🔴 آخرین تحولات فلسطین در دو هفته جاری
     
▫️هر هفته در «مدار سرخ» مروری بر تازه‌ترین تحولات فلسطین، مبارزات فلسطینیان، همبستگی‌های جهانی با آرمان فلسطین و اقدامات ضدفلسطینی رژیم صهیونیستی و حامیانش در جهان داریم. آنچه در هفته قبل گذشته را اینجا بخوانید.

#فلسطین
@MadaarSorkh

🎼 سرود اتحاد جماهیر شوروی

▫️موسیقی حماسی سرود ملی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۴۴ توسط الکساندر الکساندروف تصنیف شده‌است. متن سرود ملی شوروی توسط سرگئی میخالکوف در سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۷۷ نوشته شد و توسط گروه کُر ارتش سرخ اجرا شد.

#موسیقی

@MadaarSorkh

🔴 سالگرد درگذشت راوی رنج زحمتکشان

▫️«تازه فرض کن که قلدرها‌ تاریخ را عوضی بنویسند؛ با سینه‌ها و یادهای مردم چه می‌کنند؟ آن نام‌های عزیز در سینه‌های مردم خواهد ماند و دل به دل و سینه به سینه و زبان به زبان به بچه‌ها و نسل‌ها خواهد رسید.» - سال‌های ابری

▫️علی‌اشرف درویشیان داستان‌نویس و پژوهشگر سوسیالیست در ۴ آبان ۱۳۹۶ پس از یک دوره بیماری طولانی بر اثر سکته مغزی درگذشت.

▫️علی‌اشرف درویشیان در ۳ شهریور سال ۱۳۲۰ در یک خانواده کارگری کُرد در محله آبشوران شهر کرمانشاه به دنیا آمد. به دلیل تنگدستی، در سال ۱۳۳۲ به کارگری مشغول شد. وی تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان خود را در کرمانشاه و در سال ۱۳۳۷ دانشسرای مقدماتی را گذراند و سپس برای معلمی به روستاهای اطراف کرمانشاه و گیلانغرب رفت.

▫️درویشیان برخی از نوشته‌هایش را پیش از انقلاب با نام مستعار «لطیف تلخستانی» منتشر می‌کرد و چند بار زندانی شد.

▫️«صمد جاودانه شد» نخستین کتاب وی بود که به مناسبت مرگِ «صمد بهرنگی» نوشته شد.

▫️سال‌های ابری، سلول ۱۸، همراه آهنگ‌های بابام، آبشوران، فصل نان، از این ولایت و درشتی در زمره دیگر آثار وی  هستند.

یادش گرامی!
@MadaarSorkh

💭 رفقا! سازش با بورژوازی و چشمداشت از آنها در حکم مار پروریدن است. رفقا! ما فرزندان خلقیم و برای احقاق حق خلق مبارزه می‌نمائیم. سرمایه داران دشمن ما هستند. ما از هر گونه سازش با این ستمگران امتناع می‌ورزیم. اینها خفه کننده جنبش رهایی بخش و مکنده خون مردم زحمتکش هستند. در مبارزه با این ستمگران برای ما یا مرگ و یا پیروزی است! راه برگشت و عقب نشینی برای ما موجود نیست! ما به پیروزی خود اعتقاد و اطمینان داریم. ما مطمئن هستیم شعله‌ای را که کشور شوروی برافروخته است ایران انقلابی را نیز فرا خواهد گرفت.

| حیدرخان عمواوغلی، در میتینگ بین المللی کارگران پطروگراد به مناسبت تشکیل کمینترن

👈حیدرخان عمواوغلی، از رهبران حزب کمونیست ایران و مبارزان نهضت مشروطه و جنگل، در روزی چون امروز در سال ۱۳۰۰ کشته شد.

#نقل_قول
@MadaarSorkh

🗓رویدادها و مناسبت‌های مهم تاریخ فرودستان در هفته گذشته ۲۲_۲۸ اکتبر

این مطلب را اینجا بخوانید

#تاریخ_فرودستان
@Madaarsorkh

🔴 پیروزی انتخاباتی لولا داسیلوا در دور دوم انتخابات برزیل

▫️لولا داسیلوا از حزب کارگران برزیل در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل بر «ژائیر بولسونارو» - معروف به ترامپ برزیل- غلبه کرد.

▫️ داسیلوا، نامزد جناح چپ‌ رفرمیست، نزدیک به ۵۱ درصد و بولسونارو، نامزد راست افراطی، بیش از ۴۹ درصد را به دست آورد.

▫️اکثر زنان، فرودستان و دهقانان در شمال شرق برزیل از هواداران داسیلوا به شمار می‌روند.

▫️داسیلوا که پیشتر فعال کارگری و دو دوره رئیس جمهور این کشور بوده، توانست ریاست جمهوری بولسونارو را تک دوره‌ای کند.

▫️او که در دوره قبلی ریاست خود توانست فقر و نابرابری گسترده در این کشور را با کناره‌گیری از سیاست‌های نئولیبرالی، به طور قابل توجهی کاهش دهد، در پی پرونده‌سازی و کودتای نرم ایالات متحده و وابستگانش، مدتی زندان و از کسب منصب سیاسی محروم شده بود.

▫️مواضع دا سیلوا در حمایت از حفظ محیط زیست، خلق فلسطین، حقوق کارگران، توسعه روابط با چین، حقوق زنان و دگرباشان، نزدیکی به ونزوئلا، همگرایی منطقه‌ای و تاسیس واحد پول منطقه‌ای برای تضعیف هژمونی آمریکا، در تصاد با مواضع بولسونارو در نفی تغییرات اقلیمی، نفی حقوق زنان و اقلیت‌ها، حمایت از اسرائیل، نزدیکی به ایالات متحده و توسعه نئولیبرالیسم قرار دارد. با این حال از دا سیلوا نیز که در سال‌های اخیر به سمت جناح میانه چرخش کرده و به عنوان یک چپ رفرمیست، با خط مشی انقلابی فاصله دارد، انتظار یک جهت‌گیری کاملاً سوسیالیستی نمی‌توان داشت.

▫️با پیروزی دا سیلوا حالا در اکثر قریب به اتفاق کشورهای آمریکای لاتین از جمله تمام ۶ قدرت اقتصادی برتر منطقه، جریانات چپگرا و چپ میانه حاکم هستند.

https://bit.ly/3sHtjLw

@MadaarSorkh

🗓رویدادها و مناسبت‌های مهم تاریخ فرودستان در هفته گذشته ۲۹ اکتبر - ۴ نوامبر

این مطلب را اینجا بخوانید

#تاریخ_فرودستان
@Madaarsorkh

🔴 گزیده گفت‌وگوی «مدار سرخ» با پایگاه خبری «گزت دووار» ترکیه پیرامون اعتراضات اخیر ایران / بخش اول

👈 اخیراً «مدار سرخ» مصاحبه‌ای با پایگاه خبری «گزت دووار»، از مهم‌ترین رسانه‌های چپگرا در ترکیه، پیرامون اعتراضات اخیر در ایران انجام داد که گزیده‌ ترجمه فارسی آن در ادامه می‌آید:

▫️وضعیت کاملا شکننده است. چند روزی موج اعتراضات ناگهانی در برخی شهرهای ایران به راه می‌افتد. اما بعد از چند روز اوضاع آرام می‌شود. سپس دوباره [شعله‌ور می‌شود]... این [اغلب] زمانی اتفاق می‌افتد که از طرف مخالفان فراخوان‌هایی منتشر می‌شود. شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال با سرمایه‌گذاری عربستان سعودی در دوره اخیر به یکی از محبوب‌ترین شبکه‌های تلویزیونی تبدیل شده است. اکنون این کانال فراخوان اعتراضات هفتگی را معمولاً برای شنبه‌ها مطرح می‌کند. 

▫️مشارکت دانش‌آموزان و دانشجویان کم‌سابقه است. شاید حتی بتوانیم با دوران انقلاب ۵۷ مقایسه کنیم. فعالیت سیاسی در دانشگاه‌های ایران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. حتی در دانشگاه‌های کوچک شهرهای دور هم با حرکت‌هایی مواجه می‌شویم و هنوز در جریان است. شاید ۸۰ درصد تظاهرکنندگان زیر ۳۰ سال باشند. نرخ بیکاری در این گروه سنی بسیار بالا و حدود ۴۰ درصد است.

▫️اکنون پلیس و نیروهای امنیتی به شدت بر معترضان فشار می‌آورند. با این حال، طبق «استانداردهای جمهوری اسلامی»، وقتی آن را با سال ۹۸ مقایسه می‌کنیم، با رویکرد نسبتاً متفاوتی مواجه می‌شویم. در آن زمان تنها در چند روز ۳۰۰ نفر کشته شدند. اکنون حدود ۲۰۰ نفر در یک ماه کشته شده‌اند. حالا بیشتر از گلوله‌های مشقی استفاده می‌شود. اما وقتی صحبت از چهره‌های بازداشت شده و فشار بر گروه‌های سیاسی می‌شود... می‌بینیم که سطح بی‌سابقه‌ای از بازداشت وجود دارد، از سلطنت‌طلب‌ها گرفته تا مارکسیست‌ها.

▫️اعتراضات سال ۹۸ در محله‌های فقیرنشین و حاشیه‌ها متمرکز بود و اعتراضات خشونت‌آمیزتر بود. اکنون طبقه متوسط ​​و خرده بورژوازی نیز در اعتراضات شرکت می‌کنند. افرادی را از همه طبقات در خیابان می‌بینیم. در آغاز تظاهرات، افرادی در مقابل یک مرکز خرید در جزیره کیش، یکی از گران‌ترین نقاط کشور و یک «جزیره توریستی»، تظاهرات علیه جمهوری اسلامی برگزار می‌کردند. در نواحی بالاشهر تهران نیز شاهد همین موضوع بودیم.

▫️بورژوازی از اسلام به عنوان ابزاری برای سرکوب چپ در انقلاب ۵۷ استفاده کرد. با سوء استفاده از احساسات مذهبی مردم، چپ‌ها و سکولارها را کنار زدند. آن‌ها این کار را در بحبوحه یک روند واقعاً انقلابی انجام دادند. زیرا افکار چپ بر فضای آن دوره حاکم بود و «خطری» مانند نوعی انقلاب سوسیالیستی وجود داشت. به همین دلیل سعی می‌کردند مردم را پشت باورهای مذهبی به صف کنند. اکنون نیروهای اپوزیسیون راستگرا و بورژوایی سعی دارند از احساسات مردم علیه مذهب استفاده کنند.

▫️مردم حق دارند از وضعیت فعلی عصبانی و ناراضی باشند. اما در مواجهه با شرایط کنونی، مشکل اصلی تمرکز بر ظاهر اسلامی نظام است به جای ماهیت سرمایه‌دارانه نظام. اعتراضات بنظر ماهیت سرمایه‌دارانه سیستم را مورد هدف قرار نمی‌دهد، فقدان جدی آگاهی طبقاتی وجود دارد. برخی فکر می‌کنند همه چیز مربوط به «آخوند»هاست. اما «آخوندها» فقط نقابی بر چهره سرمایه‌داران هستند. ما باید با سرمایه‌داری و طبقه سرمایه‌دار مبارزه کنیم. علاوه بر این، ما همچنین سرمایه‌داران و نیروهای بورژوایی‌ای داریم که «آخوند» نیستند، حتی در نیروهای مخالف وجود دارند. به عنوان کمونیست، فکر می‌کنم که باید روی این مسأله تمرکز کنیم.

▫️به طور خلاصه، ما گرایشی می‌بینیم که تلاش دارد مطالبات را تنها در چارچوبی ضد دینی قرار دهد. از منظر مارکسیستی درست نیست که برخی از سرمایه‌داران را به خاطر سبک زندگی غربی‌شان بزک کنیم و نوک پیکان را به سمت «آخوند»های عادی در خیابان ببریم بدون اینکه جایگاه اقتصادی-اجتماعی آن‌ها را بررسی کنیم. البته ما کمونیست هستیم و از دیدگاه سکولار حمایت می‌کنیم. اما ما در موقعیت دشواری هم قرار داریم، زیرا باید دین را به شکل ماتریالیستی تفسیر کنیم نه ایدئالیستی. مطالبات کورکورانه ضد دینی ممکن است ماهیت سرمایه‌دارانه نظام را هدف قرار ندهد.

▫️این وضعیت برای کمونیست ها بسیار دشوار است. چه بخواهیم چه نخواهیم... ایران از معدود کشورهای جهان است که با قدرت‌های غربی [در این حد] درگیر است. گاهی اوقات میزان این درگیری حتی از کوبا یا جمهوری دموکراتیک خلق کره که سوسیالیستی دانسته می‌شوند، فراتر می‌رود. در نتیجه با روش‌هایی مانند تحریم و تلاش برای براندازی [از سوی غرب] مواجه می‌شود. نه فقط امروز، بلکه از زمان انقلاب ۵۷، زمانی که مردم دیکتاتوری مورد حمایت ایالات متحده را سرنگون کردند.

@Madaarsorkh

🔴 گزیده گفت‌وگوی «مدار سرخ» با پایگاه خبری «گزت دووار» ترکیه پیرامون اعتراضات اخیر ایران / بخش دوم

▫️ مسأله اینجاست که ایران رویکردی دارد که احتمالاً می‌توانیم آن را در سیاست خارجی مترقی بدانیم، مانند حمایت از مقاومت در فلسطین، یمن یا صحرای غربی. اما وقتی صحبت از داخل می‌شود، در سیاست‌های اقتصادی با یک دولت بسیار ارتجاعی و بسیار نئولیبرال مواجه هستیم. بنابراین شرایط برای کمونیست‌ها کمی سخت است. در سطح سیاست خارجی، حمایت از ستمدیدگان و آگاه ساختن مردم از این که این مبارزات مبارزاتی مترقی است، و در عین حال مبارزه با خود سیستم [سرمایه‌داری داخلی] ضروری است.

▫️به خصوص در ده سال اخیر گاهی شعارهایی علیه فلسطین یا سوریه شنیده‌ایم. برخی بر این عقیده هستند که دولت برای حمایت از این مبارزات پول زیادی خرج می‌کند. کمپین ضدایرانی رسانه‌های غربی نیز در این زمینه موثر است. متأسفانه فضا تحت سلطه رسانه‌ها و روایت‌های غربی است. توده‌ها را شستشوی مغزی می‌دهند و مثلاً می‌گویند منشأ مشکلات حمایت ایران از فلسطین است. خوشبختانه در هفته‌های اخیر دیگر چنین شعارهایی چندان نمی‌شنویم.

▫️در مورد شعارهای سلطنت طلبانه هم همینطور است. در دهه گذشته، شبکه‌های تلویزیونی تحت حمایت مالی غرب به تبلیغ برای حکومت پهلوی شدت بخشیده‌اند. آن‌ها شروع به بزک کردن رضا پهلوی پسر شاه سابق کردند. ما در مورد خاندانی صحبت می‌کنیم که در مقطعی به هواداری از نازی‌ها پرداختند. در اعتراضات قبلی شعارهای سلطنت‌طلبانه می‌شنیدیم، اما اخیراً دیگر به چنین شعارهایی زیاد برنمی‌خوریم. البته این تغییر به معنای چرخش موضع ناگهانی مردم از اپوزیسیون راست به اپوزیسیون چپ نیست. از آنجایی که رهبری، تشکل و آگاهی طبقاتی وجود ندارد، مردم فقط به دنبال شعاری هستند تا نارضایتی و خشم قابل درک خود را نسبت به نظام نشان دهند. بدون اینکه زیاد فکر کنند که کدام شعار چپگرایانه است یا راستگرایانه، آن را تکرار می‌کنند. برایشان مهم نیست که چه معنایی دارد، چه چیزی پشت آن است.

▫️نئومارکسیست‌ها و برخی فمینیست‌ها در غرب، تحولات کشور را «انقلاب فمینیستی» می‌خوانند. برخی حتی به دلیل شعار کردی "ژن، ژیان، آزادی" (زن، زندگی، آزادی) وقایع را با «روژآوا» مرتبط می‌دانند. حقیقت این است که اکثر مردم بدون اطلاع از این موضوع از این شعارها استفاده می‌کنند. طنین آن در استان کردستان شاید متفاوت است، آنجا این شعار معنای دیگری دارد. این شعار به فارسی ترجمه و در سراسر ایران پخش شد. مردم آن را پسندیدند و پذیرفته شد. اما به عنوان مثال، در برخی از اعتراضات، شعار "مرد، میهن، آبادی" پس از "زن، زندگی، آزادی" سر داده می‌شود، شعاری با بار معنایی بسیار فاشیستی که یادآور شعار فاشیست‌های ایتالیایی یعنی "خدا، خانواده و میهن" است. کسانی که هر دو را تکرار می‌کنند، کاملاً از آنچه می‌گویند آگاه نیستند.

▫️البته همانطور که می‌دانید هیچ تشکل رسمی کمونیستی در ایران وجود ندارد. کمونیست‌ها از دهه ۶۰، مدتی پس از انقلاب، کامل سرکوب شده‌اند. تقریباً تمام سازمان‌های اپوزیسیون و کمونیستی را تعطیل کردند، هزاران کمونیست در آن زمان اعدام شدند.

@Madaarsorkh

🔴 گزیده گفت‌وگوی «مدار سرخ» با پایگاه خبری «گزت دووار» ترکیه پیرامون اعتراضات اخیر ایران / بخش سوم

▫️اما کمونیست‌ها، از جمله کسانی که در تبعید به فعالیت ادامه می‌دهند، به سه یا چهار گروه تقسیم می‌شوند. نیروهای سرنگونی‌طلب «کلاسیک» که با استقرار جمهوری اسلامی مبارزه مسلحانه علیه نظام را آغاز کردند. می‌توان گفت که به ویژه بخشی از فداییان خلق در این گروه قرار می‌گیرند. وقتی امروز اظهارات برخی نمایندگان این جریان را دنبال می‌کنیم، البته می‌بینیم که آن‌ها با همدردی به اعتراضات پرداختند و حتی از آن‌ها حمایت کردند. البته آن‌ها این حمایت را محدود به داخل ایران می‌کنند، مثلاً از آخرین تجمعی که در برلین برگزار شد بعضاً فاصله می‌گیرند و این سبک اعتراضات را در خارج محکوم می‌کنند.

▫️برخی از کمونیست‌های دیگر از جمهوری اسلامی حمایت می‌کنند. برخی از این کمونیست‌ها البته با اعتراض‌ها هم همدردی می‌کنند، اما از شکل اعتراضات استقبال نمی‌کنند و نگرانند که این اعتراض‌ها به جنگ داخلی مانند سوریه منجر شود. برخی نیز اتفاقات رخ داده را «پروژه امپریالیستی» می‌دانند. در نهایت می‌توان از وجود گروه‌های چپ لیبرال یا سوسیال دموکرات صحبت کرد. آن‌ها بدون توجه به نتیجه، از هر نوع براندازی حمایت می‌کنند. آن‌ها نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان از انقلاب‌های رنگی حمایت می‌کنند.

▫️این یک واقعیت است که اکثریت قریب به اتفاق مردم کشور از وضعیت اقتصادی و سیاسی ایران راضی نیستند. این اکثریت خسته از وضعیت حتی ممکن است با معترضان همدردی کنند، اما بیایید از این منظر به قضیه نگاه کنیم: در این کشور ۸۵ میلیونی در یک ماه گذشته تنها چند صد هزار نفر به خیابان‌ها آمدند. بله، بسیاری از مردم در شبکه‌های اجتماعی با اعتراضات ابراز همدردی می‌کنند. کسانی هم هستند که از حکومت حمایت می‌کنند و همزمان از برخی عملکردهای گشت ارشاد انتقاد می‌کنند. اما همین... همانطور که در ابتدا اشاره کردم، دانشگاه‌ها از این وضعیت خارج هستند. دانشجویان تقریبا هر روز اعتراض می‌کنند. خیابان‌ها اینطور نیست. ممکن است در هر محله فقط با چند ده یا چند صد نفر برخورد کنید. آن‌ها جمع می‌شوند، یکی دو شعار می‌دهند و متفرق می‌شوند. چیزی به نام "میلیون ها نفر در خیابان‌ها" آنطور که تصور می‌شود وجود ندارد. ما در جریان جنبش ۸۸ شاهد چنین جمعیتی بودیم. اما در حال حاضر چیزی برای مقایسه وجود ندارد. اگر به دلیل این امر فکر کنیم، رهبران جناح لیبرال-اصلاح طلب در آن زمان رهبری اعتراضات را بر عهده داشتند. امروز در داخل ایران چنین رهبری‌ واحدی وجود ندارد.

▫️در خارج از ایران، بزرگترین اعتراض اخیر در برلین برگزار شد. باید گفت که این تظاهرات کاملا ارتجاعی بود. البته مردم در ایران حق دارند اعتراض کنند، حرف‌شان را بزنند و به هر حال این کار را می‌کنند. اما آن‌هایی که خارج از ایران هستند باید با بورژوازی خودشان، سیستم خودشان و امپریالیست‌ها و مهمتر از همه با تحریم‌ها مبارزه کنند. این تحریم‌ها بطور کلی بر مردم ایران رنج تحمیل می‌کند. این باید در اولویت باشد. شرکت در تظاهراتی مانند تظاهرات برلین فقط به مداخله امپریالیستی در ایران مشروعیت می‌بخشد.

👈 متن کامل را اینجا بخوانید.

👈 لینک مصاحبه بر روی پایگاه خبری گزت دووار:

@Madaarsorkh