажаданыя мігранты — дзеці з праеўрапейскай Малдовы. Яны да іх з песнямі, а тыя адказалі «добразычлівасцю». Гадзінамі не дазвалялі дзецям выйсці з аўтобуса. Нават аўтаматчыкаў паставілі! Вось яна — сапраўдная «свабода еўразоны».
Яны ж баяцца нават рапсодыі. Эпічнай песні. Сапраўды, які эпас? Суцэльны еўрапейскі фарс. «Рапсодыя» — гэта дзіцячы хор з Малдовы, які і Польшча, і Літва не прапускалі да сябе на тэрыторыю. Тут дзве прычыны. І абедзве дакладныя. Першая — каманду Санду нават польскія і літоўскія палітыкі ўсур’ёз не ўспрымаюць. Па-фарысейску ўсмешлівыя дзядзькі з ЕС і аб гуманізме забыліся, і аб правах дзяцей. І гэта насамрэч маршрут у нікуды. У акружэнні багацця і халодных палацаў іх сэрцы пачарнелі ад злосці і нянавісці. У тыя сутарэнні ні сонца, ні дзіцячы гоман не праб’юцца. Замест татачак і матуль — бацькі пад нумарамі. Замест дзядуль і бабуль — суцэльныя чайлдфры.
Глядзіце і запамінайце, па-еўрапейску настроеныя грамадзяне, якое месца ў куратніку еўразоны адведзена было б нам. Ніводная краіна не застрахавана ад сваёй Санду. Назіраючы за прыёмам дзіцячага аўтобуса, як яго ахоўвалі з аўтаматамі, я ўспомніў наш савецкі фільм «Вадзіцель аўтобуса». Што тады, што цяпер да нашых дзяцей іх стаўленне не змянілася: пагардлівая ўсмешка, а пасля — аўтаматная чарга. Калі б паступіў загад — стралялі... Як ужо не раз тое рабілі лёкаі з еўрапейскай абслугі. Такія яны — стасункі ў свеце аказання паслуг. І такая роля ў ім у дзяржаў іншага гатунку.
Ці можна спыніць мастацтва? Нядзіўна, што спрабуюць. Само паняцце «культура» на Захадзе спрабуюць адмяніць. Маўляў, тысячагоддзі запар было не тое. А цяпер каранавана лічба. Чалавек Мікеланджэла ўжо лішні — не патрэбен. Каб лягчэй было справіцца, забараняюць вялікае мастацтва і дзяцей. Таму ў цэлым халодны прыём, здзекі з дзіцячага хору — у рэчышчы заходняга мэйстрыму. Адразу трапілі ў дзве цэлі. Таму сітуацыя, што называецца, класічная. А яшчэ і лёкайскай зухаватасцю перад вялікімі краінамі. Маўляў, спыняючы Беларусь, мы не спынімся ні перад чым.
І пакуль вырашаліся спрэчныя пытанні, працавалі над новым лагістычным маршрутам, беларусы гасцінна сустракалі дзяцей Малдовы. Мне здаецца, што мясцовыя жыхары нават без каардынацыі ўлад дапамаглі б юным гасцям, таму што ў нас усё па-людску. Нездарма Беларусь — Бацькаўшчына. Нават і для дзяцей з іншых краін.

#Пустовой
#МЫБеларусь